Ευτυχία που Προέρχεται από ένα «Πρόθυμο Πνεύμα»

«ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ;» Αυτές οι τρεις μικρές, ευγενικές λέξεις εκφράζουν πολλά πράγματα για ένα άτομο. Τι δείχνουν; Ένα «πρόθυμο πνεύμα.» Το να βοηθήσωμε κάποιον ή το να συμμετάσχωμε σε κάποιο αξιόλογο έργο φέρνει μεγάλη χαρά και ευτυχία. Πολλοί άνθρωποι σήμερα απολαμβάνουν πολλή ευτυχία επειδή συμμετέχουν στο παγκόσμιο έργο που παρήγγειλε ο Ιησούς. Ποιο είναι αυτό; «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και, τότε θέλει ελθεί το τέλος.» (Ματθ. 24:14) Το βιβλίον του Έτους 1977 των Μαρτύρων του Ιεχωβά δείχνει ότι, υπακούοντας σ’ αυτή την εντολή, 2.248.390 άνθρωποι έδειξαν αυτό το πρόθυμο πνεύμα στη διάρκεια του 1976 και δαπάνησαν 359.258.019 ώρες κηρύττοντας «τούτο το ευαγγέλιον» σε άλλους ανθρώπους σε 210 διαφορετικές χώρες και νήσους. Τι θαυμαστή πραγματικά εκπλήρωσις των προφητικών λόγων του Δαβίδ όταν είπε: «Ο λαός σου θέλει είσθαι πρόθυμος εν τη ημέρα της δυνάμεως σου!»—Ψαλμ. 110:3.

Αυτό το πνεύμα της προθυμίας ήταν πάντοτε έκδηλο ανάμεσα στους λάτρεις του Ιεχωβά από τον Άβελ ως τους ανθρώπους που αγαπούν σήμερα δικαιοσύνη. Ο Ιεχωβά έχει πολύ ευλογήσει αυτή την προθυμία από μέρους του λαού του. Πόσο ευγνώμονες είμεθα που μας έχει δώσει την ευκαιρία να εκφράζωμε αυτή την προθυμία για δική μας ευτυχία! Αυτοί που έχουν αυτό το πνεύμα σήμερα μπορούν ν’ αντιληφθούν τα λόγια του Ιησού, όταν είπε ότι «μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη.» (Πράξ. 20:35) Το έχετε δοκιμάσει σεις αυτό; Ναι, η πραγματική ευτυχία πηγάζει από το να συμμετέχωμε, από το να είμεθα πρόθυμοι να βοηθήσωμε. Το να γνωρίζωμε τις ευκαιρίες που μας δίδονται για να δώσωμε και το να γνωρίζωμε πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό, θα συντελέση πάρα πολύ στην ευτυχία μας.

Ας εξετάσωμε την πολιτεία του Ιεχωβά με το έθνος Ισραήλ στο παρελθόν. Αυτοί είχαν πολλές ευκαιρίες να εκφράσουν ένα πρόθυμο πνεύμα και οπότε το έκαναν αυτό ευλογούντο πολύ. Η αφήγησις στην Έξοδο 19:7, 8 αφηγείται την περίπτωσι που «ήλθεν ο Μωυσής και εκάλεσε τους πρεσβυτέρους του λαού και έθεσεν έμπροσθεν αυτών πάντας εκείνους τους λόγους, τους οποίους προσέταξεν εις αυτόν ο Κύριος.» Πώς αντέδρασαν οι Ισραηλίται; «Και απεκρίθη ομοφώνως πας ο λαός λέγων, Πάντα όσα είπεν ο Κύριος θέλομεν πράξει.» (Είμεθα ΠΡΟΘΥΜΟΙ να πράξωμεν, ΜΝΚ). (Βλέπε επίσης Έξοδο 24:3 και 24:7.) Η αφήγησις δείχνει ότι όσον καιρό εξακολουθούσαν να επιδεικνύουν αυτό το πνεύμα, ευημερούσαν.

Κατόπιν υπήρχαν περιστάσεις όπου παρουσιάζοντο ευκαιρίες με διαφορετικούς τρόπους. Όταν οι Ισραηλίται ήσαν στην έρημο, έπρεπε να συγκεντρώσουν εφόδια για την κατασκευή της σκηνής. Όπως είπε ο Μωυσής: «Λάβετε από ό,τι έχετε προσφοράν εις τον Κύριον όστις προαιρείται εν τη καρδία αυτού (όποιος ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΘΥΜΟΣ, ΜΝΚ), ας φέρη την προσφοράν του Κυρίου· χρυσίον και αργύριον και χαλκόν και κυανούν» και άλλα πράγματα. (Έξοδ. 35:4-9, 20-29) Η προθυμία των Ισραηλιτών έγινε φανερή διότι δεν επρομήθευσαν μόνον όσα εχρειάζοντο για την κατασκευή, αλλά τα εδάφια Έξοδος 36:6, 7 μάς πληροφορούν ότι «προσέταξεν ο Μωυσής και εκήρυξαν εν τω στρατοπέδω, λέγοντες, Μηδείς ανήρ μήτε γυνή, ας μη κάμνη πλέον εργασίαν δια την προσφοράν του αγιαστηρίου. Και ο λαός έπαυσεν από του να φέρη· διότι η ύλη, την οποίαν είχον, ήτο ικανή δι’ όλον το έργον, ώστε να κάμωσιν αυτό, και επερίσσευεν.» Πόσο έπρεπε να είχε χαρή ο λαός!

Σε οξεία αντίθεσι, πολλές εκκλησίες και θρησκευτικές οργανώσεις σήμερα βρίσκονται σε σοβαρές οικονομικές δυσκολίες και αντιμετωπίζουν επίσης και άλλα προβλήματα λόγω ελλείψεως προθυμίας εκ μέρους των μελών των. Χρησιμοποιείται κάθε επινόησις για να συλλέγουν χρηματικά ποσά. Στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχουν παιγνίδια μπίνγκο και λοταρίες, που συντηρούνται από τις εκκλησίες, δίσκοι συλλογής χρημάτων, φάκελλοι με χρήματα, καθώς και μια κίνησις με την επωνυμία «νύχτες του Λας Βέγκας,»—μια απομίμησις των τυχερών παιγνιδιών που παίζονται σ’ εκείνη την πόλι. Σε μια εφημερίδα της Νέας Υόρκης, 407 πάστορες της Αρχιεπισκοπής της Νέας Υόρκης εσχολίασαν προσφάτως την κρίσιμη οικονομική κατάστασι των εκκλησιών τους. Εδήλωσαν ότι με κόπο «κρατούν το κεφάλι τους έξω από το νερό σήμερα» και ότι «δεν έχουν ιδέα για το τι θα γίνη αύριο.» Η έκθεσις συνέχιζε ως εξής: «Λόγω αυτής της ανησυχίας για το αύριο, πολλοί πάστορες σχεδιάζουν να δημιουργήσουν μια λέσχη τυχερών παιγνιδιών που θα είναι ανοιχτή στο κοινό αν αυτές οι ονομαζόμενες νύχτες του Λας Βέγκας εγκριθούν ως νόμιμες για την οικονομική υποστήριξι φιλανθρωπικών ιδρυμάτων από την 1η Φεβρουαρίου 1977. Μπορεί να μην τους αρέσουν τα τυχερά παιγνίδια, αλλά στην πραγματικότητα έχουν ανάγκη ν’ ανανεώσουν τα έσοδά τους.» Μπορείτε να φαντασθήτε τον Ιησού Χριστό να εισαγάγη τέτοιες συνήθειες στο ναό που υπήρχε στην εποχή του; Η Γραφική αφήγησις δείχνει καθαρά ποια ήταν η στάσις του απέναντι στους εμπορευόμενους που προσπαθούσαν να κάνουν τέτοια πράγματα στο ναό.—Ματθ. 21:12, 13.

Τέτοιου είδους συνήθειες ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκαν ούτε και από τους πρώτους Χριστιανούς. Αυτοί είχαν το πνεύμα της προθυμίας. Σύμφωνα με τους αρχαίους ιστορικούς, δεν υπάρχει καμμιά πληροφορία ότι αυτοί χρησιμοποιούσαν δίσκους συλλογής χρημάτων, τυχερά παιγνίδια ή δέκατα για να συλλέξουν χρήματα. Ένας ο οποίος μετεστράφη στη Χριστιανοσύνη το 190 περίπου μ.Χ., ο Τερτυλλιανός, έγραψε: «Ακόμη και όταν υπάρχη κάποιο κυτίο εισφορών, τα χρήματα δεν συλλέγονται στην είσοδο μέσω εισιτηρίων, σαν να ήταν η θρησκεία ένα ζήτημα συμβολαίου. Κάθε άνθρωπος μια φορά τον μήνα φέρνει κάποιο νόμισμα—ή οτιδήποτε επιθυμεί, και μόνο αν το επιθυμή και αν μπορή· κανείς δεν υποχρεώνεται· είναι μια εκούσια προσφορά.» (Απολογία XXXIX 5) Οι πρώτοι Χριστιανοί έδιναν από την καρδιά τους και αυτό τους έκανε ευτυχείς. Ήσαν πρόθυμοι.

Όταν ένας αισθάνεται ότι εξαναγκάζεται ή υποχρεώνεται να δώση, είτε λόγω κάποιας πιέσεως, είτε λόγω περιέργων ή σκυθρωπών βλεμμάτων από τους άλλους, τότε χάνει την ευτυχία και τη χαρά. Υπάρχουν επίσης και μερικά οικονομικώς ευκατάστατα άτομα τα οποία θέλουν να δίνουν από την αφθονία των αγαθών τους, αλλά πιθανόν για να κερδίσουν διάκρισι. Αυτοί, μολονότι μπορεί τώρα να λαμβάνουν μια ανταμοιβή—τη ‘δόξα των ανθρώπων’—εν τούτοις χάνουν την ευλογία και την ευτυχία για την οποία μίλησε ο Ιησούς. (Ματθ. 6:1-4) Πόσο μπορούμε να εκτιμήσουμε τα ενθαρρυντικά λόγια του αποστόλου Παύλου: «Έκαστος κατά την προαίρεσιν της καρδίας αυτού, ουχί με λύπην ή εξ ανάγκης· διότι τον ιλαρόν δότην αγαπά ο Θεός. Πλουτιζόμενοι κατά πάντα εις πάσαν ελευθεριότητα, ήτις εργάζεται δι’ ημών ευχαριστίαν εις τον Θεόν.»—2 Κορ. 9:7, 11.

Μολονότι όλοι μας έχομε προσωπική ευθύνη να μεταδίδωμε το άγγελμα της Βασιλείας και να κάνωμε συνεισφορές με διαφόρους τρόπους, πολλοί βρήκαν εξυπηρετικό και ικανοποιητικό να κάνουν εκούσιες προσφορές κατ’ ευθείαν στη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά της Πενσυλβανίας, 124 Columbia Heights, Brooklyn, New York 11201. Γιατί; Λόγω του εξαιρετικά εκτεταμένου παγκοσμίου Βιβλικού εκπαιδευτικού έργου με το οποίο συνδέεται αυτή η Εταιρία, κι έτσι βοηθούν να δοθή μαρτυρία σε τόπους όπου εμείς δεν μπορούμε να μεταβούμε. Σε άλλες χώρες οι Μάρτυρες στέλνουν τις δωρεές τους στο τοπικό γραφείο του τμήματος. Οι διευθύνσεις αυτών των τμημάτων αναγράφονται στην τελευταία σελίδα των περισσοτέρων βιβλίων και βιβλιαρίων της Εταιρίας. Μέσω αυτής της μεθόδου, πολλοί έχουν τη χαρά να γνωρίζουν ότι συμμετέχουν στο έργο του Ιεχωβά, διότι όλες οι δωρεές χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για να υποστηρίξουν το κήρυγμα της βασιλείας του Θεού. Το να επωφεληθούμε από αυτή την ευκαιρία μπορεί να μας φέρη πολλή ευτυχία. Είναι κυρίως η προθυμία αυτό που υπολογίζεται, όπως δείχνουν τα ακόλουθα παραδείγματα.

Προσφάτως έφθασε ένα γράμμα στην Εταιρία που έλεγε εν μέρει τα εξής: «Αγαπητοί Αδελφοί, Εσωκλείστως αποστέλλω μια συνεισφορά από τη μητέρα μου που είναι ηλικίας ογδόντα έξη ετών. Μου ζήτησε να μεταφέρω την προσωπική της εκτίμησι για τη Σκοπιά και το Ξύπνα!, τα οποία λαμβάνει με το ταχυδρομείο τακτικά . . . Είναι ακμαία από πνευματική άποψι λόγω της τακτικής μελέτης που κάνει από την Αγία Γραφή και τη Σκοπιά, και γι’ αυτά τα πράγματα δοξάζει καθημερινώς τον Ιεχωβά για την αγαθότητά του.» Μια άλλη επιστολή έλεγε: «Αγαπητοί Αδελφοί του Μπέθελ, Το όνομά μου είναι Μαρίζα. Είμαι οχτώ ετών. Ζω στην Αιόβα. Ο παππούς μου μού έστειλε 2 δολλάρια και γι’ αυτό σας στέλνω το ένα δολλάριο διότι θέλω να κρατήσω το άλλο για τη μεγάλη συνέλευσι. Στέλνω αυτό το δολλάριο για να μπορέσετε να φτιάξετε καινούργιες Σκοπιές . . . Μου αρέσουν οι όμορφες εικόνες της Σκοπιάς . . . Αναρωτιέμαι: πότε θα έλθη ο παράδεισος;» Πόσο πρέπει ο Ιεχωβά να ευλογήση το πρόθυμο πνεύμα αυτών των νεαρών παιδιών! Αυτό το πνεύμα δείχνει επίσης τη θαυμάσια εκπαίδευσι που λαμβάνουν αυτά τα παιδιά από τους γονείς τους οι οποίοι τους καλλιεργούν την πρόθυμη στάσι του «Μπορώ να Βοηθήσω;»

Πραγματικά, αυτό το πρόθυμο πνεύμα και η στοργική υποστήριξις έχει βοηθήσει αυτή την Εταιρία να χρησιμοποιηθή από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά ως ένα όργανο για να χειρίζεται ένα πλήθος λειτουργιών και όλα αυτά υπήρξαν μια ευλογία για τον λαό Του. Εξετάστε μερικές απ’ αυτές τις λειτουργίες. Χρησιμοποιείται για τη διευθέτησι συνελεύσεων σε τοπική, περιφερειακή εθνική και διεθνή κλίμακα, για την ενθάρρυνσι και την πνευματική ενίσχυσι όλων όσων αγαπούν δικαιοσύνη. Βοηθεί στο ν’ αποστέλλωνται ώριμοι άνδρες ως περιοδεύοντες επίσκοποι που βοηθούν τις εκκλησίες να λειτουργούν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Χρησιμοποιείται για τη λειτουργία της Βιβλικής Σχολής Γαλαάδ της Εταιρίας Σκοπιά για την εκπαίδευσι ιεραποστόλων και κατόπιν για τη συντήρησι αυτών των ιεραποστόλων σε όλα τα μέρη του κόσμου ακόμη και σε περιοχές όπου τα «αγαθά νέα» δεν είχαν προηγουμένως κηρυχθή. Μέσω της οικονομικής της βοηθείας «ειδικοί σκαπανείς» μπορούν να παραμένουν σε απομονωμένους τομείς για να διδάσκουν την Αγία Γραφή και να διοργανώνουν νέες εκκλησίες. Επίσης, στα ενενήντα επτά τμήματά της σ’ ολόκληρο τον κόσμο, το προσωπικό, το οποίο δείχνει το πνεύμα της προθυμίας, συντηρείται μέσω αυτής της Εταιρίας. Κάθε χρόνο πολλά εκατομμύρια δολλάρια δαπανώνται για τη συντήρησι αυτών των ολοχρονίων διακόνων που τώρα αριθμούν πάνω από 22.700.

Σκεφθήτε, επίσης, ότι εκτός από αυτή την άμεση οικονομική βοήθεια που προσφέρεται σ’ αυτούς τους χιλιάδες των ειδικών αντιπροσώπων, μέσω της Εταιρίας Σκοπιά, έχει δοθή οικονομική βοήθεια στα θύματα φυσικών καταστροφών, καταστάσεων επειγούσης ανάγκης, σεισμών και τυφώνων. Επίσης, αποστέλλονται φορτία ρουχισμού και τροφίμων στον τόπο της καταστροφής για να βοηθηθούν οι άνθρωποι ν’ αναλάβουν από την καταστροφή. Τώρα, με τις διεθνείς συνελεύσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά για το 1978, τι θαυμάσια ευκαιρία προσφέρεται σε όλους μας για να βοηθήσωμε αυτούς τους ολοχρονίους διακόνους σε διάφορα μέρη της γης να παρακολουθήσουν μια απ’ αυτές τις συνελεύσεις! Αυτή η βοήθεια θα γίνη δυνατή μέσω εθελοντικών συνεισφορών, είτε άμεσα στην Εταιρία είτε μέσω της τοπικής Αιθούσης Βασιλείας, με την ένδειξι ότι αυτά τα ποσά θα χρησιμοποιηθούν για τον «Λογαριασμό Συνελεύσεων 1978.»

Κατόπιν, σε μια τοπική κλίμακα, όλοι έχομε εξαίρετες ευκαιρίες να αισθανώμεθα ευτυχείς με το να εκδηλώνωμε αυτό το πρόθυμο πνεύμα. Τι μπορεί να λεχθή για την τοπική εκκλησία; Υπάρχουν ανάγκες σχετικά με την Αίθουσα Βασιλείας—ενοίκιο, κατασκευή, συντήρησις, καύσιμα, φωτισμός, νερό, κλπ. Επειδή γνωρίζομε ότι αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να πληρωθούν μόνα τους, είμεθα άγρυπνοι να συμμετέχωμε, να βοηθούμε; Ένα πρόθυμο πνεύμα μειώνει όλα τα προβλήματα απ’ αυτή την άποψι.

Έτσι καθώς το έργο του κηρύγματος της Βασιλείας και της μαθητεύσεως επεκτείνεται, και προχωρεί δυναμικά προς τα εμπρός, μπορούμε να δούμε ότι ο Ιεχωβά Θεός είναι πραγματικά ο Υποστηρικτής του έργου του και του λαού του. Καθώς αυτή η παγκόσμια επέκτασις προοδεύει, είθε ν’ αναζητούμε συνεχώς ευκαιρίες για να δείχνωμε την προθυμία μας και είθε να δοκιμάζωμε την πραγματική χαρά που φέρνει αυτό το πνεύμα. Αν το κάνωμε αυτό, τότε τα αισθήματά μας θα είναι όμοια με του Δαβίδ ο οποίος είπε: «Απόδος μοι την αγαλλίασιν της σωτηρίας σου και με πνεύμα ηγεμονικόν [πρόθυμον, ΜΝΚ] στήριξόν με.»—Ψαλμ. 51:12.