ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
της Σκοπιάς
Ελληνική
  • ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ
  • ΕΚΔΟΣΕΙΣ
  • ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΕΙΣ
  • w77 1/11 σ. 645-647
  • Ένα Προφητικό Αίνιγμα Εκπληρώνεται

Δεν υπάρχει διαθέσιμο βίντεο για αυτή την επιλογή.

Λυπούμαστε, υπήρξε κάποιο σφάλμα στη φόρτωση του βίντεο.

  • Ένα Προφητικό Αίνιγμα Εκπληρώνεται
  • Η Σκοπιά Αναγγέλει τη Βασιλεία του Ιεχωβά—1977
  • Παρόμοια Ύλη
  • Σεδεκίας
    Ενόραση στις Γραφές, Τόμος 2
  • Η Ιερουσαλήμ Καταστρέφεται
    Μαθήματα από την Αγία Γραφή
  • Ο Φόβος του Ανθρώπου Παγιδεύει τον Βασιλιά Σεδεκία
    Η Σκοπιά Αναγγέλει τη Βασιλεία του Ιεχωβά—1981
  • Πόσο Σπουδαία Μπορεί να Είναι μια Υπόσχεσις;
    Η Σκοπιά Αναγγέλει τη Βασιλεία του Ιεχωβά—1973
Δείτε Περισσότερα
Η Σκοπιά Αναγγέλει τη Βασιλεία του Ιεχωβά—1977
w77 1/11 σ. 645-647

Ένα Προφητικό Αίνιγμα Εκπληρώνεται

ΕΝΑ ΑΙΝΙΓΜΑ διεγείρει τη σκέψι και τους στοχασμούς. Μπορεί να κάμη πολύ βαθύτερη εντύπωσι στη διάνοια από μια απλή παράθεσι των γεγονότων. Προφανώς γι’ αυτό τον λόγο, επειδή ο Παντοδύναμος επιθυμούσε να εντυπωθή στις διάνοιες των ακροατών του ο προφητικός του λόγος σχετικά με τον βασιλικό οίκο του Δαβίδ, τον μετέδωσε μέσω του Ιεζεκιήλ υπό τύπον αινίγματος.

Αυτό το αίνιγμα βρίσκεται στον Ιεζεκιήλ κεφάλαιο 17. Διαβάζομε: «Ο αετός ο μέγας ο μεγαλοπτέρυγος, ο μακρός εις την έκτασιν, ο πλήρης πτερών ποικιλοχρόων, ήλθεν εις τον Λίβανον και έλαβε τον υψηλότερον κλάδον της κέδρου· απέκοψε τα άκρα των τρυφερών αυτού κλάδων και έφερεν αυτά εις γην εμπορικήν (Χαναάν, ΜΝΚ)· έθεσεν αυτά εις πόλιν εμπόρων. Και έλαβεν από του σπέρματος της γης και έθεσεν αυτό εις πεδίον σπόριμον· πλησίον πολλών υδάτων έφερεν αυτό· ως ιτέαν έθεσεν αυτό. Και εβλάστησε και έγεινεν άμπελος πλατεία, χαμηλή εις το ανάστημα, της οποίας τα κλήματα εστρέφοντο προς αυτόν και αι ρίζαι αυτής ήσαν υποκάτω αυτού· και έγεινεν άμπελος και έκαμε κλήματα και εξέδωκε βλαστούς.

«Ήτο και άλλος αετός μέγας, ο μεγαλοπτέρυγος και πολύπτερος· και ιδού, η άμπελος αύτη εξέτεινε τας ρίζας αυτής προς αυτόν, και ήπλωσε τους κλάδους αυτής προς αυτόν, δια να ποτίση αυτήν δια των αυλακιών της φυτεύσεως αυτής. Ήτο πεφυτευμένη εν γη καλή πλησίον υδάτων πολλών, δια να κάμη βλαστούς και να φέρη καρπόν, ώστε να γείνη άμπελος αγαθή.»—Ιεζ. 17:3-8.

Κατόπιν εγείρονται τα ακόλουθα ερωτήματα σχετικά με το κλήμα: «Θέλει ευοδωθή, δεν θέλει ανασπάσει αυτός τας ρίζας αυτής και κόψει τον καρπόν αυτής, ώστε να ξηρανθή;» Η απάντησις ήταν: «Θέλει ξηρανθή κατά πάντα τα φύλλα του βλαστήματος αυτής, χωρίς μάλιστα μεγάλης δυνάμεως ή πολλού λαού, δια να εκσπάση αυτήν εκ των ριζών αυτής.» Κατόπιν εγείρονται περισσότερα ερωτήματα και δίδονται απαντήσεις: «Ναι, ιδού, φυτευθείσα θέλει ευοδωθή; δεν θέλει ξηρανθή ολοκλήρως, ως όταν εγγίση αυτήν ο ανατολικός άνεμος; θέλει ξηρανθή εν ταις αύλαξιν όπου εβλάστησε.»—Ιεζ. 17:9, 10.

Τι ακριβώς εσήμαινε αυτό το αίνιγμα; Πώς εξεπληρώθη; Και τι όφελος έχει για μας σήμερα; Αυτά είναι ερωτήματα στα οποία αξίζει να δώσωμε απάντησι.

Δεν είναι ανάγκη να μαντέψωμε τη σημασία του αινίγματος. Η θεόπνευστη εξήγησίς του αναγράφεται επίσης στις Γραφές. Προσδιορίζοντας τον μεγάλο αετό που έρχεται εις τον «Λίβανον» το εδάφιο Ιεζεκιήλ 17:12 λέγει: «Ιδού, ο βασιλεύς της Βαβυλώνος ήλθεν εις Ιερουσαλήμ, και έλαβε τον βασιλέα αυτής και τους άρχοντας αυτής, και έφερεν αυτούς μεθ’ εαυτού εις Βαβυλώνα.»

Ο «βασιλεύς της Βαβυλώνος,» ο Ναβουχοδονόσορ, ήταν σαν ένας ‘μεγάλος αετός’ κάτω από του οποίου τις μεγάλες πτέρυγες, ήλθαν πολλοί υποτελείς λαοί. Αυτός ο ‘μεγάλος αετός’ ήλθε στον «Λίβανον,» δηλαδή στην Ιερουσαλήμ. Λόγω της υψηλής της τοποθεσίας και των κτιρίων που ήσαν κατασκευασμένα ως επί το πλείστον από κέδρους, η Ιερουσαλήμ κατάλληλα αναφέρεται ως «Λίβανος.» Επί πλέον, η κυβέρνησις στα χέρια ενός κυβερνήτου της βασιλικής γραμμής του Δαβίδ στην Ιερουσαλήμ, ήταν σαν μια υψηλή κέδρος. Το υψηλότατο μέρος αυτής της κέδρου—που αντιπροσώπευε τον βασιλέα Ιωαχείν και τους άρχοντάς του—ο Ναβουχοδονόσορ το απέσπασε και το ωδήγησε στη Βαβυλωνιακή εξορία. Στο αίνιγμα, η μεταφορά των εξορίστων στη Βαβυλώνα αναφέρεται σαν να ωδηγήθηκαν στη γη της Χαναάν, τον τόπο των εμπόρων. Αυτό συμβαίνει διότι πριν από αιώνες η έκφρασις «Χαναναίος» είχε φθάσει να σημαίνη «έμπορος.» (Παράβαλε Ιώβ 41:6 όπου οι «Χαναναίοι αναφέρονται ως έμποροι.») Σαν ένα μεγάλο κέντρο, η Βαβυλών ήταν πραγματικά «πόλις εμπόρων.»

Όσο για το τι έκανε ο Ναβουχοδονόσορ με ένα μέρος του ‘σπέρματος της γης’ η εξήγησις συνεχίζει: «Και έλαβεν από του σπέρματος του βασιλικού [τον Σεδεκία, τον θείο του Βασιλέως Ιωαχείν] και έκαμε συνθήκην μετ’ αυτού και έκαμεν αυτόν να ορκισθή· έλαβε και τους δυνατούς του τόπου, δια να ταπεινωθή το βασίλειον, ώστε να μη ανορθωθή, δια να φυλάττη την συνθήκην αυτού, ώστε να στηρίζη αυτήν.»—Ιεζ. 17:13, 14.

Έτσι ο Ναβουχοδονόσορ εφύτευσε τον Σεδεκία σαν μια ‘ιτιά,’ κάνοντας τον υποτελή βασιλέα. Ως τέτοιος ο Σεδεκίας, θα έπρεπε να έχη τοπική κυριαρχία και να εξαρτάται από τη Βαβυλώνα. Στην αρχική περιοχή του βασιλείου του Ιούδα, οι ιτιές μεγαλώνουν σαν κλαδιά ή μικρά δένδρα. Η θέσις του Σεδεκία θα ήταν σαν μια ιτιά σε σύγκρισι με την υψηλή θέσι που κατείχαν οι βασιλείς της βασιλικής γραμμής του Δαβίδ.

Ο Σεδεκίας δεν ήταν ικανοποιημένος μ’ αυτή τη θέσι. Άρχισε να αποβλέπη σε κάποιον άλλο, πιο ‘μεγάλο αετό,’ για να τον βοηθήση ν’ απελευθερωθή από τον Βαβυλωνιακό ζυγό. Ποιος ήταν αυτός ο ‘μεγάλος αετός’; Διαβάζομε: «Απεστάτησεν (ο Σεδεκίας) όμως απ’ αυτού (του Ναβουχοδονόσορ), εξαποστείλας πρέσβεις εαυτού εις την Αίγυπτον, δια να δώσωσιν εις αυτόν ίππους και λαόν πολύν.»—Ιεζ. 17:15.

Όσον καιρό ο Σεδεκίας παρέμενε υποτελής στον Ναβουχοδονόσορ, η βασιλεία του ήταν ασφαλής. Η θέσις του έμοιαζε με τη θέσι ενός χαμηλού κλήματος αμπέλου που περιβάλλεται από άφθονο νερό. Αλλά αυτή η κατάστασις επρόκειτο ν’ αλλάξη. Επειδή εστράφη σ’ έναν άλλο ‘μεγάλο αετό,’ τον Αιγύπτιο Φαραώ Χοφρά, ο Σεδεκίας, προκάλεσε καταστροφή. Επέφερε την οργή του πιο ισχυρού αετού, του Βασιλέως Ναβουχοδονόσορ. Σαν σαρωτικός ανατολικός άνεμος, οι Βαβυλωνιακές δυνάμεις ήλθαν εναντίον του και τον εξήραναν σαν ένα κλήμα που βρίσκεται κάτω από αφόρητη ζέστη.

Εξηγώντας τι επρόκειτο να συμβή στον Σεδεκία για την αποστασία του, ο προφητικός λόγος λέγει: «Εν μέσω της Βαβυλώνος θέλει τελευτήσει. Και δεν θέλει κάμει υπέρ αυτού ουδέν εν τω πολέμω, με το δυνατόν στράτευμα και με το μέγα πλήθος.»—Ιεζ. 17:16, 17.

Όλα αυτά που προέβλεπε το προφητικό αίνιγμα, επήλθαν στον Σεδεκία. Στο ενδέκατο έτος της βασιλείας του Σεδεκία, τα Βαβυλωνιακά στρατεύματα πέρασαν μέσα από τα τείχη της Ιερουσαλήμ. Τη νύχτα ο Σεδεκίας και οι πολεμισταί του δραπέτευσαν. Μια Χαλδαϊκή στρατιωτική δύναμις τους συνέλαβε στις έρημες πεδιάδες της Ιεριχώ. Ο Σεδεκίας συνελήφθη και εφέρθη ενώπιον του Ναβουχοδονόσορ στη Ριβλά. Εκεί οι γυιοι του Σεδεκία εσφάγησαν μπροστά στα μάτια του, ενώ τον ίδιο τον ετύφλωσαν, τον έδεσαν με χάλκινες αλυσίδες και τον ωδήγησαν στη Βαβυλώνα όπου πέθανε στη φυλακή.—2 Βασ. 25:2-7· Ιερεμ. 52:6-11.

Δεν θα έπρεπε να κάμωμε το λάθος να δούμε την εκπλήρωσι αυτού του προφητικού αινίγματος απλώς σαν μια παλαιά ιστορία. Στην εικόνα αυτού του αινίγματος εισήχθη ένα άλλο χαρακτηριστικό που θα ήταν μεγάλη ευλογία για μας. Διαβάζομε: «Ούτω λέγει Ιεχωβά ο Θεός· Και θέλω λάβει εγώ εκ του υψηλότερου κλάδου της υψηλής κέδρου και φυτεύσει· θέλω κόψει εγώ εκ της κορυφής των νέων αυτού κλόνων ένα τρυφερόν και φυτεύσει επί όρους υψηλού και εξόχου. . . . και θέλει εκφέρει κλάδους και καρποφορήσει και θέλει γείνει κέδρος μεγάλη.»—Ιεζ. 17:22, 23, ΜΝΚ.

Αυτό υπεδείκνυε τον καιρό οπότε ένας κληρονόμος του βασιλικού οίκου του Δαβίδ, ο Μεσσίας ή Χριστός Ιησούς, θα κυβερνούσε ως βασιλεύς. Αυτός θα γινόταν σαν μια υψηλή κέδρος, και θ’ ασκούσε παγκόσμιο κυριαρχία. Αναφερόμενος προσωπικά σ’ αυτή τη διακυβέρνησι ο Ψαλμός 72:7, 8 λέγει: «Εν ταις ημέραις αυτού θέλει ανθεί ο δίκαιος· και αφθονία ειρήνης θέλει είσθαι εωσού μη υπάρξη η σελήνη. Και θέλει κατακυριεύσει από θαλάσσης έως θαλάσσης και από του ποταμού έως των περάτων της γης.»

Μπορούμε να εκλέξωμε τη διακυβέρνησι του Χριστού ακόμη και τώρα, με το ν’ ακολουθήσωμε την πρόσκλησί του να γίνωμε μαθηταί του: «Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει. Άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς και μάθετε απ’ εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν.» (Ματθ. 11:28, 29) Έχετε ενεργήσει σύμφωνα μ’ αυτή την πρόσκλησι; Αυτός είναι ο μόνος τρόπος ν’ αποφύγετε ν’ αντιμετωπίσετε την καταστροφή όπως ο αρχαίος Βασιλεύς Σεδεκίας.

    Ελληνικές Εκδόσεις (1950–2025)
    Αποσύνδεση
    Σύνδεση
    • Ελληνική
    • Κοινή Χρήση
    • Προτιμήσεις
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • Όροι Χρήσης
    • Πολιτική Απορρήτου
    • Ρυθμίσεις Απορρήτου
    • JW.ORG
    • Σύνδεση
    Κοινή Χρήση