Πώς η Νικηφόρος Πίστις Μπορεί να σας Επηρεάση
100 και πλέον Διεθνείς Συνελεύσεις «Νικηφόρος Πίστις» των Μαρτύρων του Ιεχωβά έχουν προγραμματισθή για τα έτη 1978 και 1979 σε διάφορες πόλεις σ’ όλο τον κόσμο. 1.700.000 και πλέον άτομα έχουν παρακολουθήσει αυτές τις συνάξεις μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου 1978, και αυτή η σειρά συνελεύσεων βρίσκεται ακόμη εν προόδω.
Ποιος είναι ο σκοπός αυτών των συνελεύσεων; Γίνονται για να οικοδομήσουν πίστι. Όχι, Όχι απλή πίστι, αλλά νικηφόρο πίστι—το είδος της πίστεως που εννοούσε ο Χριστιανός απόστολος Ιωάννης όταν έγραψε: «Αύτη είναι η νίκη η νικήσασα τον κόσμον, η πίστις ημών.»—1 Ιωάν. 5:4.
Αυτή η νικηφόρος πίστις έχει επηρεάσει τη ζωή χιλιάδων ατόμων. Μπορεί να επηρεάση και σας, όπως έχει επηρεάσει και άλλους. Παρατηρήστε πώς αληθεύει αυτό, καθώς θα εξετάσωμε σύντομα μερικές απόψεις των Διεθνών Συνελεύσεων «Νικηφόρος Πίστις» σε Ευρωπαϊκές χώρες.
Η ΠΙΣΤΙΣ ΥΠΕΡΝΙΚΑ ΕΜΠΟΔΙΑ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ
Για μερικούς, η παρουσία τους και μόνο σ’ αυτές τις συνελεύσεις απήτησε την εκδήλωσι πίστεως και την υπερνίκησι εμποδίων. Η απόστασις ασφαλώς δεν ήταν ανυπέρβλητο εμπόδιο. Ένας νεαρός από την Πολωνία, για να παρευρεθή στη συνέλευσι που έγινε στη Λίλλη της Γαλλίας, διήνυσε 750 μίλια (1.200 χιλιόμετρα) με ποδήλατο σε έξη μέρες.
Σαράντα Μάρτυρες από την Πολωνία παρακολούθησαν τη συνέλευσι που έγινε στην Κοπεγχάγη της Δανίας. Αυτό έγινε ευκολώτερο λόγω της πρόσφατης διανοίξεως μιας απ’ ευθείας θαλασσίας οδού από το Σβίνουκι προς τη Δανική πρωτεύουσα. Παρ’ όλα αυτά, το ταξίδι στοίχισε σε κάθε ένα απ’ αυτούς τον μισθό ενός μηνός. Τους έδωσαν άδεια ταξιδίου, μολονότι ως αιτία για το ταξίδι τους έγραψαν την «παρακολούθησι συνελεύσεως των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Δανία.» Εν τούτοις, απαιτείτο πρόσκλησις και θεώρησις (βίζα) που θα επληρώνετο από το εξωτερικό για να μπορέσουν να φύγουν από την Πολωνία και οι Δανοί αδελφοί προθυμοποιήθηκαν να το κάνουν αυτό. Αυτοί οι εκπρόσωποι, εκτός του ότι απήλαυσαν μια μεγάλη συνέλευσι με τόσο πολλούς ομοπίστους των, ωφελήθησαν από ένα πρόγραμμα δυόμισυ ημερών στην Πολωνική το οποίο περιελάμβανε τρία Βιβλικά δράματα που παρουσιάσθηκαν μέσω μαγνητοταινιών και φωτογραφικών σλάιντς. Μαζί με τους Άγγλους, Έλληνες, Ισπανούς και Γιουγκοσλάβους αδελφούς, οι Πολωνοί αδελφοί προσέθεσαν έναν ιδιαίτερο διεθνή αέρα στη συνέλευσι της Κοπεγχάγης. Ένα διήμερο πρόγραμμα της συνελεύσεως παρουσιάσθηκε στην Ελληνική, Ισπανική και Κροατική γλώσσα. Έτσι, υπερνικήθηκαν ακόμη και γλωσσικοί φραγμοί.
Ένα ζεύγος με 11 παιδιά ήθελε να συνοδεύση άλλους Μάρτυρες από τις Αζόρες και να παρακολουθήση τη συνέλευσι που έγινε στη Λισσαβώνα της Πορτογαλίας. Αλλά πώς θα μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα οικονομικώς; Μερικά από τα μεγαλύτερα παιδιά συνέβαλαν σ’ αυτό, με το να συγκεντρώσουν χρήματα αναλαμβάνοντας εργασία για μερικούς μήνες πριν από τη συνέλευσι. Η δαπάνη των αεροπορικών εισιτηρίων, των τροφίμων και παρομοίων πραγμάτων υπερέβαινε τα 1.100 δολλάρια (Η.Π.), μια περιουσία γι’ αυτούς τους ταπεινούς κατοίκους των νησιών. Αλλά υπερνίκησαν αυτά τα οικονομικά εμπόδια δείχνοντας πίστι στον Ιεχωβά και ολόκληρη η οικογένεια, που αποτελείται από 13 μέλη παρευρέθη στη συνέλευσι της Λισσαβώνας.
Σε ωρισμένες Διεθνείς Συνελεύσεις «Νικηφόρος Πίστις» παρευρέθησαν επίσης και μερικά άτομα που είχαν επιζήσει από τα Ναζιστικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Δυο Μάρτυρες που παρηκολούθησαν τη συνέλευσι στις Βρυξέλλες του Βελγίου, είχαν ακόμη τις ριγωτές στολές της φυλακής και τις έβαλαν μάλιστα χάριν των αδελφών που παρηκολούθησαν το Αγγλικό πρόγραμμα. Ένας άνδρας, που τώρα είναι Χριστιανός πρεσβύτερος, ήταν πέντε ετών όταν ο πατέρας του φυλακίσθηκε το 1941 και θυμάται ακόμη ότι ρώτησε τη μητέρα του πόσην ώρα θα έλειπε όταν εφυλακίσθη, διότι νόμιζε ότι πήγαινε απλώς να κάνη κάποιο θέλημα. Πέρασαν τέσσερα χρόνια για να τη δη. Αλλά η νικηφόρος πίστις νίκησε όλες τις δυσκολίες και τον διωγμό τους.
Στα άτομα που παρευρέθησαν στη συνέλευσι που έγινε στο Ελσίνκι της Φιλλανδίας, ένα ηλικιωμένο ζεύγος έφερε χαιρετίσματα από το Δυτικό Βερολίνο. Ήσαν και οι δύο ολοχρόνιοι διαγγελείς της Βασιλείας και είχαν υπηρετήσει μ’ αυτή την ιδιότητα και οι δύο μαζί 100 και πλέον χρόνια! Το ακροατήριο, με κομμένη σχεδόν την αναπνοή, άκουγε καθώς αυτό το ζωηρό ζεύγος αφηγείτο τις πείρες του. Ο σύζυγος ήταν μέλος της οικογενείας Μπέθελ (του προσωπικού του γραφείου τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά) στον καιρό του Τρίτου Γερμανικού Ράιχ του Χίτλερ, είχε φυλακισθή από τη Γκεστάπο και είχε μεταφερθή στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως του Σαξενχάουζεν με 600 άλλους αδελφούς. Όταν απελευθερώθηκε, στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, υπηρέτησε πάλι στο Μπέθελ. Και η σύζυγός του επίσης είχε φυλακισθή. Μετά τον γάμο τους, και οι δυο βρέθηκαν σ’ ένα Κομμουνιστικό στρατόπεδο φυλακής. Και οι δύο μαζί έχουν δαπανήσει συνολικά 41 χρόνια στη φυλακή! Μήπως, εφαίνοντο καταθλιμμένοι ή αποθαρρυμένοι; Καθόλου! Ο αδελφός παρετήρησε: «Γι’ αυτό το ειδικό προνόμιο είμεθα ευγνώμονες στον Ιεχωβά.» Πράγματι, είχαν υποφέρει λόγω της Χριστιανικής των ουδετερότητος, αλλά η πίστις των ήταν νικηφόρος.
Πράγματι, εκείνοι που έχουν νικηφόρο πίστι υπερνικούν μεγάλα εμπόδια, υπομένουν δυσκολίες και δεν υποκύπτουν στους διώκτας των. Δεν σύρονται προς τα οπίσω αλλά, αντιθέτως, ‘πιστεύουν προς σωτηρίαν της ψυχής.’ (Εβρ. 10:38, 39) Η νικηφόρος πίστις μπορεί να έχη την ίδια επίδρασι στη ζωή σας.
Η ΠΙΣΤΙΣ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙ
Αλλά επηρεάζει η πίστις την ατομική συμπεριφορά ή διαγωγή; Η Γαλλική εφημερίς Λε Σουάρ αντιπαρέβαλε την ηρεμία που επικρατούσε στη Χριστιανική συνέλευσι των Μαρτύρων του Ιεχωβά, που έγινε στη Μασσαλία με τη συνήθη αταξία που επικρατεί στο στάδιο που χρησιμοποίησαν οι Μάρτυρες. Ανέφερε τα εξής: «Οι άνθρωποι αυτοί είναι ειρηνικοί και φιλικοί, έτοιμοι να συζητήσουν. . . . Δεν υπάρχει η αταξία που συνήθως παρατηρείται στα πλήθη. Όλοι κάθονται ήσυχα στα καθίσματα που εφέρθησαν γι’ αυτή την περίπτωσι. Κανένας δεν περιφέρεται ούτε πατά επάνω στη χλόη. Δεν πρόκειται για κραυγάζοντες φανατικούς, αλλά για ανθρώπους που συζητούν ήρεμα. Έχουν βρει τον σκοπό τους στη ζωή, την αλήθεια τους, με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά.»
Η Ιταλική εφημερίδα Παέζε Σέρα, σχολιάζοντας τη Συνέλευσι «Νικηφόρος Πίστις» που έγινε στη Ρώμη, χαρακτήρισε τους Μάρτυρες λαόν με «καλούς τρόπους,» με «άμεμπτη διαγωγή.» Επίσης, σχετικά με τον τόπο της συνελεύσεως, η εφημερίς Ιλ Μεσσατζέρο της Ρώμης σχολίασε: «Δεν υπάρχουν εδώ κομμάτια χαρτιού πεταμένα και σκουπίδια που πρέπει να πω ότι χαρακτηρίζουν τις συγκεντρώσεις που γίνονται στη χώρα μας.» Αυτό ελέχθη ότι αποτελούσε «σημείο πολιτισμού οφειλόμενο εν μέρει στις αποτελεσματικές υπηρεσίες αποκομιδής, αλλά επίσης και στην καλή ανατροφή αυτών που παρακολουθούσαν τη συνέλευσι.»
Ασφαλώς, όλος ο έπαινος γι’ αυτή την επιθυμητή ή ευσεβή διαγωγή πρέπει ν’ αποδίδεται στον Ιεχωβά Θεό. Η πίστις σ’ αυτόν και η εφαρμογή των Γραφών στη ζωή είναι εκείνο που μετεμόρφωσε αυτούς που έγιναν αληθινοί Χριστιανοί. (Ρωμ. 12:2· 1 Κορ. 6:9-11) Η Γαλλική εφημερίς Λε Ντωφινέ λιμπερέ παρατηρεί: «Ας αποβάλωμε την ιδέα ενός ‘μάγου’ που σας μεταμορφώνει με λίγες μαγικές λέξεις και ένα ραβδί. Όχι, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν θέλουν ν’ ανταλλάξουν την ‘ποιότητα’ της βαθειάς θεμελιωμένης πεποιθήσεως με την ‘ποσότητα’ ανθρώπων που φαντάζονται ότι έχουν πεισθή μέσω μιας παροδικής πίστεως.»
Πώς μπορεί, λοιπόν, κανείς ν’ αποκτήση πραγματική πίστι; Η ίδια εφημερίδα συνεχίζει: «Πρέπει να κατανοηθή ότι μια τέτοια πίστις καλλιεργείται στο φως των Αγίων Γραφών. Κανείς δεν γεννιέται ως Μάρτυς του Ιεχωβά. Πρέπει το άτομο να λάβη μια στάσι σ’ ένα ωρισμένο χρονικό σημείο της ζωής του με κάθε ‘πνευματική’ ελευθερία, είτε ανετράφη μεταξύ των Μαρτύρων του Ιεχωβά είτε γνωρίσθηκε μ’ αυτούς συμπτωματικά.» Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος εξέφρασε το ζήτημα ως εξής: «Άρα η πίστις είναι εξ ακοής, η δε ακοή δια του λόγου του Θεού (Χριστού, Κείμενου).»—Ρωμ. 10:17.
Πράγματι, η νικηφόρος πίστις είναι «εξ ακοής.» Και η μεταμορφωτική δύναμις της πίστεως βασίζεται μόνο στον Λόγο του Θεού. Η εφημερίς Χελσίνγκιν Σάνοματ το ανέφερε αυτό, σε άρθρο που σχολίαζε τη συνέλευσι που έγινε στο Ελσίνκι:
«Οι μεγάλες συνελεύσεις αποτελούν σπουδαία γεγονότα για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά από την άποψι τωρινών και μελλοντικών οικογενειών: ολόκληρες οικογένειες προσέρχονται στις συναθροίσεις και οι νεαροί συναντώνται με άλλους νεαρούς. Ο μελλοντικός γαμήλιος σύντροφος πρέπει επίσης να είναι Μάρτυς του Ιεχωβά.» (Δευτ. 7:3, 4· 1 Κορ. 7:39) Η εφημερίδα προσθέτει: «Οι κατευθυντήριες γραμμές των Μαρτύρων του Ιεχωβά για τη ζωή σε άλλους τομείς της οικογενειακής ζωής είναι απλές: η κοινή συμβίωσις είναι άγνωστη μεταξύ τους και το σεξ πριν από τον γάμο δεν είναι παραδεκτό. Ο γάμος θεωρείται δεσμευτικός. Το διαζύγιο απαγορεύεται ‘εκτός δια πορνείαν.’ Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ζουν μ’ αυτό τον τρόπο απλώς επειδή αυτό παροτρύνει η Αγία Γραφή.»
Ολόκληρες οικογένειες μπορούν να ωφελούνται, και ωφελούνται πράγματι, από την πίστι. Και οι παρατηρητές μπορούν να δουν ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά γενικά έχουν επηρεασθή από την πίστι τους στον Θεό και στον Λόγο του. Πράγματι, η πίστις τους έχει επηρεάσει ως άτομα.
Η ΠΙΣΤΙΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ
Ένα πολύ σπουδαίο χαρακτηριστικό κάθε Διεθνούς Συνελεύσεως «Νικηφόρος Πίστις» είναι η «Διακήρυξις της Πίστεώς μας.» Οι συναθροισμένες χιλιάδες, με την τολμηρή και ισχυρή διαβεβαίωσί των, διακηρύττουν έτσι την απόφασί τους να προχωρούν προς τα εμπρός στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Και, μεταξύ άλλων πραγμάτων, επιβεβαιώνουν την αληθινότητα αυτών των λόγων, που εμπεριέχονται στη διακήρυξι: «Είδαμε τι μπορεί να παραγάγη η πίστις σε παγκόσμια κλίμακα· πώς το πνεύμα του Θεού παρήγαγε κάτι που παραμένει μοναδικό: μια παγκόσμια ‘αδελφότητα.’ (1 Πέτρ. 2:17) ‘Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου,’ είπε ο Χριστός Ιησούς, ‘εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους.’ (Ιωάν. 13:35) Χαιρόμεθα που αποτελούμε μέρος της μόνης πραγματικής διεθνούς αδελφότητος στο πρόσωπο της γης, μιας αδελφότητος που συνδέεται με αδιάρρηκτη αγάπη—για τον Θεό και τον Υιό του, για την αλήθεια, για ό,τι είναι ορθό, και προς αλλήλους.»
Μήπως όλα αυτά είναι απλώς κενά λόγια; Όχι καθόλου! Άτομα απ’ όλες τις φυλές και τα έθνη έχουν απαλλαγή από εθνικές προκαταλήψεις και εθνικούς φραγμούς. Έχουν δεθή με τα αδιάρρηκτα δεσμά της Χριστιανικής αγάπης. Υπάρχει σαφής απόδειξις ότι η νικηφόρος πίστις δεν γνωρίζει εθνικούς φραγμούς.
Οι τρέχουσες συνελεύσεις πράγματι έχουν διεθνή φύσι. Παραδείγματος χάριν, ιεραπόστολοι που έχουν εκπαιδευθή στη Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς Γαλαάδ και υπηρετούν τώρα σε 35 διαφορετικά έθνη παρευρέθησαν στη συνέλευσι του Μονάχου, στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Εκεί, το πρόγραμμα διεξήχθη σε διάφορες γλώσσες. Στο Αγγλικό πρόγραμμα οι ομιληταί ήσαν από 11 χώρες.
Το γεγονός ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αποτελούν μια διεθνή αδελφότητα δεν πέρασε απαρατήρητο από τους έξω παρατηρητάς. Παραδείγματος χάριν, η εφημερίς Βιένερ Μόργκεν Κουρίερ, σχολιάζοντας τη Διεθνή Συνέλευσι «Νικηφόρος Πίστις» που έγινε στη Βιέννη της Αυστρίας, ανέφερε: «Οι ‘Μάρτυρες του Ιεχωβά’ προέρχονται από διαφορετικά κοινωνικά επίπεδα, αλλά ο δεσμός που τους ενώνει είναι το βαθύ τους αίσθημα θρησκευτικότητος, το οποίο έχει τις ρίζες του αποκλειστικά στην Αγία Γραφή.»
Μια Μάρτυς που παρακολούθησε τη διεθνή συνέλευσι που έγινε στην Κοπεγχάγη της Δανίας, είπε ότι μίλησε σε μια κοινωνική λειτουργό, η οποία εντυπωσιάσθηκε πολύ από το έργο που επιτελούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αυτή η γυναίκα έρχεται σε επαφή με ηλικιωμένα άτομα και βλέπει συχνά το ωφέλιμο αποτέλεσμα που έχει το άγγελμα της Βασιλείας σ’ αυτά τα άτομα. Η κοινωνική λειτουργός σχολίασε: «Θαυμάζω το έργο σας . . . Σε περιπτώσεις που έρχομαι σε επαφή με τον κλήρο, απογοητεύομαι πολύ. Σεις έχετε τη μόνη διεθνή αδελφότητα στον κόσμο. Θαυμάζω το θάρρος σας στο κήρυγμα. Συνεχίστε το καλό έργο!»
Η ΠΙΣΤΙΣ ΔΙΝΕΙ ΘΑΡΡΟΣ
Αυτό ακριβώς κάνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. ‘Συνεχίζουν το καλό έργο!’ Η νικηφόρος πίστις δίνει θάρρος στα άτομα να επιδιώκουν τη Χριστιανοσύνη ως οδό της ζωής των και να διακηρύττουν με θάρρος τα «αγαθά νέα.» (Μάρκ. 13:10) Γι’ αυτό το ζήτημα, στη «Διακήρυξι της Πίστεώς Μας» που μ’ ενθουσιασμό έγινε δεκτή στις Διεθνείς Συνελεύσεις «Νικηφόρος Πίστις,» δηλώνεται με σαφήνεια:
«Δεν θα παύσωμε, δεν μπορούμε να παύσωμε, να μιλούμε για όσα είδαμε και ακούσαμε και δοκιμάσαμε. (Πράξ. 4:20) Υποκινούμεθα να εκφράζωμε με τα χείλη μας την ισχυρή μας πίστι στη νικηφόρο βασιλεία του Ιεχωβά και θέλομε ειλικρινώς να μοιρασθούμε τις ευλογίες αυτών των ‘αγαθών νέων’ με όλους. Όπως ο απόστολος Παύλος, έτσι κι εμείς κάνομε το αίτημα: ‘Διαλλάγητε προς τον Θεόν.’ (2 Κορ. 5:20) Αυτή είναι η απόφασίς μας, να κάνωμε δημοσία διακήρυξι αυτών των αγαθών νέων της βασιλείας του Ιεχωβά Θεού από τώρα και ως το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων.»—Ματθ. 24:14· 28:19, 20.
Όταν ερωτούνται, «Συμφωνείτε;» το ακροατήριο της συνελεύσεως ανταποκρίνεται με ένα βροντερό «Ναι!» Αλλά κάνουν κάτι περισσότερο απ’ αυτό. Θέτουν τη βεβαίωσί των σε δράσι.
Πράγματι, οι παρευρισκόμενοι στις συνελεύσεις αφιερώνουν το πρωινό της τρίτης μέρας της συνελεύσεως σε ενθουσιαστικό έργο μαρτυρίας στον αγρό. Αναφέρεται, παραδείγματος χάριν, ότι αυτή η προσπάθεια έφερε τη μεγαλύτερη μαρτυρία που εδόθη ποτέ στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας. Όπως αναφέρεται, 2.650 ενήλικες προσωπικώς παρουσιάσθηκαν στο Τμήμα Υπηρεσίας Αγρού εκεί για να πάρουν τις χρωματιστές τσάντες εντύπων που χρησιμοποιήθηκαν σ’ αυτή την ειδική προσπάθεια. Ένας από τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους του Δουβλίνου ακούσθηκε να λέγη: «Για πρώτη φορά υπάρχουν περισσότεροι Μάρτυρες που κηρύττουν στην Οδό Ο’Κόννελλ από τους ιερείς που προχωρούν πάνω-κάτω.» Μια έκδοσις που παρουσιάσθηκε στη συνέλευσι του Δουβλίνου και που είναι βέβαιο ότι θα επεκτείνη το έργο κηρύγματος της Βασιλείας στην Ιρλανδία, ήταν το φυλλάδιο στην Κελτική γλώσσα με τίτλο «Η Μόνη Ελπίς του Ανθρωπίνου Γένους για Ειρήνη.»
Πράγματι, αυτό το ευαγγελιστικό έργο αποτελεί εκδήλωσι της νικηφόρου πίστεως. Αλλά επηρεάζει πραγματικά εκείνους στους οποίους οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κηρύττουν το άγγελμα της Βασιλείας; Στο Παρίσι της Γαλλίας, το πρωινό της ειδικής δράσεως, μια 30χρονη γυναίκα καλωσώρισε τους Μάρτυρες, λέγοντας: «Η επίσκεψίς σας αποτελεί πράγματι θεία πρόνοια. Είχα απόλυτη ανάγκη να μιλήσω με κάποιον. Πέρασα ήδη τρεις νευρικούς κλονισμούς και ήθελα μάλιστα και να αυτοκτονήσω.» Ωμολόγησε κατόπιν στους Μάρτυρες που την επισκέφθηκαν ότι αισθανόταν την ανάγκη να πλησιάση τον Θεό. Η γυναίκα αυτή είχε κάνει έρευνα σε μερικές θρησκείες της Ανατολής, αλλά χωρίς να βρη ειρήνη διανοίας. Έτσι, εξέφρασε την επιθυμία της να μελετήση την Αγία Γραφή. Έγιναν διευθετήσεις να τη συνοδεύση κάποιος στη δημόσια ομιλία. Αυτή η γυναίκα δέχθηκε τα έντυπα που της προσέφεραν οι Μάρτυρες και χάρηκε που βρήκε Γραφικές απαντήσεις στα ερωτήματά της.
Ένα μέλος του Κυβερνώντος Σώματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά και η σύζυγός του, που επισκέφθηκαν τη Λισσαβώνα της Πορτογαλίας, συμμετείχαν σ’ αυτό το ενισχυτικό για την πίστι έργο εκεί. Μα, γιατί όχι, μπορεί να σκεφθήτε! Λόγω ενός προσφάτου ατυχήματος, ο αδελφός αυτός είχε σπάσει τρία πλευρά. Παρ’ όλα αυτά, χάρηκε που συμμετείχε με ομοπίστους του σ’ αυτή την ειδική προσπάθεια υπηρεσίας αγρού.
Μεγάλη μαρτυρία εδόθη στη Ρώμη της Ιταλίας, όπου διεξήχθη μια άλλη διεθνής συνέλευσις. Είναι η αλήθεια ότι η πόλις ήταν μάλλον άδεια επειδή οι περισσότεροι από τους κατοίκους της έλειπαν για διακοπές και είχε δοθή μεγάλη προσοχή στον θάνατο του Πάπα Παύλου του VI. Ένας Χριστιανός πρεσβύτερος από την Κεντρική Ιταλία είπε: «Κάθε Μάρτυς στους δρόμους της Ρώμης έψαχνε να βρη άτομα στα οποία να κάνη μαρτυρία. Όταν πλησίασα έναν άνδρα, μου είπε: ‘Παρακαλώ! Είσθε ο 25ος Μάρτυς που με σταμάτησε αυτό το πρωινό!’» Μια κυρία είπε: «Πήγα στην αγορά, και ήσαν εκεί. Πήγα στο κρεοπωλείο, και ήσαν εκεί. Τους βρήκα και στο παντοπωλείο. Τους βρίσκω και εδώ. Βρίσκω Μάρτυρες του Ιεχωβά παντού.» Ένας αδελφός είδε πολλούς ιερείς να διαβάζουν έντυπα που τους είχαν δοθή εκείνο το πρωινό.
Η εφημερίς Ιλ Τζιόρνο, σ’ ένα άρθρο της που σχολίαζε τη δράσι υπηρεσίας αγρού που έγινε εκείνο το πρωινό της Παρασκευής από τα άτομα που παρακολουθούσαν τη συνέλευσι στο Μιλάνο, της Ιταλίας, ανέφερε ότι οι Μάρτυρες «κτυπούσαν τις πόρτες από σπίτι σε σπίτι» και «εξηγούσαν τους λόγους της πίστεώς των.» Προσέθετε: «Όλα αυτά τα έκαναν με ένα πολύ ευχάριστο τρόπο, χωρίς να προσβάλλωνται όταν κάποιος συμπεριεφέρετο σ’ αυτούς τους πιστούς σαν να ήσαν ενοχλητικοί, εκτός τόπου, διώχνοντάς τους χωρίς λεπτότητα.»
Ωστόσο, η νικηφόρος πίστις κάνει κάτι περισσότερο από το να δώση θάρρος για κάποια προσωρινή προσπάθεια στη διακήρυξι των «αγαθών νέων.» Είναι διαρκής, ενισχυτική, ακόμη και σε μια περίοδο πολλών ετών. Σχετικά μ’ αυτό, είναι ενδιαφέρουσα μια έκθεσις σχετικά με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Ιταλία που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Φιλαντέλφια Ινκουάιρερ. Σ’ ένα τηλεγράφημα από τη Ρώμη της Ιταλίας, δήλωνε εν μέρει:
«Καθώς οι Καθολικοί περίμεναν σε μεγάλες ουρές το περασμένο Σαββατοκύριακο για να επισκεφθούν τον τάφο του Πάπα Παύλου του VI, 65.000 περίπου Ιταλοί συναθροίσθηκαν κάτω από ζωηρόχρωμες ομπρέλλες στο γήπεδο Φλαμίνιο για να λατρεύσουν τον Θεό τους.
«Αλλ’ αυτός ο Θεός διέφερε από τον Θεό που αντιπροσώπευε ο ποντίφιξ που είναι θαμμένος στην κρύπτη κάτω από τη Βασιλική του Αγίου Πέτρου. Εδώ, στο πιο Καθολικό έθνος του κόσμου, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν αποκτήσει ισχυρό, και ολοένα αυξανόμενο, έδαφος. . . .
«Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, που είχαν μόνο 95 πιστούς στην Ιταλία στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τώρα είναι η δεύτερη κατά σειρά θρησκευτική ομάδα της Ιταλίας. Αποτελούν πραγματικά την ταχύτερα αυξανόμενη ομάδα της . . .
«Οι αριθμοί των έφθασαν από 25.810 το 1972 σε 66.315 το 1977. Λέγουν ότι σήμερα έχουν 71.796 μέλη . . . »
«Ο αριθμός αυτός είναι σχετικά μικρός σε σύγκρισι με τα 54 εκατομμύρια πληθυσμού που έχει η Ιταλία, από τους οποίους οι περισσότεροι είναι τουλάχιστον κατ’ όνομα Καθολικοί. Αλλά έκαναν αισθητή την παρουσία τους εδώ.
«Οι επίσημοι της εκκλησίας λέγουν ότι κάποιος Μάρτυς του Ιεχωβά έχει χτυπήσει κάθε πόρτα στην Ιταλία μέχρι τώρα. Απαιτείται από κάθε μέλος να εκτελή ευαγγελιστικά καθήκοντα.»
Απαιτείται προσπάθεια—και θάρρος—για να εμμένη κανείς, ενάντια σε μεγάλες αντιξοότητες στην κήρυξι του αγγέλματος της Βασιλείας. Η εφημερίς Ντιάριο ντε Μπαρτσελόνα, σε άρθρο της που σχολίαζε τη Διεθνή Συνέλευσι «Νικηφόρος Πίστις» των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Βαρκελώνη της Ισπανίας, ανέφερε: «Ο επί κεφαλής της υπηρεσίας τύπου που έχουν, είπε ότι αυτοί ‘δεν είναι μέρος του κόσμου.’ Αυτό μπορεί να συμβαίνη, αλλά χωρίς αμφιβολία γνωρίζουν καλά τον κόσμο και έχουν το θάρρος να εκφράζουν σ’ αυτόν τις πεποιθήσεις τους.» Πράγματι, η πίστις που βασίζεται στη Γραφή είναι εκείνη που πάντοτε δίνει στους ανθρώπους τόλμη «να κηρύττωσιν αφόβως τον λόγον.»—Φιλιπ. 1:14.
Η ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΠΙΣΤΙΣ ΔΙΝΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Οι Διεθνείς Συνελεύσεις «Νικηφόρος Πίστις» των Μαρτύρων του Ιεχωβά παρέχουν υγιά Γραφική συμβουλή. Οικοδομούν πίστι. Και τα οφέλη αυτά είναι διαρκή, διότι η νικηφόρος πίστις δίνει βεβαία ελπίδα για το μέλλον.
Σπουδαία χαρακτηριστικά αυτών των διεθνών συνελεύσεων είναι τα Βιβλικά δράματα. Παρά τις ευσυνείδητες προσπάθειες αφιερωμένων Χριστιανών στην προετοιμασία αυτών των παρουσιάσεων, μπορεί να παρουσιασθούν απροσδόκητα προβλήματα. Παραδείγματος χάριν, μεγάλη βροχή έπεφτε στη διάρκεια τριών από τα τέσσερα δράματα που παρουσιάσθηκαν στο υπαίθριο γήπεδο στη συνέλευσι της Κοπεγχάγης. Αλλά οι ηθοποιοί, που φορούσαν ελαφρά ανατολίτικα ενδύματα, έπαιξαν τους ρόλους των με τον ίδιο ενθουσιασμό που θα έκαναν αυτό κάτω από τον καυτό ήλιο της Μέσης Ανατολής. Έτσι, ‘θέρισαν πολύ μεγαλύτερα χειροκροτήματα’ από το ακροατήριο που ήταν προστατευμένο από τη βροχή.
Γιατί τόσο μεγάλη προσπάθεια; Η εφημερίς Ελ Νοτιθιέρο Ουνιβερσάλ της Βαρκελώνης της Ισπανίας, εξέφρασε πολύ καλά τη βασική αιτία, δηλώνοντας: «Πρέπει να παραδεχθούμε την αξία αυτού του λαού, διότι κανείς από τους ηθοποιούς δεν είναι επαγγελματίας· είναι μέλη που προθυμοποιήθηκαν να παίξουν. Έτσι, βοηθούν τους ομοπίστους των.»
Ωστόσο, επηρεάζουν αυτά τα δράματα τους παρατηρητάς; Ασφαλώς! Ένα απ’ αυτά τα δράματα, με τίτλο «Μη Περιβλέψης Οπίσω σου και μη Σταθής,» πραγματεύεται τη Γραφική ιστορία του Λωτ. (Γέν. κεφ. 19) Ένας έμπειρος Χριστιανός πρεσβύτερος, σκεπτόμενος την παράστασι, σχολίασε: «Ο υλισμός έχει αποδειχθή πολύ ύπουλος. Παρατηρούμε πόσες από τις πολυτέλειες του χθες έγιναν ανάγκες του σήμερα, και οι άνθρωποι βαρύνονται με μεγάλα φορτία προσπαθώντας ν’ ακολουθήσουν τις τάσεις της εποχής. . . . Ένα επίκαιρο πράγματι άγγελμα!»
Μεταξύ άλλων πραγμάτων, το πρόγραμμα της διεθνούς συνελεύσεως παρέχει υγιείς Γραφικές συμβουλές για τον γάμο. Επηρεάζει τα άτομα προσωπικά; Ναι, τα επηρεάζει. Ένα νεαρό ζεύγος, μετά την επιστροφή του από τη συνέλευσι στη Μασσαλία της Γαλλίας, είπε: «Πόσο εκτιμήσαμε αυτή τη συνέλευσι, ιδιαίτερα τις ομιλίες σχετικά με τον γάμο, και τις πρακτικές συμβουλές σχετικά με το πώς να επιλύωμε γαμήλια προβλήματα! Αυτή η συνέλευσις ήταν αναγκαία για να μας υπενθυμίση τι λέγει ο Ιεχωβά στον Λόγο του, να μας βοηθήση να σταθεροποιήσωμε την ένωσί μας και να επιλύσωμε τα προβλήματά μας. Επιστρέψαμε από τη συνέλευσι ενδυναμωμένοι και ευτυχείς.» Αν δεν έχετε παρακολουθήσει μια Διεθνή Συνέλευσι «Νικηφόρος Πίστις,» θ’ αποκομίζατε οφέλη αν την παρακολουθούσατε;
Η νικηφόρος πίστις, βασισμένη στον βέβαιο λόγο του Θεού, επηρεάζει πράγματι τα άτομα. Τα ωφελεί. Πόσο ωραία κατεδείχθη αυτό στην περίπτωσι μιας γυναίκας 62 ετών, που βαπτίσθηκε στη διάρκεια μιας από τις διεθνείς συνελεύσεις που έγιναν στο Σέφφηλντ της Αγγλίας! Ως δημοσιογράφος, είχε γράψει και εκδόσει ένα τοπικό εκκλησιαστικό περιοδικό. Αλλά πριν από 20 χρόνια έπαθε εγκεφαλική συμφόρησι και μετά απ’ αυτό η εκκλησία δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον γι’ αυτήν. Το 1977 μια Χριστιανή άρχισε να μελετά την Αγία Γραφή μαζί μ’ αυτό το ανάπηρο άτομο, και αναφέρει: «Κάθε εβδομάδα είχε μια σελίδα γεμάτη ερωτήματα. Εύρισκε όλα τα εδάφια μόνη της. Βλέπαμε πραγματικά το πνεύμα του Ιεχωβά εν δράσει κάθε φορά που την επισκεπτόμεθα. Η πρόοδός της ήταν θαυμάσια. Καθώς η μελέτη εξακολουθούσε, βελτιωνόταν μέχρι το σημείο να διαβάζη παραγράφους και να διεξάγη μια συνομιλία.»
«Η σωματική της υγεία βελτιώθηκε, καθώς και η πνευματική της κατάστασις,» παρετήρησε ο σύζυγός της. Η γυναίκα σταμάτησε να καπνίζη όταν έμαθε ότι αυτό δυσαρεστούσε τον Ιεχωβά και βαπτίσθηκε στη συνέλευσι. Αλλά αυτή ήταν μια συγκινητική νίκη δια πίστεως, διότι η γυναίκα έπρεπε να βυθισθή στο νερό μαζί με την αναπηρική της καρέκλα. Ασφαλώς, η Γραφική αλήθεια της έχει δώσει μια βεβαία ελπίδα για το μέλλον. Την ώρα του βαπτίσματός της, ανεφώνησε: «Είμαι τόσο πολύ ευτυχισμένη που παρευρίσκομαι ανάμεσα σε τόσο πολλούς ανθρώπους εδώ!» Τώρα, μ’ ένα πραγματικό σκοπό στη ζωή, ποιο στόχο έχει; Η πίστις της έχει δώσει ελπίδα και λέγει: ‘Θέλω να μιλήσω σε άλλους γι’ αυτό το ειρηνικό μέλλον που υπόσχεται ο Ιεχωβά.’
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αντιμετωπίζουν το μέλλον με εμπιστοσύνη. Μπορούν να το κάνουν αυτό διότι έχουν νικηφόρο πίστι που υπερνικά εμπόδια και δυσκολίες. Είναι μια πίστις που έχει μεταμορφωτική δύναμι στη ζωή τους. Αυτοί οι Χριστιανοί είναι χαρούμενοι επειδή αποτελούν μέρος της μοναδικής αληθινά ενωμένης παγκόσμιας αδελφότητος. Η πίστις των δεν γνωρίζει εθνικούς φραγμούς. Είναι μια πίστις που δίνει θάρρος. Επί πλέον, αυτή η νικηφόρος πίστις τους δίνει ελπίδα για το μέλλον.
Η πίστις που βασίζεται μόνο στην Αγία Γραφή μπορεί να σας επηρεάση με παρόμοιους τρόπους. Πράγματι, μπορείτε να ωφεληθήτε από τη νικηφόρο πίστι.
[Εικόνα στη σελίδα 8]
Η πίστις κάνει ευτυχισμένες οικογένειες
[Εικόνα στη σελίδα 11]
Άτομα που παρευρέθησαν στη συνέλευσι κηρύττουν τα «αγαθά νέα»
[Εικόνα στη σελίδα 12]
Το δράμα της οικογενείας του Λωτ παρέχει ένα ζωτικό μάθημα