Τα Χριστούγεννα Έχουν Μεγάλη Έκτασι
Δεν απλώνονται απλώς τώρα σ’ όλο τον κόσμο· οι ρίζες τους φθάνουν πολύ βαθιά μέσα στην αρχαιότητα
ΑΙΣΘΑΝΕΣΘΕ να σας σπρώχνουν τα πλήθη που συνωστίζονται στο μεγάλο κατάστημα με τα διάφορα τμήματα. Για πεντακοσιοστή φορά τις τελευταίες εβδομάδες ακούτε από τα μεγάφωνα τον ρυθμικό τόνο των «Τζινγκλ Μπελλς.» Ταιριάζει με τον θόρυβο που κάνουν οι μηχανές στα ταμεία καθώς καταγράφουν τις πωλήσεις. Να και ο Αϊ-Βασίλης με το κόκκινο κοστούμι του και την άσπρη γενειάδα του, που δίνει δώρα στα παιδιά που περιμένουν με τη σειρά να καθίσουν στα γόνατά του. Οι μεγάλες αφίσσες με τις λέξεις «Καλά Χριστούγεννα,» που είναι διασκορπισμένες γύρω, είναι γραμμένες στα Αγγλικά, αλλά ο ήχος των φωνών που σας περιβάλλουν ανήκει σε μια παράξενη γλώσσα. Αναρωτιέσθε πού βρίσκεσθε.
Βρίσκεσθε στην Ιαπωνία, μια χώρα όπου λιγώτερο από το ένα τοις εκατό του πληθυσμού είναι Χριστιανικό σε θρησκευτικές πεποιθήσεις. Από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, τα Χριστούγεννα έγιναν εκεί μια από τις μεγαλύτερες εορτές.
Πρόσφατα, οι Ιάπωνες Βουδιστές επωφελήθηκαν από τα Χριστούγεννα διακοσμώντας ένα κτίριο 53 ορόφων στο Τόκυο με χρωματιστά φώτα που σχημάτιζαν το περίγραμμα της παρθένου Μαρίας.
Σχετικά με την Ιαπωνία, το περιοδικό Νιούσγουηκ σχολίασε τα εξής πριν από λίγο καιρό:
«Τα Χριστούγεννα είναι τώρα η μεγαλύτερη εορτή του έτους. . . . Οι τελευταίες ημέρες του Δεκεμβρίου περνούν με ‘πάρτυ’ που γίνονται στα σπίτια, στα γραφεία, στα εργοστάσια και στα νυκτερινά κέντρα, τα οποία αφήνουν στο έθνος ένα κολοσσιαίο υπόλειμμα με το οποίο αρχίζει την καινούργια χρονιά.»
Δάση από Χριστουγεννιάτικα δένδρα διακοσμούν τις περιοχές όπου βρίσκονται τα καταστήματα. Μπορεί να δη κανείς παντού Χριστουγεννιάτικες κάρτες, αλλά συνήθως οι κάρτες αυτές απεικονίζουν την άγια οικογένεια και τους αγγέλους με σχιστά μάτια και μαύρα μαλλιά. Οι Αϊ-Βασίληδες βρίσκονται παντού, και πολλοί απ’ αυτούς είναι γυναίκες. Ο διευθυντής ενός μεγάλου καταστήματος είπε: «Διαπιστώνομε ότι οι γυναίκες τα καταφέρνουν καλύτερα στο να κερδίζουν την εμπιστοσύνη των παιδιών, ιδιαίτερα των πολύ μικρών.» Οι Αϊ-Βασίληδες είναι επίσης δημοφιλείς και μεταξύ των μεγαλυτέρων σε ηλικία εορταστών, διότι όμορφα κορίτσια ντυμένα Αϊ-Βασίληδες βρίσκονται σε εστιατόρια και Αϊ-Βασίληδες εκτελούν νούμερα ‘στριπ-τιζ’ στα νυκτερινά κέντρα.
Στο Χονγκ Κονγκ, το 90 τοις εκατό του πληθυσμού είναι μη Χριστιανοί Κινέζοι, αλλά από τα μέσα Οκτωβρίου τα αγοραστικά κέντρα στολίζονται με Χριστουγεννιάτικες διακοσμήσεις και γεμίζουν από αγοραστές. Οι κύριοι με το στρογγυλό πρόσωπο, τη λευκή γενειάδα και το κόκκινο κοστούμι βρίσκονται παντού, κρατώντας παιδιά στην αγκαλιά τους και μοιράζοντας δώρα. Τα καταστήματα που ανήκουν σε Κομμουνιστές είναι τα πρώτα που ακολουθούν το ρεύμα των Χριστουγέννων.
Στη Σιγκαπούρη, δύο μήνες πριν από τα Χριστούγεννα, τεράστιες αφίσσες στα μεγάλα καταστήματα εύχονται «Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένο το Νέο Έτος!» Εικόνες απεικονίζουν τον Αϊ-Βασίλη και τη γέννησι του Ιησού. Ζωντανοί Αϊ-Βασίληδες με τα παραδοσιακά κόκκινα κοστούμια μοιράζουν γλυκά στα παιδιά.
Τα Χριστούγεννα είναι μια από τις πιο μεγάλες εορτές στη Νότιο Κορέα, και για τους μη πιστούς καθώς επίσης και για το 14 τοις εκατό του πληθυσμού που λέγουν ότι είναι Χριστιανοί. Τα νυχτερινά κέντρα διασκεδάσεως γεμίζουν την παραμονή των Χριστουγέννων, αλλά τα οικογενειακά πάρτυ είναι επικρατέστερα. Οι αγοραστές συνωστίζονται στα μεγάλα καταστήματα για ν’ αγοράσουν δώρα. Οι Αϊ-Βασίληδες είναι παρόντες, καθώς επίσης και τα Χριστουγεννιάτικα δένδρα.
Στη Χαβάη οι Βουδδιστές ανταλλάσσουν Χριστουγεννιάτικα δώρα, στολίζουν τα σπίτια τους για τη γιορτή αυτή και κάνουν οικογενειακές συγκεντρώσεις.
Πολλοί μη Χριστιανοί Αφρικανοί στην Κένυα θεωρούν τα Χριστούγεννα ως καιρό εορτασμού. Την Ημέρα των Χριστουγέννων τρώγουν, πίνουν μπύρα, ανταλλάσσουν δώρα και χορεύουν. Επιδίδονται όλη τη νύχτα σ’ ένα πανδαιμόνιο τυμπανοκρουσίας και χορού. Πολλές από τις καλύβες τους έχουν Χριστουγεννιάτικα δένδρα στολισμένα με λουλούδια. Αντί των συνηθισμένων ελάτων, χρησιμοποιούν φύλλα από μπανάνα ή αειθαλή δένδρα όπως το κυπαρίσσι.
Ένας ταξιδιώτης είπε τα εξής όταν επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες:
«Πρόσφατα, καθώς βαδίζαμε στο εσωτερικό άδυτο του Κρεμλίνου, ο ξεναγός έδειξε το υπερσύγχρονο νέο θέατρο Μπολσόι και είπε, ‘Εδώ τοποθετούμε ένα μεγάλο έλατο και τηρούμε τα Χριστούγεννα κάθε χρόνο, με τη μόνη διαφορά ότι εμείς τα γιορτάζομε στις 7 Ιανουαρίου και σεις στις 25 Δεκεμβρίου.’ Στο Ανατολικό Βερολίνο τον περασμένο Δεκέμβριο, έμεινα έκπληκτος όταν είδα πολύ μεγάλα στολισμένα Χριστουγεννιάτικα δένδρα σε δημόσια μέρη.»
Οι Ιουδαίοι γενικά απορρίπτουν τον Ιησού Χριστό, αλλά οι πιο πολλοί απ’ αυτούς διακοσμούν τα καταστήματά τους με Χριστουγεννιάτικα στολίδια, και μετέχουν στα διάφορα ‘πάρτυ’ που γίνονται στο γραφείο και στέλνουν εορταστικές ευχετήριες κάρτες. Σχετικά με την εορτή Χάνουκκα, ο Ραββίνος Μόρρις Κέρτζερ δηλώνει στο βιβλίο του Τι Είναι Ένας Ιουδαίος;:
«Οι Αμερικανοί Ιουδαίοι έχουν μετατρέψει αυτή την μικρή εορτή σε μεγάλη, κυρίως λόγω των παραδοσιακών της συνηθειών που συνδέονται τόσο πολύ με τον Χριστουγεννιάτικο εορτασμό που λαμβάνει χώρα τον ίδιο καιρό. . . . Μιμούμενοι τη γενική ατμόσφαιρα που επικρατεί τον Δεκέμβριο, το Χάνουκκα χαρακτηρίζεται τώρα από ανταλλαγές δώρων για νέους και ηλικιωμένους και τα σπίτια διακοσμούνται χαρούμενα με μια ποικιλία συμβόλων του Χάνουκκα.»
Ένας πρώην πρόεδρος της Ενώσεως Αμερικανών Εβραϊκών Εκκλησιών ρώτησε: «Δεν έχουν γίνει τα Χριστούγεννα μια παγκόσμια εορτή που την τηρούν όλοι;» Αφού ανέφερε πώς οι Ιουδαίοι παρασύρονται σ’ αυτό το πνεύμα ανταλλαγής δώρων των ευθύμων συγκεντρώσεων των Χριστουγέννων, λέγει:
«Αν ήμουν Χριστιανός λειτουργός αντί Ιουδαίος διδάσκαλος, δεν υπάρχει τίποτε άλλο που θα θρηνούσα τόσο πολύ και θα αποστρεφόμουν με τόση πικρία, όπως αυτή η ολοσχερής μετατροπή, εκ μέρους μυριάδων Χριστιανών, μερικών Ιουδαίων, και πολλών μη πιστών είτε στον Ιουδαϊσμό είτε στη Χριστιανοσύνη, . . . μιας τόσο αγίας ημέρας σε μια τόσο ειδωλολατρική εορτή, απογυμνωμένη από την πιο βαθιά πνευματική της σημασία.»
ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥΣ ΒΑΘΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ
«Φέρτε τον Χριστό πίσω στα Χριστούγεννα!» Αυτή είναι η κραυγή που ακούγεται συχνά από πολλούς, που ειλικρινά επιθυμούν να τιμούν τον Χριστό Ιησού στην επέτειο της γεννήσεώς του. Δεν αντιλαμβάνονται ότι ο Χριστός ποτέ δεν ήταν στα Χριστούγεννα. Η Πουριτανή Εκκλησία της Αγγλίας όχι μόνο αγνόησε τα Χριστούγεννα αλλά, επίσης, δίωκε οποιεσδήποτε αμετανόητες ψυχές που τολμούσαν να τηρούν αυτή την εορτή κρυφά! Τα πρώτα χρόνια της ιδρύσεως της Νέας Αγγλίας, οι εορτασμοί των Χριστουγέννων απηγορεύοντο δια νόμου επειδή οι Πουριτανοί προσεβάλλοντο από τη μη Χριστιανική προέλευσι των εθίμων και των παραδόσεων αυτής της εορτής.
Στις 25 Δεκεμβρίου και οι Ρωμαίοι και οι αρχαίοι Έλληνες εώρταζαν τη γέννησι του αηττήτου ηλίου. Η προέλευσις της συνηθείας αυτής ανάγεται στη Βαβυλώνα. Ο Νεβρώδ θεοποιήθηκε ως ο θεός ήλιος. Η θανάτωσίς του από τους εχθρούς του, αναπαρίστατο από ένα ξύλο, και η αναγέννησίς του συμβολίζετο από ένα αειθαλές δένδρο. Το βιβλίο Οι Δύο Βαβυλώνες του Δρος Αλεξάντερ Χίσλοπ, αφού αποδεικνύει το γεγονός αυτό, δηλώνει:
«Τώρα το Κούτσουρο των Χριστουγέννων είναι ο νεκρός κορμός του Νεβρώδ, θεοποιημένος ως ο θεός ήλιος, αλλά θανατωμένος από τους εχθρούς του· το Χριστουγεννιάτικο δένδρο είναι ο Νεβρώδ ρεντιβίβους—(γεννημένος)—ο θανατωθείς θεός έρχεται και πάλι στη ζωή.»
Το κούτσουρο εκαίετο το βράδυ της 24ης Δεκεμβρίου· το επόμενο πρωινό αντικαθίστατο από ένα αειθαλές δένδρο. Ο Δρ Χίσλοπ δείχνει την ειδωλολατρική προέλευσι των άλλων εθίμων που περιβάλλουν τα Χριστούγεννα—των κεριών, του συμποσίου, της μεγάλης κούπας του γλεντιού, του γκι, της ανταλλαγής δώρων και άλλων.—Σελ. 91-103, στην Αγγλική.
Ο Ιησούς δεν γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου, αλλά το φθινόπωρο, όταν οι βοσκοί ήσαν μαζί με τα ποίμνιά τους έξω στην ύπαιθρο. Επί πλέον, οι Χριστιανοί δεν εώρταζαν τη γέννησί του, αλλά διετάχθησαν να εορτάζουν τον θάνατό του μέσω του Αναμνηστικού Δείπνου, το οποίο ο ίδιος ο Κύριος εγκαθίδρυσε τη νύχτα που προδόθηκε. «Τούτο κάμνετε,» είπε, «εις την ιδικήν μου ανάμνησιν.»—Λουκ. 22:19, 20.
Οι Διαμαρτυρόμενοι πήραν τις Χριστουγεννιάτικες συνήθειές τους από τους Καθολικούς. Οι Καθολικοί τις πήραν από την αρχαία Ρώμη, όπως παραδέχθηκε ο Βρεταννός Καρδινάλιος Νιούμαν, ότι η Καθολική Εκκλησία «προσέδωσε στα ίδια όργανα και συμπληρώματα της δαιμονολατρίας ευαγγελική χρήσι» και ότι πολλές από τις συνήθειες της εκκλησίας του «είναι όλες ειδωλολατρικής προελεύσεως, και αγιάσθηκαν επειδή υιοθετήθηκαν από την Εκκλησία.» Από τους Ρωμαίους οι συνήθειες των Χριστουγέννων ανάγονται στην Ελλάδα, στην Περσία, στην Αίγυπτο, στην Ασσυρία και τελικά στη Βαβυλώνα και στον Νεβρώδ, τον θεό ήλιο.
Τα Χριστούγεννα δεν έχουν καμμιά σχέσι με τον Χριστό. Είναι εμποτισμένα με δαιμονισμό. Κανένα απ’ αυτά τα γεγονότα δεν μπορεί να μετατρέψη τα Χριστούγεννα σε Χριστιανικό εορτασμό. Επιζούν και εξαπλώνονται επειδή είναι μια εμπορική εορτή