Μπορείτε ν’ Αγαπάτε τον Πλησίον σας και να Καπνίζετε;
Οι άνθρωποι που καπνίζουν όχι μόνο μολύνουν τον αέρα που πρέπει να αναπνεύσουν οι άλλοι, αλλά βλάπτουν και τη δική τους υγεία. Οι ίδιοι θα ήσαν πιο υγιείς αν έπαυαν να καπνίζουν. Επίσης θα εξοικονομούσαν ένα σημαντικό χρηματικό ποσό αν απέφευγαν την μόλυνσι που προέρχεται από το κάπνισμα—γύρω στα 700 δολλάρια το χρόνο που κοστίζουν τα τσιγάρα σε καθένα που καπνίζει. Η μόνη λοιπόν λογική πορεία για ένα καπνιστή είναι να παύση το κάπνισμα.
Λάβετε υπ’ όψιν ότι το ποσοστό των τοξικών ουσιών που περιέχεται στις τουλίπες του καπνού που βγαίνει από την κάφτρα ενός τσιγάρου είναι πολύ μεγαλύτερο από το ποσοστό των τοξικών ουσιών που περιέχει ο καπνός που εισπνέεται από τον καπνιστή. Το δευτερεύον ρεύμα καπνού (που βγαίνει από την κάφτρα του τσιγάρου) περιέχει διπλάσια ποσότητα πίσσας και νικοτίνης, πενταπλάσια ποσότητα μονοξειδίου του άνθρακος και 50-πλάσια αμμωνία από το κύριο ρεύμα του καπνού (που εισπνέει ο καπνιστής), χωρίς να μνημονεύσωμε τα άλλα δηλητήρια.
Το καύσιμο 10 τσιγάρων μέσα σ’ ένα κλειστό αυτοκίνητο ανεβάζει το επίπεδο μονοξειδίου του άνθρακος σε 100 μέρη ανά εκατομμύριο, πολύ υπεράνω του επιτρεπομένου βαθμού του καθορισμένου από τους ομοσπονδιακούς κανόνες των Ηνωμένων Πολιτειών περί συνθέσεως του αέρος. «Σ’ ένα συνηθισμένο υπαίθριο πάρτυ,» παρετήρησε η εφημερίδα Τάιμς της Νέας Υόρκης, «το επίπεδο της μολύνσεως στον αέρα από τον καπνό του τσιγάρου είναι 40 φορές ανώτερο από τον κανονισμό των Ηνωμένων Πολιτειών για την ποιότητα του αέρος.» Και όπως παρετηρήθη ανωτέρω, η βλάβη που γίνεται σ’ εκείνους που αναγκάζονται τακτικά να αναπνέουν αυτό τον καπνό αποδείχτηκε σαφώς.
ΣΥΝΕΠΕΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΠΛΗΣΙΟΝ;
Η Αγία Γραφή λέει ότι το να ‘αγαπάτε τον πλησίον σας όπως τον εαυτό σας’ είναι «ο βασιλικός νόμος» τονίζοντας έτσι τη σπουδαιότητα αυτού του νόμου. (Ιακ. 2:8) Μήπως θα ήταν ένδειξι αγάπης στον πλησίον σας όταν εκούσια ρίχνετε σκουπίδια στην ιδιοκτησία του ή φτύνετε στο πρόσωπό του; «Ασφαλώς όχι» μπορεί να πήτε. Μήπως το να κάνετε αυτά τα πράγματα στον πλησίον σας είναι αμάρτημα;
Ο ορισμός της αμαρτίας βοηθεί για να απαντηθή αυτό το ερώτημα. «Αμαρτία είναι η παράβασι του νόμου»—του Θείου νόμου—λέει η Βίβλος. (1 Ιωάν. 3:4) Το να επιβάλετε λοιπόν εκουσίως στον πλησίον σας κάτι που είναι τόσο αποκρουστικό όσο το να φτύσετε στο πρόσωπό του ή να ρίξετε σκουπίδια στο κτήμα του θα ήταν αμαρτία. Θα ήταν παράβασι του βασιλικού νόμου που λέει, «Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν.»
Και πώς σχετίζεται αυτό με το κάπνισμα; Ο Δρ Ισαάκ Ασήμωφ, σε ένα κύριο άρθρο του περιοδικού Νέα του Καρκίνου, το έδειξε πολύ έντονα. «Όταν κάποιος καπνίζη ενώπιόν μου,» είπε, «το ελάττωμά του δεν είναι ιδιωτική του υπόθεσις. Οι μολυντικές αναθυμιάσεις του εισέρχονται στους πνεύμονές μου και στην κυκλοφορία του αίματός μου. Η δυσοσμία του γίνεται δική μου και προσκολλάται σ’ εμένα. Και αυξάνει την πιθανότητα να πάθω καρδιακό νόσημα και καρκίνο του πνεύμονος.»
Ο Δρ Ασήμωφ, απαντώντας σε καπνιστές που μπορεί να απαιτούν την ελευθερία να καπνίζουν παρουσία άλλων, είπε: «Αν αυτός φρονή ότι πρέπει να καπνίζη με τη δικαιολογία ότι του στερώ την ελευθερία του, τότε θα ήταν διατεθειμένος να με ανεχθή αν εγώ φρονώ ότι πρέπει να τον κλωτσήσω στην κοιλιά και ότι αν είχε αντίρρησι θα μου στερούσε την ελευθερία μου; Ας το διατυπώσωμε έτσι: Η ελευθερία σας να καπνίζετε τελειώνει εκεί όπου οι πνεύμονές μου αρχίζουν.»
Δεν υπάρχει αμφισβήτησις σ’ αυτό: το να κλωτσήση κανείς κάποιον στην κοιλιά, να φτύση στο πρόσωπό του, ή να ρίξη σκουπίδια στο κτήμα του δεν συμβιβάζονται με την αγάπη στον πλησίον. Ούτε και το κάπνισμα. Αυτό αποτελεί παράβασι των δικαιωμάτων του άλλου—βλάβη σ’ αυτούς, παρά αγάπη σ’ αυτούς. Ναι, το κάπνισμα είναι αμαρτία.
Εν τούτοις, ένας καπνιστής μπορεί να δώση αυτή την εξήγησι: «Εγώ καταλαβαίνω ότι το κάπνισμα μπορεί να είναι επιβλαβές. Γι’ αυτό και δεν καπνίζω ποτέ κοντά σε ανθρώπους.» Αν λοιπόν ένας καπνίζη μόνο κατ’ ιδίαν μήπως είναι αμαρτία; Κανείς άλλος δεν βλάπτεται.
ΕΙΝΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΚΑΤ’ ΙΔΙΑΝ;
Εν τούτοις σκεφθήτε: Η ζωή του καπνιστού επηρεάζεται επιβλαβώς. Και ποιος είναι πραγματικά η πηγή της ζωής μας; «Μετά σου [Ιεχωβά Θεέ] είναι η πηγή της ζωής,» απαντά η Βίβλος. «Αυτός δίδει εις πάντας ζωήν και πνοήν.» (Ψαλμ. 36:9· Πράξ. 17:25) Η ζωή μας είναι πραγματικά ένα θαυμαστό δώρο από τον Θεό.
Πώς δείχνομε εμείς εκτίμησι για το Θείο δώρο της ζωής; Μήπως με εκείνο που μπορεί να μας φθείρη; Ασφαλώς όχι! Αν το κάνωμε αυτό εκούσια είναι κακό. Σύμφωνα μ’ αυτό, εξετάστε τη δήλωσι του Ιωσήφ Καλιφάνο, πρώην Υπουργού Υγιεινής, Παιδείας και Προνοίας των Η.Π.: «Σήμερα δεν μπορεί να υπάρξη αμφιβολία ότι το κάπνισμα είναι αληθινά μια βραδυκίνητη αυτοκτονία.»
Η εσκεμμένη καταστροφή ανθρωπίνης ζωής είναι κακό—είναι αμαρτία. Η Βίβλος δίνει εντολή στους Χριστιανούς να μη μολύνουν το σώμα τους. «Ας καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός,» προτρέπει η Γραφή. (2 Κορ. 7:1) Για να υπακούση ένας καπνιστής σ’ αυτή την εντολή, πρέπει να απαλλαγή από τη συνήθεια του καπνίσματος, διότι αυτή πραγματικά μολύνει. Μολύνει τα δάκτυλα του καπνιστού, τα δόντια του, την αναπνοή του, τα ρούχα του—στην ουσία όλα εκείνα με τα οποία έρχεται σε επαφή.
Αλλά τι γίνεται αν ένας καπνιστής θέλη να σταματήση το κάπνισμα, αλλά είναι τόσο εθισμένος σ’ αυτό ώστε δεν μπορεί; Θα λάβη υπόψι του σπλαγχνικά ο Θεός αυτό που ο Ιησούς Χριστός είπε, «το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής;»—Ματθ. 26:41.
ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΛΟΓΩ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ;
Δεν υπάρχει αμφισβήτησις ότι το να σταματήση κάποιος το κάπνισμα μπορεί να είναι πολύ δύσκολο. «Είναι πιο εύκολο να σταματήση κανείς την ηρωίνη παρά το κάπνισμα,» λέγουν οι καπνιστές. Τα συμπτώματα της αποχής διαρκούν περισσότερο στον καπνό. «Για πολλούς, το πάθος επιμένει τουλάχιστον ένα μήνα,» παρατηρεί το περιοδικό Σάιανς 80, «και για το ένα πέμπτο περίπου των καπνιστών συνεχίζεται από πέντε ως εννέα χρόνια μετά την παύσι του καπνίσματος.»
Αυτό βοηθεί να δοθή εξήγησις γιατί πολλοί σταματούν το κάπνισμα για ένα χρονικό διάστημα, αλλά κατόπιν το ξαναρχίζουν. Εννέα στους 10 καπνιστές θέλουν να το σταματήσουν. Αλλά το να σταματήσουν το κάπνισμα είναι ένας συνεχής καθημερινός αγώνας, που διαρκεί κάποτε επί χρόνια. Εκατομμύρια καπνιστών έχουν κερδίσει τη μάχη. Δεκάδες εκατομμυρίων έχουν αγωνισθή και έχουν χάσει. Αν ένα άτομο προσπάθησε να σταματήση τη συνήθεια του καπνίσματος και απέτυχε, μήπως είναι συνετό πράγμα να υποθέση ότι ο Θεός θα καταλάβη και θα συγχωρήση το ελάττωμά του;
Μια πηγή του προβλήματος είναι το ότι ένα άτομο μπορεί να απολαμβάνη το κάπνισμα. Εν τούτοις, αυτό δεν δικαιολογεί την πράξι του όταν ο Θεός την καταδικάζη. Η Αγία Γραφή λέει ότι, ο Μωυσής συνετά προτίμησε να υπηρετή τον Θεό παρά να έχη «πρόσκαιρον απόλαυσιν αμαρτίας» (Εβρ. 11:24-26) Ο Θεός αναμένει από τους δούλους του να καταπολεμήσουν και, με τη βοήθειά του, να υπερνικήσουν συνήθειες που είναι αντίθετες στους νόμους του.
Σαν παράδειγμα λάβετε υπ’ όψι την πορνεία. Είναι μια πράξις που μπορεί να φαίνεται απολαυστική για ένα χρονικό διάστημα. Και όταν γίνεται συστηματικά, τότε η μανία ενός ατόμου για το σεξ με μια ποικιλία συντρόφων μπορεί να είναι τόσο ισχυρή όσο η ανάγκη για ένα τσιγάρο. Ωστόσο η πορνεία είναι παράβασις του Θείου νόμου, και οι εκούσιοι, αμετανόητοι που πράττουν πορνεία δεν θα ευνοηθούν με το Θείο δώρο της αιωνίου ζωής. Ούτε και εκείνοι που εξακολουθούν να καπνίζουν.—Εβρ. 13:4· Ρωμ. 6:23.
Χρειάζεται πραγματικός κόπος για να υπακούση κανείς στους νόμους του Θεού. Αυτό ίσχυε και για τον Υιό του Θεού, τον Ιησού Χριστό. Αυτός υπέστη τα πιο μεγάλα παθήματα, τελικά πέθανε με ένα τρομερό θάνατο. Ωστόσο έμεινε πιστός στον Θεό. Για μερικούς, οι αγωνίες που δοκίμασαν για να σταματήσουν το κάπνισμα μπορεί να φαίνωνται ότι είναι τόσο δύσκολο να βασταχθούν όσο ήσαν τα παθήματα που υπέστη ο Χριστός. Ωστόσο η συνήθεια του καπνίσματος μπορεί να υπερνικηθή. Πώς;