«Μη Αποστερείτε Αλλήλους»

ΑΠΟ ΤΙ; Από τη σεξουαλική οφειλή, από το δικαίωμα ενός παντρεμένου ατόμου να απολαμβάνει σεξουαλική επικοινωνία με το νόμιμο γαμήλιο σύντροφό του. Η εντολή απευθύνεται στους Χριστιανούς συζύγους άντρες και γυναίκες.—1 Κορ. 7:5.

Γιατί ο απόστολος Παύλος, γράφοντας στους Χριστιανούς, βρήκε αναγκαίο να ασχοληθεί μ’ ένα τέτοιο θέμα στενών σχέσεων; Και γιατί, πραγματικά, θα πρέπει αυτό να ενδιαφέρει σοβαρά τους Χριστιανούς σήμερα;

Οι Κορίνθιοι Χριστιανοί στους οποίους έγραψε ο Παύλος, γύρω στο έτος 55 μ.Χ., ζούσαν σε μια πόλη που ήταν ηθικά διεφθαρμένη, και μάλιστα τόσο πολύ ώστε η έκφραση «κορινθιάζω» έφτασε να σημαίνει «ασκώ πορνεία».

Όλοι μας θα συμφωνούμε ότι ο κόσμος σήμερα είναι εξ ίσου ηθικά διεφθαρμένος. Για πολλούς, η σεξουαλική ανηθικότητα γίνεται δεκτή σαν κάτι το φυσιολογικό. Καθένας βομβαρδίζεται με το σεξ από την τηλεόραση, το σινεμά, τα βιβλία και τις διαφημίσεις. Αυτό προκαλεί τρομακτική πίεση για να συμβαδίσουμε με τους ανήθικους κανόνες του κόσμου.

Οι Χριστιανοί ζουν μέσα σ’ αυτό το σύστημα κι έτσι κι αυτοί επίσης βρίσκονται κάτω από την ίδια πίεση. Το γεγονός ότι μερικοί Χριστιανοί, ακόμη και ύστερα από πολλά χρόνια στο δρόμο της αλήθειας, υπέκυψαν στην ανηθικότητα είναι απόδειξη ότι αυτή η πίεση είναι πολύ πραγματική και επικίνδυνη. Μολονότι η πίεση πέφτει τόσο στους έγγαμους όσο και στους άγαμους Χριστιανούς, ας συγκεντρώσουμε εδώ την προσοχή μας ιδιαίτερα σ’ εκείνους που έχουν γαμήλιους συντρόφους, σ’ εκείνους που απευθύνει ο Παύλος τα λόγια της 1 Κορινθίους 7:5.

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ

Αν είστε έγγαμος, πώς μπορείτε να προστατεύσετε τον εαυτό σας—και το γαμήλιο σύντροφό σας που αγαπάτε—από το να πέσετε θύμα στη σεξουαλική ανηθικότητα; Ίσως να νομίζετε ότι η αγάπη του ενός προς τον άλλο είναι τόσο δυνατή ώστε αυτό ποτέ δεν θα μπορούσε να συμβεί σε κανένα από τους δυο σας. Αλλά στο δέκατο κεφάλαιο της ίδιας επιστολής στους Κορινθίους, ο Παύλος προειδοποίησε: «Ώστε ο νομίζων ότι ίσταται, ας βλέπει μη πέσει.»—1 Κορ. 10:8-12.

Στο έβδομο κεφάλαιο της επιστολής του, ο Παύλος δίνει ωραία και πρακτική συμβουλή: «Διά τας πορνείας όμως [λόγω της επικρατούσης πορνείας, ΜΝΚ] ας έχη έκαστος την εαυτού γυναίκα, και εκάστη ας έχη τον εαυτής άνδρα. Ο ανήρ ας αποδίδη εις την γυναίκα την οφειλομένην εύνοιαν· ομοίως δε και η γυνή εις τον άνδρα. Η γυνή δεν εξουσιάζει το εαυτής σώμα, αλλά ο ανήρ· ομοίως δε και ο ανήρ δεν εξουσιάζει το εαυτού σώμα, αλλ’ η γυνή. Μη αποστερείτε αλλήλους, εκτός εάν ήναι τι εκ συμφώνου προς καιρόν.»—1 Κορ. 7:2-5.

Ο Παύλος εγνώριζε πολύ καλά, όπως και οι περισσότεροι από μας σήμερα, πόσο δυνατή μπορεί να είναι η σεξουαλική επιθυμία. Αυτός είναι ο λόγος που αναγνώριζε ότι μια πορεία αγαμίας δεν ήταν δυνατή για όλους. Σχετικά με τους άγαμους έγραψε: «Εάν δεν εγκρατεύωνται, ας νυμφευθώσι· διότι καλήτερον είναι να νυμφευθώσι παρά να εξάπτωνται.»—1 Κορ. 7:9, 37.

Ακόμη και στα έγγαμα ζευγάρια, μπορεί να δημιουργηθεί μια ηθικά επικίνδυνη κατάσταση αν ένας απ’ τους γαμήλιους συντρόφους αποστερεί αυθαίρετα τον σύντροφό του από τη γαμήλια οφειλή για ένα διάστημα, ειδικά αν αυτό το διάστημα εκτείνεται σε εβδομάδες ή μήνες. Λόγω της «επικρατούσης πορνείας» και του σεξουαλικού κινδύνου που θα μπορούσε να δημιουργηθεί, ο Παύλος συμβούλευσε τα έγγαμα ζευγάρια να μη «αποστερούν αλλήλους» από τη σεξουαλική επικοινωνία.

ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗ «ΟΦΕΙΛΗ»;

‘Αλλά σταθείτε!’ θα μπορούσαν να πουν πολλές γυναίκες. ‘Μήπως αυτό σημαίνει ότι είμαι υποχρεωμένη να ανταποκρίνομαι στις σεξουαλικές επιθυμίες του συζύγου μου οποτεδήποτε αυτός αισθάνεται την επιθυμία; Τι θα γίνει αν εγώ δεν αισθάνομαι το ίδιο; Ίσως να είμαι κουρασμένη ύστερα από σκληρή δουλειά μιας μέρας, κάνοντας ίσως την οικογενειακή μπουγάδα. Ή μπορεί ο μηνιαίος κύκλος μου να επηρεάζει τη διάθεσή μου ή τη δύναμή μου.’

Καταλαβαίνουμε ότι αυτές οι αντιδράσεις είναι πιο συνηθισμένες στις γυναίκες παρά στους άνδρες. Γενικά, οι άνδρες φαίνεται ότι έχουν πιο έντονη σεξουαλική επιθυμία. Διεγείρονται πιο εύκολα. Και είναι λιγώτερο πιθανό ότι κάποια αναστάτωση ή περισπασμός θα τους ελάττωνε την όρεξη για σεξουαλική ανακούφιση. Από τ’ άλλο μέρος, οι γυναίκες είναι συχνά πιο ευαίσθητες, τα αισθήματά τους είναι πιο λεπτά. Γι’ αυτό το ενδιαφέρον μιας συζύγου για το σεξ θα μπορούσε να ελαττωθεί από κάποια ανησυχία, από κάποια φιλονεικία ανάμεσα στα παιδιά, από κάποιο άρρωστο παιδί ή από κάποιο σκληρό λόγο του συζύγου της. Επιπρόσθετα, υπερκόπωση ή η επίδραση του μηνιαίου κύκλου της θα μπορούσε να κάνει τη συμμετοχή της στις γαμήλιες σχέσεις αγγαρία μάλλον παρά ευχαρίστηση.—Γέν. 31:35· 1 Πέτρ. 3:7.

Τα λόγια του Παύλου δεν σημαίνουν ότι μια σύζυγος (ή ένας σύζυγος) θα πρέπει να συμμετέχουν σε σεξουαλική επικοινωνία οποτεδήποτε και κάθε φορά που ο άλλος σύντροφος μπορεί να αισθάνεται την ώθηση γι’ αυτό.

Υπάρχει και άλλη Γραφική συμβουλή που οι στοργικοί σύζυγοι άνδρες και γυναίκες θα πρέπει να εφαρμόσουν σ’ αυτό. «Μηδείς ας μη ζητεί το εαυτού συμφέρον αλλ’ έκαστος τα του άλλου», είναι κατάλληλη συμβουλή.—1 Κορ. 10:24.

Ασφαλώς ένας στοργικός Χριστιανός άντρας δεν θα απαιτεί ανυπόμονα την «οφειλόμενη εύνοια» σ’ αυτόν όταν είναι φανερό ότι η γυναίκα του είναι κατάκοπη ή αδιάθετη. Θα πρέπει να προσπαθεί να έχει στο νου τη συμβουλή του αποστόλου Πέτρου στους συζύγους: «Συνοικείτε με τας γυναίκας σας εν φρονήσει, αποδίδοντες τιμήν εις το γυναικείον γένος ως εις σκεύος ασθενέστερον.» (1 Πέτρ. 3:7) Μια τέτοια ωραία διάθεση θα βοηθήσει το σύζυγο να περιορίσει ή να ρυθμίσει τη σεξουαλική του επιθυμία μ’ έναν έντιμο και στοργικό τρόπο.

Μια γυναίκα που θα έχει ευλογηθεί μ’ έναν τέτοιο στοχαστικό σύζυγο ασφαλώς θα τον σέβεται ακόμη περισσότερο και συχνά θα αισθάνεται την ώθηση να ανταποκριθεί πιο πρόθυμα ακόμη γνωρίζοντας ότι μπορεί να εμπιστεύεται απόλυτα πως ο σύζυγός της θα είναι τρυφερός και στοχαστικός.

Η συνετή και στοργική σύζυγος αναγνωρίζει ότι ο σύζυγός της έχει σεξουαλική ανάγκη και το δικαίωμα να ικανοποιήσει αυτή την ανάγκη, όπως και ο σύζυγος θα πρέπει παρόμοια να φροντίζει για την ανάγκη της συζύγου του. Ο Παύλος υπενθυμίζει σοβαρά στα έγγαμα άτομα: «Μη αποστερείτε αλλήλους, εκτός εάν ήναι τι εκ συμφώνου προς καιρόν.» (1 Κορ. 7:5) Ίσως να υπάρχουν περιπτώσεις που ένα ζευγάρι, λόγω κάποιου ζητήματος σοβαρού πνευματικού ή συναισθηματικού ενδιαφέροντος, να αποφασίσει ότι η σεξουαλική επικοινωνία θα ήταν ακατάλληλη για ένα διάστημα. Αλλ’ αυτό θα πρέπει να γίνεται «εκ συμφώνου» κι όχι για μια παρατεταμένη περίοδο χρόνου, ώστε να μη βάζουν αδικαιολόγητη ένταση ο ένας πάνω στον άλλο στο ζήτημα της «αυτοσυγκρατήσεως» των σεξουαλικών επιθυμιών.

ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Το «εκ συμφώνου» υπονοεί καλή επικοινωνία. Μερικά ζευγάρια απολαμβάνουν καλή επικοινωνία σ’ άλλα πράγματα αλλά τη στερούνται στα ιδιαίτερα σεξουαλικά ζητήματα. Η ανατροφή στην παιδική ηλικία, οι πείρες της ζωής, ή ψυχικές αναστολές μπορούν να έχουν προκαλέσει κάποια συστολή για συζήτηση τέτοιων ζητημάτων με το γαμήλιο σύντροφο. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παρεξηγήσεις, απογοήτευση και συναισθηματική θλίψη. Η σιωπή από μέρους μιας συζύγου για κάποιο πρόβλημα που επηρεάζει τη σεξουαλική της ανταπόκριση θα μπορούσε να παρεξηγηθεί σαν απόδειξη απορρίψεως, με ατυχείς συνέπειες. Ή ο σύζυγος, ύστερα από μια παρατεταμένη αρρώστια, μπορεί να διαπιστώσει ότι η επιθυμία του για σεξουαλικές σχέσεις ελαττώθηκε. Ίσως να αισθάνεται ντροπή να συζητήσει το θέμα αυτό με τη γυναίκα του. Αλλά αν δεν το κάνει, τι μπορεί να συμπεράνει η γυναίκα του; Η Χριστιανική αγάπη θα υποκινήσει τους γαμήλιους συντρόφους να υπερνικήσουν οποιονδήποτε δισταγμό για ειλικρινή, ιδιαίτερη συζήτηση αυτών των ζητημάτων, με σκοπό ν’ ανοίξει ο δρόμος για αμοιβαία στοργική βοήθεια για επανάλειψη των φυσιολογικών σχέσεων. Ένα κλειδί για μια τέτοια επικοινωνία είναι η εκλογή του καλύτερου χρόνου. Συνήθως, είναι σοφό να φέρνουμε το ζήτημα για συζήτηση όταν και τα δυο μέρη είναι βασικά χαλαρωμένα και ξεκούραστα, παρά όταν παρεμβαίνει η ένταση ή η κόπωση.—Παρ. 25:11.

Τι θα γίνει αν υπάρχει ανάγκη για μια παρατεταμένη περίοδο αποχής από σεξουαλική επικοινωνία; Ίσως κάποιος γιατρός να εξήγησε ότι οι σεξουαλικές σχέσεις θα έθεταν σοβαρό κίνδυνο στην υγεία του ενός από τους συντρόφους. Κι εδώ επίσης η επικοινωνία είναι ζωτική. Όταν και οι δυο γαμήλιοι σύντροφοι κατανοήσουν την κατάσταση και την αντιμετωπίσουν μαζί, είναι πολύ ευκολότερο παρά όταν ο ένας σύντροφος ‘υποφέρει σιωπηλά.’ Επίσης ο ‘αποστερημένος’ σύντροφος μπορεί ν’ αποβλέπει μ’ εμπιστοσύνη για τη βοήθεια του Ιεχωβά ώστε να παραμένει αγνός και να τηρήσει τα γαμήλιο κρεββάτι αμόλυντο. (Εβρ. 13:4) Φυσικά, θα ήταν ανόητο εν τω μεταξύ να εκτίθεται σε επιρροές ή καταστάσεις που θα μπορούσαν να υποσκάψουν μια αγνή απόφαση.

Είναι λυπηρό ότι μερικοί γαμήλιοι σύντροφοι αποστερήθηκαν από τη γαμήλια οφειλή για άλλους λόγους. Σε μερικές περιπτώσεις η γαμήλια οφειλή χρησιμοποιήθηκε σαν όπλο για την τακτοποίηση διαφορών, σαν μέσο να ‘επιτύχουμε το δικό μας’ ή σαν έκφραση αποδοκιμασίας ή δυσαρέσκειας για κάποιο λάθος ή παράλειψη. Αλλ’ αυτό είναι αντίθετο στη σοφή συμβουλή της Γραφής: «Ο ήλιος ας μη δύη επί τον παροργισμόν σας. Γίνεσθε δε εις αλλήλους χρηστοί, εύσπλαγχνοι, συγχωρούντες αλλήλους.» (Εφεσ. 4:26, 32) Η αγάπη «δεν διαλογίζεται το κακόν»· ούτε ‘ανταποδίδει κακόν αντί κακού’.—1 Κορ. 13:4, 5· Ρωμ. 12:17.

Η πιθανότητα εγκυμοσύνης μπορεί επίσης να επηρεάσει τα αισθήματα για συμμετοχή στις σεξουαλικές σχέσεις. Σε πολλές χώρες η γνώση των διαδικασιών για έλεγχο των γεννήσεων και η προσφυγή στα αντισυλληπτικά είναι κάτι που θεωρείται δεδομένο. Ένας Χριστιανός σύζυγος, ανάλογα με τη συνείδησή του και ύστερα από συζήτηση με τη γυναίκα του, μπορεί να αποφασίσει προσωπικά τι θα κάνει σ’ αυτό το ζήτημα.

Εν τούτοις, σε μερικές χώρες η γνώση είναι ακόμη περιορισμένη και η χρήση αντισυλληπτικών δύσκολη. Αυτό μπορεί να είναι ιδιαίτερα αιτία ανησυχίας αν υπάρχει συνήθεια ο σύζυγος να είναι ο μόνος ρυθμιστής για το πότε να έχει σεξουαλικές σχέσεις με τη γυναίκα του και πότε να μην έχει. Ίσως να αναμένεται από τη γυναίκα να ανταποκρίνεται. Αλλά έστω κι αν ένας άντρας έχει ανατραφεί με τέτοιες ιδέες, πιθανόν να αλλάξει εφόσον έφθασε να εκτιμά τις Βιβλικές αρχές. (Εφεσ. 2:3· 4:20-24) Στοργή για τη γυναίκα του θα τον υποκινούσε να κατανοήσει τις ανάγκες της, και αν είναι αναγκαίο να αναζητήσει το είδος της γνώσεως που θα τον βοηθούσε καλύτερα να ρυθμίσει τις σχέσεις του μαζί της και να βάλουν αμοιβαίους στόχους για την οικογένεια.

Ποτέ προηγουμένως δεν υπήρξε ένας τέτοιος καιρός που να χρειάζεται να μένουν οι Χριστιανοί σταθεροί στην πίστη «μετά πάσης καθαρότητος». (1 Τιμ. 5:2) Περισσότερο από κάθε άλλη φορά, τα έγγαμα ζευγάρια χρειάζονται τη στοργική υποστήριξη του ενός προς τον άλλο για να ‘εργάζονται τη σωτηρία τους’. (Φιλιπ. 2:12) Αν είσθε ένας έγγαμος Χριστιανός, θα είσθε στοργικός, υπομονητικός, τρυφερός και στοχαστικός με το σύντροφό σας σ’ όλα τα πράγματα, περιλαμβανομένων και των σεξουαλικών σχέσεων. Θυμηθείτε ότι έχετε υποχρέωση ο ένας στον άλλο, να αποδίδετε μια «οφειλή». «Μη αποστερείτε αλλήλους», αλλά ενεργήστε με στοργικό ενδιαφέρον και στοχασμό για το σύντροφό σας. Έτσι βοηθείτε να προστατέψετε τον εαυτό σας και το σύντροφό σας από ανήθικες πιέσεις. Αυτό το στοργικό ενδιαφέρον του ενός για τον άλλο είναι βέβαιο ότι θα έχει την ευλογία του Ιεχωβά και θα πλουτίσει τη ζωή και των δυο σας.