Προσαρμόζεται η Βίβλος στην Πολυγαμία;

ΣΤΟ Μπιτζίν (Μαζί), Ρωμαιοκαθολικό περιοδικό από την Ολλανδία, ο αρθρογράφος Σγιεφ Ντόντερς εξέταζε τη διαφορά που υπάρχει σε μερικές Αφρικανικές χώρες μεταξύ της Βιβλικής εντολής για μονογαμία και της παραδεκτής συνήθειας για πολυγαμία. Αυτή η διαφορά λύθηκε, είπε, με το να «δηλωθεί απλώς ότι η διδασκαλία της εκκλησίας [για τη μονογαμία] δεν ισχύει».

Δείχνοντας τις συγκεχυμένες απόψεις της εκκλησίας ο Ντόντερς παρέθεσε από τον Αμερικανό ιερέα Ευγένιο Χίλμαν, ο οποίος είναι μέλος των Πατέρων του Αγίου Πνεύματος, μιας Ρωμαιοκαθολικής μονής που έχει διευθύνει το Καθολικό ιεραποστολικό έργο στην Αφρική. Σ’ ένα βιβλίο που ασχολείται με την πολυγαμία, ο Χίλμαν έγραψε: «Αν λόγω της μιας ή της άλλης φυσικής καταστροφής ή ανθρωποποίητης συμφοράς, ξαφνικά δεν υπήρχαν καθόλου άντρες, αλλά σχεδόν μόνο γυναίκες, τότε ασφαλώς θα βρίσκονταν λόγοι μέσα στη Βίβλο για να δοθεί άδεια σ’ αυτούς τους άντρες να έχουν σχέσεις με αρκετές γυναίκες».

Θα συνέβαινε αυτό; Άσχετα με τις ελευθεριάζουσες απόψεις του ιερέα, η πολυγαμία δεν επιτρέπεται σε κανένα Χριστιανό ανεξάρτητα από την εθνικότητα ή τις συνθήκες. Η μονογαμία ήταν η διευθέτηση του Θεού για την ανθρωπότητα στην Εδέμ, και ο Ιησούς Χριστός έδειξε ότι η Χριστιανική εκκλησία πρέπει να επιστρέψει σ’ αυτό. (Ματθαίος 19:4-6) Κάτω από έμπνευση ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Πρέπει λοιπόν ο επίσκοπος να ήναι άμεμπτος, μιας γυναικός ανήρ». (1 Τιμόθεον 3:2) Και σχετικά με όλους τους Χριστιανούς, συμβούλευσε: «Διά τας πορνείας όμως ας έχη έκαστος την εαυτού γυναίκα, και εκάστη ας έχη τον εαυτής άνδρα». (1 Κορινθίους 7:2) Αυτό δεν αφήνει κανένα περιθώριο για να υπάρχει πολυγαμία ανάμεσα στους αληθινούς Χριστιανούς.