Ερωτήσεις από Αναγνώστες

◼ Είναι κατάλληλο να αγοράζει ένας Χριστιανός λαχεία απλώς για διασκέδαση, αν τα έσοδα χρησιμοποιούνται για φιλανθρωπικούς σκοπούς;

Η Αγία Γραφή δεν αποθαρρύνει την κατάλληλη διασκέδαση, γιατί ο Ιεχωβά είναι ‘ο ευτυχισμένος Θεός’. (1 Τιμόθεον 1:11) Ο λαός του μπορεί να απολαμβάνει τη μουσική, το σεμνό χορό, το μετριοπαθές φαγητό και ποτό, καθώς και τα ισορροπημένα αθλήματα και παιχνίδια. (Ψαλμός 150:4· Εκκλησιαστής 2:24) Εντούτοις, τα τυχερά παιχνίδια έρχονται σε σαφή αντίθεση με τις σοφές συμβουλές του Θεού, κι αυτό αληθεύει για τη συμμετοχή στα λαχεία.

Τι ακριβώς είναι το λαχείο; Περιλαμβάνει το να αγοράζει κάποιος λαχνούς, για να έχει έτσι την πιθανότητα να αποκομίσει κέρδη. Οι νικητές καθορίζονται με κλήρωση ή με κάποιο τρόπο τυχαίας επιλογής ενός αριθμού.a Συχνά υπάρχει πολύ μεγάλο κέρδος, που μπορεί να ανέρχεται σε εκατομμύρια δραχμές, δολάρια ή λίρες. Η έλξη που ασκούν τέτοια μεγάλα κέρδη είναι τόσο ισχυρή, ώστε τα λαχεία έχουν γίνει «η πιο διαδεδομένη μορφή τυχερού παιχνιδιού». (Εγκυκλοπαίδεια The World Book Encyclopedia) Εκατοντάδες εκατομμύρια άτομα συμμετέχουν σε τυχερά παιχνίδια παίζοντας λαχεία.

Μερικοί σκέφτονται ότι το να πάρουν κάποιο λαχείο δεν είναι λάθος ή κακό, επειδή το κόστος του λαχνού μπορεί να είναι μικρό, επειδή εκείνοι που συμμετέχουν το κάνουν αυτό με τη θέλησή τους κι επειδή μερικά από τα έσοδα μπορεί να χρησιμοποιούνται για κάποιο φιλανθρωπικό σκοπό, λόγου χάρη για την παροχή βοήθειας στους φτωχούς. Πόσο βάσιμες είναι τέτοιες σκέψεις;

Μολονότι μερικοί ισχυρίζονται ότι η αγορά λαχείων είναι απλή, φτηνή διασκέδαση, δεν μπορούν να αρνηθούν ότι υπεισέρχεται ο παράγων απληστία. Οι άνθρωποι αγοράζουν λαχεία με την ελπίδα ότι θα κερδίσουν πολλά χρήματα. Σίγουρα, αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις θεϊκές συμβουλές κατά της απληστίας, η οποία μπορεί να είναι τόσο σοβαρή κακή ιδιότητα που να εμποδίσει ένα άτομο να ‘κληρονομήσει τη βασιλεία του Θεού’. Συνεπώς, αν ένας Χριστιανός εκδήλωνε επίμονη απληστία παίζοντας τυχερά παιχνίδια, τότε θα μπορούσε να αποβληθεί από την εκκλησία. (1 Κορινθίους 5:11, ΜΝΚ· 6:10, ΜΝΚ) Η Αγία Γραφή λέει: «Κληρονομία αποκτηθείσα ταχέως [με απληστία, ΜΝΚ] την αρχήν, εις το τέλος δεν ευλογείται». (Παροιμίαι 20:21) Αν ένας Χριστιανός αισθανόταν οποιαδήποτε παρόρμηση να ‘δοκιμάσει την τύχη του’ με κάποιο λαχείο, θα έπρεπε να σκεφτεί σοβαρά την απληστία στην οποία βασίζονται τα λαχεία. Το εδάφιο Εφεσίους 5:3 λέει ότι ‘η πλεονεξία [απληστία, ΜΝΚ] δεν πρέπει ούτε να ονομάζεται μεταξύ μας’, πόσο μάλλον να ενδώσει κάποιος Χριστιανός σ’ αυτή.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που παίζουν λαχεία βρίσκονται συνήθως σε φτωχές κοινότητες. Έτσι, ακόμη κι αν το κόστος ενός λαχνού είναι μικρό, χρησιμοποιούνται χρήματα που θα έπρεπε να δαπανηθούν για τις πραγματικές ανάγκες των οικογενειών—για περισσότερη τροφή, για επαρκή ρουχισμό, για βελτιωμένη ιατρική περίθαλψη. Το άτομο που ισχυρίζεται ότι είναι Χριστιανός, αλλά παραμελεί τέτοιες οικογενειακές ανάγκες «είναι απίστου χειρότερος».—1 Τιμόθεον 5:8.

Ακόμη κι αν το κόστος του λαχνού δεν έβλαπτε σημαντικά τα οικονομικά κάποιου ατόμου ή κάποιας οικογένειας, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν βλάπτονται άλλοι. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή σχεδόν ο καθένας που αγοράζει λαχεία θέλει να κερδίσει. Από πού θα προέρχονταν τα χρήματα που θα κέρδιζε; Αν ο λαχνός του κόστιζε δέκα δραχμές κι αυτός κέρδιζε ένα εκατομμύριο δραχμές, αυτό σημαίνει ότι παίρνει τα χρήματα που έχουν πληρώσει για λαχνούς εκατό χιλιάδες άλλα άτομα. Βρίσκεται αυτό σε αρμονία με τη συμβουλή του Θεού κατά του να εποφθαλμιά κάποιος τα πολύτιμα πράγματα των άλλων; (Δευτερονόμιον 5:21) Στην πραγματικότητα, τα κέρδη του θα περιλάμβαναν χρήματα που έχουν παρθεί από πολύ περισσότερους ανθρώπους, γιατί θα πρέπει να έχουν πουληθεί πολύ περισσότεροι από εκατό χιλιάδες λαχνοί. Ένα μεγάλο μέρος από τα χρήματα του λαχείου πρέπει να πάνε για οργανωτικά έξοδα και μερικά πρέπει να πάνε για το φιλανθρωπικό σκοπό, που διατυμπανίζεται ως ο λόγος για τον οποίο πουλιέται το λαχείο. Έτσι, ακόμη κι αν ένα άτομο έχει την οικονομική δυνατότητα να πληρώσει τις δέκα δραχμές για το λαχνό του, τι γίνεται με τα αμέτρητα άλλα άτομα; Κι εκτός απ’ αυτό, θα δοθεί προφανώς δημοσιότητα στο ότι κέρδισε, πράγμα που θα υποκινήσει πολλούς να αρχίσουν να παίζουν λαχεία ή να αγοράζουν περισσότερους λαχνούς, ακόμη κι αν δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα.

Επίσης, δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί το γεγονός ότι τα λαχεία συνδέονται με το όνειρο να κερδίσει κανείς χρήματα χωρίς να δουλέψει γι’ αυτά. Ναι, τα λαχεία ενθαρρύνουν την οκνηρία ή κάνουν έκκληση σ’ αυτή. Αλλά η Αγία Γραφή προτρέπει όσους ανήκουν στο λαό του Θεού να είναι οικονόμοι, φιλόπονοι και να εργάζονται σκληρά. Αντί να προωθεί το πνεύμα του ‘πάρε τσάμπα’, η Γραφή συμβουλεύει: «Εάν τις δεν θέλη να εργάζηται, μηδέ ας τρώγη».—2 Θεσσαλονικείς 3:10· Παροιμίαι 13:4· 20:4· 21:25· 1 Θεσσαλονικείς 4:9-12.

Το γεγονός ότι οι άλλοι μπορεί να παίζουν λαχεία με τη θέλησή τους και ότι το λαχείο είναι νόμιμο δεν δικαιολογεί τη συμμετοχή των Χριστιανών σ’ αυτό. Μερικές κυβερνήσεις νομιμοποιούν άλλες μορφές τυχερών παιχνιδιών, καθώς και την πορνεία και την πολυγαμία. Μολονότι αυτά τα πράγματα μπορεί να είναι νόμιμα και πολλοί άνθρωποι μπορεί να συμμετέχουν σ’ αυτά με τη θέλησή τους, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτές οι δραστηριότητες είναι κατάλληλες στα μάτια του Θεού. Αντίθετα, οι Χριστιανοί αγωνίζονται να αντανακλούν την άποψη που είχε ο Δαβίδ: ‘Δείξον μοι, Ιεχωβά, τας οδούς σου· δίδαξόν με τα βήματά σου. Οδήγησόν με εν τη αληθεία σου και δίδαξόν με· διότι συ είσαι ο Θεός της σωτηρίας μου’.—Ψαλμός 25:4, 5.

Αν ένας Χριστιανός επιθυμεί γνήσια να βοηθήσει τους φτωχούς, τους ανάπηρους ή τους ηλικιωμένους, μπορεί να το κάνει αυτό απευθείας ή μ’ έναν τρόπο που δεν περιλαμβάνει τυχερά παιχνίδια.

[Υποσημειώσεις]