Γιατί Υπάρχει Τόσο Πολύ Έγκλημα;
«ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ εγκλήματα γίνονται σε βάρος της ιδιοκτησίας», ισχυρίζεται ένα βιβλιάριο που εκδίδει η βρετανική κυβέρνηση. Σ’ εκείνη τη χώρα ωστόσο, αναφέρεται ότι το βίαιο έγκλημα σε βάρος ανθρώπων είναι «η πιο γοργά αυξανόμενη μορφή εγκλήματος», αν και αποτελεί μόνο το 5 τοις εκατό όλων των αδικημάτων.
Αυτή η κατάσταση αντικατοπτρίζει την παγκόσμια κλιμάκωση του εγκλήματος. Οι αεροπειρατείες, οι ένοπλες ληστείες, οι βιασμοί και άλλες βίαιες πράξεις προβάλλονται τακτικά στις στήλες του παγκόσμιου τύπου, επισύροντας συχνά περισσότερη προσοχή απ’ όση οι ειδήσεις για τα μη βίαια εγκλήματα. Είναι φανερό λοιπόν ότι τόσο εσείς όσο και τα αποκτήματά σας μπορεί να γίνετε στόχος του εγκλήματος. Αλλά γιατί; Τι κάνει τους ανθρώπους να γίνονται εγκληματίες;
Πολλοί εγκληματίες είναι καιροσκόποι. Συνεπώς, οι αρχές πασχίζουν να αντιδράσουν στο κύμα του εγκλήματος, ενθαρρύνοντας τους ανθρώπους να είναι περισσότερο ενήμεροι του τι συμβαίνει στη γειτονιά τους. Ενώ τέτοιου είδους στρατηγική χρησιμοποιείται στην προσπάθεια να αποτραπούν οι εγκληματικές πράξεις, μήπως εμποδίζουν τους ανθρώπους να γίνονται εγκληματίες; Όχι.
Η προσωπικότητα του εγκληματία αποτελεί αντικείμενο πολλών μελετών. Είναι ενδιαφέρον ότι ο Λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή, ρίχνει φως στον τρόπο σκέψης του εγκληματία, όταν προειδοποιεί τους νέους άντρες εναντίον εκείνων που λένε δελεαστικά: «Εμπρός· ας βρούμε κάποιον να σκοτώσουμε! Ας επιτεθούμε σε μερικούς αθώους ανθρώπους, έτσι για αστείο! Αυτοί μπορεί να ζουν και να βασιλεύουν όταν τους βρούμε, αλλά θα είναι νεκροί όταν θα τους αποτελειώσουμε! Θα βρούμε κάθε είδους πλούτη και θα γεμίσουμε τα σπίτια μας με λάφυρα! Ελάτε, ακολουθήστε μας και θα μοιραστούμε όλοι αυτά που θα κλέψουμε». (Παροιμίαι 1:11-14, Today’s English Version [Σημερινή Αγγλική Μετάφραση]) Ναι, η απληστία, η πλεονεξία και η υλιστική νοοτροπία υποθάλπουν το έγκλημα.
Η ναρκομανία και ο ηδονισμός κυριαρχούν επίσης στον τρόπο σκέψης πολλών σ’ αυτόν τον 20ό αιώνα. Αυτοί χρειάζονται χρήματα για να πληρώνουν τις υπερβολές τους, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι θα βλάψουν κάποιον ή θα του πάρουν τη ζωή προκειμένου να βρουν τα χρήματα. Σ’ αυτούς τους ‘κρίσιμους καιρούς, που είναι δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους’ αληθεύει πράγματι ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι «βιάζονται υπερβολικά να εγκληματήσουν, ανυπομονούν να χύσουν αίμα».—2 Τιμόθεον 3:1, ΜΝΚ· 3:3, 4· Παροιμίαι 1:16, The New English Bible (Η Νέα Αγγλική Βίβλος).
Το έγκλημα είναι «ένα σοβαρό αδίκημα ειδικά κατά της ηθικής», λέει το Webster’s Ninth New Collegiate Dictionary (Ένατο Νέο Κολεγιακό Λεξικό του Ουέμπστερ). Ζούμε σε μια εποχή ηθικής κατάρρευσης. Ο απόστολος Παύλος προειδοποίησε τους Χριστιανούς της Εφέσου εναντίον ανθρώπων οι οποίοι «περιπατούσιν εν τη ματαιότητι του νοός αυτών, εσκοτισμένοι την διάνοιαν, απηλλοτριωμένοι όντες από της ζωής του Θεού δια την άγνοιαν την ούσαν εν αυτοίς, δια την πώρωσιν της καρδίας αυτών, οίτινες αναισθητούντες [οι οποίοι έχουν φτάσει στο σημείο να χάσουν κάθε αίσθηση ηθικής, ΜΝΚ]». Παρόμοια, κι εμείς σήμερα χρειάζεται να δώσουμε προσοχή.—Εφεσίους 4:17-19.
Δεν συμβάλλουν οι αυξανόμενες σαδιστικές βιντεοταινίες, η εξύμνηση του πολέμου και η ιδιοτελής επιδίωξη αθέμιτων ηδονών στο να γίνονται ορισμένοι εγκληματίες, ενώ κάνουν αθώους ανθρώπους στόχο του εγκλήματος; Αλλά υπάρχει άλλο ένα στοιχείο στον ιστό της δολοπλοκίας του εγκλήματος. Ποιο είναι αυτό;
Είναι ο Σατανάς ο Διάβολος. Ο θυμός του ανάβει τη φωτιά της τυφλής βίας και του εγκλήματος που χαρακτηρίζει αυτόν τον κόσμο. (1 Ιωάννου 5:19, ΚΔΤΚ· Αποκάλυψις 12:12) Σκοπός του είναι να απομακρύνει όλους τους ανθρώπους από τον αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά. Αν και μπορεί να το πετυχαίνει αυτό με πολλούς, η Αγία Γραφή αποκαλύπτει προφητικά ότι δεν θα καταφέρει να διασπάσει την ακεραιότητα των αληθινών δούλων του Θεού. Τελικά, ο Σατανάς θα τεθεί εκτός δράσης. Αλλά, ακόμη κι όταν θα έχει φύγει από τη μέση ο Σατανάς, θα σταματήσει το έγκλημα; Και πλησιάζει τώρα το τέλος του εγκλήματος;