Χριστούγεννα—Είναι Τρόπος για να Καλωσορίσουμε τον Ιησού;
Η ΓΕΝΝΗΣΗ του Σωτήρα, του από πολλού αναμενόμενου Μεσσία, ήταν πράγματι καιρός χαράς. «Ιδού!» ανήγγειλε ένας άγγελος στους βοσκούς που ήταν στα περίχωρα της Βηθλεέμ, «ευαγγελίζομαι εις εσάς χαράν μεγάλην, ήτις θέλει είσθαι εις πάντα τον λαόν, διότι σήμερον εγεννήθη εις εσάς . . . σωτήρ, όστις είναι Χριστός Κύριος». Ένα πλήθος αγγέλων ενώθηκε μαζί του στον αίνο προς τον Θεό: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ, και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία». (Λουκάς 2:10-14) Μερικοί ίσως καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι οι Χριστιανοί πρέπει να μιμηθούν τους αγγέλους, οι οποίοι εξέφρασαν τη χαρά τους για τον ερχομό του Χριστού στη γη τότε.
Αυτή δεν είναι η πρώτη μνεία που κάνει η Αγία Γραφή σχετικά με αγγέλους που ξεσπούν σε άσματα αίνου. Όταν θεμελιώθηκε η γη, «τα άστρα της αυγής έψαλλον ομού και πάντες οι υιοί του Θεού ηλάλαζον». (Ιώβ 38:4-7) Η ακριβής ημερομηνία αυτού του γεγονότος δεν είναι καταγραμμένη στην Αγία Γραφή. (Γένεσις 1:1, 14-18) Ανεξάρτητα από το πόσο χαρωπή ήταν αυτή η περίσταση, οι Χριστιανοί δεν υποστηρίζουν ότι, εφόσον οι άγγελοι αλάλαζαν, οι ίδιοι θα έπρεπε να γιορτάζουν κάθε χρόνο τη δημιουργία της γης υιοθετώντας πιθανόν μια ειδωλολατρική γιορτή σε ανάμνηση εκείνου του γεγονότος.
Ωστόσο, αυτό ακριβώς κάνουν με τη γέννηση του Ιησού Χριστού οι άνθρωποι που γιορτάζουν τα Χριστούγεννα. Αν ρίξει κανείς μια ματιά σχεδόν σε κάθε αξιόπιστη εγκυκλοπαίδεια κάτω από το λήμμα «Χριστούγεννα», θα διαπιστώσει ότι η ημερομηνία της γέννησης του Ιησού δεν είναι γνωστή. Η Αγία Γραφή αποσιωπά αυτή την ημερομηνία.
«Εάν η Σάλπιγξ Δώση Φωνήν Ασαφή»
«Ο Θεός δεν είναι [Θεός] ακαταστασίας, αλλ’ ειρήνης», έγραψε ο απόστολος Παύλος διορθώνοντας την ακαταστασία που επικρατούσε στην εκκλησία της αρχαίας Κορίνθου. Στην ίδια περίπτωση, απηύθυνε την εξής ερώτηση: «Εάν η σάλπιγξ δώση φωνήν ασαφή, τις θέλει ετοιμασθή εις πόλεμον;» (1 Κορινθίους 14:8, 33) Συνεπώς, αν ένας Θεός τάξης ήθελε να γιορτάζουν οι Χριστιανοί τη γέννηση του Γιου του στη γη, θα άφηνε ατελείς ανθρώπους να επιλέξουν αυθαίρετα μια ημερομηνία ειδωλολατρικής γιορτής και να υιοθετήσουν ασεβείς συνήθειες;
Η εξέταση μερικών παραδειγμάτων από την Αγία Γραφή κάνει σαφές το γεγονός ότι ο Ιεχωβά Θεός δεν πολιτεύεται με το λαό του κατ’ αυτόν τον τρόπο. Όταν απαίτησε από τους Ισραηλίτες να τηρούν ετήσιες γιορτές υπό το Μωσαϊκό Νόμο, ο Θεός υπέδειξε συγκεκριμένες ημερομηνίες και τους είπε πώς να τηρούν αυτές τις γιορτές. (Έξοδος 23:14-17· Λευιτικόν 23:34-43) Ο Ιησούς Χριστός, αν και ποτέ δεν έδωσε την εντολή να τιμούν τη γέννησή του, εντούτοις, έδωσε εντολή στους ακολούθους του να τηρούν μια συγκεκριμένη ημερομηνία. «Εν τη νυκτί καθ’ ην παρεδίδετο», στις 14 Νισάν του 33 Κ.Χ., ο Ιησούς εγκαινίασε τη γιορτή του Δείπνου του Κυρίου χρησιμοποιώντας άζυμο ψωμί και κρασί. Ο ίδιος έδωσε την εξής εντολή: «Τούτο κάμνετε εις την ανάμνησίν μου». (1 Κορινθίους 11:23, 24) Το σάλπισμα σχετικά με το πότε και πώς πρέπει να τηρείται το Δείπνο του Κυρίου είναι σαφές και αναμφισβήτητο. Όσο για τα Χριστούγεννα; Πουθενά στην Αγία Γραφή δεν βρίσκουμε κάποια εντολή που να προστάζει τον εορτασμό της γέννησης του Χριστού ούτε αναφέρεται πότε ή πώς να γίνεται αυτός ο εορτασμός.
‘Για να Κερδίσω τους Ανθρώπους’
«Μα και βέβαια γνωρίζω ότι τα Χριστούγεννα έχουν ειδωλολατρική προέλευση», είπε ένας κληρικός της Εκκλησίας της Σιών στο Τόκιο, «αλλά όσο θα υπάρχουν απλοί άνθρωποι οι οποίοι στις 25 Δεκεμβρίου θα εκδηλώνουν ενδιαφέρον για τη Χριστιανοσύνη, και έρχονται για να μάθουν τις διδασκαλίες του Τιμημένου Ιησού, τα Χριστούγεννα θα έχουν θέση στη Χριστιανοσύνη». Πολλοί συμφωνούν με το συλλογισμό του. Εσείς πιστεύετε ότι τέτοιοι συμβιβασμοί είναι κατάλληλοι;
Μερικοί προβάλλουν το επιχείρημα ότι ακόμα και ο Παύλος συμβιβάστηκε προκειμένου να κερδίσει πιστούς. «Κάνω τον εαυτό μου δούλο του καθενός», έγραψε ο ίδιος, «για να κερδίσω όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους . . . Όταν εργάζομαι με Εθνικούς, ζω σαν Εθνικός, έξω από τον Ιουδαϊκό Νόμο, προκειμένου να κερδίσω τους Εθνικούς. . . . Όλα αυτά τα κάνω χάρη του ευαγγελίου, για να συμμετάσχω στις ευλογίες του». (1 Κορινθίους 9:19-23, Σημερινή Αγγλική Μετάφραση [Today’s English Version]) Μήπως αυτά τα λόγια δικαιολογούν την υιοθέτηση μιας ειδωλολατρικής γιορτής προκειμένου να ελκυστούν Εθνικοί στη Χριστιανοσύνη;
Εξετάστε προσεκτικά τα συμφραζόμενα της δήλωσης του Παύλου. Στο εδάφιο 21, είπε: «Αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπακούω στο νόμο του Θεού· είμαι στην πραγματικότητα υπό το νόμο του Χριστού». (Σημερινή Αγγλική Μετάφραση) Άρα λοιπόν, ο Παύλος δεν συμβιβαζόταν σε ζητήματα που παραβίαζαν το νόμο του Χριστού, αλλά ‘ζούσε σαν Εθνικός’ με την έννοια ότι σεβόταν τα τοπικά έθιμα και συνήθειες υπό τον όρο ότι αυτά δεν έρχονταν σε αντίθεση με τις Χριστιανικές εντολές.a
Έχοντας αυτό υπόψη, σκεφτείτε πώς φαίνεται η υιοθέτηση ειδωλολατρικών γιορτών από τη «Χριστιανοσύνη», με πρόσχημα τα Χριστούγεννα, αν τη δείτε από τη σκοπιά της ακόλουθης εντολής της Αγίας Γραφής: ‘Μη ομοζυγείτε με τους απίστους· διότι τίνα μετοχήν έχει η δικαιοσύνη με την ανομίαν; . . . Ή τίνα μερίδα ο πιστός με τον άπιστον; . . . Δια τούτο εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αποχωρίσθητε, λέγει ο Ιεχωβά, και μη εγγίσητε ακάθαρτον, και εγώ θέλω σας δεχθή’. (2 Κορινθίους 6:14-17) Όποιες δικαιολογίες κι αν λέγονται, η νοθεία της Χριστιανοσύνης με ειδωλολατρικές γιορτές δεν αποτελεί τρόπο για να καλωσορίσουμε τον Ιησού ως Σωτήρα. Κάτι τέτοιο θα ήταν ανάρμοστο να γίνει τον πρώτο αιώνα, όταν ο Ιησούς ήρθε κατά σάρκα, και είναι εξίσου ανάρμοστο να γίνεται σήμερα ή στο μέλλον, που ο Χριστός έρχεται ως Βασιλιάς για να εκτελέσει τις κρίσεις του Θεού. (Αποκάλυψις 19:11-16) Στην πραγματικότητα, εκείνοι που προτιμούν να γιορτάζουν ειδωλολατρικές γιορτές, οι οποίες έχουν «Χριστιανικό» προσωπείο, θα μπορούσαν να είναι άτομα που αρνούνται τον Ιησού Χριστό.
Οι «Κρυφοί Χριστιανοί» δεν Αποκαταστάθηκαν
Πάρτε ένα δίδαγμα από αυτό που συνέβη στους Καθολικούς της Ιαπωνίας στη διάρκεια της περιόδου των σογκούν. Όταν άρχισε η καταστολή του Καθολικισμού το 1614, οι περίπου 300.000 Καθολικοί Ιάπωνες είχαν τρεις επιλογές: να υποστούν μαρτυρικό θάνατο, να εγκαταλείψουν την πίστη τους ή να συνεχίσουν υπό την επιφάνεια. Αυτοί που συνέχισαν υπό την επιφάνεια ονομάστηκαν κρυφοί Χριστιανοί. Για να κρύψουν την πίστη τους, συμβιβάστηκαν με διάφορα Βουδιστικά και Σιντοϊστικά έθιμα. Στις θρησκευτικές τελετές τους χρησιμοποιούσαν τη Μαρία Κάνον, η οποία ήταν η Μαρία μεταμφιεσμένη σε Βουδιστική μποντισάτβα με τη μορφή μιας μητέρας που κρατάει ένα παιδί. Οι γιορτές τους ήταν ένας συγκερασμός Βουδισμού, Καθολικισμού και της παραδοσιακής θρησκείας. Ωστόσο, όταν αναγκάζονταν να παρευρίσκονται σε Βουδιστικές κηδείες, έλεγαν Χριστιανικές προσευχές και έκαναν τη μοντοσί, μια τελετή για την ακύρωση της Βουδιστικής λειτουργίας. Τι απέγιναν εκείνοι οι «Χριστιανοί»;
«Όσον αφορά την πλειονότητα των Κιρισιτάν [Χριστιανών]», εξηγεί το βιβλίο Οι Κρυφοί Χριστιανοί (The Hidden Christians), «αναπτύχθηκε μέσα τους μια θρησκευτική προσκόλληση που το καθιστούσε δύσκολο να εγκαταλείψουν τη λατρεία των Σιντοϊστικών και Βουδιστικών θεών». Όταν έγινε άρση της απαγόρευσης και οι Καθολικοί ιεραπόστολοι επέστρεψαν στην Ιαπωνία, η πλειονότητα αυτών των «κρυφών Χριστιανών» έμειναν πιστοί σ’ εκείνη τη θρησκεία-συνονθύλευμα που είχαν φτιάξει.
Ωστόσο, θα ήταν λογικό να επικρίνει η Καθολική Εκκλησία εκείνους τους «κρυφούς Χριστιανούς» οι οποίοι αρνήθηκαν να αποκατασταθούν στο Ρωμαιοκαθολικισμό; Η Καθολική Εκκλησία έχει υιοθετήσει με παρόμοιο τρόπο πολλές ειδωλολατρικές διδασκαλίες και γιορτές, περιλαμβανομένων και των Χριστουγέννων. Εφόσον οι Καθολικοί και οι Προτεστάντες, παρ’ όλο που ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί, έχουν καταστήσει ειδωλολατρική τη «Χριστιανοσύνη» τους με ειδωλολατρικές γιορτές, δεν είναι σαν να απορρίπτουν και τον Ιησού Χριστό επίσης;
Αποκατάσταση στην Αληθινή Χριστιανοσύνη
Η Σετσούκο, που ήταν αφοσιωμένη Καθολική επί 36 χρόνια, κατέληξε κι εκείνη στο ίδιο συμπέρασμα. Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε προσπαθήσει να γεμίσει το πνευματικό της κενό συνταυτιζόμενη με την Καθολική εκκλησία. ‘Τι ωραία που είναι!’ σκεφτόταν καθώς παρακολουθούσε τη λειτουργία των Χριστουγέννων και αντίκριζε τα εντυπωσιακά χριστουγεννιάτικα δέντρα μέσα και έξω από την εκκλησία της. «Καμάρωνα για την όμορφη διακόσμηση που είχαμε, η οποία ήταν καλύτερη από αυτή των γειτονικών εκκλησιών», είπε. Παρ’ όλα αυτά, στην πραγματικότητα η Σετσούκο δεν κατανοούσε τις Καθολικές διδασκαλίες, αν και δίδαξε για ένα διάστημα στο Κατηχητικό. Έτσι, όταν θέλησε να ασχοληθεί περισσότερο με το έργο της εκκλησίας, υπέβαλε μερικές ερωτήσεις στον ιερέα της. Αντί να απαντήσει τις ερωτήσεις της, ο ιερέας τής μίλησε με υποτιμητικό τόνο. Απογοητευμένη εκείνη αποφάσισε να μελετήσει την Αγία Γραφή μόνη της. Δυο εβδομάδες αργότερα την επισκέφτηκαν Μάρτυρες του Ιεχωβά, και δέχτηκε να κάνει μια οικιακή Γραφική μελέτη.
Η ίδια εξηγεί: «Ήταν οδυνηρό να βρεθώ αντιμέτωπη με Βιβλικές αλήθειες οι οποίες ανέτρεπαν τις προηγούμενες πεποιθήσεις μου. Έπαθα ακόμη και νευρική αλωπεκία, δηλαδή έπεφταν τα μαλλιά μου από το άγχος. Ωστόσο, σταδιακά το φως της αλήθειας έλαμψε στην καρδιά μου. Έμεινα κατάπληκτη όταν έμαθα ότι ο Ιησούς δεν θα μπορούσε να είχε γεννηθεί κάποιον κρύο και βροχερό Δεκέμβριο, όταν οι βοσκοί δεν θα μπορούσαν να φυλάνε τα πρόβατά τους έξω στο ύπαιθρο τη νύχτα. (Λουκάς 2:8-12) Αυτό μου χάλασε την εικόνα που είχα σχηματίσει για τη σκηνή της γέννησης του Ιησού, μια και χρησιμοποιούσαμε βαμβάκι σαν χιόνι για να διακοσμήσουμε τις αναπαραστάσεις με τα πρόβατα και τους βοσκούς».
Αφού πείστηκε για το τι διδάσκει πραγματικά η Αγία Γραφή, η Σετσούκο αποφάσισε να σταματήσει να γιορτάζει τα Χριστούγεννα. Δεν έχει πια «το πνεύμα των Χριστουγέννων» μια φορά το χρόνο αλλά εκδηλώνει το χαρούμενο, Χριστιανικό πνεύμα της γενναιοδωρίας κάθε μέρα.
Αν πιστεύετε ειλικρινά στον Χριστό, μην ενοχλείστε όταν βλέπετε τους ειδωλολάτρες να μολύνουν τα Χριστούγεννα. Αυτοί απλώς γιορτάζουν τα Χριστούγεννα ως αυτό που ήταν αρχικά—μια ειδωλολατρική γιορτή. Τα Χριστούγεννα δεν βοηθούν κανέναν να καλωσορίσει τον Ιησού Χριστό, ο οποίος έχει επιστρέψει αόρατα ως ουράνιος Βασιλιάς. (Ματθαίος, κεφάλαια 24 και 25· Μάρκος, κεφάλαιο 13· Λουκάς, κεφάλαιο 21) Αλλά, οι αληθινοί Χριστιανοί επιδεικνύουν Χριστοειδές πνεύμα όλη τη διάρκεια του έτους και διακηρύττουν τα καλά νέα της Βασιλείας της οποίας έχει γίνει Βασιλιάς ο Ιησούς. Έτσι θέλει ο Θεός να καλωσορίζουμε τον Ιησού Χριστό ως Σωτήρα μας και Βασιλιά της Βασιλείας.—Ψαλμός 2:6-12.
[Υποσημειώσεις]
a Παράβαλε τους δυο τρόπους με τους οποίους ο Παύλος χειρίστηκε το ζήτημα της περιτομής. Αν και γνώριζε ότι «η περιτομή είναι ουδέν», περιέτμησε το σύντροφό του στα ταξίδια, τον Τιμόθεο, ο οποίος ήταν Ιουδαίος από την πλευρά της μητέρας του. (1 Κορινθίους 7:19· Πράξεις 16:3) Στην περίπτωση του Τίτου, ο απόστολος Παύλος απέφυγε να τον βάλει να περιτμηθεί, επειδή αυτό ήταν ζήτημα αρχής στον αγώνα του με τους Ιουδαΐζοντες. (Γαλάτας 2:3) Ο Τίτος ήταν Έλληνας και γι’ αυτό, ανόμοια με τον Τιμόθεο, δεν είχε βάσιμο λόγο να περιτμηθεί. Αν αυτός, ο οποίος ήταν Εθνικός, έκανε περιτομή, ‘ο Χριστός δεν θα τον ωφελούσε σε τίποτα’.—Γαλάτας 5:2-4.
[Εικόνα στη σελίδα 7]
Οι αληθινοί Χριστιανοί τιμούν τον Ιησού όλη τη διάρκεια του έτους