Το Πρόβλημα τού να Μάθουμε να Περιμένουμε

ΤΟ ΝΑ μάθουμε να περιμένουμε για τα πράγματα που θέλουμε είναι ίσως ένα από τα σκληρότερα μαθήματα που εμείς οι άνθρωποι καλούμαστε να πάρουμε. Τα μικρά παιδιά είναι από τη φύση τους ανυπόμονα. Θέλουν οτιδήποτε ελκύει την προσοχή τους, και το θέλουν τώρα! Αλλά, όπως ίσως ξέρετε εκ πείρας, είναι γεγονός ότι δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα μόλις τα ζητήσουμε. Ακόμη και για τις θεμιτές επιθυμίες μας, πρέπει να μάθουμε να περιμένουμε να έρθει ο κατάλληλος καιρός για να τις ικανοποιήσουμε. Πολλοί παίρνουν αυτό το μάθημα· άλλοι δεν το παίρνουν ποτέ.

Οι άνθρωποι που θέλουν να αποκτήσουν τη θεϊκή επιδοκιμασία έχουν ιδιαίτερους λόγους για να μάθουν να περιμένουν. Ο Ιερεμίας, ένας υπηρέτης του Ιεχωβά κατά την προχριστιανική εποχή, τόνισε το εξής: ‘Καλό είναι κάποιος να περιμένει, και μάλιστα σιωπηλά, τη σωτηρία του Ιεχωβά’. Αργότερα, ο Χριστιανός μαθητής Ιάκωβος είπε: «Κάντε υπομονή, λοιπόν, αδελφοί, μέχρι την παρουσία του Κυρίου».—Θρήνοι 3:26, ΜΝΚ· Ιακώβου 5:7.

Ο Ιεχωβά έχει το δικό του χρονοδιάγραμμα για την εκπλήρωση των θεϊκών σκοπών του. Αν δεν μπορούμε να περιμένουμε ως το δικό του ορισμένο καιρό για να γίνουν μερικά πράγματα, θα γίνουμε ανικανοποίητοι και δυσαρεστημένοι, πράγμα που θα εξαφανίσει τη χαρά. Χωρίς χαρά ένας υπηρέτης του Θεού γίνεται πνευματικά αδύναμος, όπως είπε ο Νεεμίας στους συμπατριώτες του: «Η χαρά σε σχέση με τον ΚΥΡΙΟ είναι η δύναμή σας».—Νεεμίας 8:10, Η Νέα Αγγλική Βίβλος (The New English Bible).

Η Σοφία τού να Μάθουμε να Περιμένουμε

Οι ανύπαντροι είναι φυσιολογικό να θέλουν να παντρευτούν, όπως είναι φυσιολογικό να θέλει να αποκτήσει οικογένεια ένα ζευγάρι που δεν έχει παιδιά. Επιπλέον, δεν υπάρχει τίποτα το εσφαλμένο στο να ενδιαφερόμαστε να ικανοποιήσουμε κάποιες κατάλληλες υλικές ανάγκες ή επιθυμίες. Ωστόσο, πολλοί Χριστιανοί, επειδή πιστεύουν ότι οι μέρες αυτού του συστήματος πραγμάτων είναι μετρημένες και ότι στο ερχόμενο νέο σύστημα ο Θεός θα ‘ανοίξει τη χείρα του και θα χορτάσει την επιθυμία παντός ζώντος’, έχουν πάρει την απόφαση να περιμένουν για να εκπληρώσουν μερικές από αυτές τις επιθυμίες σε πιο κατάλληλο καιρό.—Ψαλμός 145:16.

Οι άνθρωποι, ωστόσο, που δεν έχουν αυτή την καλά θεμελιωμένη Χριστιανική ελπίδα δεν βλέπουν το λόγο να αναβάλλουν κάτι. Επειδή δεν έχουν πίστη στον Ιεχωβά, από τον οποίο προέρχεται «κάθε καλό δώρο και κάθε τέλειο δώρημα», αμφισβητούν τη σοφία τού να μεταθέτουν τα πράγματα στο μέλλον, ένα μέλλον το οποίο θεωρούν αμφίβολο ότι θα έρθει. Ζουν σύμφωνα με την πεποίθηση: «Ας φάμε και ας πιούμε, γιατί αύριο θα πεθάνουμε».—Ιακώβου 1:17· 1 Κορινθίους 15:32· Ησαΐας 22:13.

Στα αναπτυγμένα κράτη ο κόσμος της διαφήμισης εκμεταλλεύεται την καταφανή τάση που υπάρχει προς την άμεση ικανοποίηση. Οι άνθρωποι ενθαρρύνονται να κάνουν τα χατίρια του εαυτού τους. Το εμπόριο θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε ότι οι σύγχρονες ευκολίες και ανέσεις είναι απόλυτα αναγκαίες. Γιατί να στερείσαι, είναι το επιχείρημα, ειδικά όταν οι πιστωτικές κάρτες, η πληρωμή με δόσεις και το σύστημα τού «αγοράζεις τώρα—πληρώνεις αργότερα» σου δίνουν τη δυνατότητα να τα έχεις όλα και μάλιστα τώρα; Επιπλέον, ‘Σου αξίζει το καλύτερο· κάνε μια χάρη στον εαυτό σου! Θυμήσου, ή τώρα ή, πιθανώς, ποτέ!’ Αυτά υποστηρίζουν τα δημοφιλή σλόγκαν.

Στο μεταξύ, δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι στις αναπτυσσόμενες χώρες μόλις που καταφέρνουν να έχουν τα απολύτως αναγκαία—ή και λιγότερα ακόμη. Υπάρχει κάτι άλλο που να καταδεικνύει πιο παραστατικά την ανεπάρκεια και την έλλειψη δικαιοσύνης των ανθρώπινων πολιτικών και οικονομικών συστημάτων;

Η σοφία τού να μάθει κάποιος να περιμένει φαίνεται από το γεγονός ότι εκατομμύρια άνθρωποι που δεν έχουν τη διάθεση να περιμένουν—ή έστω δεν βλέπουν το λόγο για τον οποίο να περιμένουν—βυθίζονται στα χρέη προκειμένου να ικανοποιήσουν τις άμεσες επιθυμίες τους. Κάποιες απρόβλεπτες περιστάσεις, όπως μια αρρώστια ή η ανεργία, μπορεί να σημάνουν καταστροφή. Η γερμανική εφημερίδα Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) εξήγησε γιατί ένα εκατομμύριο άτομα στη Γερμανία, σύμφωνα με εκθέσεις, είναι άστεγα: «Συνήθως, το προηγούμενο στάδιο, προτού καταλήξει κάποιος να είναι άστεγος, είναι η ανεργία ή τα υπερβολικά χρέη».

Μη μπορώντας να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους, πολλά τέτοια άτομα που αντιμετωπίζουν δυσμενείς περιστάσεις υφίστανται την τραγική απώλεια τόσο του σπιτιού τους όσο και των αποκτημάτων τους. Συχνότατα, το αυξημένο άγχος φέρνει ένταση στην οικογένεια. Οι ετοιμόρροποι γάμοι αρχίζουν να διαλύονται. Οι περίοδοι κατάθλιψης καθώς και άλλα προβλήματα υγείας γίνονται κάτι το συνηθισμένο. Στην περίπτωση των Χριστιανών, μπορεί να υποφέρει η πνευματικότητα, πράγμα που με τη σειρά του μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένο τρόπο σκέψης και ακατάλληλη διαγωγή. Οι άνθρωποι που άρχισαν ακολουθώντας την άσοφη τακτική τού να τα θέλουν όλα κατέληξαν να μην έχουν σχεδόν τίποτα.

Μια Νέα Πρόκληση για Πολλούς

Ο Ιησούς έκανε σαφές ότι θα έπρεπε να προσέχουμε μήπως ‘οι ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων και η απατηλή δύναμη του πλούτου και οι επιθυμίες για τα υπόλοιπα πράγματα εισβάλουν και πνίξουν το λόγο’. (Μάρκος 4:19) Πρέπει να θυμόμαστε ότι κανένα πολιτικό σύστημα δεν κατάφερε να εξαλείψει τις ανησυχίες, περιλαμβανομένων και των οικονομικών ανησυχιών, για τις οποίες μίλησε ο Ιησούς.

Ο κομμουνισμός τον οποίο τώρα απέρριψαν οι ανατολικοευρωπαϊκές χώρες προσπάθησε να εξισώσει τα πράγματα μέσω της κρατικά ελεγχόμενης οικονομίας. Σε αντίθεση με το σύστημα της ελεύθερης οικονομίας, το σύστημα που εφαρμοζόταν προηγουμένως σε αυτές τις χώρες παρείχε στους ανθρώπους κάποια οικονομική ασφάλεια την οποία, συχνά, δεν καταφέρνει να δώσει ο καπιταλισμός. Ωστόσο, οι ανησυχίες για τις οποίες μίλησε ο Ιησούς υπήρχαν με τη μορφή της έλλειψης καταναλωτικών αγαθών και του περιορισμού της προσωπικής ελευθερίας.

Τώρα, πολλές από αυτές τις χώρες καθιερώνουν συστήματα οικονομίας της αγοράς, θέτοντας έτσι τους πολίτες τους μπροστά σε μια νέα πρόκληση. Μια πρόσφατη έκθεση λέει: «Η αφέλεια συνδυάζεται με την επιθυμία να επιτευχθούν γρήγορα τα δυτικά πρότυπα κατανάλωσης». Προκειμένου να γίνει αυτό, «ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων στις καινούριες περιοχές που πριν ανήκαν στην ανατολική Γερμανία παρασύρονται στη δίνη της χρεοκοπίας». Η έκθεση προσθέτει: «Μετά την αρχική ευφορία για τη νέα οικονομική ελευθερία, τώρα απλώνεται ο φόβος και η απελπισία». Οι ανησυχίες παραμένουν, αλλά τώρα φορούν το καπιταλιστικό ένδυμα.

Οι μεγαλύτερες πολιτικές και οικονομικές ελευθερίες έχουν ανοίξει το δρόμο σε νέες δυνατότητες οικονομικής καλυτέρευσης. Έτσι, πολλά άτομα μπορεί να μπουν στον πειρασμό να σκεφτούν σοβαρά την ιδέα τού να δημιουργήσουν μια δική τους επιχείρηση ή να μετακινηθούν σε κάποια άλλη χώρα που προσφέρει καλύτερες ευκαιρίες για εργασία.

Αυτές οι αποφάσεις είναι προσωπικά ζητήματα. Δεν είναι λάθος να θέλει ένας Χριστιανός να βελτιώσει τις οικονομικές του συνθήκες. Το κίνητρό του μπορεί να είναι η επιθυμία να φροντίσει την οικογένειά του, επειδή συνειδητοποιεί ότι «αν κάποιος δεν προμηθεύει για τους δικούς του, και ειδικά για εκείνους που είναι μέλη του σπιτικού του, έχει απαρνηθεί την πίστη και είναι χειρότερος από ένα άτομο χωρίς πίστη».—1 Τιμόθεο 5:8.

Επομένως, είναι ακατάλληλο να επικρίνουμε την απόφαση των άλλων. Παράλληλα, οι Χριστιανοί θα πρέπει να θυμούνται ότι είναι άσοφο να επιζητούν οικονομική ανακούφιση συνάπτοντας υπερβολικά χρέη τα οποία θα μπορούσαν να τους παγιδέψουν. Θα ήταν επίσης λάθος να επιζητούν οικονομική ανακούφιση με κάποιον τρόπο που θα σήμαινε την παραμέληση των πνευματικών υποχρεώσεων και ενδιαφερόντων.

Μαθαίνουμε από τους Άλλους

Κατά τη διάρκεια των ετών που διαδέχτηκαν το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, χιλιάδες Γερμανοί άφησαν τη διαλυμένη από τον πόλεμο Ευρώπη για να μεταναστεύσουν σε άλλες χώρες, κυρίως στην Αυστραλία και στον Καναδά. Με αυτόν τον τρόπο, πολλοί μπόρεσαν να βελτιώσουν την οικονομική τους κατάσταση, κανείς τους όμως δεν μπόρεσε να ξεφύγει εντελώς από τις οικονομικές ανησυχίες για τις οποίες μίλησε ο Ιησούς. Τα οικονομικά τους προβλήματα λύθηκαν αλλά σε κάποιες περιπτώσεις αυτό δημιούργησε καινούρια προβλήματα—νοσταλγία, ξένη γλώσσα, προσαρμογή στα καινούρια φαγητά, διαφορετικά έθιμα, ανεύρεση καινούριων φίλων ή αντιμετώπιση της διαφορετικής νοοτροπίας.

Μερικοί από αυτούς τους μετανάστες ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά. Προς έπαινό τους, οι περισσότεροι από αυτούς αρνήθηκαν να επιτρέψουν στα μεταναστευτικά προβλήματα να πνίξουν την πνευματικότητά τους. Αλλά υπήρξαν και εξαιρέσεις. Μερικοί έπεσαν θύματα της απατηλής δύναμης του πλούτου. Η θεοκρατική πρόοδός τους δεν κατάφερε να ακολουθήσει το ρυθμό της οικονομικής ευημερίας τους.

Σίγουρα, αυτό δείχνει παραστατικά τη σοφία τού να αναλύουμε προσεκτικά την κατάστασή μας προτού πάρουμε κάποιες αποφάσεις που πιθανόν να είναι άσοφες. Οι υλιστικές τάσεις θα επιβραδύνουν το ρυθμό της ενασχόλησής μας στο ανεπανάληπτο έργο της μαθήτευσης που οι Χριστιανοί έχουν διοριστεί να κάνουν. Αυτό ισχύει ανεξάρτητα από το πού ζούμε, εφόσον δεν υπάρχει χώρα όπου οι πολίτες να είναι απαλλαγμένοι από τις οικονομικές ανησυχίες.

Να Αγωνίζεστε τον Καλό Αγώνα

Ο Παύλος νουθέτησε τον Τιμόθεο ως εξής: «Να επιδιώκεις δικαιοσύνη, θεοσεβή αφοσίωση, πίστη, αγάπη, υπομονή, πραότητα. Να αγωνίζεσαι τον καλό αγώνα της πίστης, να κρατήσεις γερά την αιώνια ζωή για την οποία κλήθηκες». Στους Χριστιανούς της Κορίνθου είπε τα εξής: «Να γίνεστε σταθεροί, αμετακίνητοι, έχοντας πάντοτε πολλά να κάνετε στο έργο του Κυρίου».—1 Τιμόθεο 6:11, 12· 1 Κορινθίους 15:58.

Η εφαρμογή αυτής της θαυμάσιας συμβουλής είναι ο καλύτερος τρόπος για να καταπολεμήσουμε τον υλισμό, και σίγουρα υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να κάνει ένας Χριστιανός! Σε μερικές χώρες όπου ο αριθμός των κηρύκων της Βασιλείας δεν είναι μεγάλος, πλήθη ανθρώπων έχουν περιορισμένη επαφή με την αλήθεια. Ο Ιησούς προείπε με ακρίβεια: «Ο θερισμός είναι πολύς, αλλά οι εργάτες είναι λίγοι».—Ματθαίος 9:37.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε αυτές τις χώρες, αντί να επιτρέψουν στις οικονομικές ανησυχίες να τους αποσπάσουν από το πνευματικό έργο που επιτελείται τώρα, αξιοποιούν την κατάσταση χρησιμοποιώντας στο πλήρες τις ευκαιρίες που τους παρουσιάζονται. Όταν μένουν άνεργοι προσωρινά, πολλοί από αυτούς επεκτείνουν τη δράση τους στο κήρυγμα. Η υπηρεσία τους, εκτός από το ότι δυναμώνει τη φωνή αίνου προς τον Ιεχωβά, τους δίνει τη χαρά που χρειάζονται για να αντιμετωπίζουν τα οικονομικά τους προβλήματα.

Αυτοί οι Μάρτυρες δίνουν προτεραιότητα στο έργο κηρύγματος και θέτουν τις οικονομικές αντιξοότητες σε δεύτερη μοίρα, πράγμα που καταδεικνύει στην παγκόσμια αδελφότητα πως εμπιστεύονται ανεπιφύλακτα τον Ιεχωβά για να τους φροντίσει. Η υπόσχεσή του είναι η εξής: «Εξακολουθήστε, λοιπόν, να επιζητείτε πρώτα τη βασιλεία και τη δικαιοσύνη του, και όλα αυτά τα άλλα πράγματα θα σας προστεθούν».—Ματθαίος 6:33.

Από την αποκατάσταση της αληθινής λατρείας, το 1919, και έπειτα, ο Ιεχωβά δεν έχει επιτρέψει στο λαό του να κλονιστεί. Τον έχει προστατέψει κατά τη διάρκεια έντονου διωγμού και, σε μερικά μέρη, επί δεκαετίες δραστηριότητας υπό την επιφάνεια. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι αποφασισμένοι να μην αφήσουν τον Διάβολο να επιτύχει με την πιο ύπουλη παγίδα του υλισμού ό,τι δεν μπόρεσε να επιτύχει με το διωγμό!

Ας Μάθουμε να Περιμένουμε σε Όλους τους Τομείς

Οι ευρύχωρες Αίθουσες Βασιλείας, ο πολυδάπανος ηχητικός εξοπλισμός, οι Αίθουσες Συνελεύσεων και οι όμορφοι οίκοι Μπέθελ φέρνουν δόξα στον Θεό και δίνουν σιωπηλή μαρτυρία τού ότι εκείνος ευλογεί το λαό του. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε χώρες όπου το έργο ήταν απαγορευμένο επί πολύ καιρό μπορεί να αισθάνονται ότι στον τομέα αυτόν έχουν πολύ δρόμο ώσπου να φτάσουν άλλες χώρες. Αλλά αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σπουδαιότητα είναι το να συνεχίζουν να κάνουν πνευματική πρόοδο. Οι εξωτερικές ενδείξεις της ευλογίας του Θεού με υλικό τρόπο θα επακολουθήσουν στον κατάλληλο καιρό.

Οι αφιερωμένοι υπηρέτες του Ιεχωβά χρειάζεται να είναι προσεκτικοί μη τυχόν, επιδιώκοντας προσωπικά συμφέροντα, αρχίσουν να αισθάνονται ότι αρκετά έζησαν χωρίς ορισμένα υλικά αγαθά. Η λαχτάρα για ανακούφιση από τις οικονομικές και τις κοινωνικές ανισότητες είναι εύλογη, αλλά ο λαός του Ιεχωβά δεν παραβλέπει το γεγονός ότι όλοι οι υπηρέτες του Θεού λαχταρούν ανακούφιση. Οι τυφλοί λαχταρούν να ξαναδούν, οι χρόνια άρρωστοι λαχταρούν να αποκατασταθεί η υγεία τους, οι καταθλιμμένοι λαχταρούν μια λαμπρή προοπτική και όσοι πενθούν λαχταρούν να ξαναδούν τους αγαπημένους τους που έχουν πεθάνει.

Εξαιτίας των περιστάσεων, κάθε Χριστιανός είναι από κάποια άποψη υποχρεωμένος να περιμένει το νέο κόσμο του Ιεχωβά για να λύσει τα προβλήματά του. Αυτό πρέπει να μας κάνει να αναρωτηθούμε: ‘Αν έχω διατροφή και σκεπάσματα, δεν θα πρέπει να είμαι ικανοποιημένος με αυτά και πρόθυμος να περιμένω την ανακούφιση από τα οικονομικά προβλήματα;’—1 Τιμόθεο 6:8.

Οι Χριστιανοί που θέτουν την εμπιστοσύνη τους πλήρως στον Ιεχωβά μπορούν να είναι βέβαιοι ότι, αν απλώς είναι πρόθυμοι να περιμένουν, όλες οι κατάλληλες επιθυμίες τους και οι ανάγκες τους θα ικανοποιηθούν σύντομα. Κανείς δεν θα διαπιστώσει ότι περίμενε μάταια. Επαναλαμβάνουμε τα λόγια του Παύλου: «Να γίνεστε σταθεροί, αμετακίνητοι, έχοντας πάντοτε πολλά να κάνετε στο έργο του Κυρίου, γνωρίζοντας ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος σε σχέση με τον Κύριο».—1 Κορινθίους 15:58.

Θα πρέπει λοιπόν να είναι στ’ αλήθεια τόσο μεγάλο πρόβλημα το να μάθουμε να περιμένουμε;

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Το να μάθετε να περιμένετε μπορεί να σώσει τη ζωή σας