Ανταμείφτηκαν Επειδή Περπατούσαν Άμεμπτα

Ο ΙΕΧΩΒΑ ευλογεί και ανταμείβει τους πιστούς υπηρέτες του. Αυτοί ίσως χρειαστεί να περιμένουν λίγο καιρό προκειμένου να δουν την εκπλήρωση των σκοπών του Θεού, αλλά τι απόλαυση νιώθουν όταν γεύονται την ευλογία του!

Αυτό καταδείχτηκε παραστατικά πριν από δύο χιλιάδες χρόνια περίπου, στην περίπτωση του Ιουδαίου ιερέα Ζαχαρία και της συζύγου του, της Ελισάβετ, οι οποίοι προέρχονταν και οι δύο από την οικογένεια του Ααρών. Ο Θεός είχε υποσχεθεί να ευλογήσει τους Ισραηλίτες με απογόνους αν εκείνοι τον υπηρετούσαν πιστά. Ο ίδιος είπε ότι τα παιδιά είναι ανταμοιβή. (Λευιτικόν 26:9· Ψαλμός 127:3, ΜΝΚ) Εντούτοις, ο Ζαχαρίας και η Ελισάβετ ήταν άτεκνοι και προχωρημένοι στα χρόνια.—Λουκάς 1:1-7.

Οι Γραφές λένε ότι ο Ζαχαρίας και η Ελισάβετ «ήταν και οι δύο δίκαιοι ενώπιον του Θεού, επειδή περπατούσαν άμεμπτα σύμφωνα με όλες τις εντολές και τις νομικές απαιτήσεις του Ιεχωβά». (Λουκάς 1:6) Αγαπούσαν τον Θεό τόσο πολύ ώστε δεν τους ήταν βάρος το να επιδιώκουν μια δίκαιη πορεία και να τηρούν τις εντολές του.—1 Ιωάννη 5:3.

Απρόσμενες Ευλογίες

Ας πάμε πίσω γύρω στα τέλη της άνοιξης ή στις αρχές του καλοκαιριού του έτους 3 Π.Κ.Χ. Ο Ηρώδης ο Μέγας βασιλεύει στην Ιουδαία. Κάποια ημέρα, ο ιερέας Ζαχαρίας μπαίνει στα Άγια του ναού στην Ιερουσαλήμ. Ενώ ο λαός είναι συγκεντρωμένος για προσευχή έξω από το αγιαστήριο, εκείνος καίει θυμίαμα πάνω στο χρυσό θυσιαστήριο. Είναι πιθανό ότι αυτή θεωρούνταν η πιο τιμητική από τις καθημερινές υπηρεσίες και λάβαινε χώρα ύστερα από την προσφορά της θυσίας. Ένας ιερέας μπορούσε να έχει αυτό το προνόμιο μόνο μια φορά στη ζωή του.

Ο Ζαχαρίας δεν μπορεί να πιστέψει στα μάτια του. Άγγελος του Ιεχωβά στέκεται στη δεξιά πλευρά του θυσιαστηρίου του θυμιάματος! Ο ηλικιωμένος ιερέας ταράζεται και φοβάται. Αλλά ο άγγελος λέει: «Μη φοβάσαι, Ζαχαρία, επειδή η δέησή σου εισακούστηκε, και η σύζυγός σου, η Ελισάβετ, θα σου γεννήσει γιο, και θα καλέσεις το όνομά του Ιωάννη». Ναι, ο Ιεχωβά έχει ακούσει τις ένθερμες προσευχές της Ελισάβετ και του Ζαχαρία.—Λουκάς 1:8-13.

Ο άγγελος προσθέτει: «Θα έχεις χαρά και αγαλλίαση, και πολλοί θα χαρούν για τη γέννησή του· διότι αυτός θα είναι μεγάλος ενώπιον του Ιεχωβά. Αλλά δεν πρέπει να πιει καθόλου κρασί και δυνατό ποτό, και από την κοιλιά της μητέρας του ακόμη, θα γεμίσει άγιο πνεύμα». Ο Ιωάννης θα είναι ένας ισόβιος Ναζηραίος γεμάτος με το άγιο πνεύμα του Θεού. Ο άγγελος συνεχίζει ως εξής: «Πολλούς από τους γιους Ισραήλ θα επιστρέψει στον Ιεχωβά, τον Θεό τους. Επίσης, θα πάει μπροστά από αυτόν με το πνεύμα και τη δύναμη του Ηλία, για να επιστρέψει τις καρδιές των πατέρων στα παιδιά και τους ανυπάκουους στην πρακτική σοφία των δικαίων, για να ετοιμάσει για τον Ιεχωβά λαό προπαρασκευασμένο».—Λουκάς 1:14-17.

Ο Ζαχαρίας ρωτάει: «Πώς μπορώ να είμαι βέβαιος για αυτό; Διότι εγώ είμαι ηλικιωμένος και η σύζυγός μου είναι προχωρημένη στα χρόνια». Ο άγγελος απαντάει: «Εγώ είμαι ο Γαβριήλ, που στέκομαι κοντά στον Θεό, ενώπιόν του, και στάλθηκα για να μιλήσω μαζί σου και να διακηρύξω σε εσένα τα καλά νέα για αυτά τα πράγματα. Αλλά να! θα είσαι σιωπηλός και δεν θα μπορείς να μιλήσεις μέχρι την ημέρα που θα γίνουν αυτά, επειδή δεν πίστεψες τα λόγια μου, τα οποία θα εκπληρωθούν στον προσδιορισμένο τους καιρό». Όταν ο Ζαχαρίας βγαίνει από το αγιαστήριο, δεν μπορεί να μιλήσει, και ο λαός αντιλαμβάνεται ότι εκείνος έχει δει κάποιο υπερφυσικό θέαμα. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι νοήματα, χρησιμοποιώντας χειρονομίες για να μεταδώσει τις σκέψεις του. Όταν τελειώνει η δημόσια υπηρεσία του αυτός επιστρέφει στο σπίτι του.—Λουκάς 1:18-23.

Αιτία για Χαρά

Σε επαλήθευση της υπόσχεσης, η Ελισάβετ γρήγορα αποκτάει λόγο για να χαίρεται. Μένει έγκυος, πράγμα που αφαιρεί το όνειδος της στειρότητας. Μια συγγενής της, η Μαρία, χαίρεται επίσης, διότι ο ίδιος άγγελος, ο Γαβριήλ, της λέει: «Να! θα συλλάβεις στην κοιλιά σου και θα γεννήσεις γιο, και θα καλέσεις το όνομά του Ιησού. Αυτός θα είναι μεγάλος και θα αποκληθεί Γιος του Υψίστου· και ο Ιεχωβά Θεός θα του δώσει το θρόνο του Δαβίδ, του πατέρα του». Η Μαρία είναι πρόθυμη να παίξει το ρόλο της ‘δούλης του Ιεχωβά’.—Λουκάς 1:24-38.

Η Μαρία σπεύδει στο σπίτι του Ζαχαρία και της Ελισάβετ σε μια πόλη που βρίσκεται στα ορεινά μέρη της Ιουδαίας. Με τον ήχο του χαιρετισμού της Μαρίας, το βρέφος στην κοιλιά της Ελισάβετ σκιρτάει. Υπό την επιρροή του αγίου πνεύματος του Θεού, η Ελισάβετ φωνάζει δυνατά: «Ευλογημένη είσαι εσύ μεταξύ των γυναικών, και ευλογημένος είναι ο καρπός της κοιλιάς σου! Πώς γίνεται, λοιπόν, να έχω εγώ αυτό το προνόμιο, να έρχεται σε εμένα η μητέρα του Κυρίου μου; Διότι να! όταν ήρθε στα αφτιά μου ο ήχος του χαιρετισμού σου, το βρέφος στην κοιλιά μου σκίρτησε από αγαλλίαση. Και ευτυχισμένη είναι αυτή που πίστεψε, επειδή θα γίνει πλήρης εκπλήρωση των όσων της ειπώθηκαν από τον Ιεχωβά». Η Μαρία αποκρίνεται με μεγάλη χαρά. Η διαμονή της κοντά στην Ελισάβετ διαρκεί περίπου τρεις μήνες.—Λουκάς 1:39-56.

Ο Ιωάννης Γεννιέται

Όταν έρχεται ο καιρός, ένας γιος γεννιέται στην Ελισάβετ και στον Ζαχαρία οι οποίοι είναι ηλικιωμένοι. Την όγδοη ημέρα, το βρέφος περιτέμνεται. Οι συγγενείς θέλουν να ονομάσουν το αγόρι Ζαχαρία αλλά η Ελισάβετ λέει: «Όχι! αλλά θα ονομαστεί Ιωάννης». Συμφωνεί άραγε ο σύζυγός της ο οποίος παραμένει άλαλος; Σε μια πλάκα αυτός γράφει: «Ιωάννης είναι το όνομά του». Ευθύς αμέσως η γλώσσα του Ζαχαρία λύνεται και εκείνος αρχίζει να μιλάει ευλογώντας τον Ιεχωβά.—Λουκάς 1:57-66.

Γεμάτος άγιο πνεύμα, ο χαρούμενος ιερέας προφητεύει. Μιλάει σαν να έχει ήδη εγερθεί ο υποσχεμένος Ελευθερωτής—‘το κέρατο σωτηρίας στον οίκο του Δαβίδ’—σε αρμονία με την Αβραμιαία διαθήκη όσον αφορά ένα Σπέρμα ευλογίας για όλα τα έθνη. (Γένεσις 22:15-18) Ως ο πρόδρομος του Μεσσία, ο θαυματουργικά γεννημένος γιος του Ζαχαρία θα ‘προπορευτεί ενώπιον του Ιεχωβά για να δώσει γνώση σωτηρίας στο λαό’. Καθώς περνούσαν τα χρόνια, ο Ιωάννης μεγάλωνε και δυνάμωνε στο πνεύμα.—Λουκάς 1:67-80.

Ανταμείφτηκαν Πλούσια

Ο Ζαχαρίας και η Ελισάβετ ήταν θαυμάσια παραδείγματα πίστης και υπομονής. Αυτοί εξακολούθησαν να υπηρετούν τον Ιεχωβά πιστά παρότι χρειάστηκε να περιμένουν τον Θεό, και οι μεγαλύτερες ευλογίες για αυτούς ήρθαν μόνο όταν ήταν σε πολύ προχωρημένη ηλικία.

Ωστόσο, τι ευλογίες απόλαυσαν η Ελισάβετ και ο Ζαχαρίας! Υπό την επιρροή του πνεύματος του Θεού, και οι δύο προφήτεψαν. Είχαν το προνόμιο να γίνουν οι γονείς και οι εκπαιδευτές του προδρόμου του Μεσσία, του Ιωάννη του Βαφτιστή. Επιπλέον, ο Θεός τούς θεωρούσε δίκαιους. Παρόμοια, εκείνοι που σήμερα επιδιώκουν μια θεοσεβή πορεία μπορούν να έχουν δίκαιη υπόσταση ενώπιον του Θεού και θα λάβουν πολλές ευλογημένες ανταμοιβές επειδή περπατούν άμεμπτα στις εντολές του Ιεχωβά.