Τι Πρέπει να Γνωρίζετε για τη Ζήλια

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ζήλια; Είναι ένα έντονο συναίσθημα που μπορεί να κάνει κάποιον να νιώθει ανήσυχος, θλιμμένος ή θυμωμένος. Μπορεί να αισθανόμαστε ζήλια όταν ένα άτομο φαίνεται να τα καταφέρνει καλύτερα από εμάς σε κάποιον τομέα. Ή μπορεί να ζηλεύουμε όταν ένας φίλος μας επαινείται περισσότερο από ό,τι εμείς. Αλλά γιατί είναι επιβλαβής η ζήλια;

Οι άνθρωποι που κυριεύονται από ζήλια έχουν την τάση να είναι καχύποπτοι για πιθανούς ανταγωνιστές. Ο Βασιλιάς Σαούλ του αρχαίου Ισραήλ ήταν ένα τέτοιο παράδειγμα. Στην αρχή αγαπούσε τον οπλοφόρο του, τον Δαβίδ, και μάλιστα τον προώθησε κάνοντάς τον αρχηγό του στρατού. (1 Σαμουήλ 16:21· 18:5) Κατόπιν, μια ημέρα ο Βασιλιάς Σαούλ άκουσε κάποιες γυναίκες να επαινούν τον Δαβίδ με τα λόγια: «Ο Σαούλ επάταξε τας χιλιάδας αυτού, και ο Δαβίδ τας μυριάδας αυτού». (1 Σαμουήλ 18:7) Ο Σαούλ δεν θα έπρεπε να επιτρέψει να επηρεάσει αυτό την καλή του σχέση με τον Δαβίδ. Ωστόσο, προσβλήθηκε. «Υπέβλεπεν [Έβλεπε καχύποπτα, ΜΝΚ] ο Σαούλ τον Δαβίδ απ’ εκείνης της ημέρας και εις το εξής».—1 Σαμουήλ 18:9.

Ο ζηλιάρης μπορεί να μην εύχεται το κακό του άλλου. Αυτός ή αυτή μπορεί απλώς να δυσφορεί με την επιτυχία ενός γνωστού του και να λαχταράει να είχε τις ίδιες ιδιότητες ή περιστάσεις. Από την άλλη μεριά, ο φθόνος είναι μια ιδιαίτερα αρνητική μορφή ζήλιας. Το φθονερό άτομο μπορεί κρυφά να στερεί κάτι το καλό από εκείνον που διεγείρει τη ζήλια του ή ίσως να εύχεται να τον βρει κάποιο κακό. Μερικές φορές, το φθονερό άτομο δεν μπορεί να κρύψει τα αισθήματά του. Μπορεί να νιώθει την παρόρμηση να βλάψει φανερά τον άλλον, ακριβώς όπως ο Βασιλιάς Σαούλ προσπάθησε να δολοφονήσει τον Δαβίδ. Σε περισσότερες από μία περιπτώσεις, ο Σαούλ έριξε ένα δόρυ προσπαθώντας ‘να καρφώσει τον Δαβίδ στον τοίχο’.—1 Σαμουήλ 18:11, ΜΝΚ· 19:10, ΜΝΚ.

‘Μα εγώ δεν είμαι ζηλιάρης’, μπορεί να αποκριθείτε. Πράγματι, η ζήλια ίσως να μην ελέγχει τη ζωή σας. Σε κάποιο βαθμό, όμως, όλοι μας επηρεαζόμαστε από τη ζήλια—από τα δικά μας αισθήματα ζήλιας και από εκείνα των άλλων. Αν και είμαστε γρήγοροι στο να διακρίνουμε τη ζήλια στους άλλους, μπορεί να αργούμε να τη δούμε πάνω μας.

«Τάση για Φθόνο»

Το υπόμνημα της αμαρτωλής ανθρώπινης φύσης όπως αποκαλύπτεται στο Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή, πολλές φορές αναφέρεται σε αμαρτήματα που σχετίζονται με το φθόνο. Θυμάστε την αφήγηση σχετικά με τον Κάιν και τον Άβελ; Αυτοί οι γιοι του Αδάμ και της Εύας πρόσφεραν και οι δυο θυσίες στον Θεό. Ο Άβελ το έκανε αυτό επειδή ήταν άνθρωπος πίστης. (Εβραίους 11:4) Ασκούσε πίστη στην ικανότητα που έχει ο Θεός να εκπληρώσει το μεγαλειώδη σκοπό Του αναφορικά με τη γη. (Γένεσις 1:28· 3:15· Εβραίους 11:1) Ο Άβελ πίστευε επίσης ότι ο Θεός θα αντάμειβε τους πιστούς ανθρώπους με ζωή στον ερχόμενο επίγειο Παράδεισο. (Εβραίους 11:6) Γι’ αυτό, ο Θεός έδειξε ότι ευαρεστήθηκε με τη θυσία του Άβελ. Αν ο Κάιν αγαπούσε αληθινά τον αδελφό του, θα χαιρόταν για το ότι ο Θεός ευλόγησε τον Άβελ. Αντίθετα, ο Κάιν «ηγανάκτησεν . . . σφόδρα».—Γένεσις 4:5.

Ο Θεός παρότρυνε τον Κάιν να κάνει το καλό ώστε να μπορέσει και εκείνος να λάβει ευλογία. Κατόπιν ο Θεός προειδοποίησε: ‘Αν δεν στραφείς στο να κάνεις το καλό, εκεί είναι η αμαρτία συσπειρωμένη μπροστά στην πόρτα, και λαχταράει εσένα· και εσύ, από μέρους σου, θα μπορέσεις να την υπερνικήσεις;’ (Γένεσις 4:7, ΜΝΚ) Δυστυχώς, ο Κάιν δεν υπερνίκησε το ζηλόφθονο θυμό του. Αυτός ο θυμός τον έσπρωξε να δολοφονήσει το δίκαιο αδελφό του. (1 Ιωάννη 3:12) Από τότε και έπειτα, διαμάχες και πόλεμοι έχουν αφαιρέσει εκατοντάδες εκατομμύρια ζωές. «Μερικές από τις βασικές αιτίες του πολέμου μπορεί να είναι η επιθυμία για περισσότερη γη, η επιθυμία για περισσότερο πλούτο, η επιθυμία για περισσότερη δύναμη ή η επιθυμία για ασφάλεια», εξηγεί Η Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια του Βιβλίου (The World Book Encyclopedia).

Οι αληθινοί Χριστιανοί δεν συμμετέχουν στους πολέμους αυτού του κόσμου. (Ιωάννης 17:16) Δυστυχώς, όμως, ορισμένοι Χριστιανοί μεμονωμένα εμπλέκονται σε προφορικές διαμάχες. Αν πάρουν θέση και άλλα μέλη της εκκλησίας, αυτές οι διαμάχες μπορούν να μετατραπούν σε επιβλαβείς προφορικούς πολέμους. «Από πού προέρχονται πόλεμοι και από πού προέρχονται διαμάχες μεταξύ σας;» ρώτησε τους ομοπίστους του ο Βιβλικός συγγραφέας Ιάκωβος. (Ιακώβου 4:1) Ο ίδιος απάντησε σε αυτή την ερώτηση εκθέτοντας την υλιστική τους απληστία και πρόσθεσε: «Συνεχίζετε να . . . έχετε πλεονεξία», ή να είστε ‘ζηλιάρηδες’. (Ιακώβου 4:2, υποσημείωση στη ΜΝΚ) Ναι, ο υλισμός μπορεί να οδηγήσει στο να έχει κάποιος πλεονεξία και να ζηλεύει εκείνους που φαίνεται ότι απολαμβάνουν καλύτερες περιστάσεις. Γι’ αυτόν το λόγο, ο Ιάκωβος προειδοποίησε ενάντια στην ανθρώπινη «τάση για φθόνο».—Ιακώβου 4:5.

Σε τι ωφελεί το να αναλύουμε τις αιτίες της ζήλιας; Αυτό μπορεί να μας βοηθήσει να είμαστε έντιμοι και να προάγουμε καλύτερες σχέσεις με τους άλλους. Μπορεί επίσης να μας βοηθήσει να δείχνουμε περισσότερη κατανόηση, διαλλακτικότητα και συγχωρητικότητα. Πάνω από όλα, τονίζει ότι ο άνθρωπος χρειάζεται απεγνωσμένα τη στοργική προμήθεια που κάνει ο Θεός για σωτηρία και διάσωση από τις αμαρτωλές ανθρώπινες τάσεις.—Ρωμαίους 7:24, 25.

Ένας Κόσμος Χωρίς Ζήλια

Από ανθρώπινη άποψη, ένας κόσμος χωρίς ζήλια μπορεί να φαίνεται ανέφικτος. Ο συγγραφέας Ρομ Λάντο παραδέχτηκε: «Η συσσωρευμένη σοφία πολλών γενεών, μαζί με όλα όσα οι φιλόσοφοι . . . και οι ψυχολόγοι έχουν πει γύρω από αυτό το ζήτημα, δεν προσφέρει καμιά καθοδηγία στον άνθρωπο που βασανίζεται από τη ζήλια. . . . Μήπως θεράπευσε ποτέ κανένας γιατρός κάποιον από τη ζήλια;»

Ο Λόγος του Θεού, ωστόσο, δίνει την ελπίδα ότι οι άνθρωποι θα μπορέσουν να αποκτήσουν τέλεια ζωή σε ένα νέο κόσμο όπου κανείς δεν θα πληγεί ξανά από τη ζήλια ή από το φθόνο. Επιπλέον, η ειρήνη εκείνου του νέου κόσμου δεν θα διαταράσσεται από άτομα τα οποία θα εκδηλώνουν τέτοια ασεβή χαρακτηριστικά.—Γαλάτες 5:19-21· 2 Πέτρου 3:13.

Δεν είναι, όμως, ακατάλληλη κάθε μορφή ζήλιας. Μάλιστα, η Αγία Γραφή δηλώνει ότι ο Ιεχωβά είναι «Θεός ζηλότυπος». (Έξοδος 34:14) Τι σημαίνει αυτό; Τι λέει η Αγία Γραφή σχετικά με τη ζηλοτυπία; Συγχρόνως, πώς μπορεί κάποιος να υπερνικήσει τη ζήλια; Δείτε τα άρθρα που ακολουθούν.