Η Αγάπη Νικάει τη Ζήλια
«Η αγάπη δεν ζηλεύει».—1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 13:4.
1, 2. (α) Τι είπε ο Ιησούς στους μαθητές του σχετικά με την αγάπη; (β) Πώς σχετίζεται η αγάπη με τη ζήλια και τη ζηλοτυπία, και γιατί απαντάτε έτσι;
Η ΑΓΑΠΗ αποτελεί διακριτικό γνώρισμα της αληθινής Χριστιανοσύνης. «Από αυτό θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη μεταξύ σας», είπε ο Ιησούς Χριστός. (Ιωάννης 13:35) Ο απόστολος Παύλος υπό θεϊκή έμπνευση εξήγησε πώς θα έπρεπε να επηρεάζει η αγάπη τις Χριστιανικές σχέσεις. Μεταξύ άλλων, έγραψε: «Η αγάπη δεν ζηλεύει».—1 Κορινθίους 13:4.
2 Όταν ο Παύλος έγραψε εκείνα τα λόγια, τόνιζε πόσο ακατάλληλη είναι η ζήλια. Χρησιμοποιώντας τη θετική έννοια της ίδιας λέξης του Κειμένου, αργότερα είπε στην ίδια εκκλησία: «Είμαι ζηλότυπος για εσάς με θεοσεβή ζηλοτυπία». (2 Κορινθίους 11:2) Η ‘θεοσεβής ζηλοτυπία’ του διεγειρόταν εξαιτίας ανθρώπων οι οποίοι αποτελούσαν φθοροποιά επιρροή μέσα στην εκκλησία. Αυτό υποκίνησε τον Παύλο να γράψει στους Κορίνθιους Χριστιανούς μια δεύτερη θεόπνευστη επιστολή η οποία περιείχε πολλές συμβουλές γεμάτες αγάπη.—2 Κορινθίους 11:3-5.
Η Ζήλια Ανάμεσα στους Χριστιανούς
3. Πώς αναπτύχτηκε ανάμεσα στους Κορίνθιους Χριστιανούς ένα πρόβλημα που περιλάμβανε τη ζήλια;
3 Στην πρώτη του επιστολή προς τους Κορινθίους, ο Παύλος χρειάστηκε να χειριστεί ένα πρόβλημα το οποίο εμπόδιζε αυτούς τους νέους Χριστιανούς να τα πηγαίνουν καλά μεταξύ τους. Αυτοί εξύψωναν ορισμένους ανθρώπους, ‘φουσκώνοντας από υπερηφάνεια ο καθένας ατομικά υπέρ του ενός και κατά του άλλου’. Αυτό οδήγησε σε διαιρέσεις μέσα στην εκκλησία, και διάφορα άτομα έλεγαν: «Εγώ ανήκω στον Παύλο», «Εγώ όμως στον Απολλώ», «Εγώ όμως στον Κηφά». (1 Κορινθίους 1:12· 4:6) Υπό την κατεύθυνση του αγίου πνεύματος, ο απόστολος Παύλος μπόρεσε να φτάσει στη ρίζα του προβλήματος. Οι Κορίνθιοι ενεργούσαν όπως οι άνθρωποι που έχουν σαρκικό φρόνημα, όχι όπως οι ‘πνευματικοί άνθρωποι’. Γι’ αυτό, ο Παύλος έγραψε: «Είστε ακόμη σαρκικοί. Διότι εφόσον υπάρχει ζήλια και έριδα ανάμεσά σας, δεν είστε σαρκικοί και δεν περπατάτε όπως οι άνθρωποι;»—1 Κορινθίους 3:1-3.
4. Ποιο παράδειγμα χρησιμοποίησε ο Παύλος για να βοηθήσει τους αδελφούς του να φτάσουν στο σημείο να έχουν τη σωστή άποψη ο ένας για τον άλλον, και ποιο μάθημα μπορούμε εμείς να πάρουμε από αυτό;
4 Ο Παύλος βοήθησε τους Κορινθίους να κατανοήσουν την ορθή άποψη για τα ταλέντα και τις ικανότητες των διαφόρων ατόμων μέσα στην εκκλησία. Ρώτησε: «Ποιος σε κάνει να διαφέρεις από τον άλλον; Πράγματι, τι έχεις το οποίο δεν έλαβες; Αν, λοιπόν, πράγματι το έλαβες, γιατί καυχιέσαι σαν να μην το έλαβες;» (1 Κορινθίους 4:7) Στο 12ο κεφάλαιο της επιστολής 1 Κορινθίους, ο Παύλος εξήγησε ότι εκείνοι που ήταν μέρος της εκκλησίας έμοιαζαν με τα διάφορα μέλη του ανθρώπινου σώματος, όπως είναι το χέρι, το μάτι και το αφτί. Τόνισε ότι ο Θεός έφτιαξε τα μέλη του σώματος έτσι ώστε να φροντίζουν το ένα το άλλο. Ο Παύλος έγραψε επίσης: «Αν ένα μέλος δοξάζεται, όλα τα άλλα μέλη χαίρονται μαζί του». (1 Κορινθίους 12:26) Όλοι οι υπηρέτες του Θεού σήμερα πρέπει να εφαρμόζουν αυτή την αρχή στις μεταξύ τους σχέσεις. Αντί να ζηλεύουμε ένα άλλο άτομο για το διορισμό του ή τα επιτεύγματά του στην υπηρεσία του Θεού, πρέπει να χαιρόμαστε μαζί του.
5. Τι αποκαλύπτεται στο εδάφιο Ιακώβου 4:5, και πώς τονίζουν οι Γραφές την αλήθεια αυτών των λόγων;
5 Ομολογουμένως, αυτό είναι ευκολότερο να το λέει κανείς παρά να το κάνει. Ο Βιβλικός συγγραφέας Ιάκωβος μας υπενθυμίζει ότι η «τάση για φθόνο» κατοικεί σε κάθε αμαρτωλό άνθρωπο. (Ιακώβου 4:5) Ο πρώτος θάνατος ανθρώπου επήλθε επειδή ο Κάιν ενέδωσε στη ζήλια του. Οι Φιλισταίοι δίωξαν τον Ισαάκ επειδή φθονούσαν την αυξανόμενη ευημερία του. Η Ραχήλ ζήλευε την αδελφή της επειδή εκείνη είχε αποκτήσει πολλά παιδιά. Οι γιοι του Ιακώβ ζήλευαν την εύνοια που δειχνόταν στο νεότερο αδελφό τους, τον Ιωσήφ. Η Μαριάμ προφανώς ζήλευε τη μη Ισραηλίτισσα νύφη της. Ο Κορέ, ο Δαθάν και ο Αβειρών συνωμότησαν με φθόνο εναντίον του Μωυσή και του Ααρών. Ο Βασιλιάς Σαούλ ζήλεψε τις στρατιωτικές επιτυχίες του Δαβίδ. Αναμφίβολα η ζήλια ήταν επίσης ένας παράγοντας που έκανε τους μαθητές του Ιησού να λογοφέρουν επανειλημμένα για το ποιος ήταν ο μεγαλύτερος ανάμεσά τους. Το γεγονός είναι ότι κανένας ατελής άνθρωπος δεν είναι πλήρως απαλλαγμένος από την αμαρτωλή «τάση για φθόνο».—Γένεσις 4:4-8, ΜΝΚ· 26:14· 30:1, ΜΝΚ· 37:11, ΜΝΚ· Αριθμοί 12:1, 2· 16:1-3· Ψαλμός 106:16· 1 Σαμουήλ 18:7-9· Ματθαίος 20:21, 24· Μάρκος 9:33, 34· Λουκάς 22:24.
Μέσα στην Εκκλησία
6. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να ελέγχουν την τάση για φθόνο;
6 Όλοι οι Χριστιανοί χρειάζεται να φυλάγονται από το φθόνο και τη ζήλια. Αυτό περιλαμβάνει τα πρεσβυτέρια που είναι διορισμένα να φροντίζουν τις εκκλησίες του λαού του Θεού. Αν ένας πρεσβύτερος έχει ταπεινοφροσύνη, δεν θα προσπαθεί φιλόδοξα να επισκιάζει τους άλλους. Από την άλλη μεριά, αν κάποιος πρεσβύτερος έχει εξέχουσες ικανότητες ως οργανωτής ή δημόσιος ομιλητής, οι άλλοι θα χαίρονται για αυτό, θεωρώντας το ευλογία για την εκκλησία. (Ρωμαίους 12:15, 16) Ένας αδελφός μπορεί να κάνει καλή πρόοδο, παρέχοντας αποδείξεις ότι παράγει τους καρπούς του πνεύματος του Θεού στη ζωή του. Εξετάζοντας τα προσόντα του, οι πρεσβύτεροι πρέπει να προσέξουν να μη μεγαλοποιήσουν κάποια μικροαδυναμία ώστε να δικαιολογήσουν το γεγονός ότι δεν τον συστήνουν για διακονικό υπηρέτη ή πρεσβύτερο. Αυτό θα πρόδιδε έλλειψη αγάπης και λογικότητας.
7. Ποιο πρόβλημα μπορεί να αναπτυχτεί όταν ένας Χριστιανός λάβει κάποιο θεοκρατικό διορισμό;
7 Αν κάποιος λάβει ένα θεοκρατικό διορισμό ή μια πνευματική ευλογία, οι άλλοι στην εκκλησία χρειάζεται να φυλάγονται από το φθόνο. Για παράδειγμα, μια ικανή αδελφή μπορεί να χρησιμοποιείται πιο συχνά από κάποια άλλη για να κάνει επιδείξεις στις Χριστιανικές συναθροίσεις. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει ζήλια σε μερικές αδελφές. Κάποιο παρόμοιο πρόβλημα ίσως να υπήρχε ανάμεσα στην Ευοδία και στη Συντύχη της εκκλησίας των Φιλίππων. Μερικές σημερινές γυναίκες σαν και αυτές μπορεί να χρειάζονται καλοσυνάτη ενθάρρυνση από τους πρεσβυτέρους για να είναι ταπεινές και να εκδηλώνουν «το ίδιο φρόνημα σε σχέση με τον Κύριο».—Φιλιππησίους 2:2, 3· 4:2, 3.
8. Σε ποιες αμαρτωλές πράξεις μπορεί να οδηγήσει η ζήλια;
8 Ένας Χριστιανός ίσως να γνωρίζει μια παλιά αποτυχία κάποιου ατόμου που έχει ευλογηθεί τώρα με προνόμια μέσα στην εκκλησία. (Ιακώβου 3:2) Από ζήλια, μπορεί να νιώθει τον πειρασμό να μιλήσει σε άλλους σχετικά με αυτήν και να θέσει υπό αμφισβήτηση το διορισμό του άλλου ατόμου μέσα στην εκκλησία. Αυτό θα ήταν αντίθετο με την αγάπη, η οποία «καλύπτει πλήθος αμαρτιών». (1 Πέτρου 4:8) Η ζηλόφθονη ομιλία μπορεί να διαταράξει την ειρήνη μιας εκκλησίας. «Αν έχετε πικρή ζήλια και φιλόνικη διάθεση στην καρδιά σας», προειδοποίησε ο μαθητής Ιάκωβος, «μην κομπάζετε και λέτε ψέματα εναντίον της αλήθειας. Αυτή δεν είναι η σοφία που κατεβαίνει από πάνω, αλλά είναι επίγεια, ζωώδης, δαιμονική».—Ιακώβου 3:14, 15.
Μέσα στην Οικογένειά Σας
9. Πώς μπορούν οι γαμήλιοι σύντροφοι να ελέγχουν τα αισθήματα ζήλιας;
9 Πολλοί γάμοι αποτυχαίνουν εξαιτίας της ζήλιας. Το να δείχνει κάποιος έλλειψη εμπιστοσύνης στο γαμήλιο σύντροφό του δεν φανερώνει αγάπη. (1 Κορινθίους 13:7) Από την άλλη μεριά, ο ένας σύντροφος μπορεί να αδιαφορεί για τα αισθήματα ζήλιας του άλλου. Για παράδειγμα, μια σύζυγος μπορεί να ζηλεύει λόγω της προσοχής που δίνει ο σύζυγός της σε κάποιο άτομο του αντίθετου φύλου. Ή, ένας σύζυγος μπορεί να ζηλεύει λόγω της ποσότητας του χρόνου που δαπανάει η σύζυγός του φροντίζοντας κάποιο συγγενή ο οποίος έχει ανάγκη. Αναστατωμένοι από τέτοια αισθήματα, οι γαμήλιοι σύντροφοι μπορεί να μένουν σιωπηλοί και να δείχνουν την απογοήτευσή τους με τρόπους που περιπλέκουν το πρόβλημα. Απεναντίας, ένας σύντροφος που ζηλεύει χρειάζεται να επικοινωνεί και να είναι έντιμος όσον αφορά τα δικά του ή τα δικά της αισθήματα. Με τη σειρά του, ο άλλος σύντροφος χρειάζεται να δείχνει κατανόηση και να παρέχει διαβεβαιώσεις για τη δική του ή τη δική της αγάπη. (Εφεσίους 5:28, 29) Και οι δυο τους μπορεί να χρειάζεται να καταπραΰνουν τα αισθήματα ζήλιας αποφεύγοντας καταστάσεις που τη διεγείρουν. Μερικές φορές, ένας Χριστιανός επίσκοπος μπορεί να χρειάζεται να βοηθήσει τη σύζυγό του να κατανοήσει ότι αυτός δίνει περιορισμένη, κατάλληλη προσοχή σε μέλη του αντίθετου φύλου προκειμένου να εκπληρώσει την ευθύνη του ως ποιμένα του ποιμνίου του Θεού. (Ησαΐας 32:2) Φυσικά, ένας πρεσβύτερος πρέπει να προσέχει να μη δίνει ποτέ βάσιμη αιτία για ζήλια. Αυτό απαιτεί ισορροπία, και ο ίδιος πρέπει να φροντίζει να δαπανάει χρόνο για να ενισχύει τη δική του γαμήλια σχέση.—1 Τιμόθεο 3:5· 5:1, 2.
10. Πώς μπορούν οι γονείς να βοηθούν τα παιδιά τους να αντιμετωπίζουν τα αισθήματα ζήλιας;
10 Οι γονείς πρέπει επίσης να βοηθούν τα παιδιά τους να αντιλαμβάνονται τι είναι η ζήλια. Τα παιδιά πολλές φορές μπλέκουν σε μικροδιαφωνίες οι οποίες μετατρέπονται σε διαμάχες. Συχνά οι αιτίες έχουν τη ρίζα τους στη ζήλια. Εφόσον οι ανάγκες του κάθε παιδιού είναι μοναδικές, τα παιδιά δεν μπορούν να λαβαίνουν την ίδια μεταχείριση. Επιπλέον, τα παιδιά χρειάζεται να κατανοούν ότι το καθένα τους έχει διαφορετικά προτερήματα και ελαττώματα. Αν σε ένα παιδί τονίζεται συνέχεια ότι πρέπει να έχει τις ίδιες καλές επιδόσεις όπως ένα άλλο παιδί, αυτό μπορεί να καλλιεργήσει φθόνο στο ένα και υπερηφάνεια στο άλλο. Επομένως, οι γονείς πρέπει να εκπαιδεύουν τα παιδιά τους να σταθμίζουν την πρόοδό τους αναλογιζόμενα τα παραδείγματα που βρίσκονται στο Λόγο του Θεού, χωρίς να ανταγωνίζονται το ένα το άλλο. Η Αγία Γραφή λέει: «Ας μη γινόμαστε εγωιστές, προκαλώντας σε ανταγωνισμό ο ένας τον άλλον, φθονώντας ο ένας τον άλλον». Αντίθετα, «ο καθένας ας αποδεικνύει τι είναι το δικό του έργο, και τότε θα έχει λόγο για αγαλλίαση σε σχέση με τον εαυτό του μόνο και όχι σε σύγκριση με το άλλο άτομο». (Γαλάτες 5:26· 6:4) Το σπουδαιότερο είναι ότι οι Χριστιανοί γονείς χρειάζεται να βοηθούν τα παιδιά τους μέσω τακτικής Γραφικής μελέτης, τονίζοντας τα καλά και τα κακά παραδείγματα που περιέχει ο Λόγος του Θεού.—2 Τιμόθεο 3:15.
Παραδείγματα Υπερνίκησης της Ζήλιας
11. Πώς ήταν ο Μωυσής θαυμάσιο παράδειγμα όσον αφορά την αντιμετώπιση της ζήλιας;
11 Ανόμοια με τους διψασμένους για δύναμη ηγέτες αυτού του κόσμου, «ο Μωυσής ήτο πραύς σφόδρα υπέρ πάντας τους ανθρώπους τους επί της γης». (Αριθμοί 12:3) Όταν η άσκηση ηγεσίας επί των Ισραηλιτών έγινε για τον Μωυσή βάρος που δεν μπορούσε να βαστάξει μόνος του, ο Ιεχωβά φρόντισε να επενεργήσει το πνεύμα Του σε 70 άλλους Ισραηλίτες, ενισχύοντάς τους για να βοηθούν τον Μωυσή. Όταν δύο από αυτούς τους άντρες άρχισαν να ενεργούν σαν προφήτες, ο Ιησούς του Ναυή θεώρησε ότι αυτό μείωνε ακατάλληλα την ηγεσία του Μωυσή. Ο Ιησούς του Ναυή θέλησε να παρεμποδίσει τους άντρες, αλλά ο Μωυσής εξέφρασε ταπεινά το συλλογισμό: ‘Ζηλοτυπείς υπέρ εμού; είθε πας ο λαός του Ιεχωβά να ήσαν προφήται, και ο Ιεχωβά να επέθετεν επ’ αυτούς το πνεύμα αυτού!’ (Αριθμοί 11:29) Ναι, ο Μωυσής ήταν ευτυχής όταν οι άλλοι λάβαιναν προνόμια υπηρεσίας. Δεν ήταν άτομο που με ζήλια ήθελε δόξα για τον εαυτό του.
12. Τι κατέστησε ικανό τον Ιωνάθαν να αποφύγει τα αισθήματα ζήλιας;
12 Ένα θαυμάσιο παράδειγμα του πώς η αγάπη υπερνικάει τυχόν αισθήματα ζήλιας έθεσε ο Ιωνάθαν, ο γιος του Ισραηλίτη Βασιλιά Σαούλ. Ο Ιωνάθαν ήταν ο διάδοχος που θα κληρονομούσε το θρόνο του πατέρα του, αλλά ο Ιεχωβά είχε διαλέξει τον Δαβίδ, το γιο του Ιεσσαί, για να είναι ο επόμενος βασιλιάς. Πολλά άτομα, στη θέση του Ιωνάθαν, θα ζήλευαν τον Δαβίδ, θεωρώντας τον ανταγωνιστή. Ωστόσο, η αγάπη που είχε ο Ιωνάθαν για τον Δαβίδ ποτέ δεν τον άφησε να καταληφτεί από αυτό το συναίσθημα. Όταν έμαθε για το θάνατο του Ιωνάθαν, ο Δαβίδ μπορούσε να πει: «Περίλυπος είμαι δια σε, αδελφέ μου Ιωνάθαν· προσφιλέστατος εστάθης εις εμέ· η προς εμέ αγάπη σου ήτο εξαίσιος· υπερέβαινε την αγάπην των γυναικών».—2 Σαμουήλ 1:26.
Τα Πιο Έξοχα Παραδείγματα
13. Ποιος είναι το καλύτερο παράδειγμα στο ζήτημα της ζηλοτυπίας, και γιατί;
13 Ο Ιεχωβά Θεός είναι το πιο έξοχο παράδειγμα προσώπου που τηρεί υπό έλεγχο ακόμη και τη ζηλοτυπία. Αυτός ελέγχει σε τέλειο βαθμό τέτοια αισθήματα. Κάθε δυναμική εκδήλωση θεϊκής ζηλοτυπίας βρίσκεται πάντοτε σε αρμονία με την αγάπη, τη δικαιοσύνη και τη σοφία του Θεού.—Ησαΐας 42:13, 14, ΜΝΚ.
14. Ποιο παράδειγμα έθεσε ο Ιησούς σε αντίθεση με τον Σατανά;
14 Το δεύτερο σε εξοχότητα παράδειγμα προσώπου που έχει υπό τον έλεγχό του τη ζήλια είναι ο αγαπητός Γιος του Θεού, ο Ιησούς Χριστός. «Αν και υπήρχε με μορφή Θεού», ο Ιησούς «δεν διανοήθηκε κάποια αρπαγή, δηλαδή, να είναι ίσος με τον Θεό». (Φιλιππησίους 2:6) Τι οξεία αντίθεση με την πορεία που ακολούθησε ο φιλόδοξος άγγελος ο οποίος έγινε Σατανάς ο Διάβολος! Σαν ‘το βασιλιά της Βαβυλώνας’, ο Σατανάς επιθύμησε ζηλόφθονα να γίνει «όμοιος του Υψίστου» καθιστώντας τον εαυτό του ανταγωνιστή θεό σε εναντίωση του Ιεχωβά. (Ησαΐας 14:4, 14· 2 Κορινθίους 4:4) Ο Σατανάς προσπάθησε μάλιστα να κάνει τον Ιησού να ‘πέσει κάτω και να κάνει μια πράξη λατρείας’ προς αυτόν. (Ματθαίος 4:9) Αλλά τίποτε δεν μπορούσε να κλονίσει τον Ιησού από την ταπεινή του πορεία υποταγής στην κυριαρχία του Ιεχωβά. Σε αντίθεση με τον Σατανά, ο Ιησούς «άδειασε τον εαυτό του και πήρε μορφή δούλου και έγινε όμοιος με τους ανθρώπους. Επιπλέον, όταν βρέθηκε ως άνθρωπος κατά το σχήμα, ταπείνωσε τον εαυτό του και έγινε υπάκουος μέχρι θανάτου, ναι, θανάτου πάνω σε ξύλο βασανισμού». Ο Ιησούς υποστήριξε την ορθότητα της διακυβέρνησης του Πατέρα του, απορρίπτοντας εντελώς την πορεία υπερηφάνειας και ζήλιας που ακολούθησε ο Διάβολος. Λόγω της πιστότητας του Ιησού, «ο Θεός τον εξύψωσε σε ανώτερη θέση και του έδωσε με καλοσύνη το όνομα που είναι πάνω από κάθε άλλο όνομα, ώστε στο όνομα του Ιησού να λυγίσει κάθε γόνατο εκείνων που είναι στον ουρανό και εκείνων που είναι στη γη και εκείνων που είναι κάτω από το έδαφος, και κάθε γλώσσα να ομολογήσει φανερά ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος για τη δόξα του Θεού, του Πατέρα».—Φιλιππησίους 2:7-11.
Πώς να Υπερνικάτε τη Ζήλια Σας
15. Γιατί πρέπει να προσέχουμε να χαλιναγωγούμε τα αισθήματα ζήλιας;
15 Ανόμοια με τον Θεό και τον Χριστό, οι Χριστιανοί είναι ατελείς. Εφόσον είναι αμαρτωλοί, κατά καιρούς μπορεί να ενεργούν ωθούμενοι από ζήλια. Επομένως, αντί να αφήνουμε τη ζήλια να μας υποκινεί να επικρίνουμε έναν ομόπιστο σχετικά με κάποια μικροαδυναμία ή κάποιο υποτιθέμενο σφάλμα, είναι σημαντικό να στοχαζόμαστε τα εξής θεόπνευστα λόγια: «Μη γίνου δίκαιος παραπολύ [υπέρμετρα δίκαιος, ΜΝΚ], και μη φρόνει σεαυτόν υπέρμετρα σοφόν· δια τι να αφανισθής;»—Εκκλησιαστής 7:16.
16. Ποια θαυμάσια συμβουλή σχετικά με τη ζηλοτυπία και τη ζήλια δόθηκε σε παλιότερο τεύχος αυτού του περιοδικού;
16 Γύρω από το θέμα της ζήλιας, Η Σκοπιά 15 Μαρτίου 1911 (στην αγγλική) προειδοποιούσε: «Ενώ θα πρέπει να είμαστε πολύ ζηλωτές, πολύ ζηλότυποι στην υπόθεση του Κυρίου, ωστόσο πρέπει να είμαστε εντελώς σίγουροι ότι [αυτό που θεωρούμε αδυναμία σε έναν άλλο Χριστιανό] δεν αποτελεί στην ουσία ιδιωτικό του ζήτημα· και πρέπει να εξετάζουμε αν είμαστε ή όχι ‘άτομα που ανακατεύονται στις υποθέσεις των άλλων’. Επίσης, πρέπει να εξετάζουμε μήπως αυτό θα ήταν κατάλληλο να το χειριστούν οι πρεσβύτεροι, και αν θα είχαμε ή όχι καθήκον να πάμε στους πρεσβυτέρους. Όλοι μας πρέπει να έχουμε μεγάλη ζηλοτυπία για την υπόθεση του Κυρίου και το έργο του Κυρίου, αλλά πρέπει να προσέχουμε πολύ να μην εκδηλώνουμε ζήλια γεμάτη εχθρότητα· . . . με άλλα λόγια, πρέπει να είμαστε πολύ σίγουροι ότι δεν είναι ζήλια για κάποιον άλλον, αλλά ζηλοτυπία υπέρ κάποιου άλλου, υπέρ των συμφερόντων και της ευημερίας του».—1 Πέτρου 4:15.
17. Πώς μπορούμε να αποφεύγουμε τις αμαρτωλές πράξεις ζήλιας;
17 Πώς μπορούμε εμείς ως Χριστιανοί να αποφεύγουμε την υπερηφάνεια, τη ζήλια και το φθόνο; Η λύση έγκειται στο να αφήνουμε να ρέει ελεύθερα το άγιο πνεύμα του Θεού στη ζωή μας. Για παράδειγμα, χρειάζεται να προσευχόμαστε για το πνεύμα του Θεού και για βοήθεια προκειμένου να εκδηλώνουμε την καλή καρποφορία του. (Λουκάς 11:13) Χρειάζεται να παρακολουθούμε τις Χριστιανικές συναθροίσεις, οι οποίες ανοίγουν με προσευχή και επισκιάζονται από το πνεύμα και την ευλογία του Θεού. Επιπλέον, χρειάζεται να μελετούμε την Αγία Γραφή, η οποία είναι εμπνευσμένη από τον Θεό. (2 Τιμόθεο 3:16) Χρειάζεται δε να συμμετέχουμε στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας το οποίο γίνεται με τη δύναμη του αγίου πνεύματος του Ιεχωβά. (Πράξεις 1:8) Το να βοηθούμε συγχριστιανούς μας που νιώθουν συντετριμμένοι από κάποια άσχημη εμπειρία είναι άλλος ένας τρόπος για να υποτασσόμαστε στην καλή επιρροή του πνεύματος του Θεού. (Ησαΐας 57:15· 1 Ιωάννη 3:15-17) Το να εκπληρώνουμε με ζήλο όλες αυτές τις Χριστιανικές υποχρεώσεις θα βοηθήσει να προστατευτούμε από τις αμαρτωλές συνήθειες της ζήλιας, διότι ο Λόγος του Θεού δηλώνει: «Εξακολουθήστε να περπατάτε σύμφωνα με το πνεύμα και δεν θα εκτελέσετε καμιά απολύτως σαρκική επιθυμία».—Γαλάτες 5:16.
18. Γιατί δεν θα είμαστε για πάντα αναγκασμένοι να αγωνιζόμαστε ενάντια στα ακατάλληλα αισθήματα της ζήλιας;
18 Η αγάπη αναφέρεται πρώτη ανάμεσα στους καρπούς του αγίου πνεύματος του Θεού. (Γαλάτες 5:22, 23) Το να ασκούμε αγάπη θα μας βοηθήσει να ελέγχουμε τις αμαρτωλές τάσεις τώρα. Αλλά τι θα πούμε για το μέλλον; Εκατομμύρια υπηρέτες του Ιεχωβά έχουν την ελπίδα να ζήσουν στον ερχόμενο επίγειο Παράδεισο, όπου μπορούν να αποβλέπουν ότι θα εξυψωθούν σε ανθρώπινη τελειότητα. Σε εκείνον το νέο κόσμο, θα επικρατεί η αγάπη και κανείς δεν θα ενδίδει στα ακατάλληλα αισθήματα της ζήλιας, διότι «η ίδια η δημιουργία θα ελευθερωθεί από την υποδούλωση στη φθορά και θα έχει την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού».—Ρωμαίους 8:21.
Σημεία για Στοχασμό
◻ Ποιο παράδειγμα χρησιμοποίησε ο Παύλος για να βοηθήσει στην εξουδετέρωση της ζήλιας;
◻ Πώς θα μπορούσε η ζήλια να διαταράξει την ειρήνη της εκκλησίας;
◻ Πώς μπορούν οι γονείς να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους να θέτουν υπό έλεγχο τη ζήλια;
◻ Πώς μπορούμε να αποφεύγουμε τις αμαρτωλές πράξεις ζήλιας;
[Εικόνα στη σελίδα 16]
Μην αφήνετε τη ζήλια να διαταράσσει την ειρήνη της εκκλησίας
[Εικόνα στη σελίδα 17]
Οι γονείς μπορούν να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους να θέτουν υπό έλεγχο τα αισθήματα ζήλιας