Να Ενδιαφερώμεθα Σημαίνει να Μετέχωμε
1 Ο απόστολος Παύλος είπε: «Κάμνω δε τούτο δια το ευαγγέλιον, δια να γείνω συγκοινωνός αυτού.» (1 Κορ. 9:23) Στο εδάφιο 19 ο Παύλος τονίζει σε ποιο βαθμό ήταν διατεθειμένος να δαπανηθή για να μεταδώση τα αγαθά νέα στους άλλους. Λέγει: «Διότι ελεύθερος ων πάντων, εις πάντας εδούλωσα εμαυτόν, δια να κερδήσω τους πλειοτέρους». Στο εδάφιο 22 συνεχίζει: «Έγεινα εις τους ασθενείς ως ασθενής, δια να κερδήσω τους ασθενείς· εις πάντας έγεινα τα πάντα, δια να σώσω παντί τρόπω τινάς».
ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΜΕΤΑΔΩΣΩΜΕ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
2 Το να κάνωμε μαθητάς του Ιησού Χριστού σημαίνει περισσότερα από το να διεξάγωμε κάθε εβδομάδα μια ωριαία Γραφική μελέτη με τους ανθρώπους. Σκεφθήτε το! Καθώς αυτά τα άτομα μαθαίνουν το θέλημα του Θεού, αρχίζουν να διακρίνουν την ανάγκη να εγκαταλείψουν μερικές παλιές συνήθειες, παλαιές συναναστροφές, παλιούς φίλους, παλαιά είδη αναψυχής, με άλλα λόγια το παλαιό σύστημα. Μερικά απ’ αυτά τα άτομα αποξενώνονται μάλιστα και από τις οικογένειές τους, όταν λαμβάνουν στάσι υπέρ της αληθινής λατρείας! Είναι λογικό ν’ αναμένωμε απ’ αυτά τα άτομα να τα κάνουν όλα αυτά χωρίς να τους παρασχεθή κάποιο λογικό υποκατάστατο αυτών των πραγμάτων; Ο Ιησούς, σχολιάζοντας το γεγονός αυτό, είπε: «Αληθώς σας λέγω, δεν είναι ουδείς όστις, αφήσας οικίαν ή αδελφούς ή αδελφάς ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα, ή τέκνα ή αγρούς ένεκεν εμού και του ευαγγελίου, δεν θέλει λάβει εκατονταπλασίονα τώρα εν τω καιρώ τούτω, οικίας και αδελφούς και αδελφάς και μητέρας και τέκνα και αγρούς μετά διωγμών, και εν τω ερχομένω αιώνι ζωήν αιώνιον.»—Μάρκ. 10:29, 30.
3 Η διαβεβαίωσις του Ιησού ότι εκείνοι που λαμβάνουν στάσι υπέρ των αγαθών νέων θ’ αποκτούσαν νέους φίλους και μια νέα οικογένεια, ακόμη και σ’ αυτό το σύστημα, δεν κάνει να συμβούν όλα αυτά αυτομάτως, έτσι δεν είναι; Η υπόσχεσις αυτή εκπληρώνεται πραγματικά μόνο με τις δικές μας προσπάθειες να το επιτύχωμε αυτό. Μ’ αυτό τον τρόπο, ο Ιησούς εξέφρασε την πεποίθησι ότι οι μαθηταί του θα προσέφεραν τον εαυτό τους, τη φιλία τους, την υποστήριξί τους, τον χρόνο τους και τους οικονομικούς των πόρους για να υποβοηθήσουν τους άλλους, μιμούμενοι το δικό του παράδειγμα. Αυτό το είδος προσφοράς κάνουν εκείνοι οι οποίοι αληθινά ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ για τους άλλους. Ο Παύλος έγραψε σε μια ομάδα Χριστιανών, «Ούτως έχοντες ένθερμον αγάπην προς εσάς, ευχαριστούμεθα να μεταδώσωμεν ουχί μόνον το ευαγγέλιον του Θεού αλλά και τας ψυχάς ημών, επειδή εστάθητε αγαπητοί εις ημάς.»—1 Θεσσ. 2:8.
ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ
4 Η συμμετοχή μας σ’ αυτό το έργο απαιτεί μεγάλη ανιδιοτέλεια. Σημαίνει να κάνωμε γι’ αυτούς τους πιθανούς μαθητάς, πολλά πράγματα, πράγματα που εκτιμούμε από τους φίλους και την οικογένειά μας. Μπορεί να είναι πράγματα τόσο μικρά όσο ένα τηλεφώνημα σ’ αυτούς στη διάρκεια της εβδομάδος για να ιδούμε τι γίνονται, ή μεγάλα όπως να τους βοηθήσωμε να βρουν εργασία. Μήπως είσθε ξυλουργός; Έχετε προσφερθή να επιδιορθώσετε κάποιο μικρό πράγμα στο σπίτι τους που παρατηρήσατε ότι έχει ανάγκη επιδιορθώσεως; Μήπως είσθε μια μητέρα; Θα μπορούσατε να βοηθήσετε κατά καιρούς σε κάτι που αφορά τα παιδιά; Μπορείτε να τους προσκαλέσετε στο σπίτι σας για ένα γεύμα; ή να πάτε εσείς στο σπίτι τους για γεύμα; Λόγω μιας υπαρχούσης ανάγκης, μερικοί αδελφοί και αδελφές βοήθησαν άτομα με τα οποία μελετούσαν να μάθουν πώς να οδηγούν. Άλλοι υπέδειξαν σε άτομα κατάλληλα που είχαν ανάγκη πού να κάνουν φτηνά ψώνια τοπικά, τους βοήθησαν σε μετακομίσεις ακόμη σε και σε επισκευές αυτοκινήτων.
5 Το να μετέχωμε πολλές φορές σημαίνει να δεχώμεθα μάλλον κάτι παρά να προσφέρωμε. Παραδείγματος χάριν, το να δεχθήτε μια πρόσκλησι από μια σύζυγο που κάνει συμμελέτη να πάτε και να μετέχετε σε γεύμα με τον εναντιούμενο σύζυγό της. Ή να δεχθήτε μια προσφορά από το άτομο με το οποίο μελετάτε να σας βοηθήση με κάποιο μικρό, πρακτικό τρόπο.
6 Καλό είναι να έχομε υπ’ όψιν ότι το ενδιαφέρον προηγείται, η συμμετοχή ακολουθεί. Το ενδιαφέρον είναι η αιτία· η συμμετοχή είναι το αποτέλεσμα. Πρέπει να ενδιαφερώμεθα για τους ανθρώπους επειδή ο Θεός τούς αγαπά και πρέπει να συμμεριζώμεθα ό,τι έχομε μ’ αυτούς, όχι απλώς ως ένα μέσο για ένα σκοπό, αλλά διότι πραγματικά ενδιαφερόμεθα. Το να συμμεριζώμεθα μ’ αυτούς τους πιθανούς μαθητάς δεν πρέπει να είναι δύσκολο, διότι αυτός πρέπει να είναι ένας τρόπος ζωής για μας τους Χριστιανούς. Πραγματικά, το να συμμεριζώμεθα ό,τι έχομε μ’ αυτά τα ενδιαφερόμενα άτομα πρέπει ν’ αποτελή πραγματικά επέκτασι της σχέσεως μας με τους αδελφούς και τις αδελφές μας. Ο Παύλος είπε: «Άρα λοιπόν, ενόσω έχομεν καιρόν, ας εργαζώμεθα τα καλόν προς πάντας, μάλιστα δε προς τους οικείους της πίστεως». (Γαλ. 6:10) Αν πραγματικά ενδιαφερώμεθα γι’ αυτούς με τους οποίους μελετούμε την Αγία Γραφή και αυτοί πιθανώς θα εκτιμήσουν την αλήθεια, όχι μόνο ως μια ορθή δοξασία, αλλά όπως πράγματι είναι—ως ένα τρόπο ζωής.