Σέβεστε την Αίθουσα Βασιλείας Σας;
1 «Ιδού, τι καλόν και τι τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί»! (Ψαλμ. 133:1) Οι συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας μας μάς παρέχουν την ευκαιρία να είμαστε ενωμένοι με τους αδελφούς μας έτσι ώστε να μπορούμε να παρακινούμε ο ένας τον άλλο σε αγάπη και καλά έργα, ενθαρρύνοντας ο ένας τον άλλο.—Εβρ. 10:24, 25.
2 Εφόσον η Αίθουσα Βασιλείας εξυπηρετεί ένα τόσο σοβαρό σκοπό στη ζωή μας, τη σεβόμαστε πραγματικά; Η Αίθουσα Βασιλείας αποτελεί το κέντρο της αληθινής λατρείας στην περιοχή. Γι’ αυτό θα πρέπει να την έχουμε σε μεγάλη εκτίμηση. Όλοι μας θα πρέπει να νιώθουμε την ανάγκη να συμβάλουμε στο να τη διατηρούμε καθαρή και σε καλή κατάσταση. Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες ο όμιλός μας μελέτης βιβλίου θα διοριστεί να καθαρίσει την αίθουσα. Αν έχουμε τη δυνατότητα να συμμετάσχουμε σ’ αυτή την εργασία, θα πρέπει να θέλουμε να το κάνουμε αυτό, δείχνοντας έτσι την εκτίμησή μας για έναν καθαρό και ευπαρουσίαστο χώρο συναθροίσεων.
3 Όλοι μας μπορούμε να δείχνουμε ενδιαφέρον για την Αίθουσα Βασιλείας, είτε έχουμε διοριστεί να την καθαρίσουμε είτε όχι. Πώς; Με κάτι τόσο απλό όσο το να σκουπίζουμε τα πόδια μας όταν μπαίνουμε στην αίθουσα για να μη μεταφέρουμε μέσα χώματα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν υπάρχει κακοκαιρία. Αν κατά καιρούς χρησιμοποιούμε την τουαλέτα, μπορούμε να σκουπίζουμε γύρω–γύρω το νιπτήρα αφού τον χρησιμοποιήσουμε ώστε να τον αφήσουμε καθαρό για το επόμενο άτομο. Εκείνοι που εργάζονται στους πάγκους εντύπων και περιοδικών μπορούν να δείξουν το ενδιαφέρον τους με το να πετάνε αμέσως τα άδεια χαρτοκιβώτια. Όλα τα σκουπίδια θα πρέπει να πετιούνται στα δοχεία που υπάρχουν γι’ αυτόν το σκοπό. Αν βλέπουμε χαρτιά ή άλλα σκουπίδια πεταμένα στο πάτωμα, θα πρέπει να τα μαζεύουμε αντί να τα αφήνουμε για να τα μαζεύει κάποιος άλλος. Η Διακονία Μας της Βασιλείας του Ιανουαρίου 1989 έκανε μερικές υποδείξεις σχετικά με το πώς πρέπει να διατηρείται τακτοποιημένος ο πίνακας ανακοινώσεων. Οι άλλοι θα πρέπει να συνεργάζονται με τον προεδρεύοντα επίσκοπο φροντίζοντας έτσι να τηρηθούν αυτές οι συμβουλές.—km 1/89 σ. 7.
4 Οι ίδιες αρχές ισχύουν όταν παραβρισκόμαστε σε συνελεύσεις περιοχής και περιφερείας. Ο χώρος της συνέλευσης αποτελεί κέντρο αγνής λατρείας, είτε είναι μια από τις Αίθουσες Συνελεύσεων που έχουμε είτε κάποιες άλλες εγκαταστάσεις, και θα πρέπει να τον μεταχειριζόμαστε με σεβασμό. Πριν φύγουμε, θα πρέπει πάντα να ελέγχουμε για να βεβαιωθούμε ότι δεν έχουμε αφήσει κανένα σκουπίδι εκεί που καθόμαστε. Θα πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να βοηθήσουμε και να μη νομίζουμε ότι εκείνοι που είναι διορισμένοι να καθαρίσουν βρίσκονται εκεί για να καθαρίζουν αυτά που αφήνουμε εμείς.
ΟΤΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΙΘΟΥΣΑ
5 Επειδή τα ακίνητα είναι πολύ ακριβά, πολλές Αίθουσες Βασιλείας τις χρησιμοποιούν περισσότερες από μια εκκλησίες. Στις αστικές περιοχές μέχρι πέντε ή έξι εκκλησίες μπορεί να χρησιμοποιούν μια μόνο Αίθουσα Βασιλείας. Η κάθε εκκλησία θα πρέπει να δείχνει ενδιαφέρον για την Αίθουσα Βασιλείας, αναγνωρίζοντας ότι αυτή ανήκει στον Ιεχωβά και χρησιμοποιείται για τη δική του λατρεία. Έτσι λοιπόν, ο σεβασμός που δείχνουμε για την αίθουσα περιλαμβάνει όχι μόνο την αγάπη μας για τον Ιεχωβά αλλά και την αγάπη μας για τους αδελφούς των άλλων εκκλησιών που χρησιμοποιούν την αίθουσα.
6 Συνήθως, η Αίθουσα Βασιλείας καθαρίζεται μια φορά την εβδομάδα. Εκεί όπου περισσότερες από μια εκκλησίες χρησιμοποιούν την αίθουσα, είναι ανάγκη να γίνεται κάποιος καθαρισμός μετά από κάθε συνάθροιση ώστε η επόμενη εκκλησία που θα έρθει στην αίθουσα να τη βρει τακτοποιημένη. Αυτό ισχύει επίσης τις Κυριακές όταν η μια εκκλησία έρχεται ακριβώς μετά την άλλη. Είναι καλό να γίνεται κάποιος καθαρισμός, όσο το επιτρέπει ο χρόνος, για την επόμενη εκκλησία. Όταν αρκετές εκκλησίες χρησιμοποιούν την αίθουσα την ίδια μέρα, μέχρι το τέλος της μέρας η αίθουσα μπορεί να είναι αρκετά ακατάστατη αν δεν τη φροντίσει κανείς.
7 Όπως είμαστε «εντελώς ηνωμένοι έχοντες το αυτό πνεύμα και την αυτήν γνώμην» σε ό,τι αφορά τα πνευματικά ζητήματα, ας είμαστε ενωμένοι καθώς δείχνουμε σεβασμό για τις Αίθουσες Βασιλείας μας.—1 Κορ. 1:10.