Η Άποψη της Βίβλου

Πεπρωμένο—Διαμορφώνει το Μέλλον Σας;

ΕΝΑ χέρι βγάζει απαλά κάποιο σκουπιδάκι από το πρόσωπο του παιδιού, μια τρυφερή πράξη που συνηθίζεται από πολλούς γονείς. Μόνο που αυτή η κατάσταση είναι τρομερά διαφορετική. Το παιδί, που πρόκειται να θαφτεί, είναι ένα από τα περισσότερα από 2.000 παιδιά που σκοτώθηκαν σε μια συμφορά που συντάραξε όλη την Ινδία με λύπη, καθώς και τον υπόλοιπο κόσμο που παρατηρούσε με τρόμο. Η σκηνή ήταν το αποτέλεσμα από τη διαφυγή δηλητηριώδους άσπρου αερίου το οποίο έφερε πληγές και θάνατο καθώς σκέπασε την πόλη Μποπάλ.

Πολλοί Ινδοί βλέπουν την τραγωδία αυτή και φωνάζουν, «Πεπρωμένο!» Άλλοι καταφεύγουν σε σκέψεις όπως, ‘Ήταν αποφασισμένο’, ή ‘Ήταν γραμμένο’. Αλλά δεν ρίχνουν όλοι οι Ινδοί την ευθύνη για την καταστροφή του Μποπάλ στην τυφλή τύχη.

Εσείς τι πιστεύετε; Ήταν το πεπρωμένο υπεύθυνο; Διαμορφώνει το πεπρωμένο το μέλλον μας;

Μήπως σας ‘Κατευθύνει’ το Πεπρωμένο;

Το δόγμα της μοιρολατρίας που σχετίζεται με το πεπρωμένο διδάσκει ότι «τα γεγονότα είναι καθορισμένα από πριν για όλα τα χρόνια με τρόπο τέτοιο ώστε οι ανθρώπινες υπάρξεις είναι ανίσχυρες να τα αλλάξουν». Από ποιον; «Από κάποια απρόσωπη υπερφυσική δύναμη», λένε μερικοί μοιρολάτρες. Άλλοι πιστεύουν ότι κάποιος θεός έχει καθορίσει το τι θα συμβεί σε ολόκληρη τη ζωή του ατόμου, ακόμη και το χρόνο και τον τρόπο του θανάτου, και τίποτα δεν μπορεί να γίνει για να αλλάξει αυτό.

Η Βίβλος, ωστόσο, παρουσιάζει μια συγκλονιστικά αντίθετη άποψη. Λέει ότι μερικά γεγονότα και η τελική τύχη των καλών και των κακών είναι προκαθορισμένα, αλλά το τι θα συμβεί στα άτομα δεν είναι καθορισμένο. Το Λεξικό της Βίβλου, σχολιάζοντας πάνω στη λέξη «πεπρωμένο», όπως χρησιμοποιείται σε μια μετάφραση, δηλώνει: «Μια εξέταση των συμφραζομένων δείχνει ότι πουθενά δεν παρουσιάζεται κάποια τυφλή μοιρολατρία. Μερικές φορές η αναφορά γίνεται στην κοινή τύχη των ανθρώπων, και μερικές φορές στην καταστροφή την οποία φέρνουν οι ίδιοι οι άνθρωποι πάνω στον εαυτό τους ή η οποία επέρχεται στην κοινότητα».—Βλέπε Αριθμοί 16:29 στην Αναθεωρημένη Στερεότυπη Μετάφραση σαν ένα παράδειγμα.

Σημειώστε πώς υποστηρίζει η Βίβλος τον βασικό λογικό κανόνα της αιτίας και του αποτελέσματος, όταν λέει: «Μη πλανάσθε ο Θεός δεν εμπαίζεται· επειδή ό,τι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει». (Γαλάτας 6:7) Το εδάφιο αυτό είναι ένα αξίωμα. Δεν χρειάζεται απόδειξη, δεν χρειάζεται «διότι». Γι’ αυτό, εφόσον θερίζουμε αυτά που σπέρνουμε, δεν είναι φανερό ότι είμαστε υπεύθυνοι για τα αποτελέσματα πολλών πραγμάτων που μπορούν να συμβούν σε μας; Η τυφλή τύχη δεν μπορεί να αποφασίσει.

Ελευθερία Εκλογής

Έχουμε ελευθερία εκλογής. Το ότι η εκλογή αυτή υπάρχει πράγματι γίνεται φανερό από το ακόλουθο εδάφιο: «Έθεσα ενώπιόν σας την ζωήν και τον θάνατον, την ευλογίαν και την κατάραν· διά τούτο εκλέξατε την ζωήν, διά να ζήτε συ και το σπέρμα σου· διά να αγαπάς Κύριον τον Θεόν σου, διά να υπακούης εις την φωνήν αυτού, διά να ήσαι προσηλωμένος εις αυτόν· διότι τούτο είναι η ζωή σου και η μακρότης των ημερών σου». (Δευτερονόμιον 30:19, 20) Γιατί θα μας ενθάρρυνε ο Ιεχωβά Θεός να διαλέξουμε τη ζωή, αν δεν υπήρχε εκλογή;

Αν ήμαστε απλώς σαρκικά ρομπότ, οι πράξεις των οποίων είχαν προκαθοριστεί από κάποια ουράνια προγράμματα, τότε τι αξία θα υπήρχε στη συμβουλή του Ιησού να «αγωνίζεσθε να εισέλθητε διά της στενής πύλης» που οδηγεί στην αιώνια ζωή; Ή ποια σημασία θα υπήρχε στη δήλωσή του: «Ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή»; Καμιά, οποιαδήποτε! Ένα πνευματικά οκνηρό άτομο δεν θα είχε κανένα λόγο για να καταβάλει προσπάθειες ώστε να υπηρετήσει τον Θεό ή για να υπομείνει προκειμένου να υποστηρίζει σταθερά τις Βιβλικές κατευθυντήριες γραμμές.—Λουκάς 13:24· Ματθαίος 24:13.

Αν ο ακόλουθος του Ιησού, ο Παύλος πίστευε ότι το τελικό του πεπρωμένο είχε ήδη καθοριστεί σταθερά, τότε τα λόγια αυτά θα ήταν χωρίς νόημα: «Όχι ότι έχω γίνει τέλειος ήδη: Δεν έχω κερδίσει ακόμη, αλλά εξακολουθώ να τρέχω, προσπαθώντας να κατακτήσω το βραβείο για το οποίο με κατέκτησε ο Χριστός Ιησούς. Μπορώ να σας βεβαιώσω αδελφοί μου, πολύ απέχω από του να σκέφτομαι ότι έχω ήδη κερδίσει. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι ξεχνώ το παρελθόν και επεκτείνομαι σ’ αυτό που πρόκειται να έρθει· συνεχίζω τον αγώνα μέχρι το τέλος, για το βραβείο στο οποίο μας καλεί ο Θεός επάνω».—Φιλιππησίους 3:12-14, Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ.

Θα είχε νόημα να «επεκτείνεται» κάποιος Χριστιανός και να ‘αγωνίζεται για το τέλος’ αν η μοίρα θα είχε υπαγορέψει ποιος θα κέρδιζε προτού ακόμη αρχίσει τον αγώνα; Και πραγματικά, γιατί να μπει καν στον αγώνα; Το δόγμα ‘ό,τι είναι να γίνει θα γίνει’ δεν συμβιβάζεται με την άποψη της Βίβλου.

Συνεπώς, δεν είμαστε απλώς μαριονέτες δεμένες σε σπάγγους στα χέρια κάποιας ανώτερης δύναμης που κυβερνάει κάθε μας πράξη. Το πεπρωμένο μας δεν σφραγίστηκε πριν από τη γέννησή μας.

Γιατί Συμβαίνουν Κακά Πράγματα στους Καλούς

Αν το πεπρωμένο δεν διαμορφώνει τη ζωή μας, τότε γιατί φαίνεται ότι συμβαίνουν κακά πράγματα σε καλούς ανθρώπους; Μια απάντηση που δίνει η Βίβλος είναι ότι «καιρός και απρόβλεπτη περίσταση» μας επηρεάζουν όλους μας. (Εκκλησιαστής 9:11) Οι άνθρωποι μπορεί να γίνουν αθώα θύματα από σύμπτωση. Μπορεί να βρεθούν σε εσφαλμένο τόπο στην ακατάλληλη στιγμή.

Μια άλλη απάντηση που βρίσκεται στη Βίβλο είναι ότι οι άνθρωποι έχουν κληρονομήσει την αμαρτία, και γι’ αυτό την ατέλεια. «Δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον και διά της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον». (Ρωμαίους 5:12) Συνεπώς δεν είναι μόνο οι πράξεις των ανθρώπων εκείνες που υπόκεινται στο σφάλμα και στο ελάττωμα, αλλά επίσης και τα πράγματα που οικοδομούν ή κατασκευάζουν. Οι προφυλάξεις ασφάλειας που δεν ακολουθούνται, οι προειδοποιήσεις που δίνονται αλλά δεν εισακούγονται, οι καλές προθέσεις που κατανικιούνται από την απληστία, και τα παρόμοια, μπορούν να αποδοθούν στην ατελή φύση του ανθρώπινου γένους.

Συνεπώς, το πεπρωμένο δεν διαμορφώνει το μέλλον μας· είμαστε ελεύθεροι να διαλέξουμε το μέλλον μας. Ο Βρετανός ποιητής Ουίλλιαμ Έρνεστ Χένλεϋ έκφρασε μια παρόμοια πεποίθηση όταν είπε: «Εγώ είμαι ο κύριος του πεπρωμένου μου· εγώ είμαι ο πλοίαρχος της ψυχής μου». Ωστόσο περισσότερο από 3.000 χρόνια πριν από τον Χένλεϋ, ο Βιβλικός συγγραφέας το έγραψε αυτό με μεγαλύτερη ακρίβεια. Εκείνος γνώριζε ότι το καλό ή το κακό μέλλον βρισκόταν στο δικό του χέρι. Εξαρτιόταν από το αν θα διάλεγε να υπακούσει στον Θεό ή όχι. Έγραψε: ‘Εκλέξατε σήμερον ποίον θέλετε να λατρεύητε· . . . εγώ όμως και ο οίκος μου θέλομεν λατρεύει τον Κύριον [Ιεχωβά, ΜΝΚ]».—Ιησούς του Ναυή 24:15.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 16]

Το πεπρωμένο προκάλεσε την τραγωδία του Μποπάλ;

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 17]

Πολλοί πιστεύουν ότι ολόκληρη η ζωή ενός ατόμου έχει προκαθοριστεί και ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει για να την αλλάξει

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 17]

Η Βίβλος λέει ότι μερικά γεγονότα είναι προκαθορισμένα, αλλά ότι το μέλλον των ατόμων δεν είναι καθορισμένο