سپتامبر

خدا قدرت حل مشکلات بشر را به عیسی داده است.‏ عیسی از طریق معجزاتش نشان داد که می‌تواند همهٔ مشکلات بشر را ریشه‌کن کند.‏ مثلاً او می‌تواند گناه موروثی انسان‌ها و تأثیرات آن،‏ یعنی بیماری و مرگ را از بین ببرد.‏ (‏مت ۹:‏​۱-‏۶؛‏ روم ۵:‏​۱۲،‏ ۱۸،‏ ۱۹‏)‏ معجزات او ثابت می‌کند که او قادر است همهٔ بیماران را شفا دهد و مردگان را رستاخیز بخشد.‏ (‏مت ۴:‏۲۳؛‏ یو ۱۱:‏​۴۳،‏ ۴۴‏)‏ او حتی می‌تواند طوفان‌های شدید را مهار کند و مردم را از ارواح شریر رها سازد.‏ (‏مرق ۴:‏​۳۷-‏۳۹؛‏ لو ۸:‏⁠۲‏)‏ چقدر دلگرم‌کننده است که می‌دانیم یَهُوَه چنین قدرتی را به پسرش داده است!‏ همچنین ما می‌توانیم کاملاً اطمینان داشته باشیم که وعده‌های خدا به تحقق خواهند رسید.‏ معجزات عیسی نمونه‌ای است از آنچه تحت پادشاهی خدا در ابعادی وسیع‌تر انجام خواهد داد.‏ ب۲۳/‏۴ ص ۳-‏۴ ¶۵-‏۷

اگر جماعت شما بزرگ است و احساس می‌کنید که هیچ وقت فرصت جواب دادن به شما داده نمی‌شود،‏ شاید دلسرد شوید و دیگر نخواهید در جلسات جواب دهید.‏ در این صورت دست از تلاش نکشید.‏ جواب‌های بیشتری آماده کنید تا اگر در اول جلسه فرصت نیافتید بعداً فرصت جواب دادن داشته باشید.‏ وقتی خودتان را برای مطالعهٔ مقالهٔ برج‌دیده‌بانی آماده می‌کنید توجه کنید که هر بند چه ربطی به موضوع اصلی مقاله دارد.‏ به این شکل می‌توانید همیشه برای جواب دادن حاضر باشید.‏ علاوه بر این می‌توانید برای بندهایی که موضوعات عمیق‌تری را مطرح می‌کنند جواب‌هایی آماده کنید.‏ چرا این پیشنهاد خوبی است؟‏ چون شاید عدهٔ کمتری بخواهند از آن قسمت مقاله جواب بدهند.‏ اگر هنوز نمی‌توانید جواب بدهید چه کار می‌توانید بکنید؟‏ شما می‌توانید قبل از شروع جلسه پیش برادری که آن برنامه را اجرا می‌کند بروید و بگویید که کدام بند را می‌خواهید جواب دهید.‏ ب۲۳/‏۴ ص ۲۱-‏۲۲ ¶۹-‏۱۰

یوسِف راهنمایی یَهُوَه را با میل و رغبت به کار برد و به این شکل شوهر بهتری شد.‏ او حداقل سه بار در رابطه با خانواده‌اش از یَهُوَه راهنمایی دریافت کرد و هر بار حتی اگر سخت بود،‏ سریعاً اطاعت کرد.‏ (‏مت ۱:‏۲۰؛‏ ۲:‏​۱۳-‏۱۵،‏ ۱۹-‏۲۱‏)‏ یوسِف با گوش دادن به راهنمایی خدا از مریم حمایت و مراقبت کرد.‏ پس می‌توان تصوّر کرد که عشق و احترام مریم به یوسِف با دیدن کارهای او بیشتر می‌شد.‏ شما شوهران می‌توانید از یوسِف سرمشق بگیرید و برای مراقبت از خانوادهٔ خود پندهای کتاب مقدّس را به کار ببرید.‏ با بکار بردن پندهای کتاب مقدّس،‏ حتی اگر برایتان سخت باشد،‏ عشقتان را به همسرتان نشان می‌دهید و پیوند ازدواجتان را قوی‌تر می‌کنید.‏ خواهری در کشور وانواتو که بیشتر از ۲۰ سال ازدواج کرده است می‌گوید:‏ «وقتی شوهرم پندهای یَهُوَه را دنبال می‌کند،‏ احترام بیشتری برای او قائل می‌شوم،‏ احساس امنیت می‌کنم و به تصمیم‌های او اعتماد می‌کنم.‏» ب۲۳/‏۵ ص ۲۱ ¶۵

یهودیانی که از بابِل برمی‌گشتند باید برای یَهُوَه خدایشان «قومی مقدّس» می‌شدند.‏ (‏تث ۷:‏⁠۶‏)‏ بنابراین لازم بود آن‌ها برای جلب رضایت یَهُوَه در خود تغییراتی ایجاد کنند.‏ اکثر یهودیان در بابِل به دنیا آمده بودند و ظاهراً بسیاری از آداب و رسوم،‏ طرز فکر و معیارهای بابِلیان را پذیرفته بودند.‏ ده‌ها سال بعد از این که اولین یهودیان به اسرائیل برگشتند،‏ نِحِمیای فرماندار بسیار متعجب شد که بعضی از کودکان که در اسرائیل متولّد شده‌اند به زبان عبری صحبت نمی‌کنند.‏ (‏تث ۶:‏​۶،‏ ۷؛‏ نح ۱۳:‏​۲۳،‏ ۲۴‏)‏ آن کودکان نمی‌توانستند کلام خدا را به زبان عبری بخوانند،‏ پس چطور می‌توانستند یَهُوَه را دوست داشته باشند و بپرستند؟‏ (‏عز ۱۰:‏​۳،‏ ۴۴‏)‏ آن یهودیان هنوز باید تغییراتی اساسی در خود ایجاد می‌کردند.‏ واضح است که با برقراری مجدّد پرستش پاک در اسرائیل،‏ انجام این تغییرات برای آن‌ها آسان‌تر می‌شد.‏—‏نح ۸:‏​۸،‏ ۹‏.‏ ب۲۳/‏۵ ص ۱۵ ¶۶-‏۷

متأسفانه هر چقدر که انگیزه‌مان خوب باشد و نظم و ترتیب داشته باشیم،‏ باز هم ممکن است پیشرفت نکنیم.‏ برای مثال ممکن است ‹اتفاقات غیرمنتظره‌ای› پیش بیاید که مانعی برای رسیدن به هدفمان شود،‏ (‏جا ۹:‏۱۱‏)‏ یا شاید با فشار مشکلات دلسرد و ضعیف شویم،‏ (‏امث ۲۴:‏۱۰‏)‏ یا اشتباهاتمان مانع رسیدن به هدفمان شود،‏ (‏روم ۷:‏۲۳‏)‏ یا شاید احساس خستگی کنیم.‏ (‏مت ۲۶:‏۴۳‏)‏ چه چیزی به ما کمک می‌کند که با وجود عدم پیشرفت همچنان تلاش کنیم؟‏ به یاد داشته باشید که عدم پیشرفت به معنی شکست نیست.‏ کتاب مقدّس اشاره می‌کند که ممکن است بارها دچار مشکلات شویم،‏ اما اطمینان می‌دهد که می‌توانیم موفق شویم.‏ بله وقتی با وجود مشکلات به سوی هدفمان قدم بر می‌داریم،‏ نشان می‌دهیم که می‌خواهیم یَهُوَه را خشنود کنیم.‏ یَهُوَه با دیدن تلاش‌های ما برای رسیدن به هدف بسیار خوشحال می‌شود.‏ ب۲۳/‏۵ ص ۳۰-‏۳۱ ¶۱۴-‏۱۵

یک برادر جوان در خدمت پیشگامی یاد می‌گیرد که چطور با اشخاص مختلف همکاری کند.‏ همچنین می‌آموزد که بودجه‌بندی منطقی داشته باشد و هماهنگ با آن عمل کند.‏ (‏فیلیپ ۴:‏​۱۱-‏۱۳‏)‏ یک قدم برای شروع خدمت تمام‌وقت شروع خدمت پیشگام کمکی است.‏ به این شکل ممکن است بعداً بتوانید به عنوان خادم ساختمان‌سازی یا در بیت‌ئیل خدمت کنید.‏ مردان مسیحی باید این هدف را داشته باشند که به عنوان پیران جماعت برای خدمت به برادران و خواهرانشان واجد شرایط شوند.‏ کتاب مقدّس می‌گوید کسانی که چنین هدفی برای خود گذاشته‌اند،‏ ‹خواهان کاری نیکو هستند.‏› (‏۱تیمو ۳:‏⁠۱‏)‏ یک برادر اول باید برای خادم جماعت شدن واجد شرایط شود.‏ خادمان جماعت به روش‌های مختلفی به پیران جماعت کمک می‌کنند.‏ پیران و خادمان جماعت با فروتنی به برادران و خواهرانشان خدمت می‌کنند و در کار موعظه مشغولند.‏ ب۲۳/‏۱۲ ص ۲۸ ¶۱۴-‏۱۶

وقتی یوشیای پادشاه نوجوان بود می‌خواست با شناخت یَهُوَه و انجام خواستش به او نزدیک شود.‏ اما این پادشاه جوان زندگی راحتی نداشت.‏ در آن زمان پرستش کاذب رواج داشت و او باید از پرستش پاک دفاع می‌کرد.‏ او شجاع بود و قبل از این که ۲۰ ساله شود برای پاکسازی قوم از پرستش کاذب قدم‌هایی برداشت.‏ (‏۲توا ۳۴:‏​۱-‏۲‏)‏ شما حتی اگر سن کمی دارید می‌توانید مثل یوشیا در مورد یَهُوَه و خصوصیات بی‌نظیرش بیشتر یاد بگیرید.‏ این کار انگیزهٔ وقف شدن به یَهُوَه را در شما به وجود می‌آورد.‏ وقف شما چه تأثیری روی زندگی‌تان می‌گذارد؟‏ لوک که در ۱۴ سالگی تعمید گرفت می‌گوید:‏ «از این به بعد خدمت به یَهُوَه را در اولویت قرار می‌دهم و سعی می‌کنم او را خشنود کنم.‏» (‏مرق ۱۲:‏۳۰‏)‏ شما هم با انجام این کار برکات زیادی می‌گیرید!‏ ب۲۳/‏۹ ص ۱۱ ¶۱۲-‏۱۳

وقتی پولُس نامهٔ خود را نوشت کمتر از یک سال بود که جماعت تِسالونیکیان تشکیل شده بود.‏ احتمالاً برادران مسئول در آن جماعت بی‌تجربه بودند و اشتباهاتی می‌کردند؛‏ با این حال آن‌ها شایستهٔ احترام بودند.‏ در حالی که مصیبت عظیم نزدیک می‌شود باید بیشتر از قبل به راهنمایی‌های پیران جماعت گوش دهیم.‏ شاید ارتباط ما با شعبهٔ مرکزی یا شعبهٔ منطقه‌ای قطع شود،‏ بنابراین مهم است که پیران جماعت را دوست داشته باشیم و به آن‌ها احترام بگذاریم.‏ بیایید تحت هر شرایطی هوشیار باشیم و با محبت بر نقطه‌ضعف‌های این برادران تمرکز نکنیم،‏ بلکه تمرکزمان بر این باشد که یَهُوَه از طریق مسیح این مردان وفادار را هدایت می‌کند.‏ همان طور که کلاهخود از سر سرباز محافظت می‌کند،‏ امید نجات هم از افکار ما مراقبت می‌کند.‏ ما می‌دانیم که روش زندگی که این دنیا ترویج می‌دهد بی‌ارزش است.‏ (‏فیلیپ ۳:‏⁠۸‏)‏ امید به ما کمک می‌کند که آرامش و تعادل ذهنی‌مان را حفظ کنیم.‏ ب۲۳/‏۶ ص ۱۱-‏۱۲ ¶۱۱-‏۱۲

کسانی که دعوت «زن احمق» را می‌شنوند باید انتخاب کنند که آیا آن را بپذیرند یا نه؟‏ ما دلایل خوبی داریم که باید از امور نامشروع جنسی دوری کنیم.‏ «زن احمق» می‌گوید که «آب دزدی شیرین است.‏» (‏امث ۹:‏۱۷‏)‏ «آب دزدی» چیست؟‏ کتاب مقدّس رابطهٔ جنسی بین زن و شوهر را به «آب شیرین» تشبیه می‌کند.‏ (‏امث ۵:‏​۱۵-‏۱۸‏،‏ پاورقی)‏ زن و شوهر می‌توانند از آن لذّت ببرند.‏ پس این آب با «آب دزدی» تفاوت دارد.‏ «آب دزدی» به رابطهٔ جنسی نامشروعی اشاره می‌کند که معمولاً مخفیانه اتفاق می‌افتد.‏ همان طور که یک دزد مخفیانه دزدی می‌کند،‏ «آب دزدی» هم مخصوصاً زمانی می‌تواند شیرین به نظر بیاید که گناه مخفیانهٔ شخص برملا نشود.‏ این خودفریبی است،‏ چون یَهُوَه همه چیز را می‌بیند.‏ چیزی تلخ‌تر از این نیست که لطف یَهُوَه را از دست بدهیم.‏ پس در عمل نامشروع جنسی هیچ چیز شیرینی وجود ندارد.‏—‏۱قر ۶:‏​۹،‏ ۱۰‏.‏ ب۲۳/‏۶ ص ۲۲-‏۲۳ ¶۷-‏۹

اگر احساس کردید که کیفیت دعاهایتان مثل قبل نیست یا مثل گذشته از موعظه لذّت نمی‌برید،‏ چه کار باید بکنید؟‏ هرگز نتیجه‌گیری نکنید که یَهُوَه از شما دور شده است.‏ از آنجا که ما ناکاملیم،‏ احساساتمان دچار نوسان می‌شود.‏ در صورتی که متوجه شوید غیرتتان کم شده است،‏ به نمونهٔ پولُس رسول فکر کنید.‏ او با این که سعی می‌کرد از عیسی سرمشق بگیرد،‏ می‌دانست که بعضی وقت‌ها انگیزهٔ کافی ندارد.‏ با این حال،‏ پولُس مصمم بود که علی‌رغم احساسش خدمتش را انجام دهد.‏ شما هم از روی احساسات تصمیم‌گیری نکنید.‏ مصمم باشید که علی‌رغم احساسی که دارید،‏ کار درست را انجام دهید.‏ اگر همچنان کار درست را انجام دهید،‏ احساستان می‌تواند به مرور زمان تغییر کند.‏—‏۱قر ۹:‏۱۶‏.‏ ب۲۴/‏۳ ص ۱۱-‏۱۲ ¶۱۲-‏۱۳

ما می‌توانیم برادران و خواهران را به عنوان دوستان خود بپذیریم و محبتمان را به آن‌ها نشان دهیم.‏ (‏۲قر ۶:‏​۱۱-‏۱۳‏)‏ بسیاری از ما در جماعتی هستیم که در آن برادران و خواهرانی از پیشینه‌های مختلف و شخصیت‌های متفاوت هستند.‏ اگر بر خصوصیات خوب آن‌ها تمرکز کنیم می‌توانیم محبتمان را به همه افزایش دهیم.‏ وقتی یاد می‌گیریم که نسبت به دیگران دیدگاه یَهُوَه را داشته باشیم،‏ محبتمان را نشان می‌دهیم.‏ محبت کردن طی مصیبت عظیم حیاتی خواهد بود.‏ وقتی آن مصیبت شروع شود،‏ یَهُوَه چطور از ما محافظت می‌کند؟‏ توجه کنید که وقتی شهر بابِل مورد حمله قرار گرفت یَهُوَه به قومش چه دستورالعملی داد:‏ «ای قوم من،‏ به اتاق‌هایتان بروید،‏ و در را پشت سرتان ببندید.‏ خودتان را برای مدت کوتاهی مخفی کنید تا خشم من بگذرد.‏» (‏اشع ۲۶:‏۲۰‏)‏ شاید ما هم در مصیبت عظیم چنین دستورالعملی دریافت کنیم.‏ ب۲۳/‏۷ ص ۶-‏۷ ¶۱۴-‏۱۶

باید در دید دیگران شخصی معقول باشیم.‏ ما می‌توانیم از خود بپرسیم:‏ ‹آیا دیگران مرا شخصی معقول و انعطاف‌پذیر می‌دانند یا شخصی سخت‌گیر،‏ لجوج و سرسخت؟‏ آیا به خواسته‌های دیگران گوش می‌دهم؟‏› معقول بودن ما نشان می‌دهد که چقدر از یَهُوَه و عیسی سرمشق گرفته‌ایم.‏ وقتی شرایط ما تغییر می‌کند باید معقول و انعطاف‌پذیر باشیم.‏ تغییرات می‌توانند سختی‌های غیرمنتظره‌ای به همراه داشته باشند.‏ شاید به طور ناگهانی با یک بیماری جدی روبرو شویم یا تغییرات سیاسی و اقتصادی غیرمنتظره زندگی ما را کاملاً مختل کند.‏ (‏جا ۹:‏۱۱‏)‏ حتی ایجاد تغییر در مسئولیت می‌تواند ما را مورد آزمایش قرار دهد.‏ ما می‌توانیم با برداشتن چهار قدم خود را با شرایطمان وفق دهیم:‏ ۱)‏ پذیرش واقعیت،‏ ۲)‏ امیدوار بودن به آینده،‏ ۳)‏ مثبت‌اندیشی و ۴)‏ کمک به دیگران.‏ ب۲۳/‏۷ ص ۲۱-‏۲۲ ¶۷-‏۸

دانیال نبی در جوانی توسط بابلیان به اسارت برده شد و مجبور بود دور از خانه زندگی کند.‏ دانیال توجه مقامات حکومتی را به خودش جلب کرد.‏ آن‌ها «ظاهر» دانیال را دیدند.‏ او مردی ‹سالم،‏ تندرست و خوش‌قیافه› بود که از خانوادهٔ بانفوذی می‌آمد.‏ (‏۱سمو ۱۶:‏⁠۷‏)‏ به این خاطر بابلیان به او آموزش دادند تا در دربار آن‌ها خدمت کند.‏ (‏دان ۱:‏​۳،‏ ۴،‏ ۶‏)‏ یَهُوَه دانیال را دوست داشت چون او در دوران جوانی خصوصیات خوبی در خودش پرورش داده بود.‏ در واقع دانیال فقط حدود ۲۰ سال داشت که یَهُوَه اسم او را در کنار نوح و ایّوب قرار داد؛‏ کسانی که ده‌ها سال سابقهٔ خدمت وفادارانه داشتند.‏ (‏پیدا ۵:‏۳۲؛‏ ۶:‏​۹،‏ ۱۰؛‏ ایو ۴۲:‏​۱۶،‏ ۱۷؛‏ حز ۱۴:‏۱۴‏)‏ یَهُوَه دانیال را در طی زندگی طولانی و پر فراز و نشیبش دوست داشت.‏—‏دان ۱۰:‏​۱۱،‏ ۱۹‏.‏ ب۲۳/‏۸ ص ۲ ¶۱-‏۲

وقتی می‌خواهید خانه‌ای بخرید،‏ مطمئناً دوست دارید شخصاً همهٔ ابعاد آن خانه را ببینید و بررسی کنید.‏ موقع خواندن و مطالعهٔ کتاب مقدّس هم می‌توانیم همین کار را انجام دهیم.‏ اگر آن را سریع بخوانیم فقط «اصول ابتدایی کلام مقدّس خدا،‏» یعنی حقایق پایه‌ای آن را یاد می‌گیریم.‏ (‏عبر ۵:‏۱۲‏)‏ اما مثل خرید خانه که برای بررسی ابعاد باید به «داخل» آن برویم،‏ هنگام مطالعهٔ کتاب مقدّس هم باید ببینیم که چگونه قسمت‌های مختلف پیام آن با یکدیگر ارتباط دارند،‏ به چه حقایقی اعتقاد داریم و چرا‏.‏ ما باید برای درک کامل کلام خدا،‏ حقایق عمیق آن را یاد بگیریم.‏ پولُس رسول هم‌ایمانان خود را تشویق کرد که با جدّیت کلام خدا را مطالعه کنند تا بتوانند «عرض،‏ طول،‏ بلندی و عمق حقیقت را به‌خوبی دریابند.‏» به این ترتیب آن‌ها بیشتر ‹در ایمان ریشه کرده،‏ استوار می‌گشتند.‏› (‏افس ۳:‏​۱۴-‏۱۹‏)‏ ما هم باید این طور عمل کنیم.‏ ب۲۳/‏۱۰ ص ۱۸-‏۱۹ ¶۱-‏۳

ما در کتاب مقدّس با شخصیت‌های زیادی آشنا می‌شویم که نمونهٔ صبر هستند.‏ شما می‌توانید هدف بگذارید تا بیشتر در مورد این اشخاص یاد بگیرید.‏ برای مثال داوود در سن کم به عنوان پادشاه اسرائیل مسح شد،‏ اما باید برای سال‌ها منتظر می‌ماند تا به سلطنت برسد.‏ شمعون و حَنّا سال‌ها یَهُوَه را وفادارانه خدمت کردند و منتظر مسیح موعود بودند.‏ (‏لو ۲:‏​۲۵،‏ ۳۶-‏۳۸‏)‏ حین بررسی چنین گزارش‌هایی از خود بپرسید:‏ ‹چه چیزی به او کمک کرد تا صبور باشد؟‏ صبر چه فایده‌ای برای او داشت؟‏ چطور می‌توانم از او سرمشق بگیرم؟‏› همچنین بررسی نمونهٔ کسانی که صبور نبودند هم می‌تواند مفید باشد.‏ (‏۱سمو ۱۳:‏​۸-‏۱۴‏)‏ شما می‌توانید از خود بپرسید:‏ ‹چه چیزی باعث شد که صبر نشان ندهد؟‏ کار او چه عواقبی داشت؟‏› ب۲۳/‏۸ ص ۲۵ ¶۱۵

پِطرُس رسول وفادار بود و اجازه نداد هیچ چیزی باعث شود که کاملاً دست از تلاش بکشد.‏ یک بار وقتی عیسی چیزی گفت که شاگردانش آن را درک نکردند،‏ پِطرُس وفاداری خود را ثابت کرد.‏ (‏یو ۶:‏۶۸‏)‏ خیلی از شاگردان عیسی بدون این که منتظر توضیح بیشتری بمانند عیسی را ترک کردند.‏ اما پِطرُس وفادار ماند و گفت که فقط عیسی «سخنان زندگی جاودان» را دارد.‏ عیسی می‌دانست که پِطرُس و رسولان دیگر او را ترک می‌کنند.‏ با این حال عیسی اشاره کرد که مطمئن است پِطرُس برمی‌گردد و وفادار می‌ماند.‏ (‏لو ۲۲:‏​۳۱،‏ ۳۲‏)‏ عیسی درک می‌کرد که «روح مشتاق است اما جسم ناتوان.‏» (‏مرق ۱۴:‏۳۸‏)‏ پس حتی وقتی پِطرُس عیسی را انکار کرد،‏ عیسی از او ناامید نشد.‏ از قرار معلوم وقتی که پِطرُس تنها بود عیسای رستاخیزیافته به او ظاهر شد.‏ (‏مرق ۱۶:‏۷؛‏ لو ۲۴:‏۳۴؛‏ ۱قر ۱۵:‏⁠۵‏)‏ مطمئناً پِطرُس خیلی دلگرمی یافت.‏ ب۲۳/‏۹ ص ۲۲-‏۲۳ ¶۹-‏۱۰

خدا گناهان کسانی را که ایمان می‌آورند،‏ می‌بخشد یا می‌پوشاند.‏ او گناهانشان را کاملاً می‌بخشد و خطاهایشان را به حساب نمی‌آورد.‏ (‏مز ۳۲:‏​۱،‏ ۲‏)‏ آن‌ها به خاطر ایمانشان از دید خدا درستکار و بی‌عیب هستند.‏ ابراهیم،‏ داوود و دیگر پرستندگان وفادار خدا با وجود اینکه درستکار شمرده شدند،‏ انسان‌هایی گناهکار بودند.‏ خدا به خاطر ایمانشان آن‌ها را بی‌عیب محسوب کرد،‏ مخصوصاً در مقایسه با کسانی که به خدا ایمان نداشتند.‏ (‏افس ۲:‏۱۲‏)‏ پولُس رسول در نامه‌اش مشخص کرد که ایمان لازمهٔ داشتن رابطهٔ نزدیک با یَهُوَه است.‏ ابراهیم و داوود به خاطر ایمانشان توانستند دوست خدا باشند و این در مورد ما هم صدق می‌کند.‏ ب۲۳/‏۱۲ ص ۳ ¶۶-‏۷

امروزه تمام مسیحیان این افتخار را دارند که با صرف وقت،‏ انرژی و دارایی‌شان به یَهُوَه قربانی تقدیم کنند.‏ وقتی ما با دل و جان یَهُوَه را خدمت کنیم،‏ قدردانی‌مان را برای داشتن افتخار پرستش او نشان می‌دهیم.‏ پولُس رسول به جنبه‌هایی از پرستش اشاره می‌کند که هرگز نباید از آن‌ها غفلت کنیم.‏ (‏عبر ۱۰:‏​۲۲-‏۲۵‏)‏ این جنبه‌ها شامل دعا به یَهُوَه،‏ موعظه به مردم،‏ شرکت در جلسات و تشویق یکدیگر می‌باشد،‏ ‹به خصوص که می‌بینیم روز یَهُوَه نزدیک‌تر می‌شود.‏› فرشتهٔ یَهُوَه در اواخر کتاب مکاشفه دو بار این طور تأکید می‌کند:‏ «خدا را پرستش کن!‏» (‏مکا ۱۹:‏۱۰؛‏ ۲۲:‏⁠۹‏)‏ ما مصممیم تعالیمی را فراموش نکنیم که در مورد معبد روحانی یَهُوَه یاد گرفته‌ایم و قدردان افتخار پرستش خدای عظیممان باشیم!‏ ب۲۳/‏۱۰ ص ۲۹ ¶۱۷-‏۱۸

ما می‌خواهیم که «همیشه به هم محبت کنیم.‏» اما باید این هشدار عیسی را به یاد داشته باشیم که گفت:‏ «محبت اکثر مردم سرد خواهد شد.‏» (‏مت ۲۴:‏۱۲‏)‏ منظور عیسی این نبود که محبت اکثر شاگردانش سرد می‌شود؛‏ با این حال باید مراقب باشیم که تحت تأثیر بی‌محبتی دنیای اطرافمان قرار نگیریم.‏ در این رابطه این سؤال مهم مطرح می‌شود:‏ چطور می‌توانیم محبتمان را به هم‌ایمانان محک بزنیم؟‏ یک راه محک زدن محبتمان این است که ببینیم در موقعیت‌های مختلف چطور رفتار می‌کنیم.‏ (‏۲قر ۸:‏⁠۸‏)‏ پِطرُس رسول به موقعیتی اشاره کرد که محبت ما را مورد آزمایش قرار می‌دهد.‏ او گفت:‏ «بیش از هر چیز،‏ با تمام وجود به یکدیگر محبت کنید؛‏ زیرا محبت،‏ انبوه گناهان را می‌پوشاند.‏» (‏۱پطر ۴:‏⁠۸‏)‏ پس ضعف‌ها و خطاهای دیگران می‌تواند محبت ما را نسبت به آن‌ها محک بزند.‏ ب۲۳/‏۱۱ ص ۱۰-‏۱۱ ¶۱۲-‏۱۳

اگر ما در جماعت فقط به عدهٔ خاصّی محبت نشان دهیم،‏ در واقع از فرمان عیسی اطاعت نکرده‌ایم.‏ البته طبیعی است که مثل عیسی با عده‌ای صمیمی‌تر باشیم.‏ (‏یو ۱۳:‏۲۳؛‏ ۲۰:‏⁠۲‏)‏ اما پِطرُس رسول به ما یادآوری می‌کند که باید تلاش کنیم تا به ‹جمیع هم‌ایمانان محبت کنیم› و با آن‌ها مثل خانوادهٔ خود رفتار کنیم.‏ (‏۱پطر ۲:‏۱۷‏)‏ پِطرُس ما را ترغیب کرد تا ‹از صمیم دل و با تمام وجود به یکدیگر محبت کنیم.‏› (‏۱پطر ۱:‏۲۲‏)‏ در این مضمون،‏ ‹با تمام وجود محبت کردن› به این معنی است که حتی به کسانی محبت کنیم که دوست داشتن آن‌ها برایمان سخت است.‏ اما اگر هم‌ایمانی ما را برنجاند چه کار می‌توانیم بکنیم؟‏ شاید واکنش طبیعی ما این باشد که به جای محبت کردن،‏ تلافی کنیم.‏ پِطرُس از عیسی یاد گرفت که تلافی کردن خدا را خشنود نمی‌کند.‏ (‏یو ۱۸:‏​۱۰،‏ ۱۱‏)‏ پِطرُس نوشت:‏ «بدی را با بدی و ناسزا را با ناسزا پاسخ مگویید،‏ بلکه به جای آن،‏ برکت بطلبید.‏» (‏۱پطر ۳:‏⁠۹‏)‏ پس اجازه دهید که محبت عمیق،‏ شما را وادارد که با مهربانی و با ملاحظه رفتار کنید.‏ ب۲۳/‏۹ ص ۲۸-‏۲۹ ¶۹-‏۱۱

دیدن اینکه فرزندان چقدر زود بزرگ می‌شوند فوق‌العاده است.‏ رشد آن‌ها یک روند طبیعی است که ظاهراً نیازی به تلاش ندارد،‏ اما رسیدن به بلوغ مسیحی نیاز به تلاش دارد.‏ (‏۱قر ۱۳:‏۱۱؛‏ عبر ۶:‏​۱‏،‏ پاورقی.‏)‏ ما برای رسیدن به بلوغ مسیحی باید رابطهٔ نزدیکی با یَهُوَه داشته باشیم.‏ همچنین باید با کمک روح مقدّس او خصوصیات مسیحی را در خود پرورش دهیم،‏ مهارت‌های زندگی را یاد بگیریم و برای مسئولیت‌های آینده آماده شویم.‏ (‏امث ۱:‏⁠۵‏)‏ یَهُوَه انسان‌ها را مرد و زن آفرید.‏ (‏پیدا ۱:‏۲۷‏)‏ البته مرد و زن از لحاظ جسمی تفاوت زیادی با هم دارند،‏ اما از لحاظ دیگر هم تفاوت‌هایی دارند.‏ برای مثال یَهُوَه مرد و زن را آفرید تا هر کدام نقش خاصّی را ایفا کند،‏ پس آن‌ها باید خصوصیات و مهارت‌هایی کسب کنند تا مسئولیت‌هایشان را انجام دهند.‏—‏پیدا ۲:‏۱۸‏.‏ ب۲۳/‏۱۲ ص ۱۸ ¶۱-‏۲

آیا عیسی می‌خواست که دیگران از نام پدرش استفاده کنند؟‏ البته.‏ بعضی از رهبران مغرور آن زمان،‏ شاید اصرار داشتند که نام خدا مقدّس‌تر از آن است که به زبان آورده شود،‏ اما عیسی اجازه نداد که چنین رسم نادرستی مانع ستایش نام پدرش شود.‏ به زمانی فکر کنید که عیسی یک مرد دیوزده را در منطقهٔ جِراسیان شفا داد.‏ مردم از دیدن آن معجزه ترسیدند و اصرار کردند که عیسی آنجا را ترک کند.‏ (‏مرق ۵:‏​۱۶،‏ ۱۷‏)‏ اما عیسی می‌خواست که نام یَهُوَه در آن منطقه شناخته شود،‏ پس به مردی که شفا داده بود امر کرد که نه در مورد کاری که خودش انجام داده بود،‏ بلکه در مورد کاری که یَهُوَه انجام داده بود صحبت کند.‏ (‏مرق ۵:‏۱۹‏)‏ عیسی امروزه هم از ما می‌خواهد که نام پدرش را به مردم در تمام دنیا بشناسانیم.‏ (‏مت ۲۴:‏۱۴؛‏ ۲۸:‏ ۲۰‏)‏ ما با انجام این کار،‏ پادشاهمان عیسی را شاد می‌کنیم.‏ ب۲۴/‏۲ ص ۱۰-‏۱۱ ¶۱۰

بودن در سازمان یَهُوَه در این ایام سخت آخر نعمت بزرگی است.‏ هر چند وضعیت این دنیا وخیم‌تر می‌شود،‏ یَهُوَه یک خانوادهٔ متحد از برادران و خواهران را به ما بخشیده است.‏ (‏مز ۱۳۳:‏⁠۱‏)‏ او همچنین به ما کمک می‌کند تا خانوادهٔ سعادتمندی داشته باشیم.‏ (‏افس ۵:‏۳۳–‏۶:‏⁠۱‏)‏ علاوه بر این به ما حکمت و بینش می‌دهد تا آرامشمان را حفظ کنیم.‏ ما مصممیم تا یَهُوَه را با وفاداری خدمت کنیم،‏ اما بعضی وقت‌ها شاید از دست دیگران دلخور شویم،‏ یا به خاطر خطاهایمان،‏ مخصوصاً اگر آن را تکرار کرده‌ایم دلسرد شویم.‏ با وجود این ما باید یَهُوَه را پیوسته خدمت کنیم.‏ در این سه موقعیت باید به خدمتمان به یَهُوَه ادامه دهیم:‏ ۱)‏ وقتی یکی از هم‌ایمانانمان ما را می‌رنجاند،‏ ۲)‏ وقتی همسرمان ما را مأیوس می‌کند و ۳)‏ وقتی به خاطر خطاهایمان دلسرد می‌شویم.‏ ب۲۴/‏۳ ص ۱۴¶۱-‏۲

گاهی در مورد برادران و خواهرانی می‌شنوید که تصمیم گرفته‌اند یَهُوَه را بیشتر خدمت کنند.‏ شاید آن‌ها در دورهٔ آموزشی برای بشارت‌دهندگان شرکت کرده‌اند یا به جایی که به مبشّر بیشتر نیاز است نقل‌مکان کرده‌اند.‏ آیا شرایطتان به شما اجازه می‌دهد که چنین اهدافی را تعیین کنید؟‏ خادمان یَهُوَه مشتاقند که خدمت موعظهٔ خود را افزایش دهند.‏ (‏اعما ۱۶:‏⁠۹‏)‏ اما اگر این کار برایتان ممکن نیست،‏ فکر نکنید که ارزشتان از دیگران کمتر است.‏ مهم این است که از خود پایداری نشان دهید.‏ (‏مت ۱۰:‏۲۲‏)‏ اگر هر چه را که در توان دارید در خدمت به یَهُوَه استفاده کنید،‏ او را شاد خواهید ساخت.‏ به این شکل می‌توانید بعد از تعمیدتان همچنان از عیسی پیروی کنید.‏—‏مز ۲۶:‏⁠۱‏.‏ ب۲۴/‏۳ ص ۱۰-‏۱۱ ¶۱۱

پدر آسمانی‌مان وعده داده است که اگر توبه کنیم ما را می‌بخشد.‏ (‏مز ۸۶:‏⁠۵‏)‏ پس اگر واقعاً برای گناهی که کرده‌ایم پشیمانیم،‏ شکی نیست که یَهُوَه ما را بخشیده است.‏ به یاد داشته باشید که یَهُوَه سخت‌گیر و نامعقول نیست.‏ او هرگز از ما بیشتر از توانمان انتظار ندارد.‏ اگر ما برای خدمت به یَهُوَه تمام تلاشمان را بکنیم،‏ او از ما قدردان است.‏ در مورد شخصیت‌های کتاب مقدّس که با تمام وجود به یَهُوَه خدمت کردند تعمّق کنید.‏ برای مثال پولُس رسول برای سال‌ها خیلی تلاش کرد،‏ هزاران کیلومتر سفر کرد و جماعت‌های زیادی را تشکیل داد.‏ اما آیا وقتی شرایط،‏ دیگر به او اجازه نمی‌داد که مثل قبل خدمت کند،‏ یَهُوَه هنوز از او راضی بود؟‏ البته!‏ پولُس به انجام آنچه که در توانش بود ادامه داد و یَهُوَه به او برکت داد.‏ (‏اعما ۲۸:‏​۳۰،‏ ۳۱‏)‏ به همین شکل،‏ میزان خدمتمان می‌تواند مطابق با شرایطمان تغییر کند،‏ اما برای یَهُوَه انگیزهٔ ما از خدمت به او مهم است.‏ ب۲۴/‏۳ ص ۲۷ ¶۷،‏ ۹

عیسی با دعاهای خود به یَهُوَه،‏ برای شاگردانش نمونه‌ای بجا گذاشت.‏ عیسی طی خدمتش بر زمین مرتباً دعا می‌کرد.‏ از آنجا که کارهای زیادی داشت و اطرافش شلوغ بود،‏ باید زمانی را برای دعا کنار می‌گذاشت.‏ (‏مرق ۶:‏​۳۱،‏ ۴۵،‏ ۴۶‏)‏ او صبح زود بیدار می‌شد تا در خلوت دعا کند.‏ یک بار تمام شب دعا کرد تا تصمیم مهمی بگیرد.‏ (‏لو ۶:‏​۱۲،‏ ۱۳‏)‏ به علاوه عیسی شب قبل از مرگش بارها دعا کرد تا بتواند سخت‌ترین بخش خدمتش بر زمین را به انجام برساند.‏ (‏مت ۲۶:‏​۳۹،‏ ۴۲،‏ ۴۴‏)‏ نمونهٔ عیسی به ما تعلیم می‌دهد هر چقدر سرمان شلوغ باشد،‏ باید برای دعا وقت کنار بگذاریم؛‏ مثلاً شاید بتوانیم صبح زود بیدار شویم یا شب‌ها کمی دیرتر بخوابیم.‏ به این شکل به یَهُوَه نشان می‌دهیم که قدر این نعمت را می‌دانیم.‏ ب۲۳/‏۵ ص ۳ ¶۴-‏۵

به واژهٔ ‹لبریز› در آیهٔ روز توجه کنید.‏ یک کتاب مرجع در این مورد می‌گوید:‏ «محبت او مانند نهری بر ما جاری می‌شود.‏» چه تصویر زیبایی از محبت فراوان یَهُوَه به مسح‌شدگان!‏ مسح‌شدگان می‌دانند که «خدا آن‌ها را دوست دارد.‏» (‏یهو ۱‏)‏ یوحنای رسول احساس مسح‌شدگان را این طور ابراز کرد:‏ «ببینید خدا چقدر دوستمان دارد که ما را فرزندان خودش خوانده!‏» (‏۱یو ۳:‏⁠۱‏)‏ آیا محبت یَهُوَه فقط به مسح‌شدگان محدود می‌شود؟‏ نه.‏ یَهُوَه محبت خود را به همهٔ ما ثابت کرده است.‏ بزرگ‌ترین نشانهٔ محبت یَهُوَه چیست؟‏ خارق‌العاده‌ترین محبت در عالم فدیه است!‏—‏یو ۳:‏۱۶؛‏ روم ۵:‏⁠۸‏.‏ ب۲۴/‏۱ ص ۲۸ ¶۹-‏۱۰

آیهٔ بالا راهی را نشان می‌دهد که به داوود کمک کرد تا بر ترسش غلبه کند.‏ او با وجودی که جانش در خطر بود،‏ به کارهایی که یَهُوَه قرار بود در آینده برای او انجام دهد فکر کرد.‏ داوود می‌دانست که چون یَهُوَه او را به عنوان پادشاه بعدی اسرائیل انتخاب کرده است،‏ در وقت معین نجاتش خواهد داد.‏ (‏۱سمو ۱۶:‏​۱،‏ ۱۳‏)‏ برای داوود تحقق همهٔ وعده‌های یَهُوَه حتمی بود.‏ یَهُوَه به شما چه وعده‌ای داده است؟‏ ما از او توقع نداریم که همهٔ مشکلات را از ما دور کند.‏ اما مطمئنیم با هر مشکلی که در این دنیا روبرو شویم،‏ یَهُوَه در آینده آن را از بین خواهد برد.‏ (‏اشع ۲۵:‏​۷-‏۹‏)‏ خالق ما قدرت دارد تا مردگان را برخیزاند،‏ ما را شفا دهد و تمامی مخالفان را نابود سازد.‏—‏۱یو ۴:‏⁠۴‏.‏ ب۲۴/‏۱ ص ۶ ¶۱۲-‏۱۳

به وقف و تعمیدتان فکر کنید.‏ شما این قدم‌ها را برداشتید چون می‌خواستید یَهُوَه را خشنود کنید.‏ به این فکر کنید که در آن زمان چه چیزی شما را قانع کرد که حقیقت را پیدا کرده‌اید.‏ هر چه یَهُوَه را بهتر شناختید،‏ محبت و احترامتان برای پدر آسمانی‌تان بیشتر شد.‏ ایمانتان قوی‌تر شد،‏ توبه کردید و کارهای اشتباه را کنار گذاشتید تا هماهنگ با خواست خدا زندگی کنید.‏ هنگامی‌که بخشش یَهُوَه را تجربه کردید،‏ احساس آرامش داشتید.‏ (‏مز ۳۲:‏ ۲‏)‏ در جلسات مسیحی شرکت کردید و حقایق زیبایی را که آموختید با دیگران در میان گذاشتید.‏ اکنون به عنوان یک مسیحی تعمید یافته،‏ در راه حیات قدم برمی‌دارید و مصمم هستید که در این راه بمانید.‏ (‏مت ۷:‏​۱۳،‏ ۱۴‏)‏ بیایید ثابت‌قدم باشیم،‏ در وقفمان به یَهُوَه استوار بمانیم و همیشه از قوانین او اطاعت کنیم.‏ ب۲۳/‏۷ ص ۱۷-‏۱۸ ¶۱۴؛‏ ص ۱۹ ¶۱۹

ما با تفکّر به قولی که برای وقفمان در دعا به یَهُوَه داده‌ایم قدرت می‌گیریم که با وسوسه‌ها مقابله کنیم.‏ برای مثال ما به هیچ عنوان نمی‌خواهیم به همسر شخصی دیگر توجه نابجا نشان دهیم.‏ چرا؟‏ چون از قبل به یَهُوَه قول داده‌ایم که چنین کارهایی نکنیم.‏ اگر از اول اجازه ندهیم که احساسات نادرست در دلمان ریشه کند،‏ بعداً زحمت ریشه‌کن کردن آن را نخواهیم داشت.‏ به این شکل «راه شریران» را کاملاً رد خواهیم کرد.‏ (‏امث ۴:‏​۱۴،‏ ۱۵‏)‏ عیسی مصمم بود که پدرش را خوشحال کند.‏ تعمّق بر نمونهٔ او به ما کمک می‌کند که هر چیزی را که باعث ناخشنودی خداست سریعاً رد کنیم.‏ (‏مت ۴:‏۱۰؛‏ یو ۸:‏۲۹‏)‏ در واقع،‏ سختی‌ها و وسوسه‌ها فرصتی ایجاد می‌کنند که نشان دهید مصممید ‹پیوسته از عیسی پیروی کنید.‏› مطمئن باشید که یَهُوَه در این راه کمکتان خواهد کرد.‏ ب۲۴/‏۳ ص ۹-‏۱۰ ¶۸-‏۱۰