«دلسوز» و همدرد مردم باشید
۱. مردم به چه چیزی نیازمندند؟
۱ در هیچ دورانی از تاریخ بشر، اوضاع دنیا چنین وخیم نبوده است. در همه جا، مردم احساس ناامیدی، ناکامی و افسردگی میکنند. بسیاری نیاز به همدردی و دلسوزی دارند. ما مسیحیان میتوانیم در این راه به همنوعانمان یاری رسانیم. (مت ۲۲:۳۹؛ غلا ۶:۱۰) حال، چگونه میتوانیم به مردم توجه و علاقهٔ قلبیمان را نشان دهیم؟
۲. بهترین راهی که میتوانیم به دیگران دلسوزی نشان دهیم، چیست؟
۲ فعالیتی همراه با همدردی و دلسوزی: تنها خدا، منشأ دلگرمی واقعی و همیشگی است. (۲قر ۱:۳، ۴) یَهُوَه ما را ترغیب میکند که در نشان دادن «دلسوزی» به دیگران، او را سرمشق قرار دهیم و به ما فرمان داده است که خبر خوش پادشاهی خدا را به گوش آنان برسانیم. (۱پطر ۳:۸) شرکت فعال ما در خدمت موعظه، بهترین راهی است که میتوانیم «شکستهدلان» را دلگرم سازیم؛ چون که پادشاهی خدا، تنها امید واقعی برای رنجدیدگان است. (اشع ۶۱:۱) از آنجا که یَهُوَه دلسوز خادمانش است، به زودی شرارت را از میان بر میدارد و دنیای جدید عادل خود را برقرار میکند. — ۲پطر ۳:۱۳.
۳. چگونه میتوانیم دیدی همچون عیسی به مردم داشته باشیم؟
۳ دیدی همچون عیسی به مردم داشته باشیم: زمانی که عیسی به گروه بزرگی از مردم موعظه میکرد، به همهٔ آنان توجه داشت. او پی برد که تکتک آنان نیاز به کمک دارند تا با خدا رابطهای نزدیک داشته باشند. آنان همچون گوسفندانی بودند که شبانی نداشتند تا هدایتشان کند. عیسی دلش به حال آنان سوخت و بر آن شد که با بردباری به آنان آموزش دهد. (مرق ۶:۳۴) اگر دیدی همچون عیسی به مردم داشته باشیم، ما هم برانگیخته میشویم تا دلسوزی قلبیمان را به تکتک آنان نشان دهیم. این امر در نحوهٔ بیان و حالت چهرهمان مشخص میشود. همچنین به خدمت موعظه در زندگیمان اولویت میدهیم و گفتگوهایمان را با وضعیت افراد هماهنگ میکنیم. — ۱قر ۹:۱۹-۲۳.
۴. چرا باید ‹خود را با شفقّت ملبّس سازیم›؟
۴ امروزه عدهٔ بسیاری از همهٔ امّتها، با عشق و علاقه پذیرای پیام پادشاهی خدا هستند و از علاقه و توجهای که خادمان خدا به آنان نشان میدهند، قدردانند. همچنان که ‹خود را با شفقّت ملبّس میسازیم،› یَهُوَه خدای مهربان و دلسوزمان را نیز جلال میدهیم و مورد رضایت او قرار میگیریم. — کول ۳:۱۲.