آماده کردن تکالیف این برنامهٔ آموزشی
هر تکلیفی که در برنامهٔ آموزش خدمت مسیح به شما واگذار می‌شود، فرصتی برای پیشرفتتان است. اگر در این راه، جدّی و کوشا باشید، هم خود متوجه پیشرفتتان خواهید شد، هم دیگران. (۱تیمو ۴:۱۵) در این برنامهٔ آموزشی می‌توانید مهارت‌ها و توانایی‌های خود را بالا برید.
آیا از این که در مقابل جماعتتان صحبت کنید، مضطرب می‌شوید؟ این امر طبیعی است؛ حتی اگر مدتی است که برای شرکت در این برنامهٔ آموزشی ثبت‌نام کرده‌اید. اما شما می‌توانید با در نظر داشتن چند نکته از اضطراب خود بکاهید. برای مثال، تلاش کنید مرتباً در خانه مطلبی را با صدای بلند بخوانید. همچنین در جلسات مسیحی پاسخ دهید و اگر مبشّر هستید مرتباً به خدمت موعظه بروید. بدین سان به صحبت کردن در مقابل دیگران عادت می‌کنید. به‌علاوه، تکلیفتان را از مدت‌ها پیش از ارائهٔ آن آماده کنید و با صدای بلند آن را تمرین کنید. به یاد داشته باشید که شما تکلیفتان را در محیطی گرم و دوستانه ارائه خواهید داد. پیش از انجام دادن هر تکلیف به یَهُوَه دعا کنید. او با سخاوت تمام، روح‌القدس خود را در اختیار خادمانش که خواهان آن هستند، قرار می‌دهد.—لو ۱۱:۱۳؛ فیلیپ ۴:۶، ۷.
فروتن باشید و از خود انتظار بیش از حد نداشته باشید. کسب تجربه در سخنرانی و مهارت در آموزش نیاز به زمان دارد. (میکا ۶:۸) اگر به تازگی برای شرکت در این برنامهٔ آموزشی ثبت‌نام کرده‌اید، انتظار نداشته باشید که از همان ابتدا، تکلیف یا گفتارتان بی‌عیب و نقص باشد. اما بکوشید هر بار بر یک نکتهٔ سخنوری تمرکز کنید. در این کتاب برای هر نکتهٔ سخنوری درسی آمده است. پس درسی را که به آن نکته مربوط می‌شود، بررسی کنید. در صورت امکان تمرینی را که در انتهای آن درس آمده است نیز انجام دهید. با این کار پیش از این که تکلیف خود را در جماعت انجام دهید، در به‌کارگیری نکات آن درس تجربه کسب می‌کنید. بدین ترتیب، پیشرفت خواهید کرد.
خواندن در مقابل جماعت
هنگامی که می‌خواهید خود را برای خواندن متنی در مقابل جماعت آماده کنید، به یاد داشته باشید که خواندن صحیح صرفاً به زبان آوردن کلمات نیست. سعی کنید مفهوم متن را به‌خوبی درک کنید. بنابراین، پس از گرفتن تکلیف، هر چه زودتر برای درک مفهوم آن، متن را بخوانید. بکوشید که به نکتهٔ هر جمله و ایده‌ای که در هر بند بسط داده شده است، پی ببرید. بدین ترتیب هنگام خواندن می‌توانید افکار را به‌دقت و با احساسی صحیح انتقال دهید. در صورت امکان، تلفظ صحیح کلمات ناآشنا را در لغتنامه بیابید. سعی کنید بر متن تسلّط پیدا کنید. والدین می‌توانند به کودک یا نوجوانشان در این راه یاری رسانند.
آیا خواندن قسمتی از کتاب مقدّس یا خواندن یکی از مقالات برج دیده‌بانی به شما واگذار شده است؟ اگر این نشریات به صورت صوتی به زبان شما موجود است، گوش دادن به آن و توجه به نکاتی از قبیل تلفظ کلمات، تأکیدها، بالا و پایین بردن بلندی صدا و این که چه کلماتی با هم خوانده می‌شود، بسیار مفید خواهد بود. سپس هنگام خواندن همان متن، این نکات را در نظر داشته باشید.
وقتی می‌خواهید تکلیف خود را شروع کنید، درس مربوط به نکتهٔ سخنوری را که برای شما تعیین شده است، به‌دقت بررسی کنید. پس از این که تکلیفتان را چندین بار با صدای بلند خواندید، در صورت امکان آن درس را بار دیگر مرور کنید. بکوشید که توصیه‌های آن را تا جای ممکن به کار گیرید.
این آموزش‌ها در خدمت موعظه نیز مفید واقع می‌شود. در این فعالیت از فرصت‌های بسیاری برخوردارید تا مطلبی را برای دیگران بخوانید. کلام خدا قدرت دارد زندگی مردم را تغییر دهد. از این رو، اهمیت دارد که شما آیات را به‌خوبی بخوانید. (عبر ۴:۱۲) انتظار نداشته باشید با انجام دادن یک یا دو تکلیف، بر تمام جوانب خواندن صحیح تسلّط پیدا کنید. پولُس رسول به یکی از پیران مسیحی که سالیان سال تجربه داشت چنین نوشت: ‹در خواندن برای عموم، کوشا باش.›—۱تیمو ۴:۱۳.
وقتی موضوع و چارچوبی به شما داده می‌شود
وقتی در این برنامهٔ آموزشی به شما تکلیفی واگذار می‌شود که باید در چارچوبی خاص اجرا شود، چگونه باید آن را آماده کنید؟
سه جنبهٔ مهم را باید در نظر داشت: ۱) موضوع تعیین‌شده ۲) چارچوب نمایش و مخاطب ۳) نکتهٔ سخنوری که برای شما تعیین شده است.
پیش از جمع‌آوری اطلاعات در خصوص موضوع تکلیفتان، خوب فکر کنید که چارچوبتان چیست و مخاطبتان کیست؛ زیرا این دو عامل مستقیماً به محتوای گفتار شما و نحوهٔ اجرای آن مربوط می‌شود. در چه چارچوبی می‌خواهید نمایش را اجرا کنید؟ آیا در این نمایش باید خبر خوش را به شخصی آشنا برسانید یا فردی غریبه؟ آیا این شخص از شما مسن‌تر است یا جوان‌تر؟ مخاطبتان ممکن است چه دیدی نسبت به موضوع مورد بحث داشته باشد؟ او ممکن است تا چه حد از آن موضوع آگاهی داشته باشد؟ شما از گفتگو با او چه هدفی دارید؟ پاسخ به این پرسش‌ها به شما کمک می‌کند که تکلیفتان را به بهترین نحو آماده کنید.
در کجا می‌توانید اطلاعاتی در مورد موضوع تکلیف خود بیابید؟ به صفحات ۳۳ تا ۳۸ این کتاب در فصل «چگونه باید تحقیق کرد؟» مراجعه کنید. این فصل را بخوانید و سپس از ابزار تحقیقاتی‌ای که در اختیار دارید، استفاده کنید. اغلب، اطلاعات بسیاری خواهید یافت و واضح است که نمی‌توانید از همهٔ آن اطلاعات استفاده کنید. پس تا حدّی اطلاعات را بخوانید که ببینید از چه زوایایی می‌توانید موضوع را بسط دهید. طی این بررسی، چارچوب تکلیف و مخاطبتان را نیز مد نظر داشته باشید. همچنین از اطلاعاتی که برای نمایشتان مناسب است، یادداشت بردارید.
پیش از دسته‌بندی نکات و انتخاب جزئیاتی که می‌خواهید به کار برید، درس مربوط به نکتهٔ سخنوری را که برای شما تعیین شده است، بررسی کنید. به یاد داشته باشید که یکی از هدف‌های مهم از انجام این تکلیف، به‌کارگیری توصیه‌های آن درس است.
اجرای نمایش در زمان تعیین‌شده مهم است تا بتوانید سخنان خود را با نتیجه‌گیری پایان دهید؛ زیرا پس از اتمام وقت، علامتی داده می‌شود که وقتتان به پایان رسیده است. البته، در خدمت موعظه اغلب وقتمان بدین شکل محدود نیست. پس هنگام آماده کردن تکلیف خود، زمان تعیین‌شده را در نظر داشته باشید، اما به نحوهٔ آموزش بیشتر اهمیت دهید.
سخنی در خصوص چارچوب. پیشنهادات صفحهٔ ۸۲ را در مورد چارچوب بررسی کنید و یکی از آن‌ها را که برای خدمت موعظه‌تان مفید است و با موضوع تعیین‌شده برای تکلیفتان هماهنگی دارد، انتخاب کنید. اگر مدت‌هاست که در این برنامهٔ آموزشی شرکت می‌کنید، این را فرصتی برای پیشرفت بدانید و مهارت‌های دیگری برای خدمت موعظه‌تان کسب کنید.
اگر چارچوبی برایتان تعیین شده است، با کمال میل آن را بپذیرید. توضیحات و شرایطی که در بسیاری از چارچوب‌ها داده شده است، در خصوص بشارت در خدمت موعظه است. البته ممکن است شما تا به حال در چارچوبی که برایتان تعیین شده است، موعظه نکرده باشید. در این صورت برای یافتن اطلاعات بیشتر با مبشّرانی گفتگو کنید که در آن شرایط موعظه کرده‌اند. در صورت امکان سعی کنید پیش از اجرای نمایشتان موضوع تعیین‌شده را در موقعیتی واقعی و مشابه چارچوب نمایشتان برای کسی توضیح دهید. این کار به شما کمک می‌کند که به یکی از هدف‌های مهم این برنامهٔ آموزشی برسید.
گفتار در جماعت
گاه از برادران خواسته می‌شود که گفتاری کوتاه در مقابل جماعت ایراد کنند. هنگام آماده کردن چنین گفتارهایی، باید تقریباً همان نکاتی را در نظر گرفت که پیش‌تر برای تکالیفی دارای چارچوبی خاص ذکر شد. تفاوت اصلی این دو تکلیف در واقع مخاطب و نحوهٔ ارائهٔ آن‌هاست.
بجاست گفتار خود را به گونه‌ای آماده کنید که تا حد امکان همهٔ حضار از آن فایده ببرند. اکثر حاضران با تعالیم پایه‌ای کتاب مقدّس آشنا هستند و احتمالاً با موضوعی که می‌خواهید در مورد آن صحبت کنید، به‌خوبی آشنایی دارند. در نظر بگیرید که آنان در مورد آن موضوع چه می‌دانند و سعی کنید آن را به نحوی ارائه دهید که آنان نیز فایده ببرند. از خود بپرسید: ‹چگونه می‌توانم با کمک این سخنرانی، هم حس قدردانی خود را نسبت به یَهُوَه بالا ببرم و هم چنین حسی در حضار خود ایجاد کنم؟ چه نکاتی در مطالب گفتار وجود دارد که ما را در تشخیص خواست خدا یاری می‌رساند؟ مطالب آن چگونه ما را یاری می‌کند که در این دنیایی که به اشکال مختلف امیال نَفْسانی را ترویج می‌دهد، تصمیماتی درست بگیریم؟› (افس ۲:۳) برای پاسخ به این پرسش‌ها و یافتن نکاتی مفید نیاز به تحقیق و بررسی دارید. هنگام اشاره به آیات، تنها به خواندن آن‌ها اکتفا نکنید. روی آیات استدلال کنید و آن‌ها را مبنای گفته‌های خود قرار دهید. (اعما ۱۷:۲، ۳) بیش از حد، مطلب در گفتار خود نگنجانید. گفتار خود را به گونه‌ای ارائه دهید که گفته‌هایتان در خاطر شنوندگان باقی بماند.
هنگام آماده کردن گفتار خود، نحوهٔ ارائهٔ آن را نیز از نظر دور ندارید. نحوهٔ ارائهٔ گفتارتان از اهمیت بسیاری برخوردار است. پس بجاست آن را با صدای بلند تمرین کنید. به علاوه، همچنان که تلاش می‌کنید نکات سخنوری‌ای را که در این کتاب آمده است، مطالعه و به کار گیرید، کیفیت گفتارهایتان بالاتر می‌رود. چه به تازگی سخنرانی ایراد می‌کنید، چه سخنرانی پرتجربه هستید، گفتارهای خود را خوب تمرین کنید تا بتوانید آن را با اعتقادی راسخ و احساسی مناسب ارائه دهید. پس هر بار که تکلیفی به شما واگذار می‌شود، با نعمت پرارزشی که دارید، یعنی نعمت تکلّم، یَهُوَه خدا را جلال دهید.—مز ۱۵۰:۶.