گوسفندان یَهُوَه به مراقبت دلسوزانه نیازمندند

‏«بدانید که یَهُوَه خداست .‏ .‏ .‏ ما قوم او هستیم و گوسفندان مرتع او.‏»‏‏—‏مزمور ۱۰۰:‏۳‏.‏

۱.‏ رفتار یَهُوَه با خادمانش چگونه است؟‏

یَهُوَه شبان بزرگ است.‏ اگر خادم او باشیم،‏ به ما به عنوان گوسفندان خود نظر می‌افکند و از ما دلسوزانه مراقبت می‌کند.‏ پدر آسمانی ما،‏ به ما تسلی و نیرویی تازه می‌دهد،‏ و ما را «بخاطر نام خود براههای عدالت» هدایت می‌نماید.‏ (‏مزمور ۲۳:‏۱-‏۴‏)‏ شبان نیکو،‏ عیسی مسیح،‏ آنقدر به ما علاقه‌مند است که جان خود را برای ما فدا کرد.‏—‏یوحنا ۱۰:‏۷-‏۱۵‏.‏

۲.‏ قوم خدا خود را در چه موقعیتی می‌یابند؟‏

^۲ ما به عنوان کسی که مورد مراقبت دلسوزانه قرار می‌گیرد،‏ می‌توانیم همراه با مزمورنویس بگوییم:‏ «‏خداوند را با شادی عبادت نمائید و بحضور او با ترنّم بیائید.‏ بدانید که یَهُوَه خداست او ما را آفرید.‏ ما قوم او هستیم و گوسفندان مرتع او.‏» (‏مزمور ۱۰۰:‏۲،‏ ۳‏)‏ بله،‏ ما شاد و ایمن هستیم.‏ چنان است که گویی در آغلی که دیوارهای سنگی محکمی دارد،‏ از دست یغماگران شریر در امانیم.‏—‏اعداد ۳۲:‏۱۶؛‏ ۱سموئیل ۲۴:‏۳؛‏ صفنیا ۲:‏۶‏.‏

شبانان راغب برای گله

۳.‏ پیران منتصب مسیحی چه رفتاری با گلهٔ خدا دارند؟‏

^۳ جای تعجب نیست که به عنوان گوسفندان خدا مسرور هستیم!‏ پیران منصوب،‏ در بین ما هدایت را به عهده می‌گیرند.‏ آنها خود را ‹حکمران نمی‌سازند› و بر ما سَروَری نمی‌کنند،‏ یا سعی نمی‌نمایند بر ایمان ما آقایی کنند.‏ (‏اعداد ۱۶:‏۱۳؛‏ متی ۲۰:‏۲۵-‏۲۸؛‏ ۲قرنتیان ۱:‏۲۴؛‏ عبرانیان ۱۳:‏۷‏)‏ بلکه شبانان بامحبتی هستند که پند پطرس رسول را به کار می‌برند:‏ «گلهٔ خدا را که در میان شما است بچرانید و نظارت آنرا بکنید نه بزور بلکه برضامندی و نه بجهة سود قبیح بلکه برغبت.‏ و نه چنانکه بر قسمتهای خود خداوندی بکنید بلکه بجهة گله نمونه باشید.‏» (‏۱پطرس ۵:‏۲،‏ ۳‏)‏ پولس رسول به پیران همقطار خود گفت:‏ «پس نگاه دارید خویشتن و تمامئ آن گله را که روح‌القدس شما را بر آن اُسْقُف [«سرپرستان،‏» د ج‏] مقرّر فرمود تا کلیسای خدا را رعایت کنید که آنرا بخون خود خریده است.‏» و چقدر این گوسفندان سپاسگزار هستند که این مردان که روح‌القدس،‏ آنان را منصوب کرده است،‏ ‹بر گله ترحم خواهند نمود›!‏—‏اعمال ۲۰:‏۲۸-‏۳۰‏.‏

۴.‏ چارلز ت.‏ راسل به سبب چه نوع رابطه‌ای که با گله داشت،‏ معروف بود؟‏

^۴ عیسی به جماعتها «بخششها» داد،‏ عده‌ای را به صورت «پاستور» یا شبان بخشید که با شیوه‌ای دلسوزانه با گلهٔ یَهُوَه رفتار می‌کنند.‏ (‏افسسیان ۴:‏۸،‏ ۱۱‏؛‏ ترجمهٔ کینگ جیمز‏)‏ یکی از این مردان،‏ چارلز ت.‏ راسل،‏ اولین رئیس انجمن برج دیده‌بانی بود.‏ او به علت فعالیتهای محبت‌آمیز و پرمهر خود در شبانی گله،‏ تحت نظر شبان اصلی،‏ عیسی مسیح،‏ پاستور راسل نامیده شد.‏ امروزه،‏ پیران مسیحی به وسیلهٔ هیئت اداره‌کنندهٔ شاهدان یَهُوَه منصوب می‌شوند،‏ و دقت می‌شود تا کلمه‌هایی مانند «پاستور،‏» «پیر،‏» یا «معلم» به عنوان لقب مورد استفاده قرار نگیرند.‏ (‏متی ۲۳:‏۸-‏۱۲‏)‏ با وجود این،‏ پیران کنونی کار پاستوری یا شبانی را به نفع گوسفندان مرتع یَهُوَه انجام می‌دهند.‏

۵.‏ چرا افراد جدید باید با پیران منصوب در جماعت مسیحی آشنا شوند؟‏

^۵ پیران،‏ نقش مهمی را به عنوان شبان در پیشرفت روحانی افراد جدید ایفا می‌کنند.‏ از اینرو،‏ کتاب جدید معرفتی که بشر را به زندگی جاودانی هدایت می‌کند،‏ در صفحهٔ ۱۶۸ چنین می‌گوید:‏ «با پیران منصوب در جماعت آشنا شوید.‏ آنها در به کاربردن معرفت خدایی تجربهٔ فراوانی دارند،‏ زیرا شرایطی را که کتاب مقدس برای سرپرستان قائل شده است دارا هستند.‏ (‏۱تیموتاؤس ۳:‏۱-‏۷؛‏ تیطس ۱:‏۵-‏۹‏)‏ اگر برای غلبه بر عادت یا خصلتی که با شرایط خدا مغایرت دارد،‏ به کمک روحانی نیاز پیدا کردید،‏ در مراجعه به یکی از آنان درنگ نکنید.‏ شما درخواهید یافت که پیران تذکر پولس را به کار می‌گیرند:‏ ‹کوتاه دلانرا دلداری دهید و ضعفا را حمایت کنید و با جمیع مردم تحمّل کنید.‏›—‏۱تسالونیکیان ۲:‏۷،‏ ۸؛‏ ۵:‏۱۴‏.‏»‏

هنگامی که افراد جدید بخواهند موعظه کنند

۶.‏ چنانچه یک شاگرد کتاب مقدس بخواهد اعلام‌کنندهٔ ملکوت شود،‏ چه رویه‌ای دنبال می‌شود؟‏

^۶ پس از اینکه یک شاگرد کتاب مقدس،‏ معرفت کسب کرد و مدتی در جلسات حاضر شد،‏ ممکن است بخواهد اعلام‌کنندهٔ ملکوت،‏ و واعظ بشارت شود.‏ (‏مرقس ۱۳:‏۱۰‏)‏ اگر چنین است،‏ شاهدی که مطالعهٔ کتاب مقدس با او را اداره می‌کند،‏ باید با سرپرست مسئول تماس حاصل نماید و این سرپرست ترتیبی خواهد داد که یکی از پیران کمیتهٔ خدمت در جماعت و یک پیر دیگر،‏ با شاگرد کتاب مقدس و معلمش ملاقات نمایند.‏ این گفتگو بر اساس کتاب سازمان‌یافته برای به انجام رساندن خدمت روحانی خود،‏ صفحه‌های ۹۸ و ۹۹ خواهد بود.‏ چنانچه این دو پیر مشاهده نمایند که فرد جدید به تعالیم بنیادی کتاب مقدس معتقد می‌باشد و خود را با اصول خدا تطبیق داده است،‏ به وی خواهند گفت که برای شرکت در موعظهٔ علنی واجد شرایط است.‏a وقتی که او با دادن گزارش خدمت موعظه،‏ موعظهٔ خود را گزارش می‌دهد،‏ این گزارش در کارت ثبت اعلام‌کننده در جماعت که به اسم او نوشته می‌شود،‏ وارد خواهد شد.‏ این فرد جدید اکنون می‌تواند همراه با میلیونها نفر دیگر که با شادمانی ‹کلام خدا را موعظه می‌کنند،‏› کار شهادت خود را گزارش دهد.‏ (‏اعمال ۱۳:‏۵‏)‏ این موضوع که او اعلام‌کنندهٔ تعمیدنیافته است،‏ در جماعت اعلام خواهد شد.‏

۷،‏ ۸.‏ از چه راههایی می‌توان به اعلام‌کنندهٔ تعمیدنیافته کمکی را که در موعظه لازم است،‏ ارائه داد؟‏

^۷ یک اعلام‌کنندهٔ تعمیدنیافته به کمک پیران و مسیحیان مجرب دیگر نیازمند است.‏ برای مثال،‏ پیشرفت روحانی وی برای اداره‌کنندهٔ مطالعهٔ کتاب جماعت،‏ مطالعه‌ای که آن اعلام‌کننده در آن حاضر می‌شود،‏ حائز اهمیت است.‏ شاید برای اعلام‌کنندهٔ جدید مشکل باشد که در کار خانه به خانه به طور مؤثری صحبت کند.‏ (‏اعمال ۲۰:‏۲۰‏)‏ او احتمالاً پذیرای کمک،‏ بویژه از سوی کسی که مطالعهٔ کتاب مقدس با او را اداره می‌کند خواهد بود،‏ مطالعه‌ای که از روی کتاب معرفت است.‏ چنین کمک سودمندی بجاست،‏ زیرا عیسی مسیح شاگردان خویش را برای موعظه آماده کرد.‏—‏مرقس ۶:‏۷-‏۱۳؛‏ لوقا ۱۰:‏۱-‏۲۲‏.‏

^۸ اگر قرار است موعظهٔ ما ثمربخش باشد،‏ آمادگی خوب و پیشاپیش،‏ ضروری است.‏ به این دلیل،‏ این دو اعلام‌کننده می‌توانند ابتدا معرفی‌هایی را که در شماره‌های ماهانهٔ خدمت ملکوتی ما پیشنهاد می‌شوند،‏ با یکدیگر تمرین کنند.‏ هنگامی که آنها خدمت خود را برای موعظه آغاز می‌نمایند،‏ آن یکی که تجربهٔ بیشتری دارد،‏ می‌تواند جلوی اولین و یا دومین در،‏ صحبت را شروع کند.‏ پس از مقدمه‌ای دوستانه،‏ هر دو اعلام‌کننده می‌توانند در دادن شهادت سهیم باشند.‏ همکاری در موعظه به مدت چند هفته،‏ می‌تواند به بازدیدهای مفید و حتی مطالعهٔ خانگی کتاب مقدس از روی کتاب معرفتی که بشر را به زندگی جاودانی هدایت می‌کند،‏ منجر شود.‏ اعلام‌کننده‌ای که از تجربهٔ بیشتری برخوردار است می‌تواند مطالعه را برای مدتی اداره کرده و سپس آن را به اعلام‌کنندهٔ جدید ملکوت محول نماید.‏ اگر شاگرد کتاب مقدس قدردانی خود را نسبت به معرفت خدا نشان دهد،‏ چقدر باعث خوشحالی هر دو اعلام‌کننده خواهد شد!‏

۹.‏ هنگامی که یک اعلام‌کننده اشتیاق خود را برای تعمید یافتن نشان می‌دهد،‏ چه ترتیباتی داده می‌شوند؟‏

^۹ همچنانکه یک اعلام‌کنندهٔ تعمیدنیافته از لحاظ روحانی پیشرفت حاصل می‌کند،‏ می‌تواند خود را در دعا به خدا وقف نماید و خواهان این باشد که تعمید شود.‏ (‏با مرقس ۱:‏۹-‏۱۱ مقایسه شود.‏)‏ او باید با سرپرست مسئول جماعت در مورد اشتیاق خود برای تعمید یافتن،‏ صحبت کند و سرپرست ترتیبی خواهد داد که پیران،‏ پرسشهای کتابچهٔ تعالیم اساسی کتاب مقدس را با اعلام‌کننده مرور نمایند.‏ پرسشها به چهار بخش تقسیم شده‌اند که در صورت امکان می‌توانند توسط سه پیر مختلف،‏ در سه نشست مورد بحث و مذاکره قرار گیرند.‏ اگر آنان موافق باشند که اعلام‌کنندهٔ تعمیدنیافته،‏ درکی معقولانه از تعالیم کتاب مقدس دارد و از حیثهای دیگر نیز واجد شرایط می‌باشد،‏ به وی خواهند گفت که می‌تواند تعمید یابد.‏ او در نتیجه با وقف و تعمید خود،‏ برای نجات ‹نشانه‌گذاری› می‌شود.‏—‏حزقیال ۹:‏۴-‏۶‏.‏

مواجهه با نیازهای خاص

۱۰.‏ یک فرد چگونه می‌تواند پس از تکمیل مطالعهٔ کتاب معرفت و تعمید یافتن،‏ دانش خود را که بر پایهٔ نوشته‌های مقدس است،‏ افزایش دهد؟‏

^۱۰ پس از اینکه فردی مطالعهٔ کتاب مقدس را از روی کتاب معرفت به پایان رساند و تعمید یافت،‏ لزومی به اداره کردن مطالعه‌ای رسمی با او از روی یک کتاب دوم،‏ مانند متحد در پرستش تنها خدای حقیقی،‏ وجود ندارد.‏b البته،‏ شخصی که تازه تعمید یافته است،‏ هنگامی که برای جلسات مسیحی حاضر می‌کند و به طور منظم و مرتب در جلسات حاضر می‌شود،‏ چیزهای بسیاری خواهد آموخت.‏ هنگامی که تشنگی وی او را برمی‌انگیزد تا به طور خصوصی نشریات مسیحی را بخواند و مطالعه نماید،‏ و دربارهٔ موضوعات کتاب مقدس با هم‌ایمانان خود بحث و گفتگو کند،‏ به دانش و معرفت بیشتری دست خواهد یافت.‏ اما در صورتی که نیازهای خاصی به وجود آید،‏ چه می‌توان کرد؟‏

۱۱.‏ الف)‏ پَرِسْکلَّه و اکیلا چگونه به اپلس کمک کردند؟‏ ب)‏ چگونه می‌توان به فرد جوانی که تازه تعمید یافته و در فکر ازدواج است،‏ کمک نمود؟‏

^۱۱ حتی اپلس که «در کتاب توانا بود» و بدرستی دربارهٔ عیسی تعلیم می‌داد،‏ هنگامی که پَرِسْکلَّه و اکیلا که دو مسیحی باتجربه بودند «او را .‏ .‏ .‏ نزد خود آوردند و بدقّتِ تمام طریق خدا را بدو آموختند،‏» وی فایده برد.‏ (‏اعمال ۱۸:‏۲۴-‏۲۶‏؛‏ با اعمال ۱۹:‏۱-‏۷ مقایسه شود.‏)‏ بنابراین،‏ تصور کن که جوانی بتازگی تعمید یافته و در فکر این است که همسری جستجو کرده و ازدواج نماید.‏ یک مسیحی باتجربه‌تر می‌تواند او را یاری دهد تا اطلاعاتی را دربارهٔ این موضوع در نشریات برج دیده‌بانی بیابد.‏ مثلاً،‏ اطلاعات مفیدی در این زمینه در کتاب پرسشهای جوانان—‏پاسخهایی که کاربرد دارند‏،‏ بخش ۷ (‏انگل‍.‏)‏،‏ درج شده است.‏c اعلام‌کننده‌ای که مطالعهٔ کتاب مقدس با او را اداره می‌کرد می‌تواند دربارهٔ این مطلب با فرد جدید گفتگو نماید؛‏ هرچند این مستلزم مطالعه‌ای دائمی نیست.‏

۱۲.‏ چه کمکی می‌توان برای زن و شوهری که بتازگی تعمید یافته‌اند و با مشکلات مواجه هستند،‏ فراهم نمود؟‏

^۱۲ مثال دیگری را در نظر بگیر.‏ شاید زن و شوهری که تازه تعمید یافته‌اند برایشان مشکل است که اصول خدایی را به کار ببندند.‏ آنها ممکن است با پیری مشورت نمایند که بتواند چند عصر را برایشان وقت گذاشته و راجع به آیه‌ها با آنان گفتگو کند و توجه‌شان را به سوی اطلاعاتی که در نشریات برج دیده‌بانی یافت می‌شوند،‏ معطوف نماید.‏ ولی،‏ این پیر یک مطالعهٔ دائمی کتاب مقدس را دوباره با آن زوج برقرار نخواهد کرد.‏

اگر فرد جدیدی خطا کند

۱۳.‏ چرا پیران جماعت باید نسبت به فردی که تازه تعمید یافته ولی نادم است،‏ رحمت نشان دهند؟‏

^۱۳ پیران از شبان بزرگ،‏ یَهُوَه،‏ تقلید می‌کنند که می‌گوید:‏ «من گوسفندان خود را خواهم چرانید .‏ .‏ .‏ شکسته‌ها را شکسته‌بندی نموده بیمارانرا قوّت خواهم داد.‏» (‏حزقیال ۳۴:‏۱۵،‏ ۱۶؛‏ افسسیان ۵:‏۱‏)‏ یهودای شاگرد،‏ در توافق با این روح،‏ ترغیب کرد که به مسیحیان مسح‌شده‌ای که شک و تردید داشتند یا مرتکب گناه شده بودند،‏ رحمت نشان داده شود.‏ (‏یهودا ۲۲،‏ ۲۳‏)‏ از آنجایی که بحق،‏ خیلی بیشتر از این از مسیحیان باتجربه انتظار داریم،‏ پس به طور حتم باید نسبت به کسی که تازه تعمید یافته—‏یک برهٔ محض—‏که خطا می‌کند ولی نادم است،‏ رحمت نشان داده شود.‏ (‏لوقا ۱۲:‏۴۸؛‏ ۱۵:‏۱-‏۷‏)‏ از اینرو پیران،‏ که ‹برای یَهُوَه داوری می‌نمایند،‏› از اینگونه گوسفندان مراقبت دلسوزانه‌ای به عمل می‌آورند و با روحیه‌ای آرام،‏ دوباره آنان را اصلاح می‌کنند.‏—‏۲تواریخ ۱۹:‏۶؛‏ اعمال ۲۰:‏۲۸،‏ ۲۹؛‏ غلاطیان ۶:‏۱‏.‏d

۱۴.‏ وقتی اعلام‌کننده‌ای که تازه تعمید یافته است مرتکب گناه جدیی می‌شود،‏ چه کاری باید انجام داد،‏ و چگونه می‌توان به وی کمک نمود؟‏

^۱۴ سپس تصور کن،‏ اعلام‌کننده‌ای که تازه تعمید یافته است،‏ در گذشته مشکل میگساری داشته و در دو یا سه موقعیت زیاده‌روی می‌کند.‏ یا شاید بر عادت استعمال دخانیات که مدت طولانیی درگیر آن بود غلبه کرده است،‏ لیکن تسلیم این وسوسه می‌شود که یک یا دو بار در خلوت سیگار بکشد.‏ حتی اگر برادر جدیدمان نزد خدا برای بخشش دعا کرده باشد،‏ باید از یک پیر کمک بخواهد تا این گناه به صورت عادت درنیاید.‏ (‏مزمور ۳۲:‏۱-‏۵؛‏ یعقوب ۵:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ هنگامی که او خطای خویش را برای یکی از پیران بیان می‌کند،‏ آن پیر باید سعی نماید فرد جدید را با شیوه‌ای رحیمانه دوباره اصلاح کند.‏ (‏مزمور ۱۳۰:‏۳‏)‏ پندی که از روی کتاب مقدس است می‌تواند برای کمک به او بسنده باشد تا از آن به بعد برای پایهای خود راههای راست بسازد.‏ (‏عبرانیان ۱۲:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ این پیر،‏ اوضاع و احوال را با سرپرست مسئول در جماعت،‏ در میان خواهد گذاشت تا دریابد که چه کمکهای بیشتری را باید ارائه دهد.‏

۱۵.‏ در بعضی از موارد،‏ هنگامی که شخص تازه تعمید یافته گناه می‌کند،‏ انجام چه کاری ضروریست؟‏

^۱۵ در برخی موارد شاید کارهای دیگری نیاز باشد.‏ اگر بدنامی،‏ خطری برای گله،‏ یا مشکلات جدی دیگری در میان باشد،‏ هیئت پیران دو پیر را برای رسیدگی به موضوع تعیین می‌کند.‏ چنانچه این پیران دریابند که مسئله به اندازهٔ کافی جدی،‏ و تشکیل کمیتهٔ قضایی ضروریست،‏ باید این امر را به هیئت پیران گزارش دهند.‏ سپس هیئت پیران کمیتهٔ قضاییی را منصوب می‌کند تا شخص خطاکار را یاری دهد.‏ کمیتهٔ قضایی باید با او به شیوه‌ای دلسوزانه رفتار نماید.‏ سعی آنان باید در این باشد که وی را از روی آیه‌های کتاب مقدس دوباره اصلاح کنند.‏ اگر او نسبت به تلاشهای پرمهر کمیتهٔ قضایی واکنش مثبت نشان دهد،‏ آنگاه آنان می‌توانند تصمیم بگیرند که آیا عدم استفاده از وی برای مدتی در وظایف روی صحنه در جلسات تالار ملکوت مفید خواهد بود،‏ و آیا می‌توان به وی اجازه داد که در جلسات اظهارنظر کند.‏

۱۶.‏ پیران برای کمک به شخص خطاکار چه کاری می‌توانند انجام دهند؟‏

^۱۶ در صورتی که شخص خطاکار واکنش مثبت نشان دهد،‏ یک یا دو پیری که در کمیتهٔ قضایی شرکت دارند می‌توانند به منظور تقویت ایمان وی و ایجاد قدردانی در او نسبت به معیارهای عادلانهٔ خدا،‏ دیدار شبانی را انجام دهند.‏ هر یک از آنان می‌تواند هر چند وقت یکبار با او به خدمت موعظه برود.‏ آنها می‌توانند چند بحث و گفتگو از روی کتاب مقدس با او داشته باشند،‏ و در صورت امکان،‏ مقاله‌های مناسبی را از برج دیده‌بانی و بیدار شوید!‏ به کار ببرند ولی یک مطالعهٔ دائمی کتاب مقدس را برقرار ننمایند.‏ شخص خطاکار،‏ با چنین مراقبت دلسوزانه‌ای می‌تواند در روزهایی که پیش رو دارد،‏ برای مقابله با ضعفهای جسم تقویت شود.‏

۱۷.‏ چنانچه یک خطاکار تعمیدیافته توبه نکند و از روال گناهکارانهٔ خود دست نکشد،‏ چه قدمهایی برداشته می‌شوند؟‏

^۱۷ البته،‏ تازه تعمید یافتن عذر موجهی برای این نیست که شخص،‏ بدون توبه و پشیمانی مرتکب گناه شود.‏ (‏عبرانیان ۱۰:‏۲۶،‏ ۲۷؛‏ یهودا ۴‏)‏ اگر هر خطاکار تعمیدیافته‌ای توبه نکند و از روال گناهکارانهٔ خود دست نکشد،‏ از جماعت اخراج خواهد شد.‏ (‏۱قرنتیان ۵:‏۶،‏ ۱۱-‏۱۳؛‏ ۲تسالونیکیان ۲:‏۱۱،‏ ۱۲؛‏ ۲یوحنا ۹-‏۱۱‏)‏ هنگامی که این اقدام،‏ ضروری به نظر برسد،‏ هیئت پیران یک کمیتهٔ قضایی را انتخاب خواهد کرد.‏ چنانچه اخراج صورت گیرد،‏ این اعلامیهٔ کوتاه بیان خواهد شد:‏ «.‏ .‏ .‏ اخراج شده است.‏»‏e

آنان را یاری دهید تا «به سوی بلوغ پیش بروند»‏

۱۸.‏ چرا می‌توانیم مطمئن باشیم مسیحیانی که تازه تعمید یافته‌اند و افراد دیگر همیشه چیزهای بیشتری برای یادگیری دربارهٔ یَهُوَه و ارادهٔ او خواهند داشت؟‏

^۱۸ اکثر خادمان خدا در گله باقی خواهند ماند.‏ خوشبختانه،‏ هر یک از ما نیز می‌توانیم به پدر آسمانیمان نزدیکتر شویم زیرا همیشه قادر خواهیم بود که دربارهٔ او و اراده‌اش بیشتر یاد بگیریم.‏ (‏جامعه ۳:‏۱۱؛‏ یعقوب ۴:‏۸‏)‏ هزاران نفری که در پنطیکاست ۳۳ د.‏م.‏ تعمید یافتند،‏ به طور حتم چیزهای بیشتری برای یادگیری داشتند.‏ (‏اعمال ۲:‏۵،‏ ۳۷-‏۴۱؛‏ ۴:‏۴‏)‏ ملل بیگانه که زمینه‌ای در خصوص کتاب مقدس نداشتند نیز همینطور.‏ مثلاً،‏ این امر در مورد کسانی که پس از سخنرانی پولس در آریوپاگوس آتن تعمید یافتند،‏ صدق می‌کرد.‏ (‏اعمال ۱۷:‏۳۳،‏ ۳۴‏)‏ امروزه،‏ افرادی که تازه تعمید یافته‌اند نیز چیزهای بیشتری برای یادگیری دارند و به وقت و کمک نیازمندند تا عزم خود را در این مورد که پیوسته آنچه را که در نظر خدا صحیح است انجام دهند،‏ قوی سازند.‏—‏غلاطیان ۶:‏۹؛‏ ۲تسالونیکیان ۳:‏۱۳‏.‏

۱۹.‏ چگونه می‌توان افرادی را که تعمید می‌یابند یاری نمود تا «به سوی بلوغ پیش بروند»؟‏

^۱۹ هر ساله هزاران نفر تعمید می‌یابند و برای اینکه بتوانند «به سوی بلوغ پیش بروند،‏» نیازمند کمک و مساعدت هستند.‏ (‏عبرانیان ۶:‏۱-‏۳‏،‏ انجیل شریف‏)‏ شاید توانایی این را داشته باشی که با گفتار،‏ سرمشق بودن،‏ و کمک عملی در موعظه،‏ به برخی کمک کنی تا شخصیت تازه را بر تن کنند و ‹در راستی سلوک نمایند.‏› (‏۳یوحنا ۴؛‏ کولسیان ۳:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ اگر اعلام‌کننده‌ای باتجربه هستی،‏ پیران ممکن است از تو درخواست کنند که یک هم‌ایمان جدید را در خدمت موعظه یاری دهی یا برای چند هفته به منظور تقویت ایمان او به خدا،‏ قدردانیش از جلسات مسیحی و غیره،‏ دربارهٔ نکات خاصی که مربوط به کتاب مقدس هستند با وی گفتگو نمایی.‏ رابطهٔ شبانان با گله مانند رابطهٔ پدری مشوق و مادری آرام و ملایم می‌باشد.‏ (‏۱تسالونیکیان ۲:‏۷،‏ ۸،‏ ۱۱‏)‏ با این حال،‏ تنها چند پیر یا خادم کمکی نمی‌توانند به هر نیازی در جماعت رسیدگی کنند.‏ همهٔ ما مانند خانواده‌ای هستیم که اعضای آن به یکدیگر کمک می‌نمایند.‏ هر یک از ما می‌توانیم برای کمک به هم‌ایمانان خود کاری انجام دهیم.‏ شاید خود تو توانایی این را داشته باشی که مشوق دیگران باشی،‏ افسردگان را تسلی دهی،‏ و از ضعیفان حمایت نمایی.‏—‏۱تسالونیکیان ۵:‏۱۴،‏ ۱۵‏.‏

۲۰.‏ برای پخش دانش و معرفت خدا و مهیا ساختن مراقبت دلسوزانه برای گوسفندان مرتع یَهُوَه،‏ چه کار می‌توانی انجام دهی؟‏

^۲۰ بشر به دانش و معرفت خدا نیاز دارد،‏ و تو به عنوان یک شاهد یَهُوَه می‌توانی سهم شادی‌بخشی در پخش آن داشته باشی.‏ گوسفندان یَهُوَه به مراقبت دلسوزانه نیازمندند،‏ و تو می‌توانی در کمک برای مهیا ساختن آن،‏ نقش محبت‌آمیزی را ایفا نمایی.‏ به این امید که یَهُوَه موعظهٔ تو را برکت دهد،‏ و بابت تلاشهای صمیمانه‌ای که برای کمک به گوسفندان مرتع او انجام می‌دهی،‏ از او پاداش یابی.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

چگونه پاسخ می‌دهی؟‏

◻ رفتار یَهُوَه با گوسفندانش چگونه است؟‏

◻ هنگامی که افراد جدید مایل به موعظه هستند،‏ چه کاری انجام می‌شود؟‏

◻ چگونه هم‌ایمانان می‌توانند به افراد جدیدی که نیازهای خاصی دارند،‏ کمک کنند؟‏

◻ پیران چگونه می‌توانند به کسانی که خطا می‌کنند ولی نادم هستند،‏ کمک کنند؟‏

◻ چگونه می‌توانی فردی را که تازه تعمید یافته است یاری دهی تا «به سوی بلوغ پیش برود»؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۵]‏

چارلز ت.‏ راسل به عنوان شبان بامحبت گله معروف بود

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۷]‏

شبانان پرمهر نسبت به گلهٔ خدا رفتاری دلسوزانه دارند