پاسخ به سؤالات خوانندگان
آیا خدا ابتدایی داشته است؟
▪ در کتاب مقدّس می‌خوانیم که خدا ابتدایی نداشته و همیشه وجود داشته است. درک این امر برای انسان موضوعی بس دشوار است. اما نباید به صِرف عدم درکمان آن را رد کنیم.
ما نمی‌توانیم از خود انتظار داشته باشیم که همهٔ اعمال خدا را درک کنیم. پولُس رسول در این خصوص چنین گفت: «وه که چه ژرف است دولت و حکمت و علم خدا؛ تقدیرهای او کاوش‌ناپذیر است و راه‌هایش درک‌ناشدنی.» (رومیان ۱۱:۳۳) همان طور که فرزند نمی‌تواند تمام اعمال پدر و مادرش را درک کند، ما نیز نمی‌توانیم کاملاً به عمق حکمت و علم خدا پی ببریم. پولُس در آیهٔ بالا در اصل، به حکمت و رحمت بی‌نظیر خدا اشاره می‌کند. اما این نکته را نیز عنوان می‌کند که شخصیت و اعمال خدا چنان عمیق‌اند که برای ما غیر قابل درکند. ازلی بودن خدا یکی از این موارد است. با این همه، می‌توان به مطالبی که کتاب مقدّس در مورد خدا به ما می‌آموزد، کاملاً اطمینان داشت. عیسی مسیح در خصوص نوشته‌های مقدّس چنین اظهار داشت: «کلام تو راستی است.» — یوحنا ۱۷:۱۷.
موسی در دعای خود به خدا چنین گفت: «از ازل تا به ابد تو خدا هستی.» (مزمور ۹۰:۲) در اینجا موسی هستی خدا را با دو مسیر خلاف یکدیگر نشان داد. یک مسیر به آینده اشاره دارد؛ یعنی این که یَهُوَه «تا ابد زنده است.» (مکاشفه ۴:۱۰) از این رو هستی خدا تا ابد ادامه دارد. مسیر دیگر به گذشته اشاره می‌کند. به مفهوم این که خدا آفریده نشده است. هستی او لایتناهی و ازلی بوده است.
برای اکثر ما درک موضوعات غیر قابل رؤیت دشوار است، برای نمونه شمارش اعداد منفی یا مثبت. درک این موضوع که می‌توان بدون هیچ حدّ و مرزی تا بی‌نهایت شمارش اعداد را ادامه داد برای ما مشکل است. آیا می‌توان ازلی و ابدی بودن خدا را با این تشبیه مقایسه کرد؟
پس می‌توان دید که عنوان منحصربه‌فردِ «پادشاه ابدی» تنها برازندهٔ خداست. (۱تیموتائوس ۱:۱۷، ترجمهٔ دری) مخلوقات خدا را در نظر گیرد: عیسی مسیح، میلیاردها فرشته در آسمان و انسان روی زمین همه‌وهمه ابتدایی دارند، چرا که به دست پروردگارمان آفریده شده‌اند. (کولُسیان ۱:۱۵، ۱۶) اما در مورد خدا چنین نیست. اگر بر این موضوع تأکید کنیم که خدا باید آفریده شده باشد در چرخه‌ای می‌افتیم که چه کسی خالق را آفرید. آری یَهُوَه «از ازل» وجود داشته است و «تا به ابد» نیز وجود خواهد داشت. — مزمور ۹۰:۲.
آیا ازلی و ابدی بودن یَهُوَه خدا، بهره‌ای برای ما دارد؟ با نگاهی دقیق‌تر به دعای موسی پی می‌بریم که خدای ابدی به ما وعدهٔ گرم و مسرّت‌بخش زندگی جاودانی را می‌دهد. در مقایسه با زندگی بسیار کوتاه ما، کلام خدا زندگی ابدی را چنین توصیف می‌کند: ‹مسکن ما نسل اندر نسل.› یَهُوَه همچون پدری مهربان همیشه به یاری قومش آمده است و خواهد آمد. باشد که از این حقیقتِ شگرف دلگرمی و قوّت قلب گیریم. — مزمور ۹۰:۱، ترجمهٔ هزارهٔ نو.