پیش از موعظه باید به جستجو پرداخت
۱. چرا در مناطقی که به زبانهای گوناگون صحبت می‌شود، هر جماعت مسئول رسیدگی به محدودهٔ موعظهٔ یک گروه زبانی است؟
۱ شاگردان عیسی پس از دریافت روح‌القدس در پِنتیکاست ۳۳ میلادی با مردم از مناطق دوردست دنیا «به زبانهای دیگر سخن گفتن آغاز کردند.» (اعما ۲:۴) در نتیجه حدود ۳۰۰۰ نفر تعمید گرفتند. جالب است که بسیاری از زائران به زبان متداول آن زمان، احتمالاً عبری یا یونانی با یکدیگر صحبت می‌کردند. اما این خواست یَهُوَه بود که آنان به زبان مادری خود پیام پادشاهی خدا را بشنوند. بی‌شک یک دلیل اصلی این است که مردم اغلب به زبان مادری خود با آمادگی بیشتری پذیرای این پیامند. از این رو، امروزه در مناطقی که به زبانهای گوناگون صحبت می‌شود، هر جماعت مسئول رسیدگی به محدودهٔ موعظهٔ یک گروه زبانی است. (کتاب «سازمان‌یافته»a، ص ۱۰۷ بندهای ۲-۳) گروه‌های زبان‌خارجی محدودهٔ به خصوصی ندارند، اما در محدودهٔ جماعتی که از آنان حمایت می‌کند و در محدودهٔ جماعت‌های اطرافشان می‌توانند موعظه کنند.
۲. الف) چرا برای یافتن افراد باید جستجو کرد؟ ب) جماعت‌ها چگونه می‌توانند به یکدیگر در محدودهٔ موعظه‌شان یاری رسانند؟ پ) اگر شخص علاقه‌مندی را که به زبانی دیگر صحبت می‌کند، بیابیم باید چه کنیم؟
۲ اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که در آنجا همه به یک زبان صحبت می‌کنند، شما می‌توانید از خانه‌ای به خانهٔ دیگر موعظه کنید. اما اگر در منطقهٔ شما گروه‌های زبانی مختلف زندگی می‌کنند، در موقعیت دیگری قرار دارید. جماعت‌هایی ممکن است به زبانهای دیگر در همان محدوده فعالیت کنند. با این که جماعت‌های دیگر شاید به شما اطلاعات افرادی را دهند که به زبان شما صحبت می‌کنند، اما وظیفهٔ اصلی یافتن افراد بر عهدهٔ جماعت یا گروه شماست. (به کادر «با یکدیگر همکاری کنیم» مراجعه فرمایید) بنابراین، شاید نیاز باشد که به تحقیق و جستجو بپردازید و آنانی را که به زبان به خصوصی صحبت می‌کنند بیابید. چگونه می‌توان آنان را یافت؟
۳. چه امری مشخص می‌کند که یک جماعت یا یک گروه در کجا نیاز به جستجوی افراد دارد و چه مدت زمانی را باید به این فعالیت اختصاص داد؟
۳ برنامه‌ای منظم برای جستجو و تحقیق: مدت زمانی که صرف جستجو و تحقیق در محدوده‌هایی با زبانهای متفاوت می‌شود به شرایط محلّی بستگی دارد. برای نمونه، چه تعداد افرادی به آن زبان صحبت می‌کنند؟ تعداد مبشّران چند نفر است؟ در حال حاضر جماعت یا گروه چه تعداد آدرس در دست دارد؟ جماعت نیازی ندارد که در تمام مناطق به یک شکل به جستجوی مردم بپردازد، اما می‌تواند در مناطقی از محدودهٔ موعظه که فاصلهٔ چندانی از جماعت ندارد به این فعالیت مشغول شود. همچنین در مناطقی که تمرکز مردم در آن بیشتر است. ولی داشتن برنامه‌ای منظم و مرتب برای جستجو و تحقیق اهمیت دارد تا بسیاری فرصت یابند که نام خدا، یَهُوَه را بخوانند.—روم ۱۰:۱۳، ۱۴.
۴. الف) این فعالیت چگونه باید سازماندهی شود؟ ب) به کمک چه روش‌هایی می‌توانید کسانی را بیابید که به زبان شما صحبت می‌کنند؟
۴ هیئت پیران و به خصوص سرپرست خدمت، وظیفهٔ سازماندهی و نظارت بر این فعالیت را بر عهده دارند تا هنگام جستجو از هر گونه دوباره‌کاری جلوگیری شود. (۱قر ۹:۲۶) در گروه‌های زبان خارجی، برادری واجد شرایط، ترجیحاً پیر مسیحی یا خادمی کمکی برای این وظیفه انتخاب می‌شود. هیئتِ پیرانِ جماعتی که از یک گروه حمایت می‌کند، موظف به تعیین این برادر است. بسیاری از جماعت‌ها و گروه‌ها برنامه‌ای برای جستجو و تحقیق دارند و با استفاده از دفتر تلفن یا اینترنت نام‌های معمول در یک زبان را جمع‌آوری می‌کنند. سپس با تماس تلفنی با افراد یا دیدار آنان مشخص می‌شود که کدام آدرس‌ها را می‌توان به محدوده‌های موعظه افزود. اگر هیئتِ پیرانِ جماعتی که از یک گروه حمایت می‌کند، صلاح بیند، می‌تواند گهگاهی ترتیباتی دهد که تمام اعضای جماعت در این فعالیت شرکت کنند.— به کادر «چگونه می‌توان کسانی را یافت که به زبان شما صحبت می‌کنند؟» مراجعه فرمایید.
۵. الف) هنگام یافتن افراد چه پیشنهاداتی را باید در نظر داشت؟ ب) هنگام یافتن افراد چه می‌توان گفت؟
۵ هر بار که در فعالیت یافتن افراد شرکت می‌کنیم باید هدفمان را در نظر داشته باشیم. از آنجایی که این فعالیت بخشی از خدمت موعظه است، بجاست که مثل یک مبشّر لباس بر تن کنیم. بسیاری پی برده‌اند که هنگام این فعالیت می‌توانند گفتگوهای خود را تمرین کنند و به آن زبان صحبت کنند. به این شکل می‌توانند شور و اشتیاق خود را حفظ نمایند و مهارت خود را در آن زبان بالا برند. همچنین تمام زمانی را که به این فعالیت اختصاص داده‌ایم می‌توانیم در گزارش موعظهٔ خود ذکر کنیم. اما زمانی را که صرف آماده کردن نقشه‌های محدوده‌ها و اسامی کرده‌ایم نباید در آن بنویسیم. اگر فردی را یافتیم که به آن زبان صحبت می‌کند، باید با سعی تمام خبر خوش پادشاهی خدا را به او برسانیم. پس از آن در اسرع وقت آدرس و مشخصات فرد را برای وارد کردن در لیست محدوده‌ها، به سرپرست خدمت یا کسی که او انتخاب کرده است بدهیم. حتی اگر شخص علاقه نشان ندهد، باز باید به این امر پرداخت. با این که یافتن افراد اهمیت دارد ولی باید معقول بود و در سایر فعالیت‌های مربوط به خدمت موعظه نیز شرکت کرد.— به کادر «هنگام یافتن افراد چه می‌توان گفت؟» مراجعه فرمایید.
۶. یافتن ناشنوایان چه مشکلات خاصّی دارد؟
۶ در جستجوی آنانی که ناشنوایند: یافتن ناشنوایان مشکلات خاص خود را دارد و در این راه باید تلاش به خصوصی کرد. فرد ناشنوا را نمی‌توان از روی نام او، مشخصات ظاهری یا لباسش شناخت. به علاوه ممکن است اعضای خانواده و دوستان شخص برای محافظت از او اطلاعاتی در اختیار مبشّران قرار ندهند. در ادامه پیشنهاداتی برای یافتن ناشنوایان آمده است که می‌توان آن را برای یافتن افراد دیگر نیز بکار برد.
۷. الف) در مناطق مسکونی با پرس‌وجو چگونه می‌توان ناشنوایان را یافت؟ ب) چگونه می‌توانیم سوءظن مخاطبمان را برطرف کنیم؟
۷ جماعت‌ها و گروه‌های زبان اشاره موفق بوده‌اند که در مناطق مسکونی با پرس‌وجو از دیگران ناشنوایان را بیابند. ممکن است فردی همسایه، همکار یا هم‌شاگردی‌ای را دیده باشد که با زبان اشاره با دیگران گفتگو می‌کند. همچنین شاید علائمی را دیده باشد که برای کودکان ناشنوا در خیابان نصب شده است. ممکن است او خویشاوند ناشنوایی داشته باشد. به خاطر داشته باشید که هنگام دیدار با چنین افرادی، ممکن است که آنان به شما سوءظن برند. اما می‌توانید با رفتاری دوستانه و محترمانه و توضیح مختصر و صادقانه، هر گونه سوءظن را از ذهن صاحبخانه بر طرف کنید. برخی پس از نشان دادن کتاب مقدّس و سایر فیلم‌های زبان اشاره از مخاطبشان پرسیده‌اند که آیا ناشنوایی را می‌شناسد و بدین شکل نتایج خوبی کسب کرده‌اند. سپس گفته‌اند که می‌خواهند پیام زیبای کتاب مقدّس را با ناشنوایان در میان گذارند. اگر مخاطبتان مایل نبود که به شما اطلاعاتی بدهد، ممکن است کارت ویزت شما یا یکی از دعوتنامه‌های جماعتتان را بپذیرد و به خویشاوند یا دوست ناشنوای خود دهد.
۸. چگونه جماعتی که در نزدیکی جماعت زبان اشاره است می‌تواند با آنان همکاری کند؟
۸ یک یا دو بار در سال، جماعت زبان اشاره می‌تواند از جماعت دیگری در نزدیکی محلّه‌شان بخواهد تا با آنان در یافتن ناشنوایان در منطقهٔ وسیعی از شهر همکاری کند. جماعت زبان اشاره، جلسه‌ای برای خدمت موعظه ترتیب می‌دهد که می‌تواند همراه با نمایش و راهنمایی‌هایی در خصوص این فعالیت باشد. تمامی مبشّران را می‌توان به گروه‌های کوچکی تقسیم کرد. حداقل یک نفر از جماعت زبان اشاره را می‌توان تعیین کرد که در هر گروه باشد و نقشه‌ای را از منطقه‌ای خاص برای یافتن ناشنوایان در اختیارشان گذاشت.
۹. چگونه می‌توان در مکان‌هایی که ناشنوایان برای تفریح و سرگرمی گرد هم می‌آیند یا برای دریافت کمک‌های اجتماعی به آنجا می‌روند، با آنان تماس برقرار کرد؟
۹ ناشنوایان را می‌توان همچنین در مکان‌های شناخته‌شده‌ای یافت که برای تفریح و سرگرمی گرد هم می‌آیند یا برای دریافت کمک‌های اجتماعی به آنجا می‌روند. مبشّران باید لباسی مناسب این اماکن به تن داشته باشند. بجاست که بدون این که توجه تمام گروه را به خود جلب کنیم فقط با یک یا دو نفر از آنان گفتگو کنیم. اگر گفتگویمان موفقیت‌آمیز بود، می‌توانیم آدرس و مشخصاتمان را با او رد و بدل کنیم.
۱۰. مبشّران چگونه می‌توانند در میان فروشگاه‌ها و مغازه‌ها افراد ناشنوا را بیابند؟
۱۰ راه دیگر آن است که نقشه‌هایی آماده کنیم که بر روی آن فروشگاه‌ها و مغازه‌ها مشخص شوند. سپس در زمانی مناسب به آنجا رویم. در نقشه‌ای می‌توان شماری چند از پمپ بنزین‌ها را گنجاند. در نقشه‌ای دیگر می‌توان خشک‌شویی‌ها، رستوران‌ها، هتل‌ها یا دیگر فروشگاه‌ها را قرار داد. اگر هر نقشه به نوعی خاص از کسب و کار اختصاص داده شود، مبشّران می‌توانند گفتگوی خود را بر این اساس تنظیم کنند و تجربه و مهارت بیشتری کسب کنند. برای نمونه، از آنجا که در هتل‌ها معمولاً مشتریان ناشنوا نیز اقامت می‌گزینند، می‌توانیم به مسئول هتل دلیل آمدنمان را کوتاه و مختصر توضیح دهیم و پاکتی حاوی یک فیلم و دعوتنامه‌ای از ساعات جلسات را به او بدهیم تا کارمندان هتل بتوانند آن را به مهمانان ناشنوای خود بدهند. در برخی از فروشگاه‌ها می‌توانیم بپرسیم که آیا کارمند یا مشتری‌ای از زبان اشاره استفاده می‌کند. اگر مدرسهٔ ناشنوایان در محدودهٔ موعظه‌مان باشد می‌توانیم فیلم‌هایی از نشریاتمان را برای استفاده در کتابخانهٔ مدرسه به مسئولین بدهیم.
۱۱. چرا جستجوی مردم بخش مهمی از خدمت موعظه است؟
۱۱ فعالیتی پراهمیت: یافتن کسانی که به زبان شما صحبت می‌کنند، کاری پرزحمت و وقت‌گیر است. به علاوه، در برخی از مناطق، مردم زبانهای مختلف دائم در حال نقل و مکان هستند. از این رو، ایجاد تغییرات در کارت‌های محدودهٔ موعظه کاری دشوار است. در هر حال به علّت رشد رو به افزایش مناطق، جستجوی مردم یکی از مهم‌ترین جنبه‌های خدمت موعظه است. یَهُوَه که به ما این مسئولیت را واگذار کرده است، بین مردم هیچ تبعیضی قائل نمی‌شود. (اعما ۱۰:۳۴) او «می‌خواهد همگان نجات یابند و به معرفت حقیقت نایل گردند.» (۱تیمو ۲:۳، ۴) بنابراین، باشد که با یَهُوَه و با یکدیگر همکاری کنیم تا مردمی از تمام زبان‌ها را بیابیم که «دلی پاک و نیکو» دارند.—لو ۸:۱۵.
[پاورقی]
a مأخذ انگلیسی.
[کادر در صفحهٔ ۵]
با یکدیگر همکاری کنیم
اگر جماعت یا گروهی برای یافتن کسانی که به زبان آن‌ها صحبت می‌کنند نیاز به کمک داشته باشند، سرپرست خدمت می‌تواند با پیران جماعت زبانهای دیگر در همان منطقه تماس گیرد. بهتر است که با جماعت‌هایی تماس گیرید که از جماعت یا گروه‌تان فاصلهٔ بیشتری دارد یا در محدودهٔ موعظه‌شان بسیاری از مردم به زبان شما صحبت می‌کنند. این جماعت‌ها می‌توانند مبشّران خود را از این امر باخبر سازند و اگر آنان فردی را یافتند که به آن زبان صحبت می‌کند، باید آدرس و مشخصات او را به سرپرست خدمتشان بدهند. سپس سرپرست خدمت آن را به جماعت یا گروهی که از آنان درخواست کمک کرده بود، می‌فرستد. سرپرستان خدمت در این جماعت‌ها می‌توانند روشی مناسب را پیش گیرند تا بتوانند محدودهٔ موعظه‌شان را که در آن افراد خارجی‌زبان زندگی می‌کنند، پوشش دهند. سپس این برادران آدرس و مشخصات علاقه‌مندان را به جماعت‌ها یا گروه‌های مربوطه می‌دهند.
اگر مبشّران فردی را یافتند که به زبانی دیگر صحبت می‌کند (یا ناشنوا است) و واقعاً علاقه‌مند است، باید فوراً فرم «لطفاً پیگیری شود» (43-S) را پر کنند و آن را به منشی جماعت بدهند. به این شکل می‌توان به فرد علاقه‌مند کمک کرد تا تعالیم کتاب مقدّس را بیاموزد.—به ۵ km/۱۱ ص ۳ مراجعه فرمایید.
[کادر در صفحهٔ ۶]
چگونه می‌توان کسانی را یافت که به زبان شما صحبت می‌کنند؟
• از شاگردان کتاب مقدّس، اعضای خانواده، همکاران و دیگران پرس‌وجو کنید.
• از دفتر تلفن برای یافتن اسامی افرادی استفاده کنید که نام‌های رایج آن زبان را دارد. ممکن است سایت اینترنتی یا شرکت‌های تلفنی باشند که بتوان اسامی و آدرس‌های افراد را در لیست تلفنی‌شان انتخاب کرد.
• از بخش‌هایی که خدمات اجتماعی ارائه می‌دهند، با احتیاط پرس‌وجو کنید از قبیل: کتابخانه‌های محلّی، ارگان‌های دولتی، کالج‌ها.
• اطلاعیه‌های روزنامه‌ها را در خصوص فعالیت‌های اجتماعی که خارجی‌زبانان ترتیب می‌دهند، بخوانید.
• به فروشگاه‌ها و شرکت‌هایی مراجعه کنید که به خارجی‌زبانان خدماتی ارائه می‌دهند.
• با اجازهٔ شهرداری یا پلیس، میزی را در مناطق تجاری، در دانشگاه‌ها یا در ترمینال‌های مسافربری که خارجی‌زبانان بیشتر در حال رفت‌وآمد هستند، قرار دهید.
• اگر قانون کشورتان اجازه می‌دهد، برنامهٔ کامپیوتری‌ای یا دفتر تلفنی که مخصوص فروشگاه‌ها و شرکت‌هاست بخرید تا برای یافتن آدرس در اینترنت از آن استفاده کنید.
[کادر در صفحهٔ ۷]
هنگام یافتن افراد چه می‌توان گفت؟
برخوردی دوستانه، صادقانه و مستقیم هر گونه سوءظن را برطرف می‌کند. بهتر است از همان ابتدا نشریه‌ای را به آن زبان به مخاطبتان نشان دهید.
پس از سلام و احوال‌پرسی می‌توانید بگویید: «ما پیام کتاب مقدّس را به مردم می‌رسانیم و به دنبال کسانی هستیم که زبان _____ را صحبت می‌کنند. آیا شما کسی را می‌شناسید؟»
هنگامی که می‌خواهید آدرس ناشنوایان را بیابید می‌توانید بگویید: «سلام، مایل بودم چیزی را به شما نشان بدهم. [از دی‌وی‌دی پلیر پرتابلی استفاده کنید و یکی از آیات کتاب مقدّس «ترجمهٔ دنیای جدید»b را به او نشان دهید.] این آیه‌ای از کتاب مقدّس به زبان اشارهٔ آمریکایی است. ما همچنین دی‌وی‌دی‌های دیگری نیز داریم که رایگان است و مطابق با نیازهای معنوی ناشنوایان تنظیم شده است. آیا شما شخصی را می‌شناسید که ناشنواست یا به سختی می‌شنود و از زبان اشاره استفاده می‌کند؟» اگر مخاطبتان کسی را نمی‌شناخت شاید بتوانید برای مثال از او بپرسید که آیا مکان‌هایی را می‌شناسد که شخصی ناشنوا در آنجا باشد، برای مثال: در محیط کار، در مدرسه یا در محلّه.
[پاورقی]
b مأخذ انگلیسی.