آیا می‌دانستید که . . .
وقتی فیلیپُس به خواجه‌سرای حبشی نزدیک شد، او سوار بر چه ارابه‌ای بود؟
واژهٔ زبان اصلی که در ترجمۀ دنیای جدید «ارابه» ترجمه شده، می‌تواند به انواع مختلف ارابه اشاره کند. (اعما ۸:۲۸، ۲۹، ۳۸) اما از قرار معلوم، آن مرد حبشی سوار بر ارابه‌ای بزرگ‌تر از یک ارابهٔ جنگی یا مسابقه‌ای بود. بیایید به چند دلیل بپردازیم.
مرد حبشی یک درباری، با مقام بالا بود که مسافتی طولانی را پیمود. او «در دربار کَنداکِه ملکهٔ اتیوپی اختیارات زیادی داشت. او خزانه‌دار ملکه بود.» (اعما ۸:۲۷) اتیوپی باستان یا حبشه شامل سودان و بخش جنوبی مصر امروزی می‌شد. خواجه‌سرا به احتمال زیاد از یک ارابه برای کل سفرش استفاده نکرد. او حتماً بار زیادی هم با خود داشت. ارابه‌هایی که در قرن اول از آن‌ها برای حمل مسافر استفاده می‌شد سرپوشیده بود و چهار چرخ داشت. یک تفسیر در رابطه با کتاب اعمال می‌گوید: «ارابه‌ها برای بار مسافر جا داشت و سفر را راحت‌تر می‌کرد، به علاوه امکان طی مسافت‌های طولانی را فراهم می‌کرد.»
وقتی فیلیپُس به خواجه‌سرا نزدیک شد، او در حال خواندن یک متن بود. در کتاب مقدّس آمده است: «وقتی فیلیپُس خودش را به ارابه رساند و کنار آن می‌دوید، شنید که آن خواجه‌سرا با صدای بلند کتاب اِشَعْیای نبی را می‌خوانَد.» (اعما ۸:۳۰) ارابه‌های مسافرتی برای سرعت تند ساخته نمی‌شدند. سرعت پایین ارابه باعث می‌شد که خواجه‌سرا بتواند مطالعه کند و فیلیپُس با پای پیاده به او برسد.
خواجه‌سرا «از فیلیپُس خواهش کرد که سوار ارابه شود و پهلویش بنشیند.» (اعما ۸:۳۱) در ارابه‌های مسابقه‌ای، سوارکاران معمولاً می‌ایستادند. اما در ارابهٔ مسافرتی برای نشستن خواجه‌سرا و فیلیپُس جا بود.
هماهنگ با گزارش الهامی اعمال باب هشت و بعضی مدارک تاریخی موجود، نشریاتمان اخیراً هنگام به تصویر کشیدن خواجه‌سرای حبشی، او را سوار بر ارابه‌ای بزرگ‌تر از ارابهٔ جنگی یا مسابقه‌ای نشان می‌دهند.