کشف گنجینه‌ای پنهان
آیا تا به حال در جایی که اصلاً انتظارش را نداشته‌اید گنجینه‌ای باارزش پیدا کرده‌اید؟ برای ایوو لاد یکی از شاهدان یَهُوَه در استونی در روز ۲۷ مارس سال ۲۰۰۵ چنین اتفاقی افتاد. او برای خراب کردن انباری در حیاط خانهٔ آلما واردیا، خواهری سالخورده به کمک او رفته بود. وقتی ایوو دیوار خارجی اتاقک را خراب می‌کرد متوجه تخته‌ای شد که در قسمت خارجی یک ستون قرار گرفته بود. در پشت تخته به حفره‌ای به عرض ۱۵ سانتی‌متر و طول ۵/۱ متر و عمق ۱۵ سانتی‌متر برخورد که با تکه چوبی پوشیده شده بود. ( تصویر ۱) جایی مناسب برای مخفی کردن گنجینه‌ای پرارزش. این گنجینه چه بود؟ و چه کسی آن را آنجا گذاشته بود؟
در آنجا چند بسته که در کاغذی ضخیم پیچیده شده بود دیده می‌شد. ( تصویر ۲) در آن بسته‌ها نشریات شاهدان یَهُوَه قرار داشت و بیشتر این مجلّات حاوی مقالات مطالعه‌ای برج دیده‌بانی بود که برخی مربوط به سال‌های ۱۹۴۷ می‌شد. ( تصویر ۳) این مقالات دست‌نوشته‌هایی بود که به دقت به زبان استونیایی نگاشته شده بود. بعضی از آن بسته‌ها سرنخی به دست می‌داد که چه کسی آن‌ها را آنجا پنهان کرده است. آن بسته‌ها حاوی متن بازجویی‌هایی بود که از شوهر آلما، ویلِم واردیا به عمل آمده بود. همچنین در میان آن اطلاعاتی در مورد سال‌هایی که او در زندان به سر برده بود یافت می‌شد. اما چرا او به زندان انداخته شده بود؟
ویلِم واردیا یکی از شاهدانی بود که در استونی ( یکی از کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق) در جماعت تارتو و بعدها در جماعت اوتِپا خدمت می‌کرد. ظاهراً او پیش از جنگ جهانی دوّم با حقایق کتاب مقدّس آشنا شده بود. در ۲۴ دسامبر ۱۹۴۸ دولت کمونیست وقت برادر واردیا را به دلیل فعالیت مذهبی‌اش دستگیر کرد. بازپرسان هنگام بازجویی از او برای این که نام هم‌ایمانانش را بگوید به خشونت متوسل شدند. در دادگاه نیز پس از این که او را از دفاع از خودش محروم کردند به ده سال زندان در اردوگاه‌های روسیه محکوم نمودند.
ویلِم واردیا تا روز مرگش در ۶ مارس ۱۹۹۰ به یَهُوَه وفادار ماند. همسر او از وجود آن نشریات اطلاعی نداشت. قطعاً برادر واردیا برای حفظ همسرش در مقابل بازپرسان او را در جریان نگذاشته بود. چرا ویلِم باید نشریات را مخفی می‌کرد؟ برای این که سازمان امنیت شوروی سابق ( کِی. جِی. بی.) اغلب بدون اطلاع قبلی برای پیدا کردن نشریات کتاب مقدّس به خانهٔ شاهدان یَهُوَه می‌ریخت و آن را تفتیش می‌کرد. برادر واردیا برای این نشریات را مخفی کرده بود که اگر کِی. جِی. بی. نشریات شاهدان را ضبط کند، برای هم‌ایمانانش مقداری غذای روحانی باقی بماند. پیش از آن نیز در تابستان ۱۹۹۰ در مخفی‌گاه‌های دیگر نشریاتی یافت شده بود، برای مثال در تارتو در جنوب استونی. این نشریات را نیز برادر ویلِم واردیا پنهان کرده بود.
چرا این نشریات را گنجینه خوانده‌ایم؟ این دست‌نوشته‌ها که با زحمت نوشته و با دقت مخفی شده بود گویای ارزشی است که شاهدان در آن زمان برای غذای روحانی‌ای که در دسترسشان بود قائل بودند. ( مت ۲۴:۴۵) آیا شما برای غذای روحانی‌ای که اکنون در دسترستان است از جمله مجلّهٔ برج دیده‌بانی به زبان استونیایی و ۱۷۰ زبان دیگر قدردانید؟