Canción 146
Fixéstelo por min
Cos irmáns de Xesús, serven fieis man a man
as ovellas que son do outro curral.
Cada cousa que fan
a un destes por ben,
el tena en conta, non vai esquecer.
(REFRÁN)
“Ó facerlles un ben, tamén foi por min.
Ó mostrarlles amor, eu mesmo o sentín.
Ó darlles a man, axudástesme a min.
Tratástelos ben, eu mesmo o sentín.
Ó facerlles un ben, tamén foi por min”.
“Cando vos precisei, acolléstesme, si;
tiven auga e pan sen volo pedir”.
“Non sabemos, Xesús,
que fixésemos tal”.
Entón, con cariño, el responderá:
(REFRÁN)
“Ó facerlles un ben, tamén foi por min.
Ó mostrarlles amor, eu mesmo o sentín.
Ó darlles a man, axudástesme a min.
Tratástelos ben, eu mesmo o sentín.
Ó facerlles un ben, tamén foi por min”.
“Sempre fostes leais, sen cansar no labor,
xunto cos meus irmáns, con chuvia, con sol”.
Ós da súa dereita,
entón o Rei di:
“Gozade da terra, da vida sen fin”.
(REFRÁN)
“Ó facerlles un ben, tamén foi por min.
Ó mostrarlles amor, eu mesmo o sentín.
Ó darlles a man, axudástesme a min.
Tratástelos ben, eu mesmo o sentín.
Ó facerlles un ben, tamén foi por min”.
(Ver tamén Pr. 19:17; Mt. 10:40-42; 2 Tim. 1:16, 17.)