Δεκέμβριος

Έχει ο Ιεχωβά τη δύναμη να αναστήσει τους νεκρούς; Απολύτως! Εκείνος είναι «ο Παντοδύναμος». (Αποκ. 1:8) Είναι λοιπόν αρκετά δυνατός για να νικήσει οποιονδήποτε εχθρό, ακόμα και τον θάνατο. (1 Κορ. 15:26) Κάτι άλλο που μας πείθει ότι ο Θεός είναι ικανός να αναστήσει τους νεκρούς είναι η απεριόριστη μνήμη του. Εκείνος καλεί κάθε άστρο ονομαστικά. (Ησ. 40:26) Επίσης, θυμάται όσους έχουν πεθάνει. (Ιώβ 14:13· Λουκ. 20:38) Μπορεί εύκολα να θυμηθεί και τις μικρότερες λεπτομέρειες για εκείνους που θα αναστήσει, πράγμα που περιλαμβάνει τον γενετικό τους κώδικα, τα βιώματά τους και τις αναμνήσεις τους. Σαφώς, μπορούμε να πιστέψουμε την υπόσχεση του Ιεχωβά για τη μελλοντική ανάσταση, επειδή ξέρουμε ότι εκείνος έχει και την επιθυμία και τη δύναμη να την εκπληρώσει. Εξετάστε έναν ακόμα λόγο που έχουμε να πιστεύουμε την υπόσχεση του Θεού για την ανάσταση: Ο Ιεχωβά το έχει ήδη κάνει αυτό. Στους Βιβλικούς χρόνους, έδωσε σε μερικούς πιστούς άντρες, μεταξύ αυτών και στον Ιησού, τη δύναμη να αναστήσουν νεκρούς. w23.04 16:7-9

Αν εκφραζόμαστε με διακριτικότητα και πραότητα, οι άνθρωποι μπορεί να είναι πιο πρόθυμοι να μας ακούσουν και να συνεχίσουν τη συζήτηση. Φυσικά, αν κάποιος θέλει να κερδίσει μια λογομαχία ή να χλευάσει τις πεποιθήσεις μας, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να συνεχίσουμε να του απαντάμε. (Παρ. 26:4) Αλλά ένα τέτοιο άτομο μπορεί να είναι η εξαίρεση. Κάποιοι​—ίσως πολλοί​—θα ακούσουν. Σαφώς, ωφελούμαστε πολύ κάνοντας την πραότητα προσωπικό μας στόχο. Να προσεύχεστε στον Ιεχωβά για την αναγκαία δύναμη ώστε να παραμένετε πράοι όταν απαντάτε σε ερωτήσεις για αμφιλεγόμενα ζητήματα ή σε άδικες επικρίσεις. Να θυμάστε, η πραότητά σας μπορεί να εμποδίσει τις διαφορές απόψεων να κλιμακωθούν σε λογομαχίες. Αν απαντάτε με πραότητα και σεβασμό, ίσως κάποιοι υποκινηθούν να αλλάξουν την άποψή τους σχετικά με εμάς και τις Βιβλικές αλήθειες. Να είστε «πάντοτε έτοιμοι για υπεράσπιση» των πεποιθήσεών σας, «κάνοντάς το όμως αυτό με πραότητα και βαθύ σεβασμό». (1 Πέτρ. 3:15) Η πραότητά σας ας είναι η δύναμή σας! w23.09 39:18-19

Προσέξτε τέσσερις τρόπους με τους οποίους μπορούμε να εκδηλώνουμε μακροθυμία. Πρώτον, το μακρόθυμο άτομο δεν οργίζεται εύκολα. Προσπαθεί να διατηρεί την ηρεμία του και να μην ανταποδίδει όταν το προκαλούν ή όταν υφίσταται πίεση. (Έξοδ. 34:6) Δεύτερον, το μακρόθυμο άτομο είναι σε θέση να περιμένει ήρεμα. Αν κάτι παίρνει περισσότερο χρόνο από ό,τι αναμενόταν, ένα τέτοιο άτομο προσπαθεί να μην αναστατωθεί ούτε να θυμώσει. (Ματθ. 18:26, 27) Τρίτον, το μακρόθυμο άτομο δεν ενεργεί βιαστικά. Όταν το μακρόθυμο άτομο έχει να επιτελέσει κάποιο σημαντικό έργο, δεν το αρχίζει βιαστικά ούτε προσπαθεί να το τελειώσει βιαστικά. Απεναντίας, ξεχωρίζει ένα λογικό χρονικό διάστημα για να σχεδιάσει τι θα κάνει. Έπειτα, αφιερώνει στο συγκεκριμένο έργο τον χρόνο που απαιτείται. Τέταρτον, το μακρόθυμο άτομο προσπαθεί να υπομένει τις δοκιμασίες χωρίς να παραπονιέται. Κάνει το καλύτερο που μπορεί για να συνεχίσει να υπομένει διατηρώντας παράλληλα θετική στάση. (Κολ. 1:11) Ως Χριστιανοί, χρειάζεται να εκδηλώνουμε όλες αυτές τις πτυχές της μακροθυμίας. w23.08 35:3-6

Ένας σημαντικός λόγος για να προστατεύουμε τη συμβολική μας καρδιά είναι ότι ο Ιεχωβά εξετάζει την καρδιά μας. Αυτό σημαίνει ότι κοιτάζει πέρα από αυτό που φαινόμαστε στους άλλους και βλέπει ποιοι είμαστε πραγματικά μέσα μας. Θα μας αγαπάει αν γεμίζουμε τον νου μας με τη ζωογόνα σοφία του. (Ιωάν. 4:14) Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα αφήνουμε χώρο για το ηθικό και πνευματικό δηλητήριο που προέρχεται από τον Σατανά και τον κόσμο του. (1 Ιωάν. 5:18, 19) Καθώς πλησιάζουμε ολοένα και περισσότερο τον Ιεχωβά, η αγάπη και ο σεβασμός μας για εκείνον θα αυξάνονται. Επειδή δεν θέλουμε να πληγώσουμε τον Πατέρα μας, θα μισούμε ακόμα και τη σκέψη να αμαρτήσουμε. Η Μάρτα, μια αδελφή στην Κροατία η οποία μπήκε στον πειρασμό να διαπράξει ανηθικότητα, έγραψε: «Δυσκολευόμουν να σκεφτώ καθαρά και να καταπνίξω την παρόρμηση που με ωθούσε στην προσωρινή απόλαυση της αμαρτίας, αλλά ο φόβος του Ιεχωβά με προστάτεψε». Πώς; Η Μάρτα είπε ότι στοχαζόταν τις συνέπειες που θα επέφερε μια κακή απόφαση. Μπορούμε και εμείς να κάνουμε το ίδιο. w23.06 28:3-4

Ο Ιησούς ήξερε ότι ο σκοπός του Ιεχωβά είναι να αγιάσει το όνομά Του, να το απαλλάξει από κάθε μομφή. Να γιατί ο Κύριός μας δίδαξε τους ακολούθους του να προσεύχονται: «Πατέρα μας που είσαι στους ουρανούς, ας αγιαστεί το όνομά σου». (Ματθ. 6:9) Ο Ιησούς κατανοούσε ότι αυτό είναι το μεγαλύτερο ζήτημα που αντιμετωπίζει όλη η δημιουργία. Κανένα νοήμον πλάσμα στο σύμπαν δεν έχει κάνει ποτέ περισσότερα για να αγιάσει το όνομα του Ιεχωβά από ό,τι ο Ιησούς. Παρ’ όλα αυτά, όταν ο Ιησούς συνελήφθη, για ποια αμαρτία τον κατηγόρησαν οι εχθροί του; Για βλασφημία! Ο Ιησούς σίγουρα ένιωθε ότι το να εξυβρίσει ή να συκοφαντήσει το άγιο όνομα του Πατέρα του ήταν η πιο αποκρουστική αμαρτία. Η σκέψη ότι θα κατηγορούνταν και θα καταδικαζόταν για αυτό το έγκλημα του προξενούσε βαθιά αναστάτωση. Ίσως αυτός να ήταν ο κύριος λόγος για τον οποίο «ένιωθε τόση αγωνία» τις ώρες πριν από τη σύλληψή του.​—Λουκ. 22:41-44. w24.02 6:11

Στον αγώνα μας για τη ζωή, πρέπει να αγαπάμε τον Ιεχωβά και τον Ιησού περισσότερο από τους συγγενείς μας. (Ματθ. 10:37) Αυτό όμως δεν μας δίνει το ελεύθερο να παραμελούμε τις οικογενειακές μας υποχρεώσεις, λες και αυτές μας εμποδίζουν να ευαρεστούμε τον Θεό και τον Χριστό. Ίσα ίσα, για να είμαστε αποδεκτοί στον Θεό και στον Χριστό, χρειάζεται να εκπληρώνουμε τον ρόλο μας μέσα στην οικογένεια. (1 Τιμ. 5:4, 8) Αν το κάνουμε αυτό, θα είμαστε πιο ευτυχισμένοι. Άλλωστε, ο Ιεχωβά σχεδίασε την οικογένεια έτσι ώστε να ευημερεί όταν οι δύο σύζυγοι συμπεριφέρονται μεταξύ τους με αγάπη και σεβασμό, όταν οι γονείς αγαπούν και εκπαιδεύουν τα παιδιά τους και όταν τα παιδιά υπακούν στους γονείς τους. (Εφεσ. 5:33· 6:1, 4) Όποιος και αν είναι ο ρόλος σας μέσα στην οικογένεια, να εμπιστεύεστε τη σοφία που βρίσκεται στη Γραφή αντί να στηρίζεστε απλώς στα συναισθήματά σας, στο τι συνηθίζεται στον πολιτισμό σας ή στα λόγια των αποκαλούμενων ειδικών. Να αξιοποιείτε τις Βιβλικές μας εκδόσεις. Αυτές περιέχουν πρακτικές ιδέες για την εφαρμογή των Βιβλικών αρχών. w23.08 36:6-7

Μια Χριστιανή χρειάζεται να αποκτήσει πρακτικές δεξιότητες. Κάποιες δεξιότητες που μαθαίνει ένα κορίτσι στην παιδική του ηλικία θα του χρησιμεύουν για μια ζωή. Για παράδειγμα, μάθετε να διαβάζετε και να γράφετε καλά. Σε ορισμένους πολιτισμούς, δεν θεωρείται σημαντικό να μαθαίνουν οι γυναίκες ανάγνωση και γραφή. Ωστόσο, αυτές οι δεξιότητες είναι απαραίτητες σε κάθε Χριστιανό. (1 Τιμ. 4:13) Γι’ αυτό, μην αφήσετε τίποτα να σας εμποδίσει να μάθετε να διαβάζετε και να γράφετε καλά. Πώς θα ανταμειφθείτε; Αυτές οι δεξιότητες ίσως σας βοηθήσουν να βρείτε και να κρατήσετε μια δουλειά. Θα είστε σε θέση να μελετάτε και να διδάσκετε καλύτερα τον Λόγο του Θεού. Το σημαντικότερο είναι ότι θα πλησιάσετε περισσότερο τον Ιεχωβά καθώς διαβάζετε τον Λόγο του και κάνετε στοχασμούς γύρω από αυτόν.​—1 Τιμ. 4:15. w23.12 52:10-11

Να ζητάτε τη βοήθεια του Ιεχωβά για να αντιστέκεστε στον πειρασμό. Ως ατελείς άνθρωποι, παλεύουμε συνεχώς με τον πειρασμό να κάνουμε το κακό. Ο Σατανάς κάνει ό,τι μπορεί για να δυσκολεύει αυτόν τον αγώνα όσο γίνεται περισσότερο. Ένας τρόπος με τον οποίο προσπαθεί να διαφθείρει τον τρόπο σκέψης μας είναι η εξαχρειωτική ψυχαγωγία. Αυτού του είδους η ψυχαγωγία μπορεί να γεμίσει τον νου μας με ακάθαρτες σκέψεις​—σκέψεις που μολύνουν τον εσωτερικό μας άνθρωπο και μπορούν να οδηγήσουν σε σοβαρή αμαρτία. (Μάρκ. 7:21-23· Ιακ. 1:14, 15) Χρειαζόμαστε τη βοήθεια του Ιεχωβά για να υπερνικούμε τον πειρασμό να κάνουμε το κακό. Ο Ιησούς συμπεριέλαβε το ακόλουθο αίτημα στην υποδειγματική προσευχή: «Μη μας φέρεις σε πειρασμό, αλλά ελευθέρωσέ μας από τον πονηρό». (Ματθ. 6:13) Ο Ιεχωβά θέλει να μας βοηθάει, αλλά πρέπει να του ζητάμε τη βοήθειά του. Πρέπει επίσης να ενεργούμε σε αρμονία με τις προσευχές μας. w23.05 20:15-17

Όταν οι σύζυγοι θεωρούν πολύτιμη τη φιλία τους με τον ουράνιο Πατέρα τους, εφαρμόζουν πρόθυμα τις συμβουλές του, πράγμα που τους βοηθάει να αποφεύγουν και να υπερνικούν προβλήματα τα οποία θα μπορούσαν να κάνουν την αγάπη που έχουν ο ένας για τον άλλον να ψυχρανθεί. Επιπρόσθετα, τα πνευματικά άτομα αγωνίζονται να μιμούνται τον Ιεχωβά και να καλλιεργούν ιδιότητες που εκδηλώνει εκείνος, όπως καλοσύνη, μακροθυμία και συγχωρητικότητα. (Εφεσ. 4:32–5:1) Όταν ένα αντρόγυνο εκδηλώνει τέτοιες ιδιότητες, είναι ευκολότερο να ευημερεί η αγάπη. Μια αδελφή, η Λένα, η οποία είναι παντρεμένη πάνω από 25 χρόνια, λέει: «Είναι εύκολο να αγαπάς και να σέβεσαι ένα πνευματικό άτομο». Εξετάστε ένα Βιβλικό παράδειγμα. Όταν ο Ιεχωβά έπρεπε να επιλέξει ένα αντρόγυνο για να γίνουν γονείς του μελλοντικού Μεσσία, επέλεξε τον Ιωσήφ και τη Μαρία ανάμεσα από τους πολλούς απογόνους του Δαβίδ. Γιατί; Επειδή είχαν και οι δύο προσωπική σχέση με τον Ιεχωβά και ο Ιεχωβά ήξερε ότι θα οικοδομούσαν τον γάμο τους γύρω από την αγάπη τους για εκείνον. w23.05 23:3-4

Αν και ο Ηγέτης μας, ο Ιησούς, είναι τέλειος, εκείνοι τους οποίους χρησιμοποιεί για να ασκούν την ηγεσία εδώ στη γη δεν είναι. Ίσως δυσκολευόμαστε να υπακούμε σε αυτούς, ιδίως αν μας ζητούν να κάνουμε κάτι που δεν θέλουμε. Ο απόστολος Πέτρος σε κάποια περίπτωση δίστασε να υπακούσει. Όταν ένας άγγελος του είπε να φάει ζώα που ήταν ακάθαρτα υπό τον Μωσαϊκό Νόμο, ο Πέτρος αρνήθηκε​—όχι μία, αλλά τρεις φορές! (Πράξ. 10:9-16) Γιατί; Η νέα κατεύθυνση δεν του φαινόταν λογική. Από την άλλη, ο απόστολος Παύλος υπάκουσε όταν οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι στην Ιερουσαλήμ τού έδωσαν την οδηγία να πάρει τέσσερις άντρες μαζί του στον ναό και να καθαριστεί τελετουργικά για να δείξει ότι τηρούσε τον Νόμο. Ο Παύλος ήξερε ότι οι Χριστιανοί δεν υπόκειντο πλέον στον Νόμο. Και δεν είχε κάνει τίποτα το εσφαλμένο. Ωστόσο, «πήρε τους άντρες την επόμενη ημέρα [και] καθαρίστηκε τελετουργικά μαζί τους». (Πράξ. 21:23, 24, 26) Η υπακοή του Παύλου συνέβαλε στην ενότητα.​—Ρωμ. 14:19, 21. w23.10 42:15-16

Μάλλον δεν θα σας ερχόταν στον νου ο φόβος ως σημαντική ιδιότητα για μια καλή φιλία. Ωστόσο, όσοι θέλουν να έχουν στενή φιλία με τον Ιεχωβά πρέπει να «τον φοβούνται». Όσα χρόνια και αν υπηρετούμε τον Ιεχωβά, όλοι χρειάζεται να διατηρούμε υγιή φόβο για αυτόν. Αλλά τι σημαίνει να φοβόμαστε τον Θεό; Το άτομο που έχει κατάλληλο φόβο για τον Θεό τον αγαπάει και δεν θέλει να κάνει τίποτα που θα έβλαπτε τη σχέση του μαζί του. Ο Ιησούς είχε τέτοιον “θεοσεβή φόβο”. (Εβρ. 5:7) Δεν ένιωθε νοσηρό τρόμο για τον Ιεχωβά. (Ησ. 11:2, 3) Αντίθετα, ένιωθε βαθιά αγάπη για εκείνον και ήθελε να τον υπακούει. (Ιωάν. 14:21, 31) Όπως ο Ιησούς, έτσι και εμείς νιώθουμε βαθύ σεβασμό και δέος για τον Ιεχωβά λόγω της αγάπης, της σοφίας, της δικαιοσύνης και της δύναμής του. Γνωρίζουμε επίσης ότι ο Ιεχωβά μάς αγαπάει και επηρεάζεται από τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούμε στην καθοδηγία του. Μπορούμε είτε να προξενήσουμε πόνο στον Ιεχωβά είτε να κάνουμε την καρδιά του να χαίρεται.​—Ψαλμ. 78:41· Παρ. 27:11. w23.06 27:1-2, 5

Όταν ο βασιλιάς Οζίας έγινε ισχυρός, ξέχασε ότι ο Ιεχωβά ήταν η Πηγή της δύναμης και της ευημερίας του. Ποιο είναι το δίδαγμα; Πρέπει να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας ότι οι ευλογίες μας και τα προνόμιά μας έρχονται από τον Ιεχωβά. Αντί να καυχιόμαστε για τα επιτεύγματά μας, πρέπει να δίνουμε στον Ιεχωβά την τιμή για όσα είμαστε σε θέση να κάνουμε. (1 Κορ. 4:7) Πρέπει να αντιλαμβανόμαστε ταπεινά ότι είμαστε ατελείς και χρειαζόμαστε διαπαιδαγώγηση. Ένας αδελφός που έχει περάσει τα 60 έγραψε: «Έχω μάθει να μην παίρνω τον εαυτό μου πολύ στα σοβαρά. Όταν λαβαίνω διαπαιδαγώγηση για τα παιδαριώδη λάθη που κάνω κάποιες φορές, προσπαθώ να σηκώνομαι ξανά και να συνεχίζω να προχωρώ». Η ουσία είναι ότι, αν φοβόμαστε τον Ιεχωβά και διατηρούμε ταπεινή άποψη για τον εαυτό μας, η ζωή μας θα εξελιχθεί καλά.​—Παρ. 22:4. w23.09 38:10-11

Οι πρώτοι Χριστιανοί είχαν ανάγκη από υπομονή. Δεν αντιμετώπιζαν μόνο τα προβλήματα που είναι κοινά σε όλους τους ανθρώπους, αλλά και επιπρόσθετες δοκιμασίες. Πολλοί από αυτούς διώκονταν, όχι μόνο από τους Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτες και από τις ρωμαϊκές αρχές, αλλά και από τις ίδιες τις οικογένειές τους. (Ματθ. 10:21) Εντός της εκκλησίας, μερικές φορές χρειαζόταν να καταπολεμούν την επιρροή των αποστατών και των διαιρετικών διδασκαλιών τους. (Πράξ. 20:29, 30) Εντούτοις, εκείνοι οι Χριστιανοί υπέμεναν. (Αποκ. 2:3) Πώς; Συλλογίζονταν Βιβλικά παραδείγματα υπομονής, όπως ο Ιώβ. (Ιακ. 5:10, 11) Προσεύχονταν για δύναμη. (Πράξ. 4:29-31) Επίσης, εστίαζαν στα καλά αποτελέσματα της υπομονής τους. (Πράξ. 5:41) Μπορούμε και εμείς να υπομείνουμε αν μελετάμε σε τακτική βάση παραδείγματα υπομονής στον Λόγο του Θεού και στις εκδόσεις μας και κάνουμε στοχασμούς γύρω από αυτά. w23.07 29:5-6

Ο Ιεχωβά και ο Ιησούς δεν θα μας θεωρήσουν χαμένη υπόθεση. Ο απόστολος Πέτρος βρέθηκε μπροστά σε ένα κρίσιμο δίλημμα αφότου αρνήθηκε τον Χριστό. Θα τα παρατούσε ή θα συνέχιζε να είναι μαθητής του Χριστού; Ο Ιησούς είχε κάνει δέηση στον Ιεχωβά να μην εξαντληθεί η πίστη του Πέτρου. Μίλησε στον Πέτρο για αυτή την προσευχή και εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι ο Πέτρος αργότερα θα ήταν σε θέση να ενισχύσει τους αδελφούς του. (Λουκ. 22:31, 32) Πόσο θα ενθαρρύνθηκε ο Πέτρος όταν θυμήθηκε τα λόγια του Ιησού! Όταν βρισκόμαστε μπροστά σε ένα δίλημμα στη ζωή μας, ο Ιεχωβά μπορεί να χρησιμοποιήσει στοργικούς ποιμένες για να μας δώσουν την ενθάρρυνση που χρειαζόμαστε ώστε να μείνουμε πιστοί. (Εφεσ. 4:8, 11) Όπως ο Ιεχωβά προμήθευε στον Πέτρο και στους άλλους αποστόλους ό,τι είχαν ανάγκη από υλική άποψη, έτσι θα φροντίζει και για τις δικές μας υλικές ανάγκες αν βάζουμε τη διακονία στην πρώτη θέση στη ζωή μας. w23.09 40:14-15

Ο Ιεχωβά παρατηρεί ακόμα και τη μικρότερη πράξη καλοσύνης που κάνουμε για τους άλλους. Τη θεωρεί πολύτιμη θυσία και χρέος που πρόκειται να ξεπληρώσει. Αν είχατε υπηρετήσει στο παρελθόν ως διακονικός υπηρέτης ή πρεσβύτερος, ο Ιεχωβά θυμάται το έργο που κάνατε και την αγάπη που σας ώθησε να το κάνετε. (1 Κορ. 15:58) Επίσης, παρατηρεί την αγάπη που εξακολουθείτε να δείχνετε. Ο Ιεχωβά θέλει όλοι μας να αυξάνουμε την αγάπη μας για εκείνον και για τους άλλους. Μπορούμε να ενισχύουμε την αγάπη μας για τον Ιεχωβά διαβάζοντας τον Λόγο του με στοχασμό και μιλώντας του τακτικά μέσω προσευχής. Μπορούμε να αυξάνουμε την αγάπη μας για τους αδελφούς και τις αδελφές μας βοηθώντας τους με πρακτικούς τρόπους. Καθώς η αγάπη μας αυξάνεται, θα πλησιάζουμε ακόμα περισσότερο τον Ιεχωβά και την πνευματική μας οικογένεια. Αυτές τις φιλίες θα τις απολαμβάνουμε για πάντα! w23.07 30:11, 13, 18

Κάθε Χριστιανός πρέπει να αποφασίσει πώς θα φροντίζει την υγεία του. Μόνο λίγοι συγκεκριμένοι Βιβλικοί νόμοι, όπως οι εντολές να απέχουμε από αίμα και από τον πνευματισμό, επηρεάζουν τις επιλογές της ιατρικής περίθαλψης για τους Χριστιανούς. (Πράξ. 15:20· Γαλ. 5:19, 20) Άλλοι τομείς είναι ζήτημα προσωπικής προτίμησης. Όσο ισχυρή άποψη και αν έχουμε για κάποια μορφή θεραπείας, χρειάζεται να σεβόμαστε το δικαίωμα που έχουν οι αδελφοί και οι αδελφές μας να παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις για τη φροντίδα της υγείας τους. Σε σχέση με αυτό, πρέπει να θυμόμαστε τα εξής: (1) Μόνο η Βασιλεία του Θεού θα φέρει πλήρη και μόνιμη θεραπεία. (Ησ. 33:24) (2) Κάθε Χριστιανός πρέπει να είναι «πλήρως πεπεισμένος» για το τι είναι το καλύτερο για τον ίδιο. (Ρωμ. 14:5) (3) Δεν πρέπει να κρίνουμε τους άλλους ούτε να τους σκανδαλίζουμε. (Ρωμ. 14:13) (4) Οι Χριστιανοί δείχνουν αγάπη και δεν βάζουν την ελευθερία που έχουν να κάνουν προσωπικές επιλογές πάνω από την ενότητα της εκκλησίας.​—Ρωμ. 14:15, 19, 20. w23.07 32:15

Θεωρείτε πολύτιμη τη σχέση σας με τον Ιεχωβά; Αναμφίβολα! Από τους αρχαίους καιρούς, αμέτρητα πλήθη έχουν νιώσει όπως εσείς. (Ψαλμ. 104:33, 34) Πολλοί έχουν κάνει θυσίες για να λατρεύουν τον Ιεχωβά. Αυτό ασφαλώς ίσχυε στην περίπτωση εκείνων που ήταν γνωστοί στον αρχαίο Ισραήλ ως ναζηραίοι, δηλαδή αφιερωμένοι. Αυτός ο όρος περιγράφει εύστοχα τους ζηλωτές Ισραηλίτες που έκαναν κάποιες προσωπικές θυσίες για να υπηρετήσουν τον Ιεχωβά με ιδιαίτερο τρόπο. Ο Μωσαϊκός Νόμος επέτρεπε σε άντρες και γυναίκες να κάνουν μια ειδική ευχή στον Ιεχωβά, επιλέγοντας να ζήσουν ως ναζηραίοι για κάποια περίοδο χρόνου. (Αριθ. 6:1, 2) Αυτή η ευχή, δηλαδή επίσημη υπόσχεση, περιλάμβανε την εφαρμογή κάποιων οδηγιών τις οποίες δεν χρειαζόταν να τηρούν οι υπόλοιποι Ισραηλίτες. Γιατί λοιπόν θα επέλεγε ένας Ισραηλίτης να κάνει ευχή ναζηραίου; Ένας τέτοιος Ισραηλίτης πιθανότατα υποκινούνταν από βαθιά αγάπη για τον Ιεχωβά και από ειλικρινή ευγνωμοσύνη για την πλούσια ευλογία Του.​—Δευτ. 6:5· 16:17. w24.02 7:1-2

Στην Αγία Γραφή, η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται «οσιότητα», ή «όσια αγάπη», μεταδίδει την ιδέα της θερμής και στοργικής προσκόλλησης που χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει την αγάπη την οποία έχει ο Θεός για τους υπηρέτες του. Η ίδια λέξη χρησιμοποιείται επίσης για να περιγράψει την αγάπη που δείχνουν οι υπηρέτες του Θεού μεταξύ τους. (2 Σαμ. 9:6, 7) Η οσιότητά μας μπορεί να γίνει ισχυρότερη με το πέρασμα του χρόνου. Προσέξτε πώς συνέβη αυτό στην περίπτωση του Δανιήλ. Η οσιότητα του Δανιήλ στον Ιεχωβά δοκιμάστηκε επανειλημμένα στη διάρκεια της ζωής του. Αλλά μια από τις μεγαλύτερες δοκιμασίες ήρθε όταν είχε πια περάσει τα 90. Κάποια μέλη της βασιλικής αυλής αντιπαθούσαν τον Δανιήλ και δεν σέβονταν τον Θεό που λάτρευε. Γι’ αυτό, έστησαν μια πλεκτάνη με στόχο να θανατωθεί ο Δανιήλ. Κατάφεραν να εκδοθεί ένα διάταγμα το οποίο θα δοκίμαζε αν ο Δανιήλ θα ήταν όσιος στον Θεό του ή στον βασιλιά. Το μόνο που χρειαζόταν να κάνει ο Δανιήλ για να αποδείξει την οσιότητά του στον βασιλιά ήταν να πάψει να προσεύχεται στον Ιεχωβά για 30 ημέρες. Ο Δανιήλ αρνήθηκε να συμβιβαστεί.​—Δαν. 6:12-15, 20-22. w23.08 33:10-12

Ο Ιεχωβά θέλει να εγκαρτερούμε στην εκδήλωση αγάπης στους αδελφούς και στις αδελφές μας. Αν σε κάποια περίπτωση ένα άτομο δεν εκδηλώσει μια Χριστιανική ιδιότητα, ας σκεφτούμε ότι θέλει να ακολουθεί τις Βιβλικές αρχές και ότι απλώς ενήργησε απερίσκεπτα. (Παρ. 12:18) Ο Θεός αγαπάει τους πιστούς υπηρέτες του παρά τα ελαττώματά τους. Δεν μας απορρίπτει όταν κάνουμε λάθη, ούτε παραμένει αγανακτισμένος. (Ψαλμ. 103:9) Πόσο σημαντικό είναι να μιμούμαστε τον συγχωρητικό Πατέρα μας! (Εφεσ. 4:32–5:1) Να θυμάστε επίσης ότι, καθώς το τέλος πλησιάζει, χρειάζεται να παραμένουμε κοντά στους αδελφούς και στις αδελφές μας. Μπορούμε να αναμένουμε ότι ο διωγμός θα ενταθεί. Ίσως μάλιστα βρεθούμε στη φυλακή για την πίστη μας. Αν συμβεί αυτό, θα χρειαζόμαστε τους αδελφούς και τις αδελφές μας περισσότερο από ποτέ.​—Παρ. 17:17. w24.03 11:6-7

Οι Γραφές περιέχουν αφηγήσεις για νεαρούς που πλησίασαν τον Ιεχωβά, απέκτησαν την εύνοιά του και είδαν τη ζωή τους να εξελίσσεται καλά. Ένας από αυτούς ήταν ο Δαβίδ. Σε νεαρή ηλικία, επέλεξε να ταχθεί με το μέρος του Θεού και αργότερα έγινε όσιος βασιλιάς. (1 Βασ. 3:6· 9:4, 5· 14:8) Η μελέτη γύρω από τη ζωή και την πιστή υπηρεσία του Δαβίδ θα σας ενθαρρύνει και θα σας υποκινήσει. Εναλλακτικά, μπορείτε να μελετήσετε το παράδειγμα του Μάρκου ή του Τιμόθεου. Θα δείτε ότι υπηρέτησαν τον Ιεχωβά από τη νεαρή τους ηλικία και εξακολούθησαν να έχουν την επιδοκιμασία του Θεού. Το πώς θα εξελιχθεί η ζωή σας μπορεί να εξαρτηθεί από το πώς τη χρησιμοποιείτε τώρα. Αν εμπιστεύεστε στον Ιεχωβά και όχι στη δική σας κατανόηση, εκείνος θα κατευθύνει τα βήματά σας. Μπορείτε να έχετε μια ευτυχισμένη ζωή γεμάτη ανταμοιβές. Να θυμάστε, ο Ιεχωβά θεωρεί πολύτιμο ό,τι κάνετε για εκείνον. Υπάρχει καλύτερος τρόπος για να χρησιμοποιήσετε τη ζωή σας από το να υπηρετείτε τον στοργικό ουράνιο Πατέρα μας; w23.09 38:18-19

Ο απόστολος Παύλος ήξερε ότι οι Χριστιανοί αδελφοί και αδελφές του ήταν ατελείς. Για παράδειγμα, λίγο αφότου άρχισε να συναναστρέφεται με την εκκλησία, τον έκριναν άδικα. (Πράξ. 9:26) Αργότερα, κάποιοι μιλούσαν για αυτόν πίσω από την πλάτη του για να βλάψουν την υπόληψή του. (2 Κορ. 10:10) Ο Παύλος είδε έναν υπεύθυνο αδελφό να παίρνει μια λάθος απόφαση που θα μπορούσε να σκανδαλίσει άλλους. (Γαλ. 2:11, 12) Και κάποιος από τους στενούς του συνεργάτες, ο Μάρκος, τον απογοήτευσε πολύ. (Πράξ. 15:37, 38) Ο Παύλος θα μπορούσε να είχε επιτρέψει σε οποιαδήποτε από αυτές τις καταστάσεις να τον κάνει να μη συναναστρέφεται πλέον αυτά τα άτομα. Εντούτοις, διατήρησε θετική άποψη για τους αδελφούς και τις αδελφές του και παρέμεινε δραστήριος στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Τι τον βοήθησε να εγκαρτερήσει; Ο Παύλος αγαπούσε τους αδελφούς και τις αδελφές του. Η αγάπη του για τους άλλους τον βοηθούσε να εστιάζει, όχι στις ατέλειές τους, αλλά στις υπέροχες ιδιότητές τους. Η αγάπη βοηθούσε επίσης τον Παύλο να κάνει αυτό που αναφέρεται στο σημερινό μας εδάφιο. w24.03 11:4-5

Η Γραφή περιέχει πολλές αφηγήσεις που τονίζουν την αξία της πραότητας. Πάρτε για παράδειγμα τον Ισαάκ. Όταν εγκαταστάθηκε στα Γέραρα, μια περιοχή Φιλισταίων, οι φθονεροί του γείτονες έφραξαν τα πηγάδια που είχαν σκάψει οι υπηρέτες του πατέρα του. Αντί να παλέψει για τα δικαιώματά του, ο Ισαάκ μετέφερε το σπιτικό του πιο πέρα και έσκαψε άλλα πηγάδια. (Γέν. 26:12-18) Αλλά οι Φιλισταίοι ισχυρίστηκαν ότι και το νερό σε εκείνη την περιοχή ήταν δικό τους. Παρ’ όλα αυτά, ο Ισαάκ ενήργησε ειρηνικά. (Γέν. 26:19-25) Τι τον βοήθησε να παραμείνει πράος ακόμα και όταν οι άλλοι φαίνονταν αποφασισμένοι να τον προκαλέσουν; Ασφαλώς είχε παρατηρήσει το παράδειγμα των γονέων του, μαθαίνοντας πολλά από την ειρηνική συμπεριφορά του Αβραάμ και το “ήσυχο και πράο πνεύμα” της Σάρρας.​—1 Πέτρ. 3:4-6· Γέν. 21:22-34. w23.09 39:4

Ο Ιεχωβά έστειλε με αγάπη τον πρωτότοκο Γιο του στη γη ώστε να διδάξει τους ανθρώπους σχετικά με τη Βασιλεία και να δώσει τη ζωή του για να μας απολυτρώσει από την αμαρτία και τον θάνατο. Έπειτα, ο Ιησούς αναστήθηκε και επέστρεψε στον ουρανό για να κυβερνήσει ως Βασιλιάς της Βασιλείας του Θεού. Το κεντρικό θέμα της Γραφής είναι ότι το όνομα του Ιεχωβά θα δικαιωθεί καθώς εκείνος θα εκπληρώσει τον σκοπό του για τη γη μέσω της Βασιλείας του υπό τον Χριστό. Ο σκοπός του Ιεχωβά δεν αλλάζει. Εκείνος έχει εγγυηθεί ότι θα τον φέρει σε πέρας με επιτυχία. (Ησ. 46:10, υποσ.· Εβρ. 6:17, 18) Θα έρθει ο καιρός κατά τον οποίο η γη θα μεταμορφωθεί σε παράδεισο, όπου τέλειοι, δίκαιοι απόγονοι του Αδάμ και της Εύας θα “απολαμβάνουν ζωή για πάντα”. (Ψαλμ. 22:26) Αλλά ο Ιεχωβά έχει κατά νου έναν ακόμα ευρύτερο σκοπό. Ο τελικός σκοπός του είναι να ενώσει όλα τα νοήμονα πλάσματά του στον ουρανό και στη γη. Τότε όλοι όσοι θα ζουν θα υποτάσσονται όσια σε εκείνον ως τον Κυρίαρχό τους. (Εφεσ. 1:8-11) Δεν σας εντυπωσιάζει ο θαυμάσιος τρόπος με τον οποίο ο Ιεχωβά εκπληρώνει τον σκοπό του; w23.10 44:7-8

Όταν έφτασαν στην Ιερουσαλήμ, οι Ιουδαίοι που είχαν φύγει από τη Βαβυλώνα σύντομα επηρεάστηκαν από ασταθείς οικονομικές και πολιτικές συνθήκες, ενώ αντιμετώπισαν και εναντίωση. Ως αποτέλεσμα, κάποιοι δυσκολεύονταν να εστιάσουν στην ανοικοδόμηση του ναού του Ιεχωβά. Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά ανέθεσε σε δύο προφήτες, τον Αγγαίο και τον Ζαχαρία, να αναζωπυρώσουν τον ζήλο του λαού, κάτι που αποδείχτηκε αποτελεσματικό. (Αγγ. 1:1· Ζαχ. 1:1) Σχεδόν 50 χρόνια αργότερα όμως, οι Ιουδαίοι ήταν και πάλι πολύ πεσμένοι και χρειάζονταν ενθάρρυνση. Ο Έσδρας, επιδέξιος αντιγραφέας του Νόμου, ήρθε από τη Βαβυλώνα στην Ιερουσαλήμ για να παρακινήσει τον λαό του Θεού να δώσει προτεραιότητα στην αληθινή λατρεία. (Έσδρ. 7:1, 6) Όπως οι προφητείες του Αγγαίου και του Ζαχαρία βοήθησαν τον λαό του Θεού στο παρελθόν να συνεχίσει να εμπιστεύεται στον Ιεχωβά σε καιρούς εναντίωσης, έτσι μπορούν να βοηθήσουν και εμάς σήμερα να παραμένουμε σίγουροι για τη στήριξη του Ιεχωβά παρά τις αβεβαιότητες της ζωής.​—Παρ. 22:19. w23.11 48:2-3

Πώς εκφράζουμε την αγάπη μας για τους ομοπίστους μας; Ένας τρόπος είναι με το να τους παρηγορούμε. Θα μπορούμε να “παρηγορούμε ο ένας τον άλλον” αν υποκινούμαστε από συμπόνια. (1 Θεσ. 4:18) Πώς μπορούμε να διατηρούμε ισχυρή αγάπη ο ένας για τον άλλον; Κάνοντας το καλύτερο που μπορούμε για να συγχωρούμε τα λάθη των άλλων. Γιατί είναι ιδιαίτερα σημαντικό σήμερα να δείχνουμε αγάπη ο ένας για τον άλλον; Προσέξτε τον λόγο που αναφέρει ο Πέτρος: «Το τέλος . . . όλων των πραγμάτων έχει πλησιάσει . . .. Να έχετε έντονη αγάπη ο ένας για τον άλλον». (1 Πέτρ. 4:7, 8) Καθώς το τέλος αυτού του πονηρού κόσμου πλησιάζει όλο και περισσότερο, τι μπορούμε να αναμένουμε; Μιλώντας για τους ακολούθους του, ο Ιησούς προείπε: «Όλα τα έθνη θα σας μισούν εξαιτίας του ονόματός μου». (Ματθ. 24:9) Για να αντέξουμε αυτό το μίσος, χρειάζεται να παραμένουμε ενωμένοι. Καθώς το κάνουμε αυτό, οι προσπάθειες του Σατανά να μας διαιρέσει θα αποτυγχάνουν, επειδή είμαστε δεμένοι μεταξύ μας με αγάπη.​—Φιλιπ. 2:1, 2. w23.11 47:18-19

Οι αλήθειες του Λόγου του Θεού έχουν τεράστια δύναμη. Διδάσκοντας τους ανθρώπους για τον Ιεχωβά και για το πώς είναι στ’ αλήθεια η προσωπικότητά του, έχουμε την ευκαιρία να δούμε κάτι θαυμάσιο. Το κάλυμμα των σατανικών ψεμάτων σταδιακά απομακρύνεται, και αυτά τα άτομα αρχίζουν να βλέπουν τον αγαπημένο μας Πατέρα όπως τον βλέπουμε και εμείς. Γεμίζουν δέος μπροστά στην απεριόριστη δύναμή του. (Ησ. 40:26) Μαθαίνουν να τον εμπιστεύονται λόγω της τέλειας δικαιοσύνης του. (Δευτ. 32:4) Διαφωτίζονται από τη βαθιά του σοφία. (Ησ. 55:9· Ρωμ. 11:33) Και παρηγορούνται μαθαίνοντας ότι αυτός είναι η προσωποποίηση της αγάπης. (1 Ιωάν. 4:8) Καθώς πλησιάζουν τον Ιεχωβά, η ελπίδα τους να ζήσουν για πάντα ως παιδιά του γίνεται βέβαιη. Τι θαυμάσιο προνόμιο έχουμε να βοηθάμε ανθρώπους να πλησιάσουν τον Πατέρα τους! Όταν το κάνουμε αυτό, ο Ιεχωβά μάς θεωρεί «συνεργάτες» του.​—1 Κορ. 3:5. w24.02 6:15

Αν κάνετε Γραφική μελέτη ή αν σας ανατρέφουν γονείς που είναι Μάρτυρες, σκέφτεστε το βάφτισμα; Αυτός είναι αξιέπαινος στόχος! Προτού όμως βαφτιστείτε, θα χρειαστεί να αφιερωθείτε στον Ιεχωβά. Πώς αφιερώνεστε στον Ιεχωβά; Του υπόσχεστε μέσω προσευχής ότι θα λατρεύετε μόνο εκείνον και ότι θα βάζετε το θέλημά του στην πρώτη θέση στη ζωή σας. Υπόσχεστε στον Ιεχωβά ότι θα συνεχίσετε να τον αγαπάτε “με όλη σας την καρδιά και με όλη σας την ψυχή και με όλη σας τη διάνοια και με όλη σας τη δύναμη”. (Μάρκ. 12:30) Η αφιέρωσή σας γίνεται κατ’ ιδίαν, ανάμεσα σε εσάς και στον Ιεχωβά. Αντίθετα, το βάφτισμα γίνεται δημόσια. Δείχνει στους παρατηρητές ότι έχετε κάνει αφιέρωση. Η αφιέρωσή σας αποτελεί ιερή ευχή, και ο Ιεχωβά αναμένει να ζείτε σύμφωνα με αυτήν, πράγμα που αναμένετε και εσείς από τον εαυτό σας.​—Εκκλ. 5:4. w24.03 9:2, 5

Όλοι οι γάμοι έχουν δυσκολίες. Η Αγία Γραφή αναγνωρίζει ειλικρινά ότι οι παντρεμένοι θα έχουν «θλίψη στη σάρκα τους». (1 Κορ. 7:28) Γιατί; Επειδή ο γάμος ενώνει δύο ατελείς ανθρώπους, που ο καθένας τους έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά, αρέσκειες και απαρέσκειες. Οι δύο σύζυγοι ίσως προέρχονται από διαφορετικούς πολιτισμούς ή έχουν διαφορετικό υπόβαθρο. Με τον καιρό, μπορεί να εκδηλώσουν χαρακτηριστικά που δεν είχαν γίνει αντιληπτά πριν από τον γάμο. Οποιοσδήποτε από αυτούς τους παράγοντες μπορεί να προκαλέσει τριβές. Αντί να αναγνωρίσουν ότι ο καθένας τους έχει ευθύνη για το πρόβλημα και να προσπαθήσουν να το λύσουν, ίσως ρίχνουν το φταίξιμο ο ένας στον άλλον. Ίσως μάλιστα αρχίσουν να βλέπουν ως λύση τον χωρισμό ή το διαζύγιο. Αλλά είναι η διάλυση του γάμου η λύση; Όχι. Ο Ιεχωβά δίνει στους παντρεμένους την οδηγία να σέβονται τη γαμήλια διευθέτηση, ακόμα και αν η συμβίωση με τον σύντροφό τους είναι δύσκολη. w24.03 11:8, 11

Μετά την αφιέρωση και το βάφτισμά σας, η ελπίδα σας να ζήσετε αιώνια σε μια παραδεισιακή γη συνέχισε να αναπτύσσεται καθώς μαθαίνατε περισσότερα και ωριμάζατε πνευματικά. (Εβρ. 5:13–6:1) Πιθανότατα βιώσατε αυτά που αναφέρονται στα εδάφια Ρωμαίους 5:2-4. Αντιμετωπίσατε διάφορες θλίψεις, αλλά τις υπομείνατε και νιώσατε την επιδοκιμασία του Θεού. Βέβαιοι για την εύνοια του Θεού, έχετε τώρα ακόμα περισσότερους λόγους να αναμένετε ότι θα λάβετε τα όσα έχει υποσχεθεί. Η ελπίδα σας έχει γίνει ισχυρότερη από ό,τι ήταν αρχικά. Είναι πιο πραγματική για εσάς, πιο προσωπική. Σας επηρεάζει πιο έντονα, επιδρώντας σε κάθε πτυχή της ζωής σας και αλλάζοντας το πώς συμπεριφέρεστε στην οικογένειά σας, το πώς παίρνετε αποφάσεις, ακόμα και το πώς χρησιμοποιείτε τον χρόνο σας. Ο απόστολος Παύλος προσθέτει κάτι πολύ σημαντικό όσον αφορά την ελπίδα που έχετε αφού λάβατε την επιδοκιμασία του Θεού. Σας διαβεβαιώνει ότι η ελπίδα σας θα εκπληρωθεί.​—Ρωμ. 15:13. w23.12 51:16-19

Όταν περνάμε μια δύσκολη δοκιμασία, τα αισθήματά μας, οι σκέψεις μας και οι αντιδράσεις μας μπορεί να μην είναι τόσο ισορροπημένα όσο συνήθως. Μπορεί να νιώθουμε σαν πλοίο που το δέρνουν τα κύματα καθώς τα ισχυρά συναισθήματα μας σαρώνουν το ένα μετά το άλλο. Πώς μας βοηθάει ο Ιεχωβά όταν αρχίζουν να μας κατακλύζουν τέτοια συναισθήματα; Μας διαβεβαιώνει ότι θα μας σταθεροποιεί. Όταν ένα πλοίο πέφτει σε θύελλα, μπορεί να αρχίσει να κουνιέται επικίνδυνα από τη μία πλευρά στην άλλη. Για να αντισταθμίζουν αυτή την κίνηση, πολλά πλοία έχουν πτερύγια ευστάθειας, τα οποία εκτείνονται από κάθε πλευρά του πλοίου κάτω από το νερό. Αυτά τα πτερύγια μπορούν να κάνουν το πλοίο να κουνιέται πολύ λιγότερο, προσφέροντας μεγαλύτερη ασφάλεια και περισσότερη άνεση στους επιβάτες. Ωστόσο, πολλά συστήματα ευστάθειας λειτουργούν καλύτερα όταν το πλοίο κινείται προς τα εμπρός. Παρόμοια, ο Ιεχωβά θα μας σταθεροποιεί αν κινούμαστε πιστά προς τα εμπρός σε καιρούς δοκιμασιών. w24.01 3:7-8

Όταν φοβάστε, να ρωτάτε τον εαυτό σας: “Τι έχει ήδη κάνει ο Ιεχωβά;” Να συλλογίζεστε όσα έχει δημιουργήσει. Για παράδειγμα, όταν “παρατηρούμε προσεκτικά” πώς φροντίζει ο Ιεχωβά τα πουλιά και τα λουλούδια​—τα οποία δεν δημιουργήθηκαν κατά την εικόνα του και δεν έχουν την ικανότητα να τον λατρεύουν​—θα ενισχύουμε την εμπιστοσύνη μας σε εκείνον, βέβαιοι ότι θα φροντίσει και εμάς. (Ματθ. 6:25-32) Να σκέφτεστε επίσης τι έχει κάνει ο Ιεχωβά για τους λάτρεις του. Θα μπορούσατε να μελετήσετε το παράδειγμα κάποιου Βιβλικού προσώπου που έδειξε εξαιρετική πίστη ή να διαβάσετε την εμπειρία ενός σύγχρονου υπηρέτη του Ιεχωβά. Επιπρόσθετα, να στοχάζεστε πώς σας έχει ήδη φροντίσει ο Ιεχωβά. Πώς σας έλκυσε στην αλήθεια; (Ιωάν. 6:44) Πώς έχει απαντήσει στις προσευχές σας; (1 Ιωάν. 5:14) Πώς ωφελείστε κάθε μέρα από τη θυσία του αγαπημένου του Γιου;​—Εφεσ. 1:7· Εβρ. 4:14-16. w24.01 1:6, 17