Να Εκζητείτε την Πόλη που θα Παραμείνει

1. Τι προείπε ο Ιησούς ότι θα συνέβαινε στην Ιερουσαλήμ του πρώτου αιώνα;

ΛΙΓΕΣ μέρες πριν από τον θάνατό του, ο Ιησούς Χριστός έδωσε μια λεπτομερή προφητεία η οποία είχε την πρώτη της εκπλήρωση κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων. Προειδοποίησε ότι η πόλη της Ιερουσαλήμ θα βρισκόταν κάποια μέρα «περικυκλωμένη από στρατεύματα». (Λουκ. 21:20) Ο Ιησούς είπε στους ακολούθους του ότι, με το που θα έβλεπαν αυτά τα στρατεύματα​—τα οποία τελικά ήταν τα ρωμαϊκά στρατεύματα​—έπρεπε να φύγουν αμέσως από την περιοχή.​—Λουκ. 21:21, 22.

2. Ποια υπενθύμιση έδωσε ο απόστολος Παύλος στους Εβραίους Χριστιανούς στην Ιουδαία και στην Ιερουσαλήμ;

² Λίγα μόλις χρόνια προτού τα ρωμαϊκά στρατεύματα περικυκλώσουν την Ιερουσαλήμ, ο απόστολος Παύλος έγραψε τη δυναμική Επιστολή Προς τους Εβραίους, η οποία αποτελεί τώρα βιβλίο της Αγίας Γραφής. Σε αυτή την επιστολή, ο Παύλος έδωσε στους Χριστιανούς στην Ιουδαία και στην Ιερουσαλήμ ζωτικής σημασίας συμβουλές οι οποίες θα τους βοηθούσαν να προετοιμαστούν για όσα επρόκειτο να συμβούν. Τι ακριβώς θα συνέβαινε; Η Ιερουσαλήμ επρόκειτο να καταστραφεί. Για να επιζήσουν, θα έπρεπε να είναι διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και τις επιχειρήσεις τους. Γι’ αυτό, σχετικά με την πόλη της Ιερουσαλήμ, ο Παύλος έγραψε: «Δεν έχουμε εδώ μια πόλη που παραμένει». Έπειτα, πρόσθεσε: «Αλλά εκζητούμε ένθερμα εκείνη που θα έρθει».​—Εβρ. 13:14.

3. Ποια είναι η «πόλη που έχει πραγματικά θεμέλια», και γιατί την εκζητούμε;

³ Οι Χριστιανοί που αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την Ιερουσαλήμ και την Ιουδαία πιθανώς αντιμετώπισαν χλευασμό, αλλά αυτή η απόφαση έσωσε τη ζωή τους. Σήμερα μας χλευάζουν επειδή δεν θέτουμε την εμπιστοσύνη μας σε ανθρώπους ούτε επιδιώκουμε εξασφάλιση και υλικές ανέσεις σε αυτόν τον κόσμο. Τότε γιατί κάνουμε αυτή την επιλογή; Γνωρίζουμε ότι αυτό το σύστημα πραγμάτων είναι προσωρινό. Εκζητούμε «την πόλη που έχει πραγματικά θεμέλια», δηλαδή «εκείνη που θα έρθει», τη Βασιλεία του Θεού. (Εβρ. 11:10· Ματθ. 6:33) Σε κάθε υπότιτλο αυτού του άρθρου θα εξετάσουμε: (1) πώς οι θεόπνευστες συμβουλές του Παύλου βοήθησαν τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα να συνεχίσουν να εκζητούν την “πόλη που θα έρθει”, (2) πώς τους προετοίμασε ο Παύλος για μελλοντικά γεγονότα και (3) πώς μας βοηθούν οι συμβουλές του σήμερα.

ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΤΕ ΕΚΕΙΝΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ ΠΟΤΕ

4. Γιατί ήταν σημαντική η Ιερουσαλήμ για τους Χριστιανούς;

⁴ Η Ιερουσαλήμ ήταν σημαντική για τους Χριστιανούς. Εκεί είχε ιδρυθεί η Χριστιανική εκκλησία του πρώτου αιώνα το 33 Κ.Χ., και εκεί έδρευε το κυβερνών σώμα της. Επιπλέον, πολλοί Χριστιανοί είχαν δικά τους σπίτια και είχαν συσσωρεύσει υλικά αποκτήματα στην πόλη. Παρ’ όλα αυτά, ο Ιησούς προειδοποίησε τους ακολούθους του ότι θα έπρεπε να φύγουν από την Ιερουσαλήμ αλλά και από την Ιουδαία.​—Ματθ. 24:16.

5. Πώς προετοίμασε ο Παύλος τους Χριστιανούς για αυτό που επρόκειτο να συμβεί;

⁵ Για να προετοιμάσει τους Χριστιανούς για αυτό που επρόκειτο να συμβεί, ο Παύλος τούς βοήθησε να εστιάσουν στο πώς έβλεπε ο Ιεχωβά την πόλη της Ιερουσαλήμ. Τους υπενθύμισε ότι ο ναός, το ιερατείο και οι θυσίες που προσφέρονταν στην Ιερουσαλήμ δεν ήταν πλέον ιερά πράγματα από την άποψη του Ιεχωβά. (Εβρ. 8:13) Οι περισσότεροι κάτοικοι της πόλης είχαν απορρίψει τον Μεσσία. Ο ναός της Ιερουσαλήμ δεν ήταν πια το κέντρο της αγνής λατρείας του Ιεχωβά και επρόκειτο να καταστραφεί.​—Λουκ. 13:34, 35.

6. Γιατί ήταν επίκαιρη για τους Χριστιανούς η υπενθύμιση του Παύλου που βρίσκουμε στα εδάφια Εβραίους 13:5, 6;

⁶ Όταν ο Παύλος έγραψε στους Εβραίους, η Ιερουσαλήμ ήταν μια ακμάζουσα πόλη. Ένας Ρωμαίος συγγραφέας εκείνης της εποχής είπε ότι η Ιερουσαλήμ ήταν «μακράν η πιο φημισμένη πόλη της Ανατολής». Ιουδαίοι από πολλές χώρες ταξίδευαν εκεί κάθε χρόνο για τις γιορτές, πράγμα που συνέβαλλε στην άνθηση της οικονομίας. Αναμφίβολα και μερικοί Χριστιανοί ωφελούνταν από αυτή την ευνοϊκή οικονομική κατάσταση. Ίσως γι’ αυτό ο Παύλος τούς είπε: «Ο τρόπος της ζωής σας ας είναι απαλλαγμένος από τη φιλαργυρία, καθώς μένετε ικανοποιημένοι με τα παρόντα πράγματα». Κατόπιν, παρέθεσε μια δυναμική διαβεβαίωση που βρίσκεται στις Γραφές και η οποία αποτελεί προσωπική εγγύηση του Ιεχωβά: «Δεν πρόκειται ποτέ να σε αφήσω ούτε πρόκειται ποτέ να σε εγκαταλείψω». (Διαβάστε Εβραίους 13:5, 6· Δευτ. 31:6· Ψαλμ. 118:6) Οι Χριστιανοί που ζούσαν στην Ιερουσαλήμ και στην Ιουδαία χρειάζονταν αυτή τη διαβεβαίωση. Γιατί; Επειδή λίγο καιρό αφότου θα λάβαιναν αυτή την επιστολή, θα αναγκάζονταν να αφήσουν πίσω τα σπίτια τους, τις επιχειρήσεις τους και τα περισσότερα αποκτήματά τους. Έπειτα, θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν το άγνωστο.

7. Γιατί πρέπει να ενισχύουμε την εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά τώρα;

⁷ Δίδαγμα για εμάς: Τι πρόκειται να συμβεί σύντομα; Το τέλος του παρόντος συστήματος πραγμάτων στη «μεγάλη θλίψη». (Ματθ. 24:21) Όπως οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα, έτσι και εμείς πρέπει να μένουμε άγρυπνοι και να είμαστε έτοιμοι. (Λουκ. 21:34-36) Κατά τη διάρκεια της μεγάλης θλίψης, ίσως χρειαστεί να αφήσουμε πίσω κάποια ή όλα τα αποκτήματά μας, με την απόλυτη βεβαιότητα ότι ο Ιεχωβά δεν θα εγκαταλείψει ποτέ τον λαό του. Ακόμα και τώρα, προτού ξεσπάσει η μεγάλη θλίψη, έχουμε την ευκαιρία να δείξουμε πού θέτουμε την εμπιστοσύνη μας. Αναρωτηθείτε: “Δείχνουν οι ενέργειες και οι στόχοι μου ότι θέτω την εμπιστοσύνη μου, όχι στα πλούτη, αλλά στον Θεό, ο οποίος υπόσχεται να με φροντίζει;” (1 Τιμ. 6:17) Φυσικά, αν και μπορούμε να αντλήσουμε διδάγματα από τα όσα συνέβησαν τον πρώτο αιώνα, η μελλοντική «μεγάλη θλίψη» θα είναι πρωτοφανής. Τότε πώς θα ξέρουμε τι ακριβώς να κάνουμε όταν αρχίσει;

ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΤΕ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΑΣΚΟΥΝ ΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ

8. Ποιες οδηγίες έδωσε ο Ιησούς στους μαθητές του;

⁸ Λίγα χρόνια αφότου έλαβαν την επιστολή του Παύλου προς τους Εβραίους, οι Χριστιανοί είδαν τα ρωμαϊκά στρατεύματα να περικυκλώνουν την πόλη της Ιερουσαλήμ. Αυτό σήμαινε ότι είχε έρθει ο καιρός να φύγουν. Η πόλη της Ιερουσαλήμ επρόκειτο να καταστραφεί. (Ματθ. 24:3· Λουκ. 21:20, 24) Αλλά πού θα πήγαιναν όταν θα έφευγαν; Ο Ιησούς είχε πει απλώς: «Όσοι είναι στην Ιουδαία ας αρχίσουν να φεύγουν στα βουνά». (Λουκ. 21:21) Υπήρχαν πολλά βουνά στην ευρύτερη περιοχή. Προς ποια κατεύθυνση λοιπόν θα έπρεπε να πάνε;

9. Γιατί μπορεί οι Χριστιανοί να αναρωτιούνταν σε ποια βουνά να καταφύγουν; (Βλέπε επίσης χάρτη.)

⁹ Σκεφτείτε μερικά από τα βουνά στα οποία θα μπορούσαν να καταφύγουν οι Χριστιανοί: τα βουνά της Σαμάρειας, τα βουνά στη Γαλιλαία, το όρος Αερμών και τα βουνά του Λιβάνου, καθώς επίσης τα βουνά στην απέναντι πλευρά του Ιορδάνη. (Βλέπε χάρτη.) Μερικές πόλεις σε εκείνες τις ορεινές περιοχές ίσως φαίνονταν ασφαλή καταφύγια. Για παράδειγμα, η πόλη Γάμαλα βρισκόταν στην απόκρημνη πλαγιά ενός ψηλού βουνού, και η πρόσβαση σε αυτήν ήταν εξαιρετικά δύσκολη. Μερικοί Ιουδαίοι θεωρούσαν εκείνη την πόλη ιδανικό καταφύγιο. Ωστόσο, στη Γάμαλα διεξάχθηκε μια σφοδρή μάχη ανάμεσα στους Ιουδαίους και στους Ρωμαίους, και πολλοί κάτοικοί της πέθαναν.a

10, 11. (α) Πώς ίσως έδωσε κατεύθυνση ο Ιεχωβά; (Εβραίους 13:7, 17) (β) Πώς ωφελήθηκαν οι Χριστιανοί επειδή υπάκουσαν σε εκείνους που ασκούσαν την ηγεσία; (Βλέπε επίσης εικόνα.)

¹⁰ Φαίνεται πως ο Ιεχωβά κατηύθυνε τους Χριστιανούς μέσω εκείνων που ασκούσαν την ηγεσία στην εκκλησία. Αργότερα, ο ιστορικός Ευσέβιος έγραψε: «Ο λαός της εκκλησίας στην Ιερουσαλήμ, μέσω θεϊκής πρόνοιας, έλαβε μια αποκάλυψη η οποία δόθηκε στους επιδοκιμασμένους άντρες. Διατάχθηκαν να μεταναστεύσουν από την πόλη πριν από τον πόλεμο και να εγκατασταθούν σε μια πόλη της Περαίας η οποία ονομάζεται Πέλλα». Η Πέλλα φαίνεται πως ήταν ιδανική επιλογή. Δεν απείχε πολύ από την Ιερουσαλήμ, οπότε ήταν σχετικά εύκολο να φτάσουν εκεί. Ήταν κυρίως πόλη Εθνικών, και ως επί το πλείστον δεν επηρεάστηκε από τους φανατικούς Ιουδαίους επαναστάτες και από τις μάχες τους με τους Ρωμαίους.​—Βλέπε χάρτη.

¹¹ Οι Χριστιανοί που έφυγαν στα βουνά εφάρμοσαν τη συμβουλή του Παύλου να “είναι υπάκουοι σε εκείνους που ασκούν την ηγεσία” στην εκκλησία. (Διαβάστε Εβραίους 13:7, 17) Ως αποτέλεσμα, ο λαός του Θεού επέζησε. Η ιστορία επιβεβαιώνει ότι ο Θεός δεν εγκατέλειψε εκείνους που “περίμεναν την πόλη που έχει πραγματικά θεμέλια”​—τη Βασιλεία του Θεού.​—Εβρ. 11:10.

12, 13. Πώς οδηγεί ο Ιεχωβά τον λαό του σε κρίσιμους καιρούς;

¹² Δίδαγμα για εμάς: Ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί αυτούς που ασκούν την ηγεσία για να παρέχει στον λαό του συγκεκριμένη κατεύθυνση. Οι Γραφές είναι γεμάτες με παραδείγματα του πώς ο Ιεχωβά έχει εγείρει ποιμένες για να καθοδηγούν τον λαό του σε κρίσιμους καιρούς. (Δευτ. 31:23· Ψαλμ. 77:20) Και σήμερα έχουμε δει άφθονες αποδείξεις τού ότι ο Ιεχωβά συνεχίζει να χρησιμοποιεί αυτούς που ασκούν την ηγεσία.

¹³ Για παράδειγμα, όταν ξέσπασε η πανδημία COVID-19, “εκείνοι που ασκούν την ηγεσία” έδωσαν την αναγκαία κατεύθυνση. Οι πρεσβύτεροι έλαβαν οδηγίες για το πώς να καλύπτουν τις πνευματικές ανάγκες των αδελφών τους. Λίγο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, διεξάχθηκε μια ιστορική συνέλευση σε πάνω από 500 γλώσσες μέσω του Ίντερνετ, της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου. Η ροή της πνευματικής τροφής δεν σταμάτησε. Ως αποτέλεσμα, παραμείναμε ενωμένοι. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι πως, όποιες δοκιμασίες και αν αντιμετωπίσουμε στο μέλλον, ο Ιεχωβά θα συνεχίσει να βοηθάει εκείνους που ασκούν την ηγεσία να εξακριβώνουν ποια είναι η σοφή πορεία. Εκτός από την εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά και την υπακοή στις εντολές του, ποιες άλλες ιδιότητες θα μας βοηθήσουν να προετοιμαστούμε για τη μεγάλη θλίψη και να ενεργούμε σοφά στη διάρκεια αυτής της συνταρακτικής περιόδου;

ΝΑ ΔΕΙΧΝΕΤΕ ΑΔΕΛΦΙΚΗ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ

14. Σύμφωνα με τα εδάφια Εβραίους 13:1-3, ποιες ιδιότητες χρειαζόταν να δείχνουν οι Χριστιανοί τις τελευταίες ημέρες του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων;

¹⁴ Όταν ξεσπάσει η μεγάλη θλίψη, θα χρειαστεί να δείχνουμε αγάπη ο ένας στον άλλον όσο ποτέ προηγουμένως. Σε σχέση με αυτό, θα χρειαστεί να μιμηθούμε το παράδειγμα των Χριστιανών που ζούσαν στην Ιερουσαλήμ και στην Ιουδαία. Αυτοί έδειχναν ανέκαθεν αγάπη ο ένας στον άλλον. (Εβρ. 10:32-34) Αλλά τα τελευταία λίγα χρόνια πριν από το τέλος του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων, έπρεπε να δείχνουν “αδελφική αγάπη” και «φιλοξενία» σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό. (Διαβάστε Εβραίους 13:1-3) Το ίδιο θα ισχύει και για εμάς καθώς αυτό το σύστημα πραγμάτων θα φτάνει στο τέλος του.

15. Γιατί χρειαζόταν να δείχνουν οι Εβραίοι Χριστιανοί αδελφική αγάπη και φιλοξενία μετά τη διαφυγή τους;

¹⁵ Όταν τα ρωμαϊκά στρατεύματα περικύκλωσαν την Ιερουσαλήμ και κατόπιν ξαφνικά αποσύρθηκαν, οι Χριστιανοί διέφυγαν με σχετικά λίγα αποκτήματα. (Ματθ. 24:17, 18) Εξαρτόνταν ο ένας από τον άλλον καθώς ταξίδευαν προς τα βουνά αλλά και όταν εγκαταστάθηκαν στον καινούριο τους τόπο. Αναμφίβολα, υπήρχαν πολλές «περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης», οι οποίες έδιναν στους Χριστιανούς την ευκαιρία να δείξουν γνήσια αδελφική αγάπη και φιλοξενία με το να στηρίζουν ο ένας τον άλλον και να μοιράζονται ό,τι είχαν.​—Τίτο 3:14.

16. Πώς μπορούμε να δείχνουμε αγάπη για τους συλλάτρεις μας που χρειάζονται τη βοήθειά μας; (Βλέπε επίσης εικόνα.)

¹⁶ Διδάγματα για εμάς: Η αγάπη μάς υποκινεί να στηρίζουμε τους συλλάτρεις μας όταν χρειάζονται τη βοήθειά μας. Πολλοί ανάμεσα στον λαό του Θεού έχουν προσφερθεί να φροντίσουν για τις πνευματικές και τις υλικές ανάγκες των αδελφών τους που έχουν γίνει πρόσφυγες εξαιτίας πρόσφατων πολέμων και φυσικών καταστροφών. Μια Ουκρανή αδελφή που έφυγε από το σπίτι της εξαιτίας του πολέμου είπε: «Νιώσαμε το χέρι του Ιεχωβά να μας καθοδηγεί και να μας βοηθάει μέσω των αδελφών μας. Μας καλωσόρισαν θερμά και μας βοήθησαν πάρα πολύ στην Ουκρανία, στην Ουγγαρία και τώρα εδώ στη Γερμανία». Εκείνοι που δείχνουν φιλοξενία στους αδελφούς και στις αδελφές τους και φροντίζουν για τις ανάγκες τους είναι εργαλεία στα χέρια του Ιεχωβά.​—Παρ. 19:17· 2 Κορ. 1:3, 4.

17. Γιατί είναι ζωτικό να καλλιεργούμε αδελφική αγάπη και φιλοξενία τώρα;

¹⁷ Στο μέλλον, η ανάγκη για τέτοια βοήθεια θα είναι αναμφίβολα πολύ μεγαλύτερη από ό,τι είναι σήμερα. (Αββακ. 3:16-18) Ο Ιεχωβά μάς εκπαιδεύει τώρα να καλλιεργούμε αδελφική αγάπη και φιλοξενία, ιδιότητες που θα είναι απολύτως απαραίτητες εκείνον τον καιρό.

ΤΙ ΕΠΙΦΥΛΑΣΣΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

18. Πώς μπορούμε να μιμούμαστε τους Εβραίους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα;

¹⁸ Όπως επιβεβαιώνει η ιστορία, οι Χριστιανοί που έφυγαν στα βουνά γλίτωσαν από τη συμφορά που ήρθε στην Ιερουσαλήμ. Εγκατέλειψαν την πόλη, αλλά ο Ιεχωβά ποτέ δεν εγκατέλειψε εκείνους. Τι θα πούμε για την εποχή μας; Δεν ξέρουμε πώς ακριβώς θα εκτυλιχθούν τα μελλοντικά γεγονότα. Έχουμε την προειδοποίηση του Ιησού να είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε δράση. (Λουκ. 12:40) Έχουμε επίσης τη νουθεσία που έδωσε ο Παύλος μέσω της Επιστολής Προς τους Εβραίους, νουθεσία που ισχύει στην εποχή μας εξίσου με τον πρώτο αιώνα. Έχουμε επίσης την προσωπική εγγύηση του Ιεχωβά ότι δεν πρόκειται ποτέ να μας αφήσει ούτε να μας εγκαταλείψει. (Εβρ. 13:5, 6) Ας εκζητούμε ένθερμα την πόλη που θα παραμείνει​—τη Βασιλεία του Θεού​—και θα γευτούμε τις αιώνιες ευλογίες που θα φέρει.​—Ματθ. 25:34.