Γιατί είναι η παροχή παρηγοριάς σημαντική έκφραση της αγάπης μας; Σύμφωνα με κάποιο Βιβλικό σύγγραμμα, η λέξη παρακαλείτε του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου που χρησιμοποίησε εδώ ο απόστολος Παύλος μεταδίδει την έννοια του «να στέκεται κανείς δίπλα σε ένα άτομο για να το ενθαρρύνει όταν υφίσταται σοβαρή δοκιμή». Επομένως, όταν παρηγορούμε κάποιον ομόπιστό μας που υποφέρει, τον βοηθάμε να σηκωθεί και να συνεχίσει να περπατάει στον δρόμο για τη ζωή. Κάθε φορά που είμαστε δίπλα σε έναν ομόπιστό μας για να μας πει τον πόνο του, του εκφράζουμε την αγάπη μας. (2 Κορ. 7:6, 7, 13) Τα αισθήματα συμπόνιας και η παροχή παρηγοριάς συνδέονται στενά. Με ποιον τρόπο; Το συμπονετικό άτομο υποκινείται να παρηγορήσει άλλους και να προσπαθήσει να απαλύνει τον πόνο τους. Επομένως, πρώτα νιώθουμε συμπόνια και κατόπιν δίνουμε παρηγοριά. Προσέξτε πώς συνδέει ο Παύλος τη συμπόνια του Ιεχωβά με την παρηγοριά που δίνει Εκείνος. Ο Παύλος αποκαλεί τον Ιεχωβά “Πατέρα του τρυφερού ελέους και Θεό κάθε παρηγοριάς”.​—2 Κορ. 1:3. w23.11 47:8-10

Όλοι οι ακόλουθοι του Χριστού μπορούν να αναμένουν θλίψη. Σκεφτείτε το παράδειγμα του αποστόλου Παύλου, ο οποίος είπε στους Χριστιανούς της Θεσσαλονίκης: «Όταν ήμασταν μαζί σας, σας λέγαμε εκ των προτέρων ότι θα υποφέραμε θλίψη και . . . αυτό ακριβώς συνέβη». (1 Θεσ. 3:4) Στους δε Κορινθίους έγραψε: «Θέλουμε να είστε πλήρως ενήμεροι, αδελφοί, για τη θλίψη που περάσαμε . . . Είχαμε πολλές αμφιβολίες ακόμη και για τη ζωή μας». (2 Κορ. 1:8· 11:23-27) Και σήμερα οι Χριστιανοί μπορούν να αναμένουν κάποια μορφή θλίψης. (2 Τιμ. 3:12) Καθώς εκδηλώνετε πίστη στον Ιησού και τον ακολουθείτε, φίλοι και συγγενείς ίσως να σας φερθούν εχθρικά. Μήπως έχετε αντιμετωπίσει προβλήματα στη δουλειά σας λόγω της αποφασιστικότητάς σας να είστε έντιμοι σε όλα; (Εβρ. 13:18) Μήπως έχετε αντιμετωπίσει εναντίωση από την κυβέρνηση επειδή μιλούσατε για την ελπίδα σας σε άλλους; Ωστόσο, όποια μορφή θλίψης και αν αντιμετωπίζουμε, ο Παύλος λέει ότι πρέπει να χαιρόμαστε. w23.12 51:9-10

Ο Ιακώβ υπέμεινε πολλά προβλήματα. Δύο γιοι του, ο Συμεών και ο Λευί, ντρόπιασαν την οικογένεια και έφεραν μομφή στο όνομα του Ιεχωβά. Επιπρόσθετα, η αγαπημένη σύζυγος του Ιακώβ, η Ραχήλ, πέθανε καθώς γεννούσε το δεύτερο παιδί τους. Επίσης, εξαιτίας μιας μεγάλης πείνας, ο Ιακώβ αναγκάστηκε να μετοικήσει στη γη της Αιγύπτου στα γηρατειά του. (Γέν. 35:16-19· 37:28· 45:9-11, 28) Παρ’ όλες αυτές τις δοκιμασίες, ο Ιακώβ ποτέ δεν έχασε την πίστη του στον Ιεχωβά και στις υποσχέσεις Του. Ο Ιεχωβά, από πλευράς του, έδειχνε στον Ιακώβ ότι είχε την εύνοιά Του. Για παράδειγμα, ο Ιεχωβά ευλογούσε τον Ιακώβ από υλική άποψη. Σκεφτείτε επίσης πόσο ευγνώμων πρέπει να ήταν ο Ιακώβ στον Ιεχωβά όταν αντάμωσε ξανά τον Ιωσήφ, τον γιο που χρόνια νόμιζε νεκρό! Χάρη στη στενή του φιλία με τον Ιεχωβά, ο Ιακώβ κατάφερε να αντιμετωπίσει τις δοκιμασίες του με επιτυχία. (Γέν. 30:43· 32:9, 10· 46:28-30) Όταν διατηρούμε στενή φιλία με τον Ιεχωβά, μπορούμε και εμείς να αντιμετωπίζουμε με επιτυχία τις απροσδόκητες δοκιμασίες. w23.04 17:6-7