ગીતોનું ગીત
૪ “ઓ મારી પ્રેમિકા, તું અતિ સુંદર છે.
તું રૂપ રૂપનો અંબાર છે.
ઘૂંઘટ પાછળ રહેલી તારી આંખો કબૂતરની આંખો જેવી છે.
તારા કેશ ગિલયાદના પહાડો પરથી ઊતરતાં+
બકરીઓનાં ટોળાં જેવા છે.
૨ તારા દાંત એ ઘેટાઓ જેવા ઊજળા છે, જેઓનું ઊન હમણાં જ કાતરવામાં આવ્યું છે,
અને જેઓને હમણાં જ નવડાવીને બહાર લાવવામાં આવ્યાં છે.
એ બધા હારબંધ છે અને દરેકનો જોડીદાર છે,
એમાંથી એકેય ઓછો થયો નથી.
૩ તારા હોઠ લાલ દોરા જેવા છે,
તારી દરેક વાત મનને મીઠી લાગે છે.
ઘૂંઘટમાંથી તારા ગાલ*
દાડમની ફાડની જેમ ચમકે છે.
એના પર હજાર ઢાલો લટકેલી છે,
હા, પરાક્રમી યોદ્ધાઓની ગોળ ઢાલો લટકેલી છે.+
૬ “ઠંડી ઠંડી લહેર શરૂ થાય અને પડછાયો ધીરે ધીરે વિદાય લે,
એ પહેલાં હું બોળના પહાડ પર
૮ મારી દુલહન, લબાનોનથી મારી સાથે આવ,
હા, લબાનોનથી મારી સાથે ચાલ.+
ચાલ, આપણે આમાનાહની* ટોચથી નીચે ઊતરીએ,
સનીરના શિખરથી, હા, હેર્મોનના શિખરથી નીચે જઈએ,+
ચાલ, સિંહોનાં બીડ અને દીપડાના પહાડો પાર કરી દઈએ.
૯ મારી પ્રેમિકા,* મારી દુલહન, તેં મારું દિલ ચોરી લીધું છે,+
તારી એક જ નજરે મારું ચિત્ત હરી લીધું છે,
તારી માળાના એક મોતીએ મારી ધડકનો તેજ કરી દીધી છે.
૧૦ મારી પ્રેમિકા,* મારી દુલહન, તારી પ્રીતિ કેટલી મધુર છે!+
તારો પ્રેમ દ્રાક્ષદારૂ કરતાં ઉત્તમ છે.+
તારા અત્તરની મહેક બીજા કોઈ પણ સુગંધી દ્રવ્ય કરતાં શ્રેષ્ઠ છે.+
૧૧ મારી દુલહન, તારા હોઠમાંથી મધપૂડાની જેમ મધ ટપકે છે.+
મધ અને દૂધ તારી જીભ નીચે છે,+
તારાં કપડાંની સોડમ લબાનોનની સોડમ જેવી છે.
૧૪ હા, એમાં જટામાંસી,*+ કેસર, બરુ*+ અને તજ+ છે,
દરેક પ્રકારના લોબાનનાં ઝાડ, બોળ અને અગર+ છે,
ઉત્તમ સુગંધીઓના+ હરેક જાતના છોડ છે.
૧૫ તું બાગનો ઝરો છે, તાજા પાણીનો કૂવો છે,
લબાનોનથી વહેતું ઝરણું છે.+
૧૬ હે ઉત્તરના પવન, જાગ;
હે દક્ષિણના વાયરા, અહીં આવ.
મારા બાગ પર ધીરે ધીરે વા
અને એની ફોરમ ચારે કોર ફેલાવ.”
“મારા પ્રિયતમ, તારા બાગમાં આવ
અને એનાં મીઠાં-મધુરાં ફળ ખા.”