અયૂબ

 ૨ “મારી વાત ધ્યાન દઈને સાંભળો,

એનાથી જ મને દિલાસો મળશે.

 ૩ થોડી ધીરજ ધરો, મને બોલવા દો;

પછી મારી મજાક ઉડાવવી હોય તો ઉડાવજો.+

 ૫ મને જુઓ તો ખરા! તમને નવાઈ લાગશે,

તમે તમારા મોં પર હાથ મૂકીને ચૂપ રહેશો.

 ૬ મારા પર જે વીત્યું છે, એ યાદ કરતા જ હું હેરાન-પરેશાન થઈ જાઉં છું,

મારું આખું શરીર થરથર કાંપી ઊઠે છે.

 ૮ તેઓનાં બાળકો કાયમ તેઓની નજર સામે રહે છે,

તેઓ પોતાનાં વંશજો પણ જુએ છે.

 ૯ તેઓનાં ઘરો સુરક્ષિત છે, તેઓને કશાનો ડર નથી,+

ઈશ્વર પણ પોતાની સોટીથી તેઓને શિક્ષા કરતા નથી.

૧૦ તેઓના આખલા સંવનનમાં સફળ થાય છે,

તેઓની ગાયો વાછરડાંને જન્મ આપે છે, એકેય બચ્ચું ગર્ભમાં મરી જતું નથી.

૧૧ એ દુષ્ટોનાં બાળકો મસ્તીમાં નાચે છે,

ઘેટાં-બકરાંની જેમ તેઓ રમતાં-કૂદતાં ઘરમાંથી બહાર નીકળે છે.

૧૨ તેઓ ખંજરી અને વીણાના તાલે ગીતો ગાય છે,

અને વાંસળીના સૂરે હરખાય છે.+

૧૩ તેઓના દિવસો ખુશીથી વીતે છે,

તેઓ શાંતિએ* કબરમાં* જાય છે.

૧૮ શું તેઓ ક્યારેય પવનમાં ઊડતા તણખલા જેવા,

હા, તોફાનમાં ઊડતા ફોતરા જેવા થયા છે?

૧૯ ઈશ્વર તો દુષ્ટના પાપની સજા તેના દીકરાઓ માટે સંઘરી રાખે છે,

પણ તેમણે તો દુષ્ટને સજા કરવી જોઈએ, જેથી તેને ખબર પડે.+

૨૦ દુષ્ટ પોતાની આંખે જ પોતાની બરબાદી જુએ

અને સર્વશક્તિમાનના કોપનો પ્યાલો પોતે જ પીએ તો કેવું સારું!+

૨૧ જો તેના દિવસો ટૂંકાવવામાં આવે,

તો શું તેને ચિંતા હોય છે કે, તેના મરણ પછી તેના દીકરાઓનું શું થશે?+

૨૨ ઈશ્વર તો ઊંચો હોદ્દો ધરાવનારનો પણ ન્યાય કરે છે,+

તો પછી, ઈશ્વરને કોણ શીખવી શકે?*+

૨૩ એક માણસ મરે ત્યાં સુધી જોમથી ભરપૂર હોય છે,+

તે સુખચેન અને આરામથી જીવતો હોય છે,+

૨૪ તેની જાંઘો ચરબીથી ભરેલી હોય છે,

અને તેનાં હાડકાં મજબૂત હોય છે.*

૨૫ પણ બીજો માણસ તો દુઃખ સહેતાં સહેતાં મરે છે,

અને તેણે ક્યારેય સુખ ચાખ્યું પણ નથી હોતું.

૨૬ તેઓ બંને ધૂળમાં મળી જાય છે,+

અને કીડાઓ તેઓને ખાઈ જાય છે.+

૨૭ હું બરાબર જાણું છું કે તમે શું વિચારો છો,

અને મને ખોટો ઠરાવવા* કેવી યુક્તિઓ ઘડો છો.+

શું તમે તેઓના પુરાવાઓ તપાસ્યા નથી કે,

૩૦ દુષ્ટ માણસ આપત્તિના દિવસે બચી જાય છે,

અને કોપના દિવસે છૂટી જાય છે?

૩૨ તેને દફનાવવા લઈ જવામાં આવે છે ત્યારે,

તેની કબર પર ચોકી મૂકવામાં આવશે.

જેમ તેની અગાઉ અગણિત લોકો ધૂળમાં મળી ગયા,

તેમ આખી માણસજાત તેની પાછળ પાછળ ધૂળમાં મળી જશે.*+