Նվագավարին։ Մասքիլ։ Դավթի սաղմոսը, երբ եդոմացի Դովեկը եկավ ու պատմեց Սավուղին, որ Դավիթը Աքիմելեքի տուն է եկել+։
52 Ինչո՞ւ ես պարծենում չարությամբ, ո՜վ դու հզոր+։
Աստծու սիրառատ բարությունն ամեն օր հարատև է+։
2 Լեզուդ դժբախտություններ է ծրագրում, սուր է ինչպես ածելին+,
Խաբեությամբ է գործում+։
3 Դու չարն ավելի ես սիրում, քան բարին+,
Ստությունը՝ ավելի, քան արդար խոսքերը+։ (Սելա)
4 Սիրում ես ամեն կործանարար խոսք+,
Ո՜վ դու խաբեբա լեզու+։
5 Աստված վայր կգցի քեզ հավիտյան+,
Գետին կտապալի ու դուրս կքաշի քեզ քո վրանից+
Եվ արմատախիլ կանի ողջերի երկրից+։ (Սելա)
6 Արդարները կտեսնեն դա ու կվախենան+,
Կծիծաղեն նրա վրա+։
7 Այդպիսին է այն մարդը, որն Աստծուն չի դարձնում իր ամրոցը+,
Այլ իր անբավ հարստությանն է վստահում+,
Ուրիշներին դժբախտություններ է պատճառում և դրանցում է ապաստան փնտրում+։
8 Իսկ ես սաղարթախիտ ձիթենու+ նման կլինեմ Աստծու տան մեջ.
Աստծու սիրառատ բարությանը պիտի վստահեմ ընդմիշտ և հավիտյան+։
9 Պիտի առհավետ գովեմ քեզ քո արած գործերի համար+
Եվ հույսս քո անվան վրա պիտի դնեմ նրանց ներկայությամբ, ովքեր նվիրված են քեզ, որովհետև դա է բարին+։