27 Ես՝ Դանիելս, ուժասպառ եղա և հիվանդ էի մի քանի օր+։ Հետո վեր կացա ու սկսեցի զբաղվել թագավորի գործերով+, բայց թմրած վիճակում էի իմ տեսածի պատճառով, ու ոչ ոք չէր հասկանում այն+։
16 Ես լսեցի, և ներսս դող ընկավ։ Այդ լուրից շուրթերս դողացին, ոսկորներիս մեջ փտություն մտավ+, այդ ժամանակ տագնապահար եղա։ Բայց ես հանգիստ կսպասեմ նեղության օրվան+, որը գալու է և հարձակվելու է ժողովրդի վրա+։