Մեր ընթերցողները հարցնում են
Ո՞րն է Եհովայի վկաների տեսակետը միջդավանանքի վերաբերյալ
▪ Կրոնական մի հանրագիտարանի համաձայն՝ «ամբողջ աշխարհում 10000 կրոններ» կան (World Christian Encyclopedia)։ Քանի որ այդ կրոնների միջև տեղի ունեցած ընդհարումները մեծ վնաս են պատճառում, միջդավանանքը շատ հավատացյալների հույս է ներշնչում։ Նրանք հավատում են, որ այս պառակտված աշխարհում դա կարող է խաղաղություն և միասնություն ստեղծել։
Ինչ խոսք, Աստվածաշունչը հորդորում է միասնական լինել։ Պողոս առաքյալը քրիստոնեական ժողովը նմանեցրեց մարմնի, որի յուրաքանչյուր անդամ «ներդաշնակորեն փոխկապակցված է և համագործակցում է» մյուս անդամների հետ (Եփեսացիներ 4։16)։ Պետրոս առաքյալը նույնպես իր հավատակիցներին քաջալերեց. «Բոլորդ մեկ մտքի եղեք» (1 Պետրոս 3։8)։
Սակայն հետաքրքիր է, թե ինչ նախազգուշացում տվեց Պողոսը առաջին դարի քրիստոնյաներին։ Վերջիններս ապրում էին բազմազգ աշխարհում, որտեղ զանազան կրոններ կային։ Նա գրեց. «Ի՞նչ բաժին ունի հավատարիմ անհատը անհավատի հետ»։ Այնուհետև նախազգուշացրեց քրիստոնյաներին՝ ասելով. «Դո՛ւրս եկեք նրանց միջից» (2 Կորնթացիներ 6։15, 17)։ Հստակ է, որ Պողոսը դեմ էր միջդավանանքին։ Ինչո՞ւ։
Առաքյալը բացատրեց, որ ճիշտ չի լինի, եթե քրիստոնյան և ոչ քրիստոնյան միասին երկրպագություն մատուցեն. այդ լուծը կլինի անհավասար ու անհամապատասխան (2 Կորնթացիներ 6։14)։ Դա միայն կվնասի քրիստոնյայի հավատը։ Ինչպես որ հայրն է անհանգստանում իր երեխաների համար՝ իմանալով, որ հարևանությամբ վատ տղաներ են ապրում, այնպես էլ Պողոսն էր մտահոգվում իր հավատակիցների մասին։ Հոգատար ծնողը հստակ կանոններ է սահմանում և որոշում է, թե իր երեխան ում հետ պիտի խաղա բակում։ Թեև հնարավոր է, որ մյուս ծնողներին կամ երեխաներին դուր չգա այդ որոշումը, սակայն իմաստուն ծնողը գիտի, որ իր երեխան այդպիսով պաշտպանված կլինի վատ ընկերների ազդեցությունից։ Պողոսը նույնպես ողջամիտ սահմանափակումներ դրեց քրիստոնյաների վրա։ Նա գիտեր, որ ուրիշ կրոններից հեռու մնալով՝ քրիստոնյան պաշտպանված կլինի վատ սովորություններից։
Հորդորելով քրիստոնյաներին հեռու մնալ ուրիշ կրոններից՝ Պողոսը ընդօրինակում էր Հիսուսին։ Վերջինս միշտ խաղաղություն էր քարոզում, սակայն կողմ չէր միջդավանանքին։ Հիսուսի օրերում ակտիվ գործունեություն էին ծավալում այնպիսի կրոնական խմբավորումներ, ինչպիսիք են փարիսեցիները և սադուկեցիները։ Այս երկու խմբավորումները միավորեցին իրենց ուժերը ընդդեմ Հիսուսի և նույնիսկ ծրագրեցին սպանել նրան։ Մինչդեռ Հիսուսը խորհուրդ տվեց իր հետևորդներին «զգուշանալ.... փարիսեցիների և սադուկեցիների ուսմունքներից» (Մատթեոս 16։12)։
Իսկ ի՞նչ վերաբերմունք պետք է ունենանք միջդավանանքի վերաբերյալ այսօր։ Փոխվե՞լ է այս հարցի վերաբերյալ Աստվածաշնչի տեսակետը։ Ո՛չ։ Բանն այն է, որ տարբեր կրոններ երբեք չեն կարող միջդավանանքի միջոցով միավորվել, ինչպես որ յուղն ու ջուրը չեն լուծվում ու դառնում համասեռ զանգված։ Ուստի հարց է առաջանում. երբ տարբեր կրոնների անդամներ հավաքվում են միասին խաղաղության համար աղոթելու, ո՞ր աստծուն են դիմում՝ քրիստոնեական աշխարհի Երրորդությա՞ն Աստծուն, հնդուականության Բրահմայի՞ն, Բուդդայի՞ն, թե՞ մեկ ուրիշ աստծու։
Միքիա մարգարեն կանխագուշակել էր, որ «վերջին օրերում» տարբեր ազգերի մարդիկ ասելու են. «Եկէք վեր գնանք Տիրոջ սարը, եւ Յակոբի Աստուծոյ տունը, որ նա մեզ սովորեցնէ իր ճանապարհները, եւ որ մենք գնանք նորա շաւիղներովը» (Միքիա 4։1–4)։ Արդյունքում խաղաղություն և միասնություն կլինի ամբողջ աշխարհում ոչ թե այն պատճառով, որ բոլոր կրոններն ինչ-որ ձևով կմիավորվեն, այլ որ բոլոր մարդիկ կդավանեն մեկ ճշմարիտ հավատ։
[Նկար 27–րդ էջի վրա]
Աշխարհի հիմնական կրոնների անդամները միջդավանանքի համագումարի ժամանակ, 2008
[Թույլտվությամբ]
REUTERS/Andreas Manolis