«Մենք չենք հանձնվում»

4։16–18

Պատկերացնենք հին ու խարխուլ շենքում ապրող երկու ընտանիք։ Մի ընտանիքը ընկճված է, և հասկանալի է, թե ինչու։ Իսկ մյուս ընտանիքը, որքան էլ զարմանալի է, ուրախ է։ Ո՞րն է պատճառը։ Նրանք շուտով տեղափոխվելու են մի նոր, գեղեցիկ տուն։

Չնայած որ «մինչև հիմա բոլոր ստեղծվածները հառաչում են և ցավի մեջ են», Աստծու ծառաները ունեն հույս, որը ուժ է տալիս նրանց (Հռ 8։22)։ Մենք գիտենք, որ այսօրվա մեր դժվարությունները, անգամ այնպիսիք, որ մեզ ցավ են պատճառում արդեն տասնամյակներ շարունակ, իրականում «վաղանցիկ են ու թեթև», երբ դրանք համեմատում ենք հավիտենության հետ, որ կվայելենք Աստծու խոստացած նոր աշխարհում։ Եթե կենտրոնանանք Թագավորության ապագա օրհնությունների վրա, դա կօգնի, որ ուրախ լինենք և չհանձնվենք։