Ճանաչված լինելը սխա՞լ է

ՃԻՇՏ պատասխանը «Բ» տարբերակն է։ Ինչո՞ւ։ Քանի որ ճանաչված լինել նշանակում է շատ մարդկանց կողմից սիրված լինել, և դա միշտ չէ, որ վատ է։ Աստվածաշնչում նախագուշակված էր, որ քրիստոնյաները լինելու էին «ազգերի լույս», և մարդիկ ձգվելու էին նրանց կողմը (Եսայիա 42։6; Գործեր 13։47)։ Այս առումով կարելի է ասել, որ քրիստոնյաները ճանաչված են։

Գիտեի՞ր արդյոք։

Հիսուսը ճանաչված էր։ Նույնիսկ երիտասարդ տարիքում նա արդեն ուներ «Աստծու և մարդկանց հավանությունը» (Ղուկաս 2։52)։ Աստվածաշունչն ասում է, որ երբ Հիսուսը չափահաս էր, «Գալիլեայից, Դեկապոլիսից, Երուսաղեմից, Հրեաստանից ու Հորդանանի մյուս կողմից եկած մարդկանց մի մեծ բազմություն նրա հետևից էր գնում» (Մատթեոս 4։25)։

Ինչո՞ւ էր դա նորմալ։

Հիսուսը չէր ձգտում արժանանալ ուրիշների հավանությանը, ճանաչված լինելու նպատակ չէր հետապնդում և ոչ էլ տենչում էր փառքի հասնել։ Նա պարզապես անում էր այն, ինչ ճիշտ է և դա գրավում էր մարդկանց (Հովհաննես 8։29, 30)։ Միևնույն ժամանակ Հիսուսը հասկանում էր, որ փոփոխական կարծիք ունեցող հասարակության հավանությունը ժամանակավոր է։ Նա գիտեր, որ մի օր մարդիկ մահվան են մատնելու իրեն (Ղուկաս 9։22)։

Ամփոփում։

Ճանաչումը հարստության պես է։ Այն ունենալը միշտ չէ, որ վատ է։ Խնդիրն այն է, թե ինչ գնով են մարդիկ ձեռք բերում այն կամ պահպանում։

Նախազգուշացում։

Շատ երիտասարդներ ամեն ինչ անում են, որ ճանաչված լինեն։ Ոմանք էլ երեսպաշտ են և հետևում են բազմությանը։ Ուրիշներն էլ փորձում են ստիպել մարդկանց, որ իրենցով հիանան, անգամ եթե վերջիններս վախից ելնելով են դա անումa։

Հաջորդ էջերում կքննենք ճանաչման հասնելու երկու նենգ միջոցների մասին։ Հետո կտեսնենք մեկ այլ ուղի, որը լավագույնն է։