Դու մեր Վեմ, դու մեր հույս, դու մեր Ապավեն

Ով Եհո՛վա Հայր, մեր Զորությո՛ւն,

Աղբյուր չքնաղ հույսի։

Այն սրտում վառվող կրակ է,

Խարիսխ է հուսալի։

Բայց կյանքի հոգսերն են մեզ ճնշում,

Փոթորկի պես հարվածում,

Մեր հույսի պայծառ ճրագը

Իսպառ մարել փորձում։

Ով Եհո՛վա, Հայրն ես գթության,

Մեր սիրտն ես ջերմացրել

Ու դժվար պահին սփոփել ես,

Ոգիդ ես մեզ տվել։

Զորացնում են այս մտքերը մեզ

Ու կրակ վառում սրտում։

Քաջությամբ լցված՝ տոկում ենք,

Անունը քո հայտնում։