Համաքա՛յլ ընթացեք Եհովայի կազմակերպության հետ
«Եւ խաղաղութեան Աստուածը.... ձեզ հաստատ թող պահի բարի գործերի մէջ, որպէսզի կատարէք իր կամքը» (Եբրայեցիս 13:20, 21):
1. Որքա՞ն է կազմում աշխարհի բնակչության և որոշ կրոնների անդամների թիվը։
ԵՐԿՐԻ բնակչությունը 1999 թ.–ին հասավ վեց միլիարդի։ «Համաշխարհային տարեգրքում» նշվում է, որ այդ թվից 1 165 մլն–ը մուսուլմաններ են, 1 030 մլն–ը՝ կաթոլիկներ, 762 մլն–ը՝ հնդուականներ, 354 մլն–ը՝ բուդդայականներ, 316 մլն–ը բողոքականներ, 214 մլն–ը՝ ուղղափառներ։
2. Ի՞նչ կարելի է ասել ներկայիս կրոնական իրավիճակի մասին։
2 Հաշվի առնելով այսօրվա կրոնական երկպառակություններն ու տիրող խառնաշփոթությունը՝ կկարողանայի՞ն արդյոք այս միլիոնավոր մարդիկ գործել Աստծո կամքին համաձայն։ Ո՛չ, «որովհետեւ Աստուած խռովութեան Աստուածը չէ, այլ՝ խաղաղութեան» (Ա Կորնթացիս 14։33)։ Մյուս կողմից՝ ի՞նչ կարելի է ասել Եհովային ծառայություն մատուցողների միջազգային եղբայրության մասին (Ա Պետրոս 2։17)։ Ջանադիր հետազոտություն կատարելով՝ կարելի է տեսնել, որ ‘խաղաղության Աստվածը նրանց հաստատում է բարի գործերի մեջ, որպեսզի կատարեն նրա կամքը’ (Եբրայեցիս 13։20, 21)։
3. Ի՞նչ տեղի ունեցավ Երուսաղեմում մ.թ. 33–ի Պենտեկոստեին և ինչո՞ւ։
3 Իհարկե, Եհովայի վկաների վերաբերյալ վիճակագրական տվյալները չափանիշ չեն հանդիսանում՝ որոշելու, թե նրանք վայելո՞ւմ են Աստծո բարեհաճությունը, և ոչ էլ տպավորում են Աստծուն։ Նա ընտրեց իսրայելացիներին ոչ այն պատճառով, որ նրանք ամեն ազգերից «շատ» էին։ Իրականում, նրանք ամենից «քիչ» էին (Բ Օրինաց 7։7)։ Սակայն, քանի որ Իսրայելը անհավատարիմ գտնվեց, մ.թ. 33–ի Պենտեկոստեին Եհովան իր բարեհաճությունը ուղղեց դեպի նոր ժողովը, որը կազմված էր Հիսուս Քրիստոսի հետևորդներից։ Նրանք օծված էին Եհովայի սուրբ ոգով և նախանձախնդրորեն առաջ էին ընթանում մյուսներին քարոզելու Աստծո և Քրիստոսի մասին ճշմարտությունը (Գործք 2։41, 42)։
Մշտապես առաջ ընթանալով
4. Ինչո՞ւ կարող ենք ասել, որ առաջին դարի քրիստոնեական ժողովը մշտապես առաջ էր ընթանում։
4 Առաջին դարում քրիստոնեական ժողովը մշտապես առաջ էր ընթանում՝ քարոզելով նորանոր տարածքներում, աշակերտներ պատրաստելով և Աստծո նպատակների մասին ավելի մեծ հասկացողություն ձեռք բերելով։ Վաղ քրիստոնյաները համաքայլ էին ընթանում այն հոգևոր լույսի հետ, որը տրվում էր Աստծուց ներշնչված նամակների միջոցով։ Քաջալերվելով իրենց այցելող առաքյալների ու մյուս եղբայրների կողմից՝ նրանք իրականացնում էին իրենց ծառայությունը։ Այս ամենը լավ փաստագրված է քրիստոնեական Հունարեն գրություններում (Գործք 10։21, 22; 13։46, 47; Բ Տիմոթէոս 1։13; 4։5; Եբրայեցիս 6։1–3; Բ Պետրոս 3։17, 18)։
5. Ինչո՞ւ է այսօր Աստծո կազմակերպությունը առաջ գնում, և ինչո՞ւ պետք է համաքայլ ընթանանք նրա հետ։
5 Վաղ քրիստոնյաների նման՝ Եհովայի ներկայիս վկաներն էլ համեստ սկիզբ են ունեցել (Զաքարիա 4։8–10)։ 19–րդ դարի վերջերից սկսած՝ ակնհայտ դարձավ, որ Աստծո ոգին հանգչում է իր կազմակերպության վրա։ Քանի որ մենք ապավինել ենք ոչ թե մարդկային ուժին, այլ սուրբ ոգու առաջնորդությանը, ապա շարունակում ենք առաջադիմել Գրությունները հասկանալու և Աստծո կամքը կատարելու մեջ (Զաքարիա 4։6)։ Եվ քանի որ հիմա ապրում ենք «վերջին օրերում», ապա հույժ կարևոր է համաքայլ ընթանալ Եհովայի աստիճանաբար առաջ գնացող կազմակերպության հետ (Բ Տիմոթէոս 3։1–5)։ Այդպես վարվելով՝ կարող ենք մեր հույսը վառ պահել ու մասնակցել Աստծո հաստատված Թագավորության մասին քարոզչության գործին, քանի դեռ իրերի այս համակարգին վերջ չի դրվել (Մատթէոս 24։3–14)։
6, 7. Ի՞նչ երեք ուղղություններ ենք քննարկելու, որոնցում Եհովայի կազմակերպությունը առաջ է ընթացել։
6 Այսօր մեր շարքերում են գտնվում նրանք, ովքեր սկսել են համագործակցել Եհովայի կազմակերպության հետ դեռևս 1920–ական, 30–ական և 40–ական թվականներին։ Այդ տարիներին մեզանից ո՞վ կերազեր կազմակերպության այնպիսի նշանակալի աճի ու բարգավաճման մասին, ինչպիսին տեսնում ենք այսօր։ Մի պահ խորհեցեք այն ուղենիշերի շուրջ, որոնց ականատես է եղել մեր ժամանակակից պատմությունը։ Մտածելով այն մասին, թե ինչեր է կատարել Եհովան իր աստվածապետական կարգով կազմակերպված ժողովրդի միջոցով՝ մենք հոգևորապես ամրանում ենք։
7 Հնում ապրած Դավիթը խորապես տպավորվել էր՝ խորհրդածելով Եհովայի չքնաղ գործերի շուրջ։ «Կ’պատմէի եւ կը խօսէի նորանց [մասին],— ասում է նա,— բայց համարից շատ են» (Սաղմոս 40։5)։ Դավիթի նման՝ մենք էլ ի վիճակի չենք պատմել այն բազմաթիվ մեծ ու փառարժան գործերի մասին, որոնք Եհովան մեր օրերում է կատարում։ Այնուամենայնիվ, եկեք քննարկենք երեք ուղղություններ, որոնցում Եհովայի կազմակերպությունը առաջ է ընթացել. 1) աստիճանական հոգևոր լուսավորությունը, 2) ծառայության ընդարձակումն ու կատարելագործումը և 3) ժամանակին արված կազմակերպչական փոփոխությունները։
Երախտապարտ՝ հոգևոր լուսավորության համար
8. Առակաց 4։18–ի համաձայն՝ հոգևոր լուսավորությունը Թագավորության հետ կապված ի՞նչը հասկանալու հնարավորություն է տալիս մեզ։
8 Աստիճանական հոգևոր լուսավորության վերաբերյալ Առակաց 4։18–ում դիպուկ է ասվում. «Արդարների ճանապարհը ծագող լոյսի պէս է. որ գնալով լուսաւորվում է, մինչեւ որ կատարեալ օր է դառնում»։ Որքա՜ն երախտապարտ ենք հետզհետե ավելացող հոգևոր լույսի համար։ 1919 թ. Սիդար Փոյնթի (Օհայո նահանգ) համաժողովի գլխավոր թեման Աստծո Թագավորությունն էր։ Եհովան օգտագործում է Թագավորությունը, որպեսզի սրբացնի իր անունը և արդարացնի իր գերիշխանությունը։ Փաստորեն, հոգևոր լուսավորությունը հնարավորություն է տալիս մեզ հասկանալ, որ Աստվածաշնչում՝ «Ծննդոց» գրքից մինչև «Յայտնութիւն» գիրքը, ցույց է տրվում Եհովայի՝ իր Որդու իշխանության ներքո գտնվող Թագավորության միջոցով իր անունը սրբացնելու նպատակը։ Արդարություն սիրող բոլոր մարդիկ մեծ հույսեր են կապում դրա հետ (Մատթէոս 12։18, 21)։
9, 10. 1920–ականներին ի՞նչ պարզվեց Թագավորության և երկու իրար հակադիր կազմակերպությունների մասին, և դրա մասին իմանալը ինչո՞վ է օգտակար։
9 1922 թ.–ին Սիդար Փոյնթում տեղի ունեցած համաժողովում գլխավոր ելույթով հանդես եկող Ջ. Ռադերֆորդը կոչ արեց Աստծո ժողովրդին. «Հռչակեցե՛ք, հռչակեցե՛ք, հռչակեցե՛ք Թագավորին ու նրա Թագավորությունը»։ «Դիտարանի»՝ 1925 թ. մարտի 1–ի համարի «Ազգի ծնունդը» հոդվածում ուշադրություն դարձվեց այն մարգարեությունների հոգևոր ըմբռնմանը, որոնք մատնացույց էին անում 1914 թ.–ին Աստծո Թագավորության հաստատմանը։ 1920–ական թվականներին նաև պարզ դարձավ, որ գոյություն ունեն երկու ընդդիմադիր կազմակերպություններ. Եհովայի և Սատանայի։ Նրանք պայքար են մղում միմյանց դեմ, և մենք հաղթողների կողմում կլինենք միայն այն դեպքում, եթե համաքայլ ընթանանք Եհովայի կազմակերպության հետ։
10 Ինչպե՞ս է այսպիսի հոգևոր լուսավորությունը մեզ օգնում։ Քանի որ Աստծո Թագավորությունը և Թագավոր Հիսուս Քրիստոսը աշխարհի մի մասը չեն կազմում, մենք նույնպես չենք կարող դա անել։ Հեռու մնալով աշխարհից՝ ցույց ենք տալիս, որ ճշմարտության կողմն ենք դիրք բռնում (Յովհաննէս 17։16; 18։37)։ Տեսնելով, թե ինչպիսի բարդ հիմնահարցերի է բախվում այս չար համակարգը՝ որքա՜ն ուրախ ենք, որ Սատանայի կազմակերպությանը մաս չենք կազմում։ Եվ որքա՜ն պաշտպանված ենք՝ հոգևոր ապաստան գտնելով Եհովայի կազմակերպությունում։
11. Ի՞նչ սուրբգրային անուն որդեգրեց Աստծո ժողովուրդը 1931 թ.–ին։
11 1931 թ.–ին Կոլումբուսում (Օհայո) տեղի ունեցած համաժողովում, հիմնվելով Եսայիա 43։10–12 խոսքերի վրա, Աստվածաշունչ ուսումնասիրողները իրավացիորեն որդեգրեցին Եհովայի վկաներ հատկանշական անունը։ Ի՜նչ մեծ առանձնաշնորհում է Աստծո անունը հայտնի դարձնելը, որպեսզի ուրիշներն էլ հնարավորություն ունենան կանչել այդ անունը՝ փրկվելու համար (Սաղմոս 83։18; Հռովմայեցիս 10։13)։
12. Ի՞նչ հոգևոր լուսավորում տեղի ունեցավ 1935 թ.–ին «մեծ բազմության» վերաբերյալ։
12 Մինչև 1930–ականները Աստծո ժողովրդից շատերը անորոշության մեջ էին իրենց սպասող ապագա կյանքի առնչությամբ։ Ոմանք մտածում էին երկնային կյանքի մասին, բայց հիանում էին երկրային դրախտի վերաբերյալ աստվածաշնչյան ուսուցմամբ։ 1935 թ.–ին Վաշինգտոնում կայացած համաժողովում ներկա գտնվողները մեծ հուզում ապրեցին՝ լսելով, որ «Հայտնության» 7–րդ գլխի «մեծ բազմությունը» երկրային հույս ունեցող դասակարգ է։ Այդ ժամանակից ի վեր՝ «մեծ բազմության» հավաքումը է՛լ ավելի մեծ թափով է առաջ ընթացել։ Մի՞թե ուրախ չենք, որ «մեծ բազմության» ինքնությունն այլևս առեղծված չէ մեզ համար։ Այն փաստը, որ մեծ թվով մարդիկ են հավաքվում բոլոր ազգերից, ցեղերից ու լեզուներից, դրդում է մեզ արագացնել մեր քայլերը՝ մինչ համաքայլ ընթանում ենք Եհովայի կազմակերպության հետ։
13. Ի՞նչ կարևոր հարց քննարկվեց Սենտ Լուիսի համաժողովում 1941–ին։
13 1941 թ.–ին Սենտ Լուիսում (Միսսուրի նահանգ) տեղի ունեցած համաժողովում քննարկվեց մի շատ կարևոր հարց, որը պետք է մտահոգեր մարդկությանը։ Դա տիեզերական տիրապետության, կամ գերիշխանության հարցն էր. մի հարց, որը շուտով պետք է իր լուծումը գտնի, և ահա դրա մեծ ու ահեղ օրը վրա է հասնում։ Նաև 1941–ին կարևորվեց այս հարցի հետ կապված մեկ ուրիշ՝ ուղղամտության հարցը, որը հնարավորություն է տալիս մեզ ցույց տալ, թե որն է մեր անձնական դիրքորոշումը Աստծո գերիշխանության առնչությամբ։
14. 1950 թ.–ին տեղի ունեցած միջազգային համաժողովում ի՞նչ բացատրություն տրվեց Եսայիա 32։1, 2 համարներում նշված իշխանների վերաբերյալ։
14 1950 թ.–ին Նյու Յորքում տեղի ունեցած միջազգային համաժողովում ճշգրիտ բացատրություն տրվեց Եսայիա 32։1, 2 համարներում խոսվող իշխանների վերաբերյալ։ Բոլորը ցնցվեցին, երբ եղբայր Ֆրեդերիկ Ֆրանցը, ներկայացնելով այս թեման, բացատրեց, որ նոր աշխարհի իշխանները հենց իրենց մեջ են։ Այդ և դրան հաջորդած մյուս համաժողովներում հոգևոր լույսի բազմաթիվ փայլատակումներ տեղի ունեցան (Սաղմոս 97։11)։ Որքա՜ն երախտապարտ ենք, որ մեր ճանապարհը «ծագող լոյսի պէս է. որ գնալով լուսաւորվում է»։
Առաջանալով մեր ծառայության մեջ
15, 16. ա) Ինչպե՞ս ենք առաջ ընթացել ծառայության մեջ 1920–ական և 30–ական թվականներին։ բ) Վերջին տասնամյակներում ո՞ր հրատարակություններն են նոր շունչ հաղորդել քրիստոնեական ծառայությանը։
15 Երկրորդ ուղղությունը, որում Եհովայի կազմակերպությունը առաջ է ընթացել, կապված է մեր հիմնական գործի՝ Թագավորության քարոզչության և աշակերտներ պատրաստելու հետ (Մատթէոս 28։19, 20; Մարկոս 13։10)։ Այս աշխատանքը կատարելու համար կազմակերպությունը միշտ շեշտել է մեր ծառայությունը ընդարձակելու կարևորությունը։ 1922–ին բոլոր քրիստոնյաներին կոչ արվեց մասնակցել քարոզչությանը։ Յուրաքանչյուրը պետք է այնպես աներ, որ իր լույսը փայլեր և, այդպիսով, անձամբ վկայություն տար ճշմարտության մասին (Մատթէոս 5։14–16)։ 1927–ին քայլեր ձեռնարկվեցին, որպեսզի կիրակի օրերը հատուկ տրամադրվեին ծառայությանը։ Սկսած 1940–ի փետրվարից՝ սովորական երևույթ դարձավ Վկաներին տեսնել գործարար թաղերի փողոցներում «Դիտարան» և «Մխիթարություն» (այժմ՝ «Արթնացե՛ք») առաջարկելիս։
16 1937 թ.–ին լույս տեսավ «Օրինակելի ուսումնասիրություն» գրքույկը, որտեղ ընդգծվում էր վերայցելություն կատարելու անհրաժեշտությունը՝ աստվածաշնչյան ճշմարտությունը մարդկանց սովորեցնելու համար։ Այդ ժամանակից ի վեր՝ մեծ նշանակություն է տրվում Աստվածաշնչի ուսումնասիրություն անցկացնելուն։ Ծառայության այս ձևին նոր շունչ հաղորդեց «Թող Աստված ճշմարիտ լինի» և «Ճշմարտություն, որը տանում է դեպի հավիտենական կյանք» գրքերի լույս ընծայումը համապատասխանաբար 1946–ին և 1968–ին։ Ներկայումս մենք օգտագործում ենք «Հավիտենական կյանքի առաջնորդող գիտություն» գիրքը։ Մարդկանց հետ ուսումնասիրություն կատարելով այս գրքով՝ մենք սուրբգրային ամուր հիմք ենք դնում աշակերտներ պատրաստելու գործում։
Առաջ ընթանալ՝ ընդունելով կազմակերպչական բարելավումները
17. Եսայիա 60։17–ի մարգարեության համապատասխան՝ ինչպե՞ս է Եհովայի կազմակերպությունը առաջ ընթացել։
17 Երրորդ ուղղությունը, որում Եհովայի կազմակերպությունը առաջ է ընթացել, կապված է կազմակերպչական բարելավումների հետ։ Եսայիա 60։17–ի (Արևմտ. Աստ.) համաձայն՝ Եհովան խոստացել է. «Պղինձի տեղ ոսկի պիտի բերեմ, երկաթի տեղ՝ արծաթ, փայտերու տեղ՝ պղինձ, քարերու տեղ երկաթ պիտի բերեմ։ Քու վերակացուներդ խաղաղութիւն պիտի սիրեն, քու իշխաններդ արդարութիւն պիտի ընեն»։ Դրան համապատասխան՝ քայլեր են ձեռնարկվել Թագավորության քարոզչության գործի ղեկավարումը և հոտը հովվելը բարելավելու ուղղությամբ։
18, 19. Տարիների ընթացքում ի՞նչ կազմակերպչական բարելավումներ են կատարվել։
18 1919 թ.–ին յուրաքանչյուր ժողովում, որը օգնություն էր խնդրում ծառայությունը կազմակերպելու համար, նշանակվեց ծառայողական ղեկավար։ Այդ միջոցառումը խթանեց մեր ծառայությունը։ Երեցների ու սարկավագների ընտրությանը վերջ դրվեց 1932–ին, որով նշանավորվեց մեր հրաժարումը ժողովրդավարական մեթոդներից։ Մեկ այլ ուղենիշ հանդիսացավ այն, որ 1938–ին ժողովի բոլոր ծառայողներին սկսեցին նշանակել՝ ավելի սերտորեն հետևելով առաջին դարի քրիստոնեական ժողովի համար արված աստվածապետական նշանակումների վերաբերյալ կարգադրություններին (Գործք 14։22; Ա Տիմոթէոս 4։14)։ Առաջին դարի քրիստոնյաների օրինակով 1972 թ.–ին վերակացուներ և ծառայողական օգնականներ նշանակվեցին ծառայության համար։ Փիլիպպեցիս 1։1–ը և այլ համարներ ցույց են տալիս, որ այն անհատները, որոնք համապատասխանում են վերակացուների համար նախատեսված սուրբգրային չափանիշներին, կազմում են երեցների խորհուրդ՝ փոխարեն այն բանի, որ ժողովում միայն մեկ վերակացու լիներ (Գործք 20։28; Եփեսացիս 4։11, 12)։
19 1975 թ.–ին կարգավորումներ կատարվեցին՝ ստեղծելու Եհովայի վկաների Կառավարիչ մարմնի կոմիտեներ, որոնք ղեկավարելու էին Աստծո կազմակերպության համաշխարհային գործունեությունը։ Մասնաճյուղերի կոմիտեներին հանձնարարվեց վերահսկողություն կատարել իրենց տարածքներում։ Այդ ժամանակից ի վեր՝ ուշադրություն է դարձվել աշխատանքի պարզեցմանը «Դիտարան» ընկերության գլխավոր վարչությունում և մասնաճյուղերում, որպեսզի եղբայրները կարողանան ավելի կարևոր բաներում վստահ լինել (Փիլիպպեցիս 1։9, 10)։ Քրիստոսի ենթահովիվների ուսերին ընկնող պատասխանատվությունների մեջ են մտնում ավետարանչական գործում առաջնորդելը, ժողովին ուսուցանելը և Աստծո հոտը հարկ եղած ձևով հովվելը (Ա Տիմոթէոս 4։16; Եբրայեցիս 13։7, 17; Ա Պետրոս 5։2, 3)։
Հիսուսի գործուն առաջնորդությունը
20. Եհովայի առաջ գնացող կազմակերպության հետ համաքայլ ընթանալու համար ի՞նչ է հարկավոր ընդունել Հիսուսի դիրքի առնչությամբ։
20 Եհովայի առաջ գնացող կազմակերպության հետ համաքայլ ընթանալու համար հարկավոր է ընդունել, որ Աստված Հիսուս Քրիստոսին նշանակել է որպես ժողովի գլուխ (Եփեսացիս 5։22, 23)։ Ուշադրության է արժանի նաև Եսայիա 55։4–ը, որտեղ կարդում ենք. «Ահա ես [Եհովաս] նորան ժողովուրդների վկայ եմ դրել, ազգերի առաջնորդ եւ հրամանատար»։ Հիսուսն անշուշտ գիտի՝ ինչպես առաջնորդել։ Նա նաև ճանաչում է իր ոչխարներին ու տեղյակ է նրանց գործերից։ Երբ նա ստուգում էր Փոքր Ասիայի յոթ ժողովները, հինգ անգամ ասաց. «Գիտեմ քո գործերը» (Յայտնութիւն 2։2, 19; 3։1, 8, 15, ԱԹ)։ Հիսուսը նաև տեղյակ է մեր կարիքներից, ինչպես որ իր Հայրը՝ Եհովան։ Նախքան տիպար աղոթքը սովորեցնելը նա ասաց. «[Աստված] ձեր Հայրը գիտէ, թէ ինչ է ձեզ պէտք, նախքան որ դուք նրանից մի բան ուզէք» (Մատթէոս 6։8–13)։
21. Ինչպե՞ս է իրագործում Հիսուսն իր առաջնորդությունը քրիստոնեական ժողովում։
21 Ինչպե՞ս է իրագործում Հիսուսն իր առաջնորդությունը։ Միջոցներից մեկը քրիստոնյա երեցներն են՝ «մարդկանց տեսքով պարգևները» (ՆԱ) (Եփեսացիս 4։8)։ Յայտնութիւն 1։16 համարում օծյալ վերակացուները այլաբանորեն գտնվում են Հիսուսի աջ ձեռքում, այսինքն՝ նրա առաջնորդության ներքո։ Այսօր Հիսուսը առաջնորդում է երեցներին՝ անկախ նրանց ունեցած երկնային կամ երկրային հույսից։ Ինչպես բացատրվեց նախորդ հոդվածում, նրանք նշանակվում են սուրբ ոգու միջոցով՝ Գրությունների պահանջներին համապատասխան (Ա Տիմոթէոս 3։1–7; Տիտոս 1։5–9)։ Առաջին դարում Երուսաղեմում գտնվող երեցները կազմում էին կառավարիչ մարմին, որը վերահսկում էր ժողովներին ու Թագավորության քարոզչության գործը ընդհարապես։ Նույն գործելակերպին է հետևում Եհովայի կազմակերպությունն այսօր։
Համաքա՛յլ ընթացեք
22. Ինչպիսի՞ օգնություն է ցույց տալիս Կառավարիչ մարմինը։
22 Երկրի վրա Թագավորության շահերը ներկայացնելը վստահված է «հաւատարիմ եւ իմաստուն ծառային», որն իր արտահայտումն է գտնում Եհովայի վկաների Կառավարիչ մարմնի միջոցով (Մատթէոս 24։45–47)։ Կառավարիչ մարմինը գլխավորապես զբաղվում է հոգևոր հրահանգների ապահովմամբ ու քրիստոնեական ժողովին ուղղություն տալով (Գործք 6։1–6)։ Երբ հավատակիցները բնական աղետի են ենթարկվում, Կառավարիչ մարմինը խնդրանքով դիմում է կազմակերպության մեկ կամ ավելի իրավաբանական մարմինների՝ օգնություն տրամադրելու և վնասված տների ու Թագավորության սրահների վերանորոգման կամ վերականգնման աշխատանքներ կատարելու համար։ Եթե ինչ–որ տեղ քրիստոնյաներից ոմանց հետ դաժանորեն են վարվում կամ հալածում են, քայլեր են ձեռնարկվում նրանց հոգևորապես զորացնելու համար։ Նույնիսկ «տարաժամ» պահերին էլ ջանք չի խնայվում՝ առաջ տանելու քարոզչության գործը (Բ Տիմոթէոս 4։1, 2)։
23, 24. Անկախ այն բանից, թե ինչ դժվարություններ է դիմագրավում իր ժողովուրդը, ի՞նչ է Եհովան մշտապես ապահովում, և ի՞նչ պետք է վճռենք մենք։
23 Անկախ այն բանից, թե ինչպիսի դժվարություններ է դիմագրավում իր ժողովուրդը՝ Եհովան միշտ տալիս է հոգևոր կերակուր և անհրաժեշտ առաջնորդություն։ Աստված նաև խորաթափանցություն և հասկացողություն է տալիս պատասխանատու եղբայրներին՝ պատրաստ լինելու աստվածապետական կազմակերպության հետագա առաջընթացին ու նրանում տեղի ունենալիք բարելավումներին (Բ Օրինաց 34։9; Եփեսացիս 1։16, 17)։ Անկասկած, Եհովան տալիս է այն ամենը, ինչ որ անհրաժեշտ է աշակերտներ պատրաստելու հանձնարարությունը և մեր աշխարհածավալ ծառայությունը իրականացնելու համար (Բ Տիմոթէոս 4։5)։
24 Մենք լիովին վստահ ենք, որ Եհովան երբեք չի լքի իր հավատարիմ ժողովրդին։ Նա կփրկի իր ժողովրդին վերահաս «մեծ նեղությունից» (Յայտնութիւն 7։9–14; Սաղմոս 94։14; Բ Պետրոս 2։9)։ Ամեն պատճառ ունենք մինչև վերջ հաստատ պահելու այն վստահությունը, որ ունեինք սկզբում (Եբրայեցիս 3։14)։ Ուստի, եկեք վճռականորեն համաքա՛յլ ընթանանք Եհովայի կազմակերպության հետ։
Ինչպե՞ս կպատասխանեիք
• Ինչո՞ւ կարող ենք ասել, որ Եհովայի կազմակերպությունը շարունակում է առաջ ընթանալ։
• Ինչի՞ց է երևում, որ Աստծո ժողովուրդը հետզհետե ավելի պայծառացող հոգևոր լուսավորում է ապրում։
• Ի՞նչ բարելավումներ են կատարվել քրիստոնեական ծառայության մեջ։
• Ժամանակին արված ինչպիսի՞ կազմակերպչական փոփոխություններ են կատարվել Եհովայի ժողովրդի մեջ։
[նկար 17–րդ էջի վրա]
Ինչպես Դավիթը, մենք ևս չենք կարող հաշվել Եհովայի կատարած բոլոր չքնաղ գործերը։
[նկար 18–րդ էջի վրա]
Աստծո հոտը օգուտներ է քաղում ժամանակին արված կազմակերպչական փոփոխություններից։