«Իմ օգնութիւնը Տէրիցն է»

Ամուրի են, բայց ուրախ՝ ծառայելով Եհովային

«ՉՆԱՅԱԾ որ ամուրի եմ, ես երջանիկ եմ, և նույնը կարող եմ ասել ինձ նման շատերի մասին»,— նշում է Իսպանիայում ապրող մի քրիստոնյա քույր։ Ինչո՞ւ է նա բավականություն ստանում իր կյանքից։ «Մենք ուրախ ենք, որ զերծ ենք բազում հոգսերից, այնպես որ կարողանում ենք ավելի շատ ծառայել մեր Աստծուն՝ Եհովային»։

Այս խոսքերը ներդաշնակ են այն մտքերին, որ Աստվածաշունչն ասում է ամուրիության մասին։ Ամուսնության հետ կապված հարցեր քննարկելիս Պողոս առաքյալը Աստծու ներշնչմամբ այսպիսի խորհուրդ տվեց. «Ամուրիներին եւ որբեւայրիներին ասում եմ, թէ Լաւ է նորանց համար՝ որ ինձ պէս մնան»։ Պողոսն ինքը ամուսնացած չէր։ Իսկ ինչպե՞ս նա հիմնավորեց ամուրի մնալու մասին իր խորհուրդը։ Առաքյալը նշեց, որ ամուսնացած անհատը չի կարող լիովին տրամադրել իրեն ծառայությանը, մինչդեռ ամուրի տղամարդը կամ կինը «հոգս [է] անում, թէ ինչպէս հաճոյ լինի Տիրոջը» (Ա Կորնթացիս 7։8, 32–34)։ Ամուրի անձնավորությունը կարող է երջանիկ ու գոհունակ դառնալ գլխավորապես Եհովային ծառայելու շնորհիվ։

Ամուրի՝ վեհ նպատակով

Պողոսի խոսքերը գուցե տարակուսանքի մեջ գցեն այնպիսի վայրերում ապրող մարդկանց, որտեղ մեծ նշանակություն է տրվում ամուսնանալուն ու երեխաներ ունենալուն։ Սակայն Հիսուս Քրիստոսն ինքը, որ ամուսնացած չլինելով հանդերձ՝ գոհունակ էր ու երջանիկ, ցույց տվեց, թե ինչ վեհ նպատակ կարող են իրենց առջև դնել ամուրի քրիստոնյաները։ Նա ասաց. «Կան ներքինիներ՝ որ իրանց ներքինացրին երկնքի արքայութեան համար. ով որ կարող է տանել՝ թող տանի» (Մատթէոս 19։12)։

Եվ իրոք, շատերը եկել են այն համոզման, որ ամուրիությունը նրանց թույլ է տալիս ծառայել Աստծուն առանց «արգելքի». մի բան, որ այնքան էլ հնարավոր չէ ամուսնացած լինելու դեպքում (Ա Կորնթացիս 7։35)։ Հազարավոր ամուրի քրիստոնյաներ ուրախությամբ երկրպագություն են մատուցում Եհովային և բավականություն են ստանում ուրիշներին օգնելուց։a

Կողակից չունեցող բազմաթիվ քրիստոնյաներ գիտակցում են, որ երջանիկ կարող են լինել ոչ միայն ամուսնացածները, և որ դժբախտ են ոչ բոլոր ամուրիները։ Երկու խմբերին պատկանող մարդիկ էլ ունենում են և՛ ուրախ, և՛ տխուր պահեր։ Աստվածաշունչն իրատեսորեն ասում է, որ ամուսնությունն իր հետ «մարմնի նեղութիւն» է բերում (Ա Կորնթացիս 7։28)։

Ամուրի՝ հանգամանքների բերումով

Շատերը ոչ թե միտումնավոր են ամուրի մնացել, այլ հանգամանքների բերումով։ Նրանք գուցե երազում են վայելել այն ջերմությունը, մտերմությունն ու սերը, որ իր հետ բերում է ամուսնությունը։ Սակայն ոմանք ներկայումս չեն կարող ամուսնանալ ֆինանսական կամ այլ խնդիրների պատճառով։ Որոշ քրիստոնյաներ, որոնց մեջ մեծ թիվ են կազմում մեր սիրելի հոգևոր քույրերը, ամուրի են մնացել, քանի որ վճռել են հնազանդվել «միայն .... Տէրով» ամուսնանալու վերաբերյալ Աստվածաշնչի հորդորին (Ա Կորնթացիս 7։39)։ Հավատարմություն ցուցաբերելով՝ նրանք կողակից են փնտրում միայն Եհովային նվիրված, մկրտված երկրպագուների մեջ։

Ժամանակ առ ժամանակ ամուրի անհատներից ոմանք միայնակ են զգում իրենց։ Մի քրիստոնյա քույր, խոստովանելով, որ երբեմն իրեն հենց այդպես է զգում, ասում է. «Մենք գիտենք Եհովայի օրենքը և չէինք ցանկանա որևէ ձևով տհաճություն պատճառել նրան։ Չնայած որ ուզում ենք կողակից ունենալ, անձնատուր չենք լինում մեր աշխարհիկ ծանոթների ու բարեկամների այն բազմաթիվ ջանքերին, որ նրանք գործադրում են մեր կյանքը «դասավորելու» համար։ Նույնիսկ չենք ցանկանում ընկերակցել այն տղամարդկանց կամ կանանց հետ, ովքեր մեր հավատակիցները չեն»։ Հարկավոր է գովել այս քրիստոնյաներին, որ նրանք կիրառում են Աստվածաշնչի խորհուրդները և բարձր բարոյական չափանիշներ են պահում, որպեսզի ուրախացնեն Եհովային, որքան էլ էմոցիոնալ առումով դժվար լինի իրենց համար։

Մեծ օգնություն Աստծու կողմից

Եհովան նվիրված է այն անհատներին, ովքեր նվիրվածություն են ցույց տալիս իր հանդեպ՝ հրաժարվելով ամուսնանալ իրեն չծառայող մարդկանց հետ։ Իր անձնական փորձից՝ Դավիթ թագավորը կարող էր ասել. «Ողորմածի [«նվիրվածի», ՆԱ] հետ ողորմած [«նվիրված», ՆԱ] ես» (Սաղմոս 18։25)։ Նրանց, ովքեր հավատարմորեն հնազանդվում են իրեն, Աստված խոստանում է. «Չեմ թողիլ քեզ եւ երեսից չեմ գցիլ» (Եբրայեցիս 13։5)։ Մենք կարող ենք ընդօրինակել Եհովային՝ գովեստի խոսքեր ասելով ամուրի քրիստոնյաներին, անկախ նրանց տարիքից, քանի որ նրանք հավատարիմ են մնում Աստծու Խոսքում ներկայացված չափանիշներին։ Կարող ենք նաև աղոթել, որ Եհովան զորացնի այդ քրիստոնյաներին և օգնի նրանց հաղթահարել իրենց դժվարությունները (Դատաւորաց 11։30–39, 40 ՆԱ)։

Բազմաթիվ ամուրի քրիստոնյաներ ասում են, որ Աստվածաշնչի կրթական գործում ամբողջովին զբաղված լինելը իմաստ է հաղորդել իրենց կյանքին։ Պատրիսիան՝ մոտ 35 տարեկան մի ամուրի քույր, ծառայում է որպես ռահվիրա (լիաժամ ավետարանիչ)։ Նա ասում է. «Թեև ամուրի լինելով՝ շատ փորձությունների եմ բախվում, բայց հնարավորություն ունեմ ռահվիրայություն անելու։ Քանի որ ամուսնացած չեմ, գրաֆիկս ավելի ճկուն է, ինչի շնորհիվ ուսումնասիրություն անելու շատ ժամանակ եմ ունենում։ Նաև սովորել եմ ավելի շատ ապավինել Եհովային, հատկապես երբ դժվարությունների մեջ եմ»։

Նման տեսակետը հիմնված է Աստվածաշնչի հետևյալ մխիթարական խոստման վրա. «Տիրոջը յանձնիր քո ճանապարհը՝ եւ նորան յուսա. եւ նա կ’կատարէ» (Սաղմոս 37։5)։ Եհովայի բոլոր հավատարիմ երկրպագուները՝ ամուսնացած թե ամուրի, կարող են մխիթարություն և ուժ ստանալ հետևյալ ներշնչյալ խոսքերից. «Իմ օգնութիւնը Տէրիցն է, որ երկինքն ու երկիրս արաւ» (Սաղմոս 121։2)։

[ծանոթագրություն]

[մեջբերում 9–րդ էջի վրա]

«Չ’ամուսնացողը Տիրոջ բաների համար է հոգս անում, թէ ինչպէս հաճոյ լինի Տիրոջը» (Ա ԿՈՐՆԹԱՑԻՍ 7։32)

[շրջանակ 8–րդ էջի վրա]

ԱՄՈՒՐԻՈՒԹՅՈՒՆԸ ԴԱՐՁՐՈՒ ՎԱՐՁԱՀԱՏՈՒՅՑ ՈՒՂԻ

Հիսուսը, որ երբեք չի ամուսնացել, ասել է. «Իմ կերակուրը նա է, որ ինձ ուղարկողի կամքն անեմ, եւ նորա գործը կատարեմ» (Յովհաննէս 4։34)։

Փիլիպպոսի չորս ամուրի աղջիկները «մարգարէութիւն էին անում» (Գործք 21։8, 9)։

Ամուրի քրիստոնյա քույրերը, որ հռչակում են Թագավորության պատգամը, «ավետարանող կանանց» մեծ բազմության անդամներն են (Սաղմոս 68։11, ՆԱ)։