Շրջանավարտները ստանում են կրթություն, որը մղում է գործերի
ԵՐԿՈՒ հազար վեց թվականի սեպտեմբերի 9–ին «Դիտարանի» կրթական կենտրոնում (Պատերսոն, Նյու Յորք) տեղի ունեցավ «Դիտարանի» աստվածաշնչյան «Գաղաադ» դպրոցի 121–րդ դասարանի ավարտականը։ Ծրագիրն անչափ ոգևորիչ էր։
Այն բացեց Եհովայի վկաների Կառավարիչ մարմնի անդամ Ջեֆրի Ջեքսոնը, որը ողջույնի խոսքերով դիմեց 56 շրջանավարտներին և 6 366 ունկնդիրներին, որոնք եկել էին աշխարհի տարբեր վայրերից։ Նա քննարկեց Սաղմոս 86։11–ը, որտեղ գրված է. «Տէր, ցոյց տուր [«սորվեցուր», ԱԱ] ինձ քո ճանապարհը, որ գնամ քո ճշմարտութեան մէջ. միացրու իմ սիրտը որ քո անունիցը վախենայ»։ Եղբայր Ջեքսոնը առանձնացրեց երեք միտք, որ ընդգծվում են այդ համարում։ Նա ասաց. «Համարի առաջին մասում խոսվում է սովորելու մասին, այնուհետև նշվում է կիրառելը, իսկ վերջում՝ մղումները։ Սրանք ձեզ՝ միսիոներներիդ համար շատ կարևոր կլինեն, երբ մեկնեք ձեր նշանակման վայրերը»։ Այնուհետև նա ներկայացրեց այն ելույթներն ու հարցազրույցները, որոնցում ընդգծվելու էին այդ երեք մտքերը։
Քաջալերական և ուսանելի մտքեր
Գլխավոր վարչության անդամ Ուիլյամ Մալենֆոնտը հանդես եկավ «Լավագույն կյանքը» ելույթով։ Նա ներկաների ուշադրությունը հրավիրեց Մարիամի՝ Մարթայի քրոջ օրինակի վրա։ Մի անգամ, երբ Հիսուսը նրանց տանն էր, Մարիամը նախընտրեց ոչ թե զբաղվել ինչ–որ գործով, այլ նստել նրա ոտքերի մոտ և ունկնդրել։ Հիսուսը Մարթային ասաց. «Մարիամը բարի բաժինն ընտրեց, որ վեր չի առնուիլ նորանից» (Ղուկաս 10։38–42)։ «Միայն պատկերացրեք,— նշեց հռետորը։— Ամբողջ հավիտենության մեջ Մարիամը հիշելու է, որ ինքը նստել էր Հիսուսի ոտքերի մոտ և լսում էր հոգևոր չքնաղ ճշմարտություններ, և դա շնորհիվ այն բանի, որ նա ավելի լավ ընտրություն կատարեց»։ Հոգևոր հարցերում ճիշտ որոշումներ կայացնելու համար շրջանավարտներին գովելուց հետո նա ասաց. «Ձեր կայացրած որոշումների շնորհիվ դուք ձեռք եք բերել լավագույն կյանքը»։
Հաջորդը Կառավարիչ մարմնի անդամ Էնթոնի Մորիսն էր, որը ելույթ ունեցավ «Տեր Հիսուս Քրիստոսին հագեք» թեմայով՝ հիմնված Հռովմայեցիս 13։14–ի վրա։ Ինչպե՞ս կարող ենք հագնել Քրիստոսին։ Եղբայր Մորիսը բացատրեց, որ դա նշանակում է ընդօրինակել նրա վարվելակերպն ու տրամադրվածությունը։ «Հիսուսն այնպես էր անում, որ մարդիկ իրենց լավ զգան իր կողքին,— ասաց հռետորը։— Նա անկեղծորեն հետաքրքրվում էր նրանցով, և մարդիկ զգում էին դա»։ Հետո եղբայր Մորիսը խոսեց այն մասին, թե ուսանողներն ինչպես են գիտելիքներ ստացել «Գաղաադում», որպեսզի, ինչպես գրված է Եփեսացիս 3։18–ում, «իմանա[ն], թէ ի՞նչ է [ճշմարտության] լայնութիւնը եւ երկայնութիւնը եւ բարձրութիւնը եւ խորութիւնը»։ Բայց նա կարդաց նաև 19–րդ համարը, որտեղ գրված է. «Որ ճանաչէք Քրիստոսի սէրը որ ամեն գիտութիւնից գերազանց է»։ Հռետորը ուսանողներին կոչ արեց. «Անձնական ուսումնասիրություն անելիս խորհրդածեք այն մասին, թե ինչպես կարող եք նմանվել Քրիստոսին սիրառատ կարեկցանք ցուցաբերելու մեջ և ինչպես կարող եք ‘հագնել Տեր Հիսուս Քրիստոսին’։
«Գաղաադի» ուսուցիչների վերջին խորհուրդները
Հաջորդ ելույթը ներկայացրեց «Գաղաադի» ուսուցիչ Ուոլաս Լիվերանսը։ Նրա թեման հիմնված էր Առակաց 4։7–ի վրա։ Նա ասաց, որ թեև վերին իմաստություն ունենալն ամենակարևոր բանն է, մենք պետք է նաև «հանճար», կամ՝ հասկացողություն ձեռք բերենք։ Դա նշանակում է առանձին փաստերը մեկտեղ հավաքել և, նպատակ ունենալով ըմբռնել հարցի էությունը, տեսնել, թե ինչպես են դրանք կապված իրար հետ։ Հռետորը ցույց տվեց, որ հասկացողություն ձեռք բերելը ուրախություն է պարգևում։ Օրինակ՝ Նեեմիայի ժամանակներում ղևտացիները ‘օրենքը բացատրում էին’ և «հասկացնում էին կարդացածը»։ Արդյունքում՝ ժողովուրդը «գնաց.... մեծ ուրախութիւն անելու, որովհետեւ հասկանում էին այն խօսքերը որ նորանց իմացնում էին» (Նէեմիա 8։7, 8, 12)։ Եղբայր Լիվերանսը եզրափակեց՝ ասելով. «Երբ անհատը հասկանում է Աստծու ներշնչյալ Խոսքը, նա ուրախություն է ստանում»։
«Ո՞վ է իրականում քո թշնամին». այսպես էր կոչվում «Գաղաադի» մեկ այլ ուսուցչի՝ Մարկ Նումարի ելույթը։ Պատերազմներում ոչ քիչ զինվորներ սպանվում են հենց յուրայինների կրակից։ «Իսկ ի՞նչ կարելի է ասել մեր մղած հոգևոր պատերազմի մասին,— հարցրեց նա։— Եթե զգույշ չլինենք, ապա գուցե չկարողանանք կողմնորոշվել, թե ով է իրականում մեր թշնամին, և հարված հասցնենք մեր մարտական ընկերներին»։ Նախանձը կարող է ոմանց խանգարել ճիշտ կողմնորոշվել։ Այդ զգացումից դրդված՝ Սավուղ թագավորը ցանկացավ սպանել Դավթին՝ իր հավատակցին, այն դեպքում երբ իրականում փղշտացիներն էին նրա թշնամիները (Ա Թագաւորաց 18։7–9; 23։27, 28)։ Այնուհետև հռետորն ասաց. «Ենթադրենք, դու ծառայում ես մի միսիոների հետ, որը գերազանցում է քեզ շատ առումներով։ Կվիրավորե՞ս քո «մարտական» ընկերոջը քննադատական խոսքերով, թե՞ կհաշտվես այն փաստի հետ, որ մյուսները որոշ հարցերում գերազանցում են քեզ։ Ուրիշների թերացումների վրա կենտրոնանալը միայն ու միայն կապակողմնորոշի մեզ այն հարցում, թե ով է իրականում թշնամին։ Կռվիր իսկական թշնամու՝ Սատանայի դեմ»։
Հաճելի դեպքեր և բովանդակալից հարցազրույցներ
Ծրագրի հաջորդ մասը, որ կոչվում էր «Ավետարանչի գործն արա» և ընդգրկում էր հարցազրույցներ, ներկայացրեց «Գաղաադի» ուսուցիչ Լորենս Բոուենը։ Նա բացատրեց, որ Բ Տիմոթէոս 4։5 համարի (ՆԱ) ծանոթագրության մեջ «ավետարանիչ» բառի համար նշվում է «միսիոներ» բառը։ Հռետորն ավելացրեց. «Սա միանգամայն տեղին է, որովհետև «Գաղաադում» կրթված միսիոների հիմնական գործը բարի լուրը տարածելն է, և այս դասարանի շրջանավարտներն այդպես են արել ամենուրեք, որտեղ հանդիպել են մարդկանց»։ Որոշ առանձնապես հետաքրքիր դեպքեր բեմականացվեցին։
Այնուհետև հանդես եկան Բեթելի ընտանիքի անդամներ Մայքլ Բարնետը և Սքոթ Շոֆները։ Նրանք հարցազրույց անցկացրեցին Ավստրալիայի, Բարբադոսի, Կորեայի և Ուգանդայի մասնաճյուղերի կոմիտեների անդամների հետ։ Եղբայրների խոսքերից երևաց, որ մեծ ջանքեր են գործադրվում միսիոներների կարիքները բավարարելու համար, այդ թվում հարմար կացարանով ապահովելու և առողջությանը հոգ տանելու։ Կոմիտեների անդամները շեշտեցին, որ հաջողության են հասնում այն միսիոներները, ովքեր պատրաստ են հարմարվելու տեղի պայմաններին։
Խթանիչ և տպավորիչ վերջաբան
Ծրագրի գլխավոր ելույթը կոչվում էր «Վախեցիր Աստծուց և փառք տուր նրան»։ Այն ներկայացրեց Ջոն Բարը, որը երկար տարիներ ծառայում է Կառավարիչ մարմնում։ Նա քննարկեց Յայտնութիւն 14։6, 7 համարները, որտեղ գրված է. «Տեսայ մի ուրիշ հրեշտակ թռչելիս երկնքի մէջ, որ յաւիտենական աւետիք ունէր, որ աւետարանէր երկրի վերայ բնակողներին. եւ ամեն ազգի եւ ցեղի եւ լեզուի եւ ժողովրդի։ Եւ մեծ ձայնով ասում էր. Վախեցէք Աստուածանից, եւ փառք տուէք նորան. որովհետեւ նորա դատաստանի ժամը եկաւ»։
Եղբայր Բարը ուսանողներին հորդորեց հրեշտակի առնչությամբ մտապահել երեք բան։ Առաջին՝ հրեշտակը պետք է հռչակեր հավիտենական «աւետիք»՝ բարի լուր, այն մասին, որ Քրիստոսն այժմ իշխում է որպես Աստծու Թագավորության Թագավոր։ Հռետորն ասաց. «Մենք լիովին համոզված ենք, որ նա գահ է բարձրացել 1914 թվականին։ Ուստի այս ուրախ լուրը պետք է ազդարարվի աշխարհով մեկ»։ Երկրորդ՝ հրեշտակն ասաց. «Վախեցէք Աստուածանից»։ Հռետորը բացատրեց, որ շրջանավարտները պետք է օգնեն Աստվածաշունչ ուսումնասիրողներին իրենց մեջ զարգացնելու աստվածավախություն, որպեսզի չանեն Աստծուն տհաճ բաներ։ Երրորդ՝ հրեշտակը պատվիրեց. «Փառք տվեք Աստծուն»։ Եղբայր Բարը ուսանողներին կոչ արեց. «Երբեք չմոռանաք, որ մենք ծառայում ենք Աստծու փառքի համար և ոչ թե մեր»։ Վերջում, խոսելով ‘դատաստանի ժամի’ մասին, հռետորն ասաց. «Շատ քիչ ժամանակ է մնացել մինչև վերջնական դատաստանի սկսվելը։ Դեռ շատերին պետք է հայտնել բարի լուրը, քանի դեռ ուշ չէ»։
Այս գեղեցիկ ելույթից հետո 56 շրջանավարտները ստացան իրենց դիպլոմները և ուղարկվեցին մինչև երկրի ծայրերը։ Նրանց և բոլոր ներկաների մտքում տպավորվեցին այն խորհուրդները, որ հնչեցին այդ հիշարժան օրը։
[շրջանակ 17–րդ էջի վրա]
ԴԱՍԱՐԱՆԻ ՎԻՃԱԿԱԳՐԱԿԱՆ ՏՎՅԱԼՆԵՐԸ
Ներկայացված երկրների թիվը՝ 6
Նշանակման երկրները՝ 25
Ուսանողների թիվը՝ 56
Միջին տարիքը՝ 35,1
Ճշմարտության մեջ անցկացրած տարիների միջինը՝ 18,3
Լիաժամ ծառայության մեջ անցկացրած տարիների միջինը՝ 13,9
[նկար 18–րդ էջի վրա]
«Դիտարանի» աստվածաշնչյան «Գաղաադ» դպրոցի 121–րդ դասարանի շրջանավարտները
Հետևյալ ցուցակում շարքերի թվարկումը սկսվում է ներքևից վերև, իսկ անուններինը՝ ըստ շարքերի՝ ձախից աջ.
1) Ֆոքս Յ., Կունիկի Դ., Ուիլքինսոն Ս., Կաուամոտո Ս., Կոնսոլանդի Ջ., Մայեն Ք., 2) Սանտիագո Ն., Քլենսի Ռ., Ֆիշեր Մ., դե Աբրեո Լ., Դեյվիս Է., 3) Հուանգ Ջ., Հոֆման Դ., Ռիջվեյ Լ., Իբրահիմ Ջ., Դաբելշտայն Ա., Բակաբակ Մ., 4) Պետերս Մ., Ջոնս Ք., Ֆորդ Շ., Պարա Ս., Ռոտրոք Դ., Տատլո Մ., Պերեզ Է., 5) դե Աբրեո Ֆ., Կաուամոտո Շ., Իվս Ս., Բուրդո Ջ., Հուանգ Ջ., Ուիլքինսոն Դ., 6) Ֆոքս Է., Բակաբակ Ջ., Սիկովսկի Պ., Ֆորիեր Ք., Մայեն Ս., Կոնսոլանդի Է., Ռիջվեյ Վ., 7) Պարա Բ., Պերեզ Բ., Տատլո Ֆ., Սանտիագո Մ., Իբրահիմ Յ., Կունիկի Ք., 8) Բուրդո Ք., Սիկովսկի Բ., Իվս Կ., Ֆորդ Ա., Հոֆման Դ., Դեյվիս Մ., 9) Պետերս Ք., Դաբելշտայն Ք., Ջոնս Ք., Քլենսի Ս., Ֆիշեր Յ., Ֆորիեր Ս.։