Արդյոք ձեր ծրագրերը ներդաշնա՞կ են Աստծու նպատակներին

ՀՅՈՒՍԻՍԱՅԻՆ Ամերիկայի արևմտյան տարածքների անտառներում դուք կարող եք տեսնել, թե ինչպես է ճախրում մոխրագույն և սպիտակ ամերիկյան մայրահավը։ Այն երգող թռչուն է։ Ամեն տարի նա հավաքում է 33 000 սերմեր՝ պահելով դրանք մոտ 2 500 տարբեր վայրերում և այդպիսով նախապատրաստվում է ցուրտ ձմռանը։ Իրականում այս թռչունը բնազդով իմաստուն է, քանի որ ուտելիք է ամբարում ապագայի համար (Առակաց 30։24)։

Մարդիկ ավելի ուշագրավ ընդունակություններ ունեն։ Եհովայի ստեղծած երկրային բոլոր արարածներից միայն մարդը ունի սովորելու անգերազանցելի ընդունակություն։ Նա կարող է սովորել անցյալի դեպքերից և թույլ տալ, որ դրանք ազդեցություն թողնեն ապագայի հետ կապված իր ծրագրերի վրա։ «Շատ դիտաւորութիւններ կան մարդիս սրտումը»,— գրել է իմաստուն Սողոմոն թագավորը (Առակաց 19։21)։

Թեև մարդիկ ընդունակ են անցյալից ինչ–որ բան սովորելու, սովորաբար նրանք իրենց ծրագրերը կազմում են՝ ենթադրելով, թե ինչ կլինի ապագայում։ Օրինակ՝ դուք կարող եք պլանավորել ձեր վաղվա գործերը՝ մտածելով, որ արևը կծագի և դուք կենդանի կլինեք։ Առաջին ենթադրությունը հիմնավոր է, մինչդեռ երկրորդը քիչ հավանական է։ Աստվածաշնչի գրողներից մեկը՝ Հակոբոսը, գրել է այս ճշմարտության մասին. «Դուք չգիտեք, թե վաղը ինչպիսին կլինի ձեր կյանքը» (Հակոբոս 4։13, 14)։

Եհովա Աստված նման սահմանափակումներ չունի։ Նա գիտի «առաջուց վերջինը»։ Այն, ինչ նա նպատակադրել է, անպայման կիրականանա։ «Իմ խորհուրդը պիտի հաստատուի,— ասում է նա,— եւ անում եմ իմ բոլոր ուզածը» (Եսայիա 46։10)։ Իսկ ի՞նչ է պատահում, երբ մարդիկ ծրագրեր են կազմում՝ առանց հաշվի առնելու Աստծու նպատակները։

Երբ մարդիկ անտեսում են Աստծու նպատակները

Մոտավորապես 4 000 տարի առաջ Բաբելոնի աշտարակը կառուցող մարդիկ մտածեցին այնպիսի ծրագիր կազմել, որ մարդկային ցեղը չտարածվի երկրով մեկ։ «Եկէք մեզ համար մի քաղաք շինենք եւ մի աշտարակ, եւ նորա գլուխը մինչեւ երկինքը լինի, եւ մեզ համար անուն ստանանք, որպէս զի չ’ցրուինք բոլոր երկրի երեսի վերայ»,— ասացին նրանք (Ծննդոց 11։4)։

Սակայն երկրի առնչությամբ Աստված այդպիսի նպատակ չուներ։ Նա Նոյին և նրա որդիներին պատվիրել էր. «Աճեցէք եւ շատացէք եւ լցրէք երկիրը» (Ծննդոց 9։1)։ Ինչպե՞ս Աստված վերաբերվեց Բաբելոնի ըմբոստ մարդկանց նպատակներին։ Նա խառնեց նրանց լեզուները, որպեսզի նրանք չկարողանային հաղորդակցվել միմյանց հետ։ Ի՞նչ եղավ արդյունքը։ «Եհովան այնտեղից նորանց ցրուեց բոլոր երկրի երեսի վերայ» (Ծննդոց 11։5–8)։ Բաբելոնի շինարարները արժեքավոր դաս պետք է սովորեին. երբ մարդկանց ծրագրերը ներդաշնակ չեն Աստծու նպատակներին, միևնույնն է, արդյունքում նրա՛ մտադրությունն է հաստատ մնում (Առակաց 19։21)։ Անցյալում տեղի ունեցած այս դեպքերը ազդեցություն թողնո՞ւմ են ձեր կյանքի վրա։

Անմիտ հարուստ մարդը

Հավանաբար դուք չեք պատրաստվում աշտարակ կառուցել, սակայն այսօր շատերն են պլանավորում բանկում մեծ հաշիվ ունենալ և նյութական ունեցվածք դիզել, որպեսզի կարողանան տարեց հասակում ապահովված ապրել։ Ինչ խոսք, միանգամայն տեղին է, որ անհատը ցանկանում է վայելել իր աշխատանքի արդյունքը։ Սողոմոնը գրեց. «Ամեն մարդ ուտում խմում է եւ իր բոլոր աշխատանքը վայելում. դա Աստուծոյ պարգեւն է» (Ժողովող 3։13)։

Մենք պետք է հաշիվ տանք Եհովային այն բանի համար, թե ինչպես ենք օգտագործում այդ պարգևը։ Մոտ 2000 տարի առաջ Հիսուսն ընդգծեց այս միտքը և այդ կապակցությամբ իր աշակերտների համար մի օրինակ բերեց։ Նա ասաց. «Մի հարուստ մարդու հողը առատ բերք տվեց։ Նա սկսեց իր մեջ խորհել՝ ասելով. «Հիմա ի՞նչ անեմ, որովհետև բերքս հավաքելու տեղ չունեմ»։ Ուստի ասաց. «Ահա՛ թե ինչ կանեմ. իմ ամբարները կքանդեմ ու ավելի մեծերը կկառուցեմ, և իմ ամբողջ ցորենն ու բոլոր բարիքները այնտեղ կհավաքեմ և իմ հոգուն կասեմ. «Ո՛վ հոգիս, շատ բարիքներ ունես շատ տարիների համար կուտակած. հանգստացի՛ր, կե՛ր, խմի՛ր ու վայելի՛ր»» (Ղուկաս 12։16–19)։ Հարուստ մարդը խելամիտ նպատակ ուներ, այնպես չէ՞։ Ինչպես ամերիկյան մայրահավը, այս մարդը նույնպես մտածում էր ապագայի մասին և պատրաստվում էր իր կարիքները հոգալ։

Սակայն նրա մտածելակերպում մի սխալ բան կար։ Հիսուսը շարունակում է առակը՝ ասելով. «Բայց Աստված ասաց նրան. «Անխոհե՛մ, այս գիշեր քո հոգին կպահանջեն քեզանից։ Ուստի ո՞ւմը կլինեն քո դիզած բաները»» (Ղուկաս 12։20)։ Արդյոք Հիսուսի ասածը հակասո՞ւմ էր Սողոմոնի այն խոսքերին, որ աշխատանքը և դրա արդյունքում ձեռք բերած լավ բաները Աստծու կողմից պարգևներ են։ Իհարկե ո՛չ։ Այդ դեպքում ի՞նչ էր ուզում ասել Հիսուսը։ «Այդպես էլ կլինի այն մարդուն,— ասաց նա,— որն իր համար գանձ է կուտակում, բայց Աստծու աչքին հարուստ չէ» (Ղուկաս 12։21)։

Հիսուսն իր ունկնդիրներին սովորեցնում էր, որ ծրագրեր կազմելիս մտածեին Եհովայի և նրա նպատակների մասին։ Այդ մարդը կարող էր Աստծու աչքին հարուստ լինել, եթե ջանք թափեր ավելի շատ նվիրվածություն, իմաստություն և սեր դրսևորել։ Նրա խոսքերից երևում է, որ նա հետաքրքրված չէր այդպիսի բաներով։ Նա չէր մտածում իր բերքից ինչ–որ բան թողնել աղքատներին և ոչ էլ ցանկանում էր Եհովային ընծա մատուցել։ Այդպիսի հոգևոր նպատակները և անեսասեր գործերը նրա կյանքում տեղ չունեին։ Այս հարուստ մարդու նպատակն էր բավարարել իր սեփական ցանկությունները և հարմարավետ կյանքով ապրել։

Նկատե՞լ եք արդյոք, որ այսօր շատերն իրենց կյանքում այդ հարուստ մարդու պես՝ ճիշտ առաջնահերթություններ չեն դնում։ Անկախ այն բանից՝ հարուստ ենք, թե աղքատ՝ հեշտ է նյութապաշտ դառնալ և թույլ տալ, որ առօրյա գործերը և մեր ցանկությունները հետին պլան մղեն մեր հոգևոր կարիքները։ Ի՞նչ կարող եք անել այդ ծուղակից խուսափելու համար։

Մարդիկ ուզում են ապրել «նորմալ» կյանքով

Ի տարբերություն Հիսուսի առակում նշված հարուստ մարդու՝ հնարավոր է դուք ֆինանսական խնդիրներ ունեք։ Եթե ամուսնացած եք, անկասկած մտածում եք հոգ տանել ձեր ընտանիքի անհրաժեշտ կարիքների մասին, և հնարավորության դեպքում կրթության տալ ձեր երեխաներին։ Իսկ եթե ամուրի եք, հավանաբար մտածում եք աշխատանք գտնելու և այն չկորցնելու մասին, որպեսզի ուրիշների համար հոգս չլինեք։ Այս բոլորը արժեքավոր նպատակներ են (2 Թեսաղոնիկեցիներ 3։10–12; 1 Տիմոթեոս 5։8)։

Նույնիսկ այդ դեպքում հնարավոր է, որ աշխատելը, ուտելը, խմելը, այսինքն՝ նորմալ համարվող ապրելակերպը, ներդաշնակ չլինի Աստծու կամքին։ Ինչպե՞ս։ Հիսուսն ասաց. «Ինչպես որ Նոյի օրերն էին, այնպես էլ կլինի մարդու Որդու ներկայությունը։ Որովհետև ինչպես այն օրերում էր՝ ջրհեղեղից առաջ, մարդիկ ուտում էին ու խմում, կին էին առնում ու մարդու գնում, մինչև այն օրը, երբ Նոյը տապանը մտավ, և ուշադրություն չդարձրեցին, մինչև որ ջրհեղեղը եկավ ու սրբեց նրանց բոլորին, այնպես էլ կլինի մարդու Որդու ներկայությունը» (Մատթեոս 24։37–39)։

Ջրհեղեղից առաջ մարդիկ ընդհանուր առմամբ ապրում էին այնպիսի կյանքով, որը նրանք նորմալ էին համարում։ Սակայն նրանց խնդիրն այն էր, որ «ուշադրություն չդարձրեցին» այն լուրին, որի համաձայն՝ համաշխարհային ջրհեղեղի միջոցով Աստված մտադիր էր վերացնել չարերին։ Նրանց կարծիքով՝ Նոյը նորմալ կյանքով չէր ապրում։ Իսկ երբ Ջրհեղեղը եկավ, պարզ դարձավ, որ Նոյն ու նրա ընտանիքը ապրել էին իմաստալից կյանքով։

Այսօր բոլոր փաստերը ցույց են տալիս, որ մենք ապրում ենք վերջին օրերում (Մատթեոս 24։3–12; 2 Տիմոթեոս 3։1–5)։ Շուտով Աստծու Թագավորությունը «պիտի փշրէ եւ վերջացնէ» իրերի ներկա համակարգը (Դանիէլ 2։44)։ Այդ Թագավորության ներքո երկիրը դրախտի կվերածվի։ Կվերանան հիվանդություններն ու մահը (Եսայիա 33։24; Հայտնություն 21։3–5)։ Երկրի վրա ապրող բոլոր մարդիկ կապրեն ներդաշնակության մեջ։ Այլևս ուտելիքի պակաս չի լինի (Սաղմոս 72։16; Եսայիա 11։6–9)։

Սակայն նախքան գործի անցնելը Եհովան նպատակադրել է, որ իր Թագավորության մասին բարի լուրը քարոզվի «ամբողջ բնակեցված երկրով մեկ՝ բոլոր ազգերին վկայություն լինելու համար» (Մատթեոս 24։14)։ Աստծու նպատակի համաձայն՝ մոտ յոթ միլիոն Եհովայի վկաներ ավելի քան չորս հարյուր լեզուներով քարոզում են բարի լուրը 236 երկրներում։

Աշխարհում ապրող մարդկանց տեսանկյունից՝ Եհովայի վկաների ապրելակերպը գուցե ինչ–որ ձևով տարօրինակ և նույնիսկ ծիծաղելի թվա (2 Պետրոս 3։3, 4)։ Ջրհեղեղից առաջ ապրող մարդկանց նման՝ շատերն այսօր տարված են իրենց առօրյա հոգսերով։ Նրանք գուցե անհավասարակշռված են համարում այն մարդկանց, ովքեր չեն ապրում այնպիսի կյանքով, որը, շատերի կարծիքով, նորմալ է։ Սակայն նրանք, ովքեր հավատում են Աստծու խոստումներին, հավասարակշռված են համարում այն կյանքը, որը կենտրոնացած է Աստծու ծառայության վրա։

Ուստի, լինեք հարուստ թե աղքատ՝ խելամիտ կլինի ժամանակ առ ժամանակ վերանայել ձեր ծրագրերը։ Կարող եք հարցնել ինքներդ ձեզ. «Արդյոք իմ ծրագրերը ներդաշնա՞կ են Աստծու նպատակներին»։

[նկար 11–րդ էջի վրա]

Երբ մարդկանց ծրագրերը ներդաշնակ չեն Աստծու նպատակներին, միևնույնն է, արդյունքում նրա՛ մտադրությունն է հաստատ մնում

[նկար 12–րդ էջի վրա]

Հիսուսի առակում նշված հարուստ մարդը իր ծրագրերը կազմելիս չկենտրոնացավ Աստծու նպատակների վրա