Մոտեցեք Աստծուն
Նա ազատ ընտրության իրավունք է տալիս
ՍՈՎՈՐԱԲԱՐ ծնողները պետք է լավ օրինակ լինեն երեխաների համար։ Ծնողի դրական ազդեցությունը կարող է օգնել երեխային զարգացնելու արժեքավոր հատկություններ և կյանքում իմաստուն որոշումներ կայացնելու։ Ցավոք, շատ ծնողներ վատ օրինակ են իրենց զավակների համար։ Սակայն արդյո՞ք այդպիսի երեխաները անհաջողության են մատնված։ Իհարկե ոչ։ Ճշմարտությունն այն է, որ Եհովա Աստված պատվի է արժանացրել մեզ՝ տալով ազատ կամքի պարգևը։ Քննենք Եզեկիա թագավորի օրինակը՝ արձանագրված 2 Թագավորներ 18։1–7 համարներում։
Եզեկիան «Հուդայի Աքազ թագավորի որդին» էր (համար 1)։ Աքազը ժողովրդին հեռացրեց Եհովայի մաքուր երկրպագությունից։ Այս չար մարդը տարածեց Բահաղի պաշտամունքը, որը իր մեջ ընդգրկում էր մարդկանց զոհաբերելու արարողություններ։ Նա նույնիսկ զոհաբերեց Եզեկիայի եղբայրներից մեկին կամ մի քանիսին։ Բացի այդ, փակեց տաճարի դռները և «Երուսաղեմի ամեն մի անկյունում իր համար զոհասեղաններ շինեց»։ Նման բաներ անելով՝ նա «վիրավորեց Եհովային» (2 Տարեգրություն 28։3, 24, 25)։ Այո՛, Եզեկիան դաժան հայր ուներ։ Իսկ ինչպե՞ս կվարվեր նա, կարո՞ղ էր խուսափել հոր սխալները կրկնելուց։
Գահ բարձրանալուց հետո պարզ դարձավ, որ Եզեկիան չէր պատրաստվում հետևել հոր վատ օրինակին։ Նա «արեց այն, ինչը ճիշտ էր Եհովայի աչքում» (համար 3)։ Եզեկիան վստահեց Եհովային։ «Հուդայի թագավորների մեջ նրա նմանը չեղավ» (համար 5 Իր թագավորության հենց առաջին տարում երիտասարդ թագավորը ճշմարիտ երկրպագությունը վերականգնելու համար մի քարոզարշավ ձեռնարկեց. նա կործանեց բարձունքները, որտեղ մարդիկ երկրպագություն էին մատուցում կուռքերին։ Տաճարի դռները նորից բացվեցին, և վերականգնվեց մաքուր երկրպագությունը (համար 4; 2 Տարեգրություն 29։1–3, 27–31)։ Եզեկիան «Եհովային կառչած մնաց,.... և Եհովան նրա հետ էր» (համարներ 6, 7)։
Ինչո՞ւ Եզեկիան չհետևեց իր հոր վատ ընթացքին։ Գուցե նրա մայրը՝ Աբիան, որի մասին շատ քիչ տեղեկություններ են մեզ հայտնի, լավ օրինակ է եղել իր որդու համար։ Հնարավոր է՝ Եսայիան, որը իր ծառայությունը սկսել էր նախքան Եզեկիայի ծնվելը, դրական ազդեցություն է թողել պատանի իշխանի վրաa։ Աստվածաշունչը կոնկրետ չի նշում, սակայն մի բան պարզ է. Եզեկիան նախընտրեց այնպիսի ընթացք բռնել, որը լիովին տարբերվում էր իր հոր վարած կյանքից։
Եզեկիայի օրինակը կարող է քաջալերական լինել նրանց համար, ովքեր դառը մանկություն և վատ ծնողներ են ունեցել։ Ինչ խոսք, անցյալը չենք կարող փոխել և ոչ էլ կարող ենք ջնջել այն վատ հիշողությունները, որ ապրում են մեր մեջ։ Սակայն դա չի նշանակում, որ մենք անհաջողության ենք մատնված։ Մեր պայծառ ապագան կախված է այն բանից, թե ինչ որոշումներ կկայացնենք։ Եզեկիայի նման՝ մենք էլ կարող ենք սիրել և երկրպագել ճշմարիտ Աստված Եհովային։ Միայն այդ դեպքում կապրենք բավականություն պատճառող կյանքով և հույս կփայփայենք հավիտյան ապրելու Աստծու նոր աշխարհում (2 Պետրոս 3։13; Հայտնություն 21։3, 4)։ Որքա՜ն երախտապարտ ենք մեզ սիրող Աստծուն, որ յուրաքանչյուրիս պատվի է արժանացնում՝ տալով ազատ կամքի պարգևը։
[Ծանոթագրություն]
a Եսայիան սկսել է մարգարեանալ մոտ մ.թ.ա. 778-ից։ Նա շարունակել է իր ծառայությունը մինչև մ.թ.ա. 732 թվականը և դրանից հետո մի որոշ ժամանակ։ Եզեկիան թագավոր է դարձել մ.թ.ա. 745-ին՝ 25 տարեկանում։