«Մարդկանց տեսքով պարգևները» հոժարությամբ արածեցնում են Աստծո հոտը
1 Եհովա Աստված սիրալիր հոգատարությամբ իր Որդու միջոցով «մարդկանց տեսքով պարգևներ» է մեզ տվել (Եփես. 4։8, ՆԱ, 11, 12)։ Այդ մարդիկ բազում պարտականություններ ունեն կատարելու, որոնց թվում է նաև Աստծո հոտն արածեցնելը (Ա Պետ. 5։2, 3)։ Մենք բոլորս կարող ենք օգտվել Աստծո տված այս անչափ կարևոր պարգևներից։ Ինչպիսին էլ որ լինեն մեր հանգամանքները՝ դժվարությունների ենք հանդիպում, վերջերս ենք միացել քրիստոնեական ժողովին, որոշակի թուլություններ ունենք թե մոլորվել ենք, Եհովայի կողմից նշանակված այս մարդիկ պատրաստ են մեզանից յուրաքանչյուրին օգնություն ցույց տալ մեր հոգևոր բարօրության համար (Փիլիպ. 2։4; Ա Թեսաղ. 5։12–14)։
2 Երբ աշխարհում տեղի ունեցող դեպքերը մեզ անհանգստություն են պատճառում, այս հովիվները «քամիի դէմ եղող պատսպարանի պէս, եւ փոթորկի դէմ եղող ծածկոցի պէս» են։ Նրանք թարմացնում են մեզ, երբ մենք հոգնած ենք, բեռնավորված և երբ մխիթարության կարիք ենք զգում։ Այսպիսի դեպքերում նրանք նման են «չոր տեղում եղող ջրերի վտակների» կամ «մեծ ապառաժի հովանիին» (Ես. 32։2)։
3 Քաջալերել ոչ ակտիվներին։ Երեցները հատուկ ջանքեր են գործադրում՝ քաջալերելու նրանց, ովքեր ոչ ակտիվ են դարձել ծառայության մեջ, և օգնում են այդ անհատներին նորից կանոնավորաբար մասնակցել ժողովի բոլոր գործունեություններին։ Հովվական այցելությունների շնորհիվ շատերը սկսել են կանոնավորաբար հաճախել ժողովի հանդիպումներին և հոգևորապես այն աստիճան կազդուրվել, որ այժմ նորից մասնակցում են քարոզչական ծառայությանը։ Երեցների կողմից թափված այս ջանքերը խոսում են Եհովայի սիրալիր հոգատարության ու Հիսուս Քրիստոսի առաջնորդության մասին։ Հիսուսը օրինակով ցույց տվեց, թե ինչպես կարելի է հոգ տանել կորած կամ մոլորված ոչխարին (Մատթ. 18։12–14; Յովհ. 10։16, 27–29)։
4 Ժողովի հովիվները անմիջապես նկատում են, երբ ժողովում ինչ–որ մեկը սկսում է հոգևոր թուլության նշաններ դրսևորել։ Անհատը հուսահատության մեջ է ընկնում, դադարում է հանդիպումներին կանոնավորաբար հաճախելուց կամ թուլանում է քարոզչական ծառայության մեջ, և հնարավոր է, որ նա հոգևոր աջակցության կարիք է զգում։ Երեցները սիրով օգնում են նրանց, ովքեր աշխարհային հագվելակերպի նկատմամբ հակվածություն ունեն կամ ժողովում քննադատական ոգի են դրսևորում։ Անկեղծորեն մտահոգված լինելով օգնելու այսպիսիներին վերականգնել իրենց սերը Եհովայի հանդեպ՝ վերակացուները պատրաստ են ‘տալու իրենց անձերը’ (Ա Թեսաղ. 2։8)։
5 Առողջական խնդիրները, տնտեսական դժվարությունները կամ ընտանիքի անդամների կողմից եկող ճնշումները պատճառ են դարձել, որ նվիրված քրիստոնյաներից ոմանք կորցնեն ժողովի հետ ունեցած կապը և հայտնվեն հոգևորապես պասսիվ վիճակում։ Վերջիններիս դատապարտելու փոխարեն՝ երեցները բարյացակամորեն վստահեցնում են, որ Եհովան հոգ է տանում իր բոլոր ոչխարներին և դժվար ժամանակներում պահպանում է նրանց (Սաղմ. 55։22; Ա Պետ. 5։7)։ Հոտի այս արթուն հովիվները օգնում են նրանց հասկանալու, որ եթե ‘մոտենան Աստծուն, նա էլ կմերձենա նրանց’, կմխիթարի և թարմություն կտա (Յակ. 4։8; Սաղմ. 23։3, 4)։
6 Գնահատել հիվանդներին։ Սիրալիր հովիվները հոգատարությամբ են վերաբերվում նաև նրանց, ովքեր կարող են աննկատելիորեն բոլորի ուշադրությունից դուրս մնալ։ Ամեն ժողովում հնարավոր է լինեն այնպիսի անհատներ, ովքեր հիվանդ են, մշտապես գտնվում են հիվանդանոցներում, կամ այլ կերպ ասած՝ անդամալույծ են։ Հասկանալի է, որ Թագավորության լուրը քարոզելու նրանց հնարավորությունները սահմանափակ են։ Գուցե վկայություն տալու նրանց միակ հնարավորությունը այցելուներին, բուժվող հիվանդներին կամ իրենց խնամողներին քարոզելն է։ Այնուամենայնիվ, ինչ էլ որ նրանք ի վիճակի լինեն անելու, դա արժեքավոր օգնություն է ողջ քարոզչական գործունեությանը (Մատթ. 25։15)։
7 «Մարդկանց տեսքով պարգևները» հետաքրքրվում են իրենց եղբայրների հոգևոր կարիքներով հատկապես տարվա այս ժամանակ՝ Հիշատակի երեկոյին նախորդող ու հաջորդող ամիսներին։ Երեցների համար իրոք որ հարմար ժամանակ է օգնել բոլոր նրանց, ովքեր մոլորվել են, կրկին ունենալու ուրախության ու ներքին խաղաղության այն զգացումը, որ տալիս է ժողովի հետ ջերմ հաղորդակցությունը։ Ուրախանում ենք, երբ տեսնում ենք, թե ինչպես են այս անհատները՝ «հաւատի մէջ մեր հարազատները», ժողովի հանդիպումներին ներկա գտնվելով և քարոզչական ծառայությանը մասնակցելով, քավիչ զոհաբերության հիման վրա վերահաստատում իրենց հավատը (Գաղ. 6։10; Ղուկ. 15։4–7; Յովհ. 10։11, 14, ԱԹ)։