Տոկունությունը վարձատրվում է
1 «Ձեր համբերութեամբը [«տոկունությամբ», ՆԱ] կ’շահէք ձեր հոգիները» (Ղուկ. 21։19)։ Այս խոսքերը, որ կազմում են «աշխարհքիս վերջի» վերաբերյալ Հիսուսի մարգարեության մի մասը, ցույց են տալիս, որ մեր անարատությունը պահպանելու համար մենք պետք է պատրաստ լինենք շատ փորձություններ դիմագրավելու։ Սակայն Եհովայի զորությամբ մեզանից յուրաքանչյուրը կարող է «մինչեւ վերջը համբեր[ել]» և ‘փրկվել’ (Մատթ. 24։3, 13; Փիլիպ. 4։13, ԱԱ)։
2 Հալածանքը, առողջական խնդիրները, ֆինանսական դժվարությունները և ընկճվածությունը կարող են ամեն նոր օրը փորձություն դարձնել։ Մենք երբեք չպետք է մոռանանք, որ Սատանան փորձում է կոտրել Եհովայի հանդեպ մեր անարատությունը։ Յուրաքանչյուր օր, որ հավատարիմ ենք մնում մեր Հորը, դառնում է այնպիսի օր, երբ մենք էլ մեր բաժինն ենք ունենում Անարգողի բարձրացրած հարցին պատասխան տալու մեջ։ Որքա՜ն ուրախալի է իմանալ, որ մեր «արտասուքները», որ թափում ենք փորձություններ դիմագրավելիս, մոռացված չեն։ Եհովան գնահատում է դրանք, իսկ մեր անարատությունը ուրախացնում է նրա սիրտը (Սաղ. 56։8; Առակ. 27։11)։
3 Փորձություններով զտված։Ծանր իրավիճակներում կարող է բացահայտվել մեր հավատի ինչ–որ թույլ կողմ կամ բնավորության վատ գիծ, օրինակ՝ հպարտություն կամ անհամբերություն։ Փոխանակ փորձելու փորձություններից խուսափել կամ դրանց վերջ տալ Աստվածաշնչին հակասող միջոցներով՝ մենք պետք է ուշադրություն դարձնենք Աստծո Խոսքի տված խորհրդին, թե «համբերութիւնը [«տոկունությունը», ՆԱ] թող կատարեալ գործ ունենայ»։ Ինչո՞ւ։ Որովհետև հավատարմորեն փորձություններին տոկալն օգնում է մեզ «կատարեալ եւ ամբողջ լին[ել]» բոլոր առումներով (Յակ. 1։2–4)։ Տոկունությունը կարող է օգնել մեզ, որ անգին հատկություններ մշակենք մեր մեջ, օրինակ՝ ողջամտություն, կարեկցանք և գութ (Հռովմ. 12։15)։
4 Հավատի որակը փորձվում է։ Երբ տոկում ենք փորձություններին, մեր հավատի որակը փորձվում է, ինչը Աստծո աչքում մեծ արժեք ունի (Ա Պետ. 1։6, 7)։ Այդպիսի հավատը մեզ սպառազինում է, որպեսզի անսասան մնանք ապագայում սպասվող փորձությունների ժամանակ։ Դեռ ավելին, մենք կարող ենք արժանանալ Աստծո հաճությանը, իսկ դա ամրացնում է մեր հույսը և այն ավելի իրական դարձնում մեզ համար (Հռովմ. 5։3–5)։
5 Տոկունություն դրսևորելու արդյունքում ստացվող ամենամեծ վարձատրության մասին կարդում ենք Յակոբոս 1։12–ում. «Երանելի է այն մարդը որ համբերում [«տոկում», ՆԱ] է փորձութեան. վասնզի եթէ փորձուելով ընտիր գտնուի կեանքի պսակը կ’առնէ»։ Ուստի եկեք անսասան մնանք Եհովայի հանդեպ մեր նվիրվածության մեջ, վստահ լինենք, որ նա առատորեն կպարգևատրի «իրան սիրողներին»։