Բարելավենք մեր հմտությունները ծառայության մեջ. ցույց տանք անհատական հետաքրքրություն

Ինչու է կարևոր։ Հիսուսը մարդկանց դիտում էր որպես առանձին անհատներ և նրանց հանդեպ անհատական հետաքրքրություն էր ցույց տալիս։ Մի անգամ, երբ պետք է բուժեր մի խուլ մարդու, նա նկատեց, որ վերջինս անհանգիստ է, ուստի նրան մի կողմ տարավ՝ մարդկանց հայացքներից հեռու (Մարկ. 7։31–35)։ Հիսուսը նաև ուշադիր էր իր աշակերտների նկատմամբ և հաշվի էր առնում նրանց սահմանափակ կարողությունները։ Դա էր պատճառը, որ չափից շատ տեղեկություն չէր հայտնում նրանց (Հովհ. 16։12)։ Անգամ երկինք գնալուց հետո նա շարունակում է անհատական հետաքրքրություն ցույց տալ (2 Տիմոթ. 4։17)։ Լինելով Քրիստոսի հետևորդներ՝ մենք ուզում ենք ընդօրինակել նրան (1 Պետ. 2։21; 1 Հովհ. 3։16, 18)։ Բացի այդ, մենք ավելի արդյունավետ կլինենք ծառայության մեջ, եթե ուշադիր լինենք բնակչի հանդեպ և հաշվի առնենք, թե ինչպիսի հանգամանքներում է նա ապրում, ինչ հետաքրքրություններ ու մտահոգություններ ունի։ Նա ավելի շատ կցանկանա լսել մեզ, եթե զգա, որ ոչ թե պարզապես հանձնարարություն ենք կատարում կամ եկել ենք գրականություն առաջարկելու, այլ հետաքրքրված ենք իրենով անհատապես։