Ընդօրինակիր մարգարեներին. Ամբակում
1. Ինչո՞ւ մեզ համար խորթ չեն Ամբակում մարգարեի զգացումները։
1 Քանի դեռ ապրում ենք այս աշխարհում, որը էլ ավելի է լցվում չարությամբ, գուցե մենք էլ նույն զգացումներն ունենանք, ինչ որ Ամբակում մարգարեն ուներ, ով հարցրեց Եհովային. «Ինչո՞ւ ես ինձ չարիք տեսնել տալիս ու նայում ամբարշտությանը» (Ամբ. 1։3; 2 Տիմոթ. 3։1, 13)։ Անկասկած, Ամբակումի խոսքերի և նրա հավատարիմ ընթացքի շուրջ խորհրդածելը կօգնի, որ հավատի մեջ հաստատուն մնանք, մինչ մոտենում է Եհովայի նշանակած դատաստանի օրը (2 Պետ. 3։7)։
2. Ի՞նչը ցույց կտա, որ հավատով ենք ապրում։
2 Ապրիր հավատով։ Ամբակումը չկենտրոնացավ իր ծանր հանգամանքների վրա, փոխարենը՝ հոգևորապես արթուն և ակտիվ մնաց (Ամբ. 2։1)։ Եհովան վստահեցրեց մարգարեին, որ իր խոսքը կկատարվի ճիշտ ժամանակին, և որ արդարը իր հավատարմության, կամ՝ հավատի շնորհիվ կապրի (Ամբ. 2։2–4)։ Ի՞նչ նշանակություն ունեն այս խոսքերը մեզ՝ քրիստոնյաներիս համար, որ ապրում ենք վերջին ժամանակներում։ Մեզ համար ավելի կարևոր է ոչ թե իմանալը, թե երբ է գալու վերջը, այլ վստահ լինելը, որ այն անպայման կգա։ Հավատը կօգնի մեզ, որ արթուն մնանք և ծառայությունը մեր կյանքում առաջին տեղում պահենք (Եբր. 10։38, 39)։
3. Ինչո՞ւ պետք է պահպանենք մեր ուրախությունը ծառայության մեջ։
3 Ցնծա Եհովայով։ Երբ Մագոգի Գոգը հարձակվի Եհովայի ժողովրդի վրա, մեր հավատը փորձության կենթարկվի (Եզեկ. 38։2, 10–12)։ Բախումները սովորաբար դժվարացնում են կյանքը, նույնիսկ եթե դրանք վերջում հաղթանակով են պսակվում։ Սպառվում են ուտելիքի պաշարները, մարդիկ կորցնում են իրենց ունեցվածքը, բարոյական չափանիշներն անկում են ապրում և անարխիա է տիրում։ Ի՞նչ կանենք, երբ նման իրավիճակ լինի։ Ամբակումը ակնկալում էր, որ դժվարություններ կլինեն, ուստի վճռել էր պահպանել իր ուրախությունը ծառայության մեջ (Ամբ. 3։16–19)։ «Եհովայի ուրախությունը» մեզ էլ կօգնի, որ հավատարիմ մնանք սպասվող փորձությունների ժամանակ (Նեեմ. 8։10; Եբր. 12։2)։
4. Ի՞նչը կարող է ուրախություն պատճառել մեզ հիմա և ապագայում։
4 Նրանք, ում Եհովան կենդանի կպահի դատաստանի օրը, կշարունակեն կրթվել, թե ինչպես քայլեն նրա ճանապարհներով (Ամբ. 2։14)։ Հարություն առածները նույնպես կսովորեն Եհովայի մասին։ Ուստի թող որ այսօր իսկ օգտագործենք ամեն առիթ, որ պատմենք մարդկանց Եհովայի և նրա զարմանահրաշ գործերի մասին (Սաղ. 34։1; 71։17)։