Անցած տարվա նշանակալից իրադարձությունները

ՉՆԱՅԱԾ աշխարհում տիրող սթրեսային իրավիճակին՝ Եհովայի վկաները անցած տարի մեծ հաջողությունների են հասել ծառայության գործում։ Աստծու օրհնությամբ բարի լուրը «ամբողջ աշխարհում.... պտուղ է բերում ու տարածվում» է (Կող. 1։5, 6)։ Վստահ ենք, որ անցած տարվա ձեռքբերումները կքաջալերեն քեզ ու կամրացնեն հավատդ։

ԵՆԹԱՌԱՀՎԻՐԱ ԾԱՌԱՅԵԼՈՒ ՆՈՐ ՆԱԽԱՁԵՌՆՈՒԹՅՈՒՆ

Քարոզիչները մեծ խանդավառությամբ ընդունեցին այն տեղեկությունը, որ կարող են ապրիլին ենթառահվիրայություն անել՝ ծառայելով 30 կամ 50 ժամ։ Շատերը, ովքեր նախկինում չէին կարողանում մասնակցել այս առանձնահատուկ ծառայությանը, բաց չթողեցին ընձեռված հնարավորությունը։ Հազարավոր քարոզիչներ առաջին անգամ զգացին ենթառահվիրա ծառայելու ուրախությունը։ Իսկ շատերն էլ, ովքեր նախկինում լիաժամ ծառայողներ էին եղել, վերապրեցին այն բավարարվածությունը, որ պատճառում է այդ ծառայությունը։ Բացի այդ, բազմաթիվ քարոզիչներ, ովքեր թեև ի վիճակի չէին ենթառահվիրա ծառայելու, ջանքեր ներդրեցին, որ ավելին անեն ծառայության մեջ։ Ի՞նչ արդյունքներ եղան։

Շատ մասնաճյուղերի ներկայացրած հաշվետվությունները զգալիորեն տարբերվում էին նախորդ բարձրագույն ցուցանիշներից։ Ամբողջ աշխարհում 2657377 քարոզիչ ծառայեց որպես ենթառահվիրա, ինչը մոտ 5 անգամ ավել էր նախորդ տարվա տվյալներից։ Իսկ բոլոր Բեթելներում ծառայող եղբայրների և քույրերի 80 տոկոսը՝ 20290-ից 16292-ը, մասնակցեց այս առանձնաշնորհյալ ծառայությանը։ Իսկապես, այդ ամիսը պատմության մեջ աննախադեպ էր, քանի որ Եհովայի ծառաներն ավելի մեծ ուժով ու եռանդով մասնակցեցին քարոզչական գործին։ Մի՞թե այս փաստը քեզ չի ոգևորում։

Ավերիչ երկրաշարժից ընդամենը մեկ տարի անց, որը միջին հաշվով 300000 կյանքեր խլեց, Հայիթին ներկայացրեց ապրիլին քարոզչական գործունեության մեջ երբևէ գրանցված բարձրագույն ցուցանիշները։ 17009 քարոզիչներից 6185-ը ծառայեց որպես ենթառահվիրա։ Իսկ հատուկ քարոզարշավը, որի ժամանակ բաժանվեց կրեոլ (հաիթյան) լեզվով վերջերս լույս տեսած «Երբ մահանում է քո սիրելիներից մեկը» գրքույկը, հույս ու մխիթարություն բերեց սգացող հասարակությանը, ինչի կարիքը նրանք շատ էին զգում։

Նիգերիայում ապրող մեր քույրերն ու եղբայրները ապրիլին մի արտառոց խոչընդոտի բախվեցին։ Կառավարությունը կարգադրեց, որ ընտրության չորս օրերի ընթացքում (երեքը շաբաթ օրեր էին), բացի ընտրատեղամաս գնալուց, ոչ ոք առավոտյան 7-ից երեկոյան 5-ը ուրիշ տեղ չպետք է գնա։ Սակայն քարոզիչների ռահվիրայական ոգին չթուլացավ։ «Ուրախությամբ ու գնահատանքով լի սրտով գրում ենք ձեզ, որ այս ամիս ծառայության մեջ հրաշալի ժամանակ անցկացրինք»,— գրեց մի ժողով։ Մեկ այլ ժողովում 127 մկրտված քարոզիչներից 92-ը ծառայեց որպես ենթառահվիրա, այդ թվում բոլոր երեցներն ու ծառայող օգնականները։ Իսկ Բեթելի ընտանիքի 688 անդամներից 555-ը միացավ ենթառահվիրաներին։

Նրանք հաղթահարեցին իրենց դժվարությունը։ Ժանետը, որը Բուրունդիի լեռնային գոտում է ապրում, միշտ ցանկացել է ռահվիրա ծառայել։ Սակայն նա սրտի քրոնիկ հիվանդություն ունի, որի պատճառով չի կարողանում երկար քայլել կամ զառիվեր ճանապարհով բարձրանալ։ Նա շատ ուրախացավ՝ իմանալով, որ ապրիլին կարելի է ենթառահվիրա ծառայել նվազեցված ժամաքանակով։ Որպեսզի նա կարողանար իրականացնել իր նպատակը, երեցները հոգ տարան, որ նա ծառայի իր տանը մոտ տարածքում։ Բացի դրանից, ռահվիրաներն ու մյուս քարոզիչները Աստվածաշունչ ուսումնասիրողների հետ գալիս էին նրա տուն։ Ամսվա վերջում Ժանետը ոգևորությամբ անցկացնում էր չորս Աստվածաշնչի ուսումնասիրություն։ «Մեծ հաճույքով նորից կծառայեմ,— ասում է նա,— և վստահ եմ, որ Եհովան կօգնի»։

Գրենադա կղզում ապրող խուլ մի քույր, որը առողջական խնդրի պատճառով դժվարանում էր քայլել, ենթառահվիրայական ծառայության դիմում ներկայացրեց։ «Իսկական փորձություն էր ծառայության գնալու համար ավտոբուսի կանգառ հասնելը, որը շատ հեռու էր»,— ասում է նա։ Բացի դրանից, քույրը նաև գործազուրկ էր, ուստի ջերմեռանդորեն աղոթում էր Եհովային, որ օգնի բավարարելու իր ֆինանսական կարիքները։ Իր աղոթքներին համաձայն վարվելով՝ նա հելունագործ աշխատանքներ և ձեռագործ զարդեր էր վաճառում։ «Ես իսկապես երջանիկ էի այն բանի շնորհիվ, որ լիարժեքորեն մասնակցում էի քարոզչական գործին և իմ եղբայրներն օգնում ու քաջալերում էին ինձ»։

Ճապոնիայում ապրող 101-ամյա Տոշին ապրիլին ոգևորությամբ սկսեց ենթառահվիրա ծառայել։ Նա ի վիճակի չէր դուրս գալու ծերանոցից, ուստի ծառայում էր՝ նամակներ գրելով և խնամատարներին քարոզելով։ Տոշին ասում է. «Քանի որ ականջներս արդեն ծանրացել են, ես սովորաբար բարձր եմ խոսում, և մոտակայքում բոլորը լսում են ասածներս»։

Ֆելիքսը, որն ապրում է Կոստա Ռիկայում, որոշեց ենթառահվիրա ծառայել։ Սակայն ինչպե՞ս էր եղբայրը կարողանալու իրականացնել իր խոստումը, երբ ձեռքերն ու ոտքերը կաթվածահար են։ Նրա տան դիմաց գրականության սեղան դրեցին։ Այդպես նա կարողանում էր վկայություն տալ անցորդներին։ Ամսվա վերջում Ֆելիքսը թեև ֆիզիկապես հոգնած էր, բայց հոգևորապես թարմացած էր և ուրախ, որ անցկացնում է չորս Աստվածաշնչի ուսումնասիրություն։

Շատ երեխաներ նույնպես ցանկացան իրենց բաժինն ունենալ ապրիլին իրականացվող այս հատուկ նախաձեռնության մեջ։ Օրինակ՝ Իսպանիայում 11-ամյա Սանդրան և իր 7-ամյա եղբայրը՝ Ալեխանդրոն, ցանկացան ավելի շատ մասնակցել ծառայությանը։ Ժողովի անդամների և իրենց ծնողների խանդավառությունից ոգևորված՝ ուզում էին ենթառահվիրա ծառայել, սակայն նրանք մկրտված չէին։ Դա նրանց չկանգնեցրեց։ Երկուսն էլ գրաֆիկ կազմեցին՝ նպատակ դնելով իրենց ծնողների հետ հավասար ծառայել դաշտում։ Երեխաները պատրաստվում էին ծառայությանը՝ ընտանեկան երկրպագության երեկոների ժամանակ մատուցումներ սովորելով և կրկնելով։ Ծնողները մտածում էին, որ երեխաների ոգևորությունը ամսվա ընթացքում կմարի և նրանք կսկսեն հոգնել։ Բայց երկու փոքրիկ քարոզիչների վճռականությունը մի պահ անգամ չթուլացավ։ Ապրիլի 29-ին ընտանիքի բոլոր անդամներն արդեն հասել էին իրենց նպատակին՝ ծառայելով 30 ժամ, բացի Ալեխանդրոյից, որը դեռ պետք է 3 ժամ ծառայեր։ Ուստի վերջին օրը նա հոր հետ դուրս եկավ ծառայության, որպեսզի հասնի ամսվա սկզբում դրած իր նպատակին։ Ընտանիքի բոլոր անդամներն ուրախ էին, որ կարողացան ջանասիրաբար և գոհունակությամբ ծառայել որպես միասնական ընտանիք»։

«Ամեն օր աղոթում էի, որ ես ու ամուսինս՝ Ֆիլիպը, կարողանանք ծառայել 30 ժամ»,— պատմում է Ջինը, որն ապրում է Իսպանիայում։ Սակայն Ֆիլիպը, որը մարզային վերակացու էր եղել մինչև նրա մոտ ուղեղի անևրիզմա հայտնաբերվելը, անշարժ պառկած է հիվանդասենյակում և նույնիսկ չի կարողանում խոսել։ Նա հաղորդակցվում է աչքերով. մեկ անգամ թարթելը նշանակում է այո, իսկ երկու անգամը՝ ոչ։

«Երբ ասացի նրան ենթառահվիրա ծառայելու մասին,— շարունակում է Ջինը,— նա հասկացրեց, որ ինքը նույնպես կցանկանա ծառայել»։ Բայց ինչպե՞ս։

Նախորդ ամիսներին Ջինը և Ֆիլիպը քարոզում էին մյուս հիվանդներին, իրենց այցելող հարազատներին և հիվանդանոցի աշխատակազմին։ «Ծրագրեցինք, որ ապրիլին օրական մեկ ժամ կծառայենք հենց հիվանդասենյակում, երբ Ֆիլիպը արթուն լինի և կարողանա մասնակցել զրույցին՝ թարթելով աչքերը»։

Մարտին, սակայն, Ֆիլիպին տեղափոխեցին առանձին հիվանդասենյակ։ Չնայած դրան՝ ամուսինները կարողանում էին գրաֆիկից հետ չընկնել, քանի որ օրվա տարբեր ժամերին հիվանդանոցի աշխատակիցների հետ զրուցում էին մի քանի րոպե։ Բուժքույրերից մեկը, որը վերցրեց «Ի՞նչ է սովորեցնում Աստվածաշունչը իրականում» գիրքը, նայեց Ֆիլիպի աչքերի մեջ և խոստացավ, որ հաջորդ օրը կգա, որ սուրբգրային համարներ կարդան։ Երբ նա եկավ, Ջինը խնդրեց նրան կարդալ Հովհաննես 17։3 համարը և բացատրել, թե ինչ է հասկանում այդ խոսքերից, որից հետո Ֆիլիպը, աչքերը թարթելով, ցույց էր տալու՝ ճիշտ է նա հասկացել, թե ոչ։ Այդպես նրանք անցկացնում էին իրենց քննարկումները։ Բուժքույրը կանոնավորաբար գալիս էր նրանց սենյակ, անգամ երբ իր հերթափոխը չէր, ինչը հավաստիացնում էր եղբորը, որ նա խնդրում է Եհովային օգնել մոտենալու Իրեն։

Եհովայի ծառաների այս ակտիվ գործունեությունը փաստում է, որ սեր են դրսևորում իրենց մերձավորների հանդեպ, երախտագիտություն են արտահայտում Հիսուս Քրիստոսի զոհաբերության հանդեպ և նվիրվածություն են ցուցաբերում իրենց երկնային Հոր նկատմամբ։ Նրանք անհամբերությամբ սպասում են 2012թ. մարտ ամսին, երբ կրկին հնարավորություն կունենան ծառայելու կա՛մ 30 ժամ, կա՛մ 50 ժամ։

ԴՊՐՈՑՆԵՐ, ՈՐՏԵՂ ՍՈՎՈՐԵՑՆՈՒՄ ԵՆ ԵՀՈՎԱՅԻ ՃԱՆԱՊԱՐՀՆԵՐԸ

Եհովայի կազմակերպությունը լրջորեն է վերաբերվում այն մարգարեական խոսքերին, որոնք արձանագրված են Եսայիա 2։3 համարում. «Եկե՛ք, վե՛ր գնանք Եհովայի լեռը՝ Հակոբի Աստծու տունը։ Նա կսովորեցնի մեզ իր ճանապարհները»։ Թեև Երկրորդ համաշխարհային պատերազմը դեռ չէր ավարտվել, քայլեր ձեռնարկվեցին կազմակերպելու համար այնպիսի դպրոցներ, ինչպիսիք են «Դիտարանի» աստվածաշնչյան «Գաղաադ» դպրոցը և Աստվածապետական ծառայության դպրոցը։ Ծառա դասակարգը գիտակցում էր, որ բոլոր ազգերից մարդիկ դեռևս կարիք ունեն սովորելու Եհովայի մասին, մինչ կգա Սատանայի համակարգի վախճանը։ Վերջերս էլ Կառավարիչ մարմինը փոփոխություններ է արել տարբեր դպրոցների հետ կապված, որոնք նախատեսված են հատուկ կրթություն տրամադրելու համար։

2010 թվականի հոկտեմբերին Ծառայության կատարելագործման դպրոցը վերանվանվեց Աստվածաշնչյան դպրոց ամուրի եղբայրների համար։ Այս դպրոցում ամուրի եղբայրները, ովքեր ծառայում են որպես երեց կամ ծառայող օգնական, երկու ամիս կրթություն կստանան։ Ամբողջ աշխարհում մինչ օրս այս դասընթացին մասնակցել են 37445 եղբայրներ, որոնցից շատերը դարձել են ռահվիրաներ, շրջագայող վերակացուներ, միսիոներներ և բեթելցիներ։

Երկու ամիս տևող նոր դասընթաց է կազմակերպվել, որը սկսել է 2011թ. հուլիսից և առաջին անգամ անցկացվել է Պատերսոնում (Նյու Յորք)։ Այն կոչվում է Աստվածաշնչյան դպրոց քրիստոնյա զույգերի համար։ Դպրոցին կարող են մասնակցել 25–50 տարեկան այն ամուսնական զույգերը, որոնք ունեն լավ առողջություն, ամուսնացած են ամենաքիչը երկու տարի, վերջին երկու տարում անընդմեջ լիաժամ ծառայության մեջ են եղել, և ամուսինը վերջին երկու տարում ծառայել է երեց կամ ծառայող օգնական։ 2012-ից սկսած՝ Քրիստոնյա զույգերի դպրոցը կանցկացվի այն վայրերում, որտեղ անցկացվում է Ամուրի եղբայրների դպրոցը։

Քրիստոնյա զույգերի դպրոցը նախատեսված է հատուկ կրթություն տալու ամուսնացած զույգերին, որ նրանք կարողանան ավելին անել Եհովայի և իր կազմակերպության համար։ Շրջանավարտների մեծ մասը կծառայի որպես ռահվիրա իր երկրի այն տարածքներում, որտեղ ավելի շատ կարիք կա։ Ոմանք կնշանակվեն որպես ժամանակավոր հատուկ ռահվիրաներ, որոշներն էլ կկրթվեն շրջագայական ծառայության համար։ Իսկ մի քանիսը գուցե նշանակվեն ծառայելու ուրիշ երկրներում, եթե ի վիճակի լինեն և համապատասխանեն պահանջներին։

Այս դպրոցի համար դիմում ներկայացնողները պետք է հոգևորապես հասուն լինեն և ունենան անձնազոհ ոգի։ Այն ուսուցիչները, որոնք դասավանդում են Ամուրի եղբայրների դպրոցում, կանցկացնեն նաև այս նոր դպրոցը՝ հիմնականում հետևելով նույն ծրագրին։ Ընդամենը մի քանի դասընթացներ կլինեն միայն եղբայրների համար, որոնց ժամանակ նրանց կանայք կմասնակցեն քարոզչական գործին։ Դպրոցի մասին զույգերին լրացուցիչ մանրամասներ և տեղեկություններ կտրվեն մարզային համաժողովի համապատասխան հանդիպման ժամանակ։

Կառավարիչ մարմինը որոշ փոփոխություններ է արել «Դիտարանի» աստվածաշնչյան «Գաղաադ» դպրոցի առնչությամբ։ Սկսած 132-րդ դասարանից, որն անցկացվել է 2011թ. հոկտեմբերի 24-ից, դպրոցին կմասնակցեն միայն այն զույգերը, որոնք արդեն հատուկ լիաժամ ծառայության մեջ են, օրինակ՝ միսիոներներ են, որոնք դեռ չեն մասնակցել «Գաղաադ» դպրոցին, հատուկ ռահվիրաներ, շրջագայող վերակացուներ և բեթելցիներ։ Եթե զույգը ազատ խոսում և գրում է անգլերեն, մասնաճյուղի կոմիտեները կարող են երաշխավորել, որ ամուսինները մասնակցեն դպրոցին։

«Գաղաադ» դպրոցն ավարտողները նշանակումներ կստանան, ինչի շնորհիվ կամրապնդվի ու կկարգավորվի մեր գործունեությունը դաշտում և մասնաճյուղերում. կծառայեն կա՛մ որպես միսիոներներ, կա՛մ շրջագայող վերակացուներ, կա՛մ բեթելցիներ։ Նրանք, ովքեր կնշանակվեն ծառայելու դաշտում, կծառայեն խիտ բնակեցված տարածքներում, որտեղ զգալի ներդրում կունենան քարոզչական գործում և ժողովի գործունեության մեջ։ Հատուկ կարիքի դեպքում մասնաճյուղի կոմիտեները կարող են խնդրագիր ներկայացնել, որ իրենց երկիր նշանակվեն «Գաղաադի» շրջանավարտներ։ Նրանք կարող են նաև երաշխավորել իրենց մասնաճյուղի տարածքում ծառայող փորձառու հատուկ լիաժամ ծառայողներին, որ վերջիններս մասնակցեն «Գաղաադ» դպրոցին։ Որոշ դեպքերում մասնաճյուղի կոմիտեները գուցե խնդրեն, որ ավարտելուց հետո նրանք հետ վերադառնան։

Մեկ ուրիշ դպրոց, որը տարեկան երկու անգամ անցկացվում է Պատերսոնում անգլերեն լեզվով, կոչվում է Դպրոց՝ մասնաճյուղի կոմիտեի անդամների և նրանց կանանց համար։ Որոշ դեպքերում այս դպրոց են հրավիրվում նաև երկրի կոմիտեների անդամներ։ Իսկ մասնաճյուղի կոմիտեի այն անդամները, որոնք ավարտել են այս դպրոցը, կհրավիրվեն երկրորդ անգամ և դասերին կմասնակցեն այն եղբայրների հետ, ովքեր առաջին անգամ են հրավիրվել։ Նրանց կանայք կմասնակցեն դասերի մեծ մասին։ Սակայն կազմակերպական բնույթի որոշ դասերի ժամանակ ներկա կլինեն միայն եղբայրները, մինչ նրանց կանայք տարբեր հանձնարարություններ կկատարեն Բեթելում։

Բացի դրանից, Պատերսոնում տարեկան երկու անգամ կանցկացվի նաև Դպրոց՝ շրջագայող վերակացուների և նրանց կանանց համար։ Այժմ Միացյալ Նահանգներում անցկացվող այս դպրոցում նոր եղբայրների հետ միասին սովորում են հավասար թվով եղբայրներ, որոնք նախկինում սովորել են այս դպրոցում։ Շրջագայող վերակացուների կանայք կհրավիրվեն մասնակցելու դասերի մեծ մասին։

Որքա՜ն ուրախ ենք, որ Եհովան կրթություն ստանալու նման հնարավորություններ է ընձեռել իր ժողովրդին։ Հիսուսը, մեջբերելով «Մարգարեների գրվածքները», ասաց. «Նրանք բոլորը Եհովայից ուսուցանված կլինեն» (Հովհ. 6։45; Ես. 54։13)։ Վստահ ենք, որ այս փոփոխությունները մեծապես կխթանեն համայն աշխարհում իրականացվող բարի լուրի քարոզչության հրատապ գործին։

ՈՒԺԳԻՆ ԵՐԿՐԱՇԱՐԺ ՃԱՊՈՆԻԱՅՈՒՄ

Լրատվության համաձայն՝ ամբողջ աշխարհում արձանագրվել են մի շարք բնական աղետներ՝ երկրաշարժեր, ցունամիներ, տոռնադոներ, փոթորիկներ, ջրհեղեղներ, հրդեհներ և հրաբուխներ։ Թեպետ հնարավոր չէ անդրադառնալ վերջերս տեղի ունեցած բոլոր աղետների հետևանքներին, սակայն տոկունությունը, որով Եհովայի վկաները դիմագրավում են արհավիրքների պատճառած վնասներին, ընդգծվում է Ճապոնիայում ապրող մեր հավատակիցների օրինակներով։

2011թ. մարտի 11-ին՝ ուրբաթ օրը՝ ժամը 14։46-ին, 9 բալ ուժգնությամբ երկրաշարժը ցնցեց Ճապոնիան։ Դրա հետևանքով առաջացած ցունամին ավերեց կղզու խաղաղօվկիանոսյան ափի երկայնքով փռված բազմաթիվ քաղաքներ ու գյուղեր։ Մոտ 20000 մարդ համարվեց մահացած կամ անհայտ կորած։ Տուժած գոտում գտնվող Թագավորության սրահներից չորսը քանդվեց, ուրիշ չորս սրահներ էլ այնքան վնասվեցին, որ հնարավոր չէր դրանք շահագործել։ Ահռելի ալիքները լուրջ վնասներ հասցրին կամ բոլորովին քշեցին-տարան մեր եղբայրների և քույրերի 235 տներ։ Կարիք առաջացավ վերանորոգելու ավելի քան հազար տուն։

Երկրաշարժն ու ցունամին լուրջ վնաս հասցրին ատոմային էլեկտրակայանին և ռադիոակտիվ մասնիկների արտահոսքի պատճառ դարձան։ Կառավարությունը էվակուացիայի հրաման արձակեց. ատոմակայանի մոտակա տարածքների շատ բնակավայրերում մի գիշերվա մեջ կենդանի շունչ չմնաց։ Մեր հավատակիցներն էլ ստիպված եղան հեռանալ։ Այդպիսով երկու ժողով դադարեց գոյություն ունենալուց։

Ամենաշատ տուժած գոտիներում ապրող 14000 Վկաներից 12-ը կորցրին իրենց կյանքը, 5-ը ծանր վիրավորվեցին, 2-ն էլ առայսօր համարվում են անհայտ կորած։ Այս սոսկալի աղետից շատերը վերապրեցին, սակայն կորցրին իրենց տները, ունեցվածքը և, որ ավելի ցավալի է, իրենց սիրելի մարդկանց։

«Ես հազիվ էի հաշմանդամ մորս նստեցրել մեքենան և շարժվել դեպի նշանակված ապաստարան, երբ ծխի հոտ առա,— պատմում է Օֆունատոյում ապրող Կիյոկոն։— Դուրս եկա մեքենայից և տեսա, թե ինչպես ահռելի ալիքը կուլ տվեց մեր տունը։ Ջուրը շարժվում էր մեր ուղղությամբ։ Ես օգնեցի մորս, և միասին բարձրացանք գնացքի ռելսերի ամբարտակի վրա։ Ալիքը հենց մեր քթի տակից տարավ մեքենան»։

Երկրաշարժից հետո Կոիչի անունով մի երիտասարդ եղբայր փորձեց հասնել Իսինոմակի, որտեղ ապրում էին ծնողները։ Այդ բնակավայրը գտնվում էր ափից 5 կիլոմետր հեռու։ Երբ մոտենում էր այդ տարածքին, տեսավ, որ այն ամբողջությամբ ջրի տակ է անցել։ «Առանց նավակի՝ ես չէի կարող առաջ գնալ»։ Երկրաշարժից երեք շաբաթ անց դիարանում նա ճանաչեց հոր դին։ Կոիչին շարունակեց փնտրել մորը, սակայն երեք շաբաթ հետո իմացավ, որ մայրը նույնպես մահացել է։

Երկրաշարժի ցնցումներից անմիջապես հետո Շիչիգահամայում ապրող Մասաակին որոշեց մեքենան կանգնեցնել Թագավորության սրահի մոտ, որը ծովից մեկ կիլոմետր հեռու էր։ Նա պատմում է. «Ես տեսա, որ մի քույր էլ իր մեքենայով էր եկել այդտեղ։ Կարծում էի, որ ցունամիի ալիքները այսքան հեռու չեն գա։ Շատ չանցած, սակայն, սև ջրերը ողողեցին մեր շուրջը։ Մեր մեքենաները սկսեցին լողալ։ Ես իջեցրի ապակին և պատուհանով բարձրացա մեքենայի վրա։ Աչքիս առաջ ջուրը տարավ քրոջ մեքենան, և այն կորավ իմ տեսադաշտից։ Ես աղոթեցի Եհովային, որ օգնի նրան»։

«Ձյուն էր գալիս։ Ես մինչև ոսկորներս թրջված էի և դողում էի ցրտից։ Հետո ձյունը դադարեց, բայց օդը շատ սառն էր։ Երկինքը բացվեց, ու երևաց մայր մտնող արևը։ Մութն ընկավ։ Աստղերը շատ պայծառ էին ու գեղեցիկ։ Ես կանգնած էի մեքենայիս վրա, որն ասես կղզյակ լիներ սառույցի պես պաղ ջրերի վրա։ Մենակ չէի։ Փլատակների կույտերի կամ շինությունների տանիքների վրա կային մարդիկ, որոնց նույնպես հաջողվել էր կենդանի մնալ։ Մտածում էի՝ կդիմանա՞մ մինչև լուսաբաց։ Բացասական մտքերը գլխիցս ցրելու համար որոշեցի վերհիշել այն հանրային ելույթը, որը ներկայացրել էի ընդամենը երկու շաբաթ առաջ։ Թեման իսկապես տեղին էր՝ «Որտե՞ղ կարող ես օգնություն գտնել նեղության ժամանակներում»։ Հետո երգեցի միակ երգը, որն անգիր գիտեի՝ «Իմ Հայր, իմ Աստված և իմ Ընկեր»։ Ես կրկին ու կրկին երգեցի այն։ Այդ ընթացքում հետադարձ հայացք գցեցի Եհովային մատուցած իմ ծառայության վրա. արցունքները հոսում էին աչքերիցս»։

«Հանկարծ փողոցի հակառակ կողմում գտնվող տներից ինչ-որ մեկը ձայն տվեց. «Ամեն ինչ կարգի՞ն է։ Հիմա քեզ կօգնեմ»»։ Այդ մարդը ջրի երեսին լողացող փայտերով մի լաստ էր սարքել և դրա միջոցով օգնում էր ջրի թակարդում հայտնված մարդկանց ապահով վայր հասնելու։ Նրա օգնությամբ Մասաակին կարողացավ երկրորդ հարկի պատուհանից մտնել մի տուն։ Հետո, երբ իմացավ, որ մյուս մեքենայում գտնվող քրոջը նույնպես օգնել են, եղբոր սիրտը հանգստացավ։

Ռիկուզենտակատայի Թագավորության սրահում մարտի 12-ին՝ շաբաթ օրը, կայանալու էր Կոհիի և Յուկոյի ամուսնությունը։ Սակայն ուրբաթ օրը, երբ նրանք նոր էին զագսում գրանցել իրենց ամուսնությունը, երկրաշարժը սկսվեց։ Կոհին լսեց ամբողջ քաղաքով մեկ հայտարարվող ցունամիի վտանգի մասին լուրը և շտապեց դեպի բարձրադիր վայր։ Նա պատմում է. «Քաղաքը ծխի մեջ էր։ Ոչինչ չէր մնացել, բացի մի քանի մեծ շենքերից։ Դա տեսնելով՝ միանգամից մոռացա այն ծրագրերը, որ ունեի հարսանիքի հետ կապված։ Հասկացա, թե ինչ սարսափելի աղետ է տեղի ունեցել»։

Կոհին ու Յուկոն շաբաթ օրն անցկացրին ժողովի եղբայրներին ու քույրերին օգնելով։ «Մենք օգնություն ստացանք հարևան ժողովներից,— պատմում է Կոհին։— Ցունամին մեծ հարված հասցրեց մեզ՝ կորցրինք մեր նոր տունը, մեքենան և ողջ ունեցվածքը։ Սակայն սիրտս ուրախությամբ լցվեց, երբ կինս ասաց, թե որքան հաճելի էր իրեն, որ մեր ժամանակն ու ուժերը տրամադրեցինք եղբայրներին օգնելու համար։ Ես շնորհակալություն հայտնեցի Եհովային, որ Յուկոյի նման հրաշալի կողակից եմ գտել։ Երախտապարտ եմ նաև եղբայրական այն սիրո համար, որ դրսևորվեց մեր հանդեպ»։

Ֆիզիկական, հոգևոր և էմոցիոնալ աջակցություն։ Ճապոնիայի մասնաճյուղն անմիջապես աղետից տուժածներին օգնելու երեք կոմիտե կազմեց և պարբերաբար ներկայացուցիչներ ուղարկեց աղետի գոտի։ Երբ գլխավոր վարչությունից զոնալ վերակացուներ Ջեֆրի Ջեքսոնը և Իսակ Մարեյը մայիսին ժամանեցին Ճապոնիա, նրանք նույնպես ամենից շատ ավերված տարածքներից մեկում հանդիպեցին եղբայրների ու քույրերի հետ։ Աղետից տուժած ժողովների անդամների հետ կազմակերպվեց հատուկ հանդիպում, որը հեռախոսակապի միջոցով լսեցին նաև 21 Թագավորության սրահներում հավաքված 2800 եղբայրներ ու քույրեր։ Հանդիպման ժամանակ վստահեցրին, որ համաշխարհային եղբայրությունը սիրում է նրանց և անհանգստանում է նրանց մասին։

Աղետից տուժածներին օգնելու կոմիտեներն ու այլ կամավորներ անընդհատ օգնություն էին մատակարարում։ Սննդամթերքը, ջուրն ու վառելիքը ամենաանհրաժեշտ բաներն էին։ Կոմիտեները նաև հոգ տարան, որ տարբեր չափերի տարատեսակ հագուստ ուղարկվի տուժած գոտու ժողովներ։ Կախիչներ, դարակներ ու հայելիներ տեղադրվեցին ժողովի անցկացման վայրերում, որոնք ժամանակավորապես դարձան հագուստի «խանութներ»։

Տուժած եղբայրներն ու քույրերը երախտագիտությամբ էին լցվում Եհովայի հանդեպ՝ տեսնելով, թե ինչպես է նա հոգում իրենց ֆիզիկական ու էմոցիոնալ կարիքները։ Նրանց հատկապես զորացնում էին ժողովի հանդիպումները։ Մի քույր, որը նույնպես աղետի գոտուց էր, գրում է. «Ժողովների ժամանակ միտքս խաղաղվում էր։ Դրանք ինձ համար փրկության հոգևոր օազիսներ էին»։

Մխիթարական լուր։ Ճապոնացի եղբայրները անմիջապես սկսեցին Աստծու Խոսքով մխիթարել իրենց հուսաբեկ հարևաններին։ Մի խումբ քարոզիչներ, որոնց բնակավայրը չէր տուժել աղետից, որոշեցին փողոցի վկայություն տալ մի մեծ ցուցանակով, որի վրա գրված էր՝ «Ինչո՞ւ եղավ այս աղետը։ Պատասխանը Աստվածաշնչում է»։ Շատերը հետաքրքրություն ցուցաբերեցին, և ընդամենը մեկ ու կես օրում եղբայրները բաժանեցին «Աստվածաշունչը սովորեցնում է» գրքի 177 օրինակ։

Աղետի գոտիներում Վկաները մխիթարելու նպատակով նախ այցելեցին Աստվածաշունչ ուսումնասիրողներին և նրանց, որոնց այցելում էին նախկինում, իսկ հետո հարևաններին։ «Երբ Մատթեոս 6։34-ը կարդացի տանտիրուհու համար, նա սկսեց լաց լինել,— ասում է Ակիկոն,— ակնհայտ էր, որ այդ կինը շատ խնդիրներ ունի։ Երբ բացատրեցի, թե ինչպես Աստվածաշունչը կարող է օգնել մտքի խաղաղություն պահպանելու, նա համաձայնվեց ու շնորհակալություն հայտնեց ինձ։ Սա ավելացրեց իմ գնահատանքը այն բանի հանդեպ, որ Սուրբ Գիրքն ի զորու է շարժելու մարդկանց սրտերը»։

«Շատ կրոններ կան,— ասաց մի տղամարդ,— բայց դուք միակ մարդիկ եք, որ եկաք մեզ մոտ նույնիսկ այս խառը ժամանակներում»։ Մեկ ուրիշը հարգալից նշեց. «Զարմանալի է, որ դուք շարունակում եք ձեր գործունեությունը անգամ այս ճգնաժամին»։ Իսկ մի երեց ասաց. «Շատերն ընդունեցին մեզ։ Նրանք ասում էին. «Դուք առաջինն եք, որ եկել եք մեր տուն աղետից հետո։ Խնդրում ենք, նորից եկեք»»։

«ՆՈՐ ԱՇԽԱՐՀ ԹԱՐԳՄԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ» 106 ԼԵԶՈՒՆԵՐՈՎ

2011թ. հուլիսի 15-ը (ուրբաթ) Լատվիայում և Լիտվայում ապրող Աստծու ժողովրդի համար հիշարժան և շրջադարձային օր էր։ Կառավարիչ մարմնի անդամ Ստիվեն Լեթը իր ելույթի ժամանակ, որը հեռարձակման միջոցով լսեցին երկու երկրներում, հայտարարեց լատիշերեն և լիտվերեն «Քրիստոնեական Հունարեն Գրությունների նոր աշխարհ թարգմանության» լույսընծայման մասին՝ նշելով, որ դրանք դարձան 99-րդ և 100-րդ լեզուները, որոնցով հրատարակվել է այս թարգմանությունը։ Անցած 7 տարիների ընթացքում Կառավարիչ մարմինը առաջնահերթությունը տվել է Աստվածաշնչի թարգմանությանը։ Արդյունքում «Նոր աշխարհը» այժմ առկա է երկու անգամ ավելի շատ լեզուներով, քան 2004թ.-ին էր։ Ամբողջ աշխարհում թարգմանիչները շարունակում են ջանասիրաբար աշխատել Աստվածաշունչը ավելի շատ լեզուներով մատչելի դարձնելու համար։

Պատկերացնո՞ւմ եք, թե ինչպես են ցնծում մեր եղբայրները, երբ ստանում են Աստվածաշունչն իրենց մայրենի լեզվով։ «Աստվածաշունչ ունենալը լավ բան է,— ասում է Կենտրոնաաֆրիկյան Հանրապետությունում ապրող մի եղբայր,— սակայն ամենալավ բանն աշխարհում այս Գիրքը մայրենի լեզվով կարդալն ու հասկանալն է։ Սանգո լեզվով «Նոր աշխարհ թարգմանությունը» սիրտս է մտնում։ Այժմ Ավետարանները կարդալիս ես կարողանում եմ պատկերացնել Աստվածաշնչի հերոսներին և հասկանալ նրանց զգացումները»։ Մի երիտասարդ եթովպացի քույր, արտահայտելով շատերի զգացումները, ասաց. ««Շնորհակալություն» բառը հազիվ թե կարողանա արտահայտել այն ամենը, ինչ կա սրտումս։ Աղոթքներիս մեջ միշտ խնդրում էի նրան, որ տա մեզ «Նոր աշխարհ թարգմանությունը» մեր մայրենի լեզվով։ Այսօր նա կատարեց իմ խնդրանքը»։

ՈՒՐԵՐ ԱՄԲՈՂՋ ԱՇԽԱՐՀԻՑ

Նրան սանձեցին։ Ռուսաստանում Վերա անունով մի տարեց քույր տարիներ շարունակ խնդիրներ էր ունենում հարևաններից մեկի հետ, որը չէր սիրում Եհովայի վկաներին։ Այդ մարդը սպառնում էր նրան, անվայել խոսքեր ասում անգամ նրա թոռնուհիների ներկայությամբ, որոնք հաճախ էին այցելում քրոջը։ Մտքում միշտ պահելով Հռոմեացիներ 12։18-ը՝ Վերան վեճի չէր բռնվում նրա հետ և մեղմությամբ էր արձագանքում։ 2011թ. հունվարին հարևանը լրիվ «կապերը կտրեց»։ Անհանգստանալով իր կյանքի համար՝ քույրը դիմեց թաղային ոստիկանին, որը 2010-ի մարտին, քաղաքապետարանի ներկայացուցչի հետ եկել էր Վերայի տուն՝ ստուգելու, թե այնտեղ հավաքվող Վկաները արդյոք էքստրեմիստական գործունեությամբ չեն զբաղվում։ Նրանք պարզել էին, որ ամեն ինչ կարգին է։ Քրոջ հետ խոսելուց հետո ոստիկանը հասկացավ, թե որն է խնդրի արմատը։ Նա հանդիմանեց հարևանին և քրոջը սպառնալու համար տուգանեց 3000 ռուբլի (մոտ 100 ԱՄՆ դոլար)։ Դրանից հետո քույրն այլևս խնդիր չունեցավ այդ հարևանի հետ։ Իր երախտագիտությունը հայտնելու համար Վերան շնորհակալական նամակ գրեց ոստիկանությանը։ Ի զարմանս նրա՝ պատասխան նամակ ստացավ ոստիկանապետից։ Վերջինս շնորհակալություն էր հայտնում նրան այն լավ խոսքերի համար, որ գրել էր իրենց աշխատակցի մասին։ Նամակում ասվում էր. «Ձեր ջերմ խոսքերը ցույց են տալիս, որ վստահում եք մեզ՝ չնայած այսօր մարդիկ այդքան էլ լավ չեն արտահայտվում ոստիկանների մասին»։ Վերան ասում է, որ թաղային ոստիկանը պարբերաբար այցելում է իրեն՝ ստուգելու համար, թե արդյոք ամեն ինչ կարգին է։

«Զիբիլի մարդը»։ Թուրքիայում երկու տղամարդ, որոնք նոր էին սկսել Աստվածաշունչ ուսումնասիրել, եկան մարզային համաժողով։ Նրանք պատմում են. «Մենք ասես կախարդական հեքիաթում լինեինք. բոլորը ժպտում էին, բարեհամբույր էին և քաղաքավարի։ Ընդմիջման ժամանակ սկսեցինք շրջել ու մեզ բոլորովին էլ օտար չէինք զգում այդ մարդկանց մեջ։ Հանկարծ տեսանք, որ դեպի մեզ է գալիս այն եղբայրը, որը մեզ հետ ուսումնասիրություն է անցկացնում։ Նրա ձեռքին աղբի մեծ տոպրակ կար։ Մենք փորձեցինք խույս տալ նրանից՝ մտածելով, որ նա զիբիլ հավաքող է։ Չէինք ուզում, որ մեզ տեսնեին այդ «ստորադաս» մարդու կողքին։ Ուստի շրջվեցինք ու փորձեցինք անհետանալ մարդկանց մեջ։ Մտածում էինք. «Ինչի մեր հետ հենց էս զիբիլի մա՞րդը պիտի ուսումնասիրեր, բա էն բեմից ելույթ ունեցողներից մեկը չլինե՞ր»»։

«Ինչևէ, շարունակեցինք մեր ուսումնասիրությունը։ Հետագայում իմացանք, որ այդ զիբիլի մարդը, որն օգնում է մեզ ուսումնասիրել Աստծու Խոսքը, Եհովայի վկաների մասնաճյուղի կոմիտեի անդամ է։ Մենք շարունակեցինք հոգևորապես առաջադիմել, նվիրեցինք մեր կյանքը Եհովային և հասկացանք, որ մեր եղբայրը խոնարհաբար «փոքրի պես էր վարվում» (Ղուկ. 9։48)։ Մենք շատ ենք գնահատում այն կարևոր դասը, որ սովորեցինք մեր առաջին համաժողովի ժամանակ»։

Սուտը պտտվում էր Հայաստանով մեկ։ Եհովայի վկաների դեմ լրատվական միջոցներով զրպարտության մի մեծ ալիք բարձրացավ, երբ մի երիտասարդի մասին, որը Սևան քաղաքում սպանել էր իր ծնողներին, ասացին, թե Եհովայի վկա է։ Անմիջապես այդ տեղեկությունը հերքող հաղորդագրություն ուղարկվեց լրատվամիջոցներին։ Չնայած դրան՝ զրպարտության ալիքը շարունակվեց, և հատուկ ռեպորտաժ եթեր հեռարձակվեց, որի ժամանակ պնդեցին, որ երիտասարդը Եհովայի վկա է։ Վիրավորական և նվաստացուցիչ խոսքեր ասվեցին Վկաների հասցեին։ Էկրանին կարելի էր կարդալ «Եհովայի կամազուրկ ստրուկներն ու դահիճները» խոսքերը։ Հաղորդման ընթացքում հեռուստադիտողներին խրախուսվում էր ֆիզիկական բռնության դիմել, երբ Վկաներն այցելեն։ Դրա հետևանքով ամբողջ երկրում Եհովայի վկաների դեմ թշնամական տրամադրվածությունը զգալիորեն սրվեց։ Դատական հայց ներկայացվեց այդ հեռուստաընկերության դեմ՝ պահանջելով, որ հերքեն սխալ տեղեկատվությունը, ներողություն խնդրեն և փոխհատուցեն մեր բարի անունն ու համբավը արատավորելու դիմաց։ Մինչ «Տարեգիրք 2012»-ը պատրաստվում էր տպագրության, հեռուստաընկերությունը դեռ հերքում չէր հրապարակել, թեև բանակցություններ էին տարվում հաշտության գալու հետ կապված։

Վենեսուելայի ապագա ինժեներները։ Սան Խոսե դե Գուարիբեի մի խումբ երեխաներ մանկապարտեզի ճանապարհին ամեն օր տեսնում էին Թագավորության սրահի շինհրապարակը։ Նրանք միշտ կանգնում ու նայում էին շինարարներին։ Մի օր իրենց դասվարը հարցրեց, թե ինչ են դառնալու, երբ մեծանան։ Ի զարմանս նրա՝ ոչ թե մեկ, այլ մի քանի փոքրիկներ պատասխանեցին, որ ուզում են դառնալ «շինարար, ինչպես Եհովայի վկաներն են»։ Հետաքրքրասիրությունից մղված՝ դասվարը իր աշխատակիցներից մեկի հետ որոշեց ամբողջ խմբին տանել էքսկուրսիա շինհրապարակ։ Շինարարներն ուրախությամբ ընդունեցին իրենց այցելուներին և ցույց տվեցին, թե ինչ է կատարվում ներսում։ Երեխաները շատ էին ոգևորվել, հատկապես, որ իրենց բաժանել էին գունավոր շինարարական գլխարկներ։ Դասվարները շատ հարցեր ունեին, և նրանց լավ վկայություն տրվեց։

Կանադան սկսում է ամսագրեր տպագրել։ Նվիրաբերությունները լավագույնս օգտագործելու համար Կառավարիչ մարմնի խնդրանքով Կանադայի մասնաճյուղը սկսեց «Դիտարան» և «Արթնացե՛ք» մատակարարել Բերմուդայի, Գայանայի, Կանադայի, Միացյալ Նահանգների և մի շարք Կարիբյան կղզիների ժողովներին։ 2011թ. ծառայողական տարում Կանադայի մասնաճյուղը տասներկու անգամ կրկնապատկեց ամսագրերի տպագրությունը։ Այսօր Կանադայում տպագրվող 30 լեզուներով ամսագրերի թիվը կազմում է ամբողջ աշխարհում տպագրվող ամսագրերի թվի մեկ քառորդը։

Բաց դռների օր Ֆինլանդիայում։ Կառավարիչ մարմնի թույլտվությամբ հատուկ քարոզարշավ կազմակերպվեց, որի նպատակն էր մարդկանց ուշադրությունը հրավիրել Եհովայի վկաների, ինչպես նաև այն լուրի վրա, որ նրանք արդեն մի դար է, ինչ հռչակում են Ֆինլանդիայում։ Եղբայրները խանդավառությամբ տարածեցին 2010թ. օգոստոսի «Արթնացե՛ք»-ը, որի վերնագիրն է՝ «Եհովայի վկաներ. ովքե՞ր են նրանք»։ Արդյունքում հետաքրքրիր զրույցներ ունեցան մարդկանց հետ։ Օգոստոսի վերջին եղբայրները բաց դռների օր կազմակերպեցին մասնաճյուղում։ Բեթելի ողջ ընտանիքը մասնակցեց այս միջոցառմանը։ Ցուցապաստառներ և ցուցանմուշներ պատրաստվեցին այցելուներին մեր գործունեությանը ծանոթացնելու նպատակով։ Որոշ բեթելցիներ էլ հագել էին 1940–50-ականների հագուստներ և ցուցադրում էին, թե ինչպես էին նախկինում Վկաները, իրենց վրա երկփեղկ ցուցանակներ կախելով, մարդկանց հրավիրում հանրային ելույթների։ Մի քանի բաժիններ այցելուների համար պատրաստել էին փոքր հուշանվերներ։ Բեթելը մոտ 1500 մարդ հյուրընկալեց։ Թերթերը, ռադիոն և հեռուստատեսությունը դրականորեն լուսաբանեցին մեր գործունեությունը։

Խռովություն Կոտ դ’Իվուարում։ 2011թ. ծառայողական տարվա սկիզբը խոստումնալից էր, քանի որ 8656 քարոզիչներ 23019 Աստվածաշնչի ուսումնասիրություն էին անցկացնում։ Սակայն 2010թ. նոյեմբերի վերջերին վիճարկելի ընտրությունների պատճառով երկրում քաոս և քաղաքացիական ընդհարումներ սկսվեցին։ Հաջորդած քաղաքական կռիվները մարտին հասան նաև մայրաքաղաք Աբիջան և տևեցին մինչև 2011-ի ապրիլը։ Զգալի թվով մարդիկ լքեցին քաղաքը, նույնիսկ երկիրը։ Նրանց թվում էին նաև մեր եղբայրներից շատերը, որոնք պարզապես հեռացան՝ թողնելով իրենց տները և ունեցվածքը։

Չնայած այս խառնաշփոթին՝ մեր եղբայրների չեզոքությունը իրենց համար պաշտպանություն դարձավ։ Մի անգամ զինվորները մտան մի դպրոց, որտեղ ուսուցիչները և դասվարները սեմինար էին անցկացնում։ Նրանց հրամայեցին, որ պառկեն գետնին և իրենց հանձնեն արժեքավոր իրերը։ Երբ մի եղբայր նրանց մեկնեց իր ծառայության պայուսակը, որը լի էր մեր հրատարակություններով, զինվորները միանգամից հասկացան, որ նա Եհովայի վկա է։ Նրանք հետ վերադարձրին եղբոր պայուսակը, փողերն ու հեռախոսը՝ ասելով. «Քեզնից վտանգ չկա»։

ՄԱՍՆԱՃՅՈՒՂԵՐԻ ՆՎԻՐՈՒՄԸ ՓԱՌՔ Է ԲԵՐՈՒՄ ԵՀՈՎԱՅԻՆ

2006թ. դեկտեմբերի 18-ին շինարարություն սկսվեց Չիլիի մասնաճյուղում՝ այն ընդարձակելու նպատակով։ Պետք է կառուցվեր մի նոր երկհարկանի շինություն գրասենյակների համար և նոր եռահարկ բնակելի շենք։ Նաև նախատեսվում էր ընդարձակել պահեստի տարածքը։ 2010թ. հոկտեմբերի 16-ին տեղի ունեցավ նվիրումը, որի ժամանակ Կառավարիչ մարմնի անդամ Դեյվիդ Սփլեյնը իսպաներեն լեզվով ելույթ ներկայացրեց 5501 ներկաների համար։

2011թ. փետրվարի 19-ին Բուրկինա Ֆասոյում գտնվող մասնաճյուղի ընդարձակման առիթով տեղի ունեցավ նվիրման արարողություն, որին ներկա էր 210 հոգի։ Նվիրման ելույթը ներկայացրեց Ջոն Կիկոտը՝ գլխավոր վարչությունից։ Այս երկրում քարոզչական գործը վերահսկում էր Կոտ դ’Իվուարի մասնաճյուղը, սակայն 2011թ. մայիսին Բուրկինա Ֆասոն մտավ Բենինի մասնաճյուղի վերահսկողության տակ։ Շինարարության տարածքում մեր եղբայրների դրսևորած հիանալի վարքի շնորհիվ գովաբանվեց Եհովայի անունը։ «Ոչ ոք չէր գոռում,— ասում է մատակարարող ընկերության մի աշխատող,— մենք որևէ այլ շինարարական նախագծում երբևէ չենք համագործակցել այսպիսի խաղաղ և ուրախ մարդկանց հետ»։

2011թ. օգոստոսի 27-ին մեծ ուրախություն էր տիրում Հոնկոնգի մասնաճյուղի նոր մասնաշենքերի նվիրման ժամանակ։ Նոր գրասենյակները գտնվում են 37 հարկանի շենքի 19-րդ հարկում, որտեղից երևում է Վիկտորիա նավահանգիստը (տե՛ս նկարի սլաքը)։ Կառավարիչ մարմնի անդամ Ստիվեն Լեթը ներկայացրեց նվիրման ելույթը։ Ելույթը լսեց 290 հոգի, որոնք նստել էին ճաշարանում, գրասենյակներում, ինչպես նաև բեռնափոխադրման տարածքում։ Նոր գրասենյակները զգալիորեն թեթևացրին թարգմանչական, ծառայողական, ձայնագրման/տեսագրման, մատակարարման և հաշվապահական բաժինների աշխատանքը։

ԻՐԱՎԱԲԱՆԱԿԱՆ ՀԱՇՎԵՏՎՈՒԹՅՈՒՆ

Հավատարիմ մարգարե Երեմիան հիմնավոր պատճառ ուներ վստահ լինելու, որ Ամենակարող Աստված երբեք չի թողնի իրեն։ Եհովան ասել էր. «Նրանք կկռվեն քո դեմ, բայց քեզ չեն հաղթի, որովհետև ես քեզ հետ եմ, որպեսզի փրկեմ ու ազատեմ» (Երեմ. 15։20)։ Ինչպես ցույց կտա այս հաշվետվությունը, այսօր Եհովայի ծառաները, առաջ տանելով քարոզչական գործը, նույնպես զգում են նրա աջակցությունը հակառակությունների բախվելիս (Մատթ. 24։9; 28։19, 20)։

Հայաստան։ Վահան Բայաթյանը մեկն էր այն Եհովայի վկաներից, որոնք դատապարտվել էին երկուս ու կես տարի ազատազրկման իրենց համոզմունքների հիմնավորմամբ զինծառայությունից հրաժարվելու պատճառով։ Հայաստանի տարբեր դատական ատյաններում պարտվելուց հետո նա իր գործը հանձնեց Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանի քննությանը (ՄԻԵԴ)։ 2009թ. հոկտեմբերի 27-ին ՄԻԵԴ-ի 7 դատավորներից բաղկացած հանձնախումբը վճիռ կայացրեց ընդդեմ Բայաթյանի և հօգուտ Հայաստանի։ Սակայն դատավորներից մեկը, որը տարակարծիք էր, գտավ, որ Դատարանի վճիռը «չի համապատասխանում համոզմունքների հիմնավորմամբ զինծառայությունից հրաժարվելուն առնչվող եվրոպական արդի չափանիշներին»։ Գործի կարևորությունը հաշվի առնելով՝ ՄԻԵԴ-ը համաձայնեց այն հանձնել 17 դատավորներից բաղկացած Մեծ պալատի քննությանը։

2011թ. հուլիսի 7-ին 17 դատավորներից բաղկացած հանձնախումբը 16 կողմ և 1 դեմ ձայների մեծամասնությամբ վճռեց, որ Հայաստանը ոտնահարել է եղբայր Բայաթյանի խղճի ազատության իրավունքը։ Դատարանը նշեց, որ «կասկածից վեր է համարում այն, որ դիմումատուի՝ զինծառայությունից հրաժարվելու դիրքորոշումը հիմնված էր իր կրոնական համոզմունքների վրա, որոնց նա անկեղծորեն հետևում է, և որոնք լուրջ և անհաղթահարելի հակադրության մեջ են զինծառայություն կատարելու իր պարտավորության հետ»։ Հուսով ենք, որ այս շրջադարձային վճիռը հիմք կծառայի, որ ազատ արձակվեն Հայաստանում բանտարկված 69 եղբայրները։ Ինչպես նաև այն կտարածվի Ադրբեջանի և Թուրքիայի եղբայրների վրա, որոնք ազատազրկվում են նույն պատճառովa։

Բուլղարիա։ 2011թ. ապրիլի 17-ին ավելի քան 100 մարդ, որոնց թվում էին կանայք, երեխաներ և տարեցներ, Բուրգասի Թագավորության սրահում խաղաղ հավաքույթ էին կազմակերպել՝ նշելու Հիսուսի մահվան Հիշատակի երեկոն։ Դրսում մոտ 60 տղամարդկանցից բաղկացած մի ամբոխ հավաքվեց։ Նրանք սկսեցին մեծ քարեր նետել մուտքի մոտ կանգնած Վկաների վրա։ Այդ մարդիկ փորձեցին ներխուժել Թագավորության սրահ, բայց եղբայրները թույլ չտվեցին և անմիջապես ոստիկանություն զանգահարեցին։ Ոստիկանները ուշանում էին։ Հարձակման ժամանակ շատ Վկաներ վիրավորվեցին, և նրանցից հինգին շտապ օգնության մեքենայով հիվանդանոց տեղափոխեցին։ Չնայած դրան՝ ժողովը անցկացրեց Հիշատակի երեկոն։ Այդ հարձակումը անսովոր էր, քանի որ Բուլղարիայում Եհովայի վկաներին հարգալից կերպով են վերաբերվում։ Իրականում, այն դրական կերպով անդրադարձավ Վկաների համբավի վրա։ Կառավարիչ մարմինը այնպես կազմակերպեց, որ 13 մասնաճյուղեր իրենց երկրներում գտնվող Բուլղարիայի դեսպանների ուշադրությունը հրավիրեցին տեղի ունեցածի վրա։ Դրանից հետո Բուլղարիայի կառավարությունը դատապարտեց կատարվածը, և տեղի դատախազը գործ հարուցեց ութ օրինազանցների դեմ։

Հարավային Կորեա։ Ավելի քան 800 Եհովայի վկաներ դեռևս գտնվում են Հարավային Կորեայի բանտերում իրենց կրոնական համոզմունքների հիմնավորմամբ զինծառայությունից հրաժարվելու համար։ 1950թ.-ից ի վեր ավելի քան 16000 Վկաներ ընդհանուր հաշվով 31000 տարի դատապարտվել են ազատազրկման միայն այն պատճառով, որ հրաժարվել են զինվորական ծառայությունից։ Ինչո՞ւ են այսքան շատ երիտասարդներ այսպիսի անզիջում դիրքորոշում որդեգրել։

Յուրաքանչյուր երիտասարդ, որը հրաժարվում է զինծառայությունից, որոշում է կայացնում իր խղճի թելադրանքով։ Օրինակ՝ Կիմ Ջի-Կուանը իր գործի լսման ժամանակ դատարանին ասել է. «Ինձ խորապես տպավորել են Աստվածաշնչի հետևյալ խոսքերը՝ մարդիկ «այլևս չեն սովորի պատերազմել» և «սիրիր մերձավորիդ քո անձի պես»։ Ես նաև իմացել եմ, որ սկզբունքների վրա հիմնված սերը կարող է մղել մեզ սիրելու մեր թշնամիներին։ Հիմնվելով այս և այլ խոսքերի, ինչպես նաև իմ անձնական համոզմունքների վրա՝ ես որոշում եմ կայացրել հրաժարվել զինվորական ծառայությունից» (Ես. 2։4; Մատթ. 5։43, 44; 22։36–39)։

Ներկայումս Հարավային Կորեայում երիտասարդները զինվորական ծառայության փոխարեն այլընտրանքային քաղաքացիական ծառայություն կատարելու հնարավորություն չունեն։ Այս հարցը լուծելու համար տասը հայց է ներկայացվել Կորեայի Սահմանադրական դատարան։ 2010թ. նոյեմբերի 11-ին դատարանը լսեց բանավոր փաստարկներ, այդ թվում այն, որ Կորեան ոտնահարում է իր քաղաքացիների իրավունքները՝ այլընտրանքային ծառայության հնարավորություն չընձեռելով համոզմունքների հիման վրա զինվորական ծառայությունից հրաժարվողներին։

Այդ ընթացքում 2011թ. մարտի 24-ին ՄԱԿ-ի մարդու իրավունքների հանձնաժողովը (ՄԱԿՄԻՀ) որոշում կայացրեց, որ Հարավային Կորեան խախտել է մարդու իրավունքների միջազգայնորեն ընդունված չափանիշները, երբ ազատազրկել է համոզմունքների հիմնավորմամբ զինծառայությունից հրաժարվող 100 Վկաների (Ազատազրկված 100 եղբայրներ էին դիմել ՄԱԿՄԻՀ-ին)։ Այդ որոշումից բացի, Կորեայի Սահմանադրական դատարան ներկայացվեց Բայաթյանի գործով ՄԻԵԴ-ի Մեծ պալատի վճիռը (տե՛ս Հայաստանի հաշվետվությունը էջ 34, 35), որպեսզի այն հաշվի առնեն իրենց ներկայացված հայտի 10 գործերի վերաբերյալ որոշում կայացնելիս։ Չնայած այդ ամենին՝ 2011թ. օգոստոսի 30-ին Սահմանադրական դատարանը, բացարձակապես հաշվի չառնելով ՄԱԿՄԻՀ-ի որոշումները, պաշտպանեց զինվորական ծառայության մասին օրենքը, ըստ որի՝ համոզմունքների հիմնավորմամբ զինծառայությունից հրաժարվողներին շարունակելու են բանտարկել։ Տեսնելով, որ հակասություն կա զինվորական ծառայության մասին օրենքի և սահմանադրորեն խղճի ազատության ճանաչման միջև, ինը դատավորներից երկուսը հայտնեցին իրենց անհամաձայնությունը և պահանջեցին այլընտրանքային քաղաքացիական ծառայության մասին օրենք ընդունել։

Թուրքիա։ 2007թ. հուլիսի 31-ին Եհովայի վկաները իրավաբանորեն ճանաչվեցին որպես կրոնական կազմակերպություն, ինչը մեծ ուրախություն պատճառեց մեր եղբայրներին։ Թեև չեզոքություն պահպանելու և Թագավորության սրահներ շահագործելու հետ կապված դեռևս խնդիրների են բախվում, սակայն աստվածապետական գործունեությունը առաջընթաց է ապրում այս երկրում։ 2011թվականի ապրիլի 26-ին Թուրքիայի Հանրապետության կրթության նախարարությունը պաշտոնական հրահանգ ուղղեց բոլոր դպրոցներին, որի համաձայն՝ բոլոր Եհովայի վկաները կարող են բացակայել պարտադիր կրոնի դասերից։ Որպես հիմնավորում ասվում էր, որ «թեև Եհովայի վկաները չեն ընդունում քրիստոնեության մեջ ընդունված որոշ ուսմունքներ, նրանց կրոնը համարվում է քրիստոնեական»։ Այս որոշումը լավ լուր էր մեր եղբայրների և քույրերի համար, որոնք տարիներ շարունակ բացասական գնահատական էին ստանում կրոնի դասերին չմասնակցելու պատճառով։

Միացյալ Նահանգներ։ Կանզասի վերաքննիչ դատարանը 2011թ. մայիսին «Մերի Դ. Շտինմեթսն ընդդեմ Կանզասի Առողջության ապահովագրության ղեկավար մարմնի» գործում վճիռ կայացրեց հօգուտ Մերիի։ Դատարանը վճռեց, որ մերժելով ծածկել քույր Շտինմեթսի՝ առանց արյան փոխներարկման վիրահատության ծախսերը՝ նահանգի իշխանությունը ոտնահարում է նրա ֆեդերալ և նահանգային սահմանադրական իրավունքները։ Քանի որ առանց արյան այն վիրահատությունը, որը պահանջում էր քույրը, հնարավոր չէր իրականացնել Կանզասում, դատարանը կարգադրեց, որ նահանգը ապահովի քրոջ վիրահատությունը իր տարածքից դուրս։ Սա ոչ միայն քույր Շտինմեթսի հաղթանակն էր, այլև Միացյալ Նահանգներում ապրող մյուս բոլոր այն քարոզիչների, ովքեր օգտվում են Առողջապահության ապահովագրության պետական մարմնի աջակցությունից։

2011թ. օգոստոսի 10-ին Կանզասի Գերագույն դատարանը վճիռ կայացրեց հօգուտ Մոնիկա ՄակԳլորիի, որը Եհովայի վկա է՝ նշանակելով նրան իր որդու խնամակալ։ Տղայի հայրը պահանջում էր, որ խնամատարությունը հանձնվի իրեն, քանի որ 1) եթե արյան փոխներարկման կարիք լինի, կինը կհրաժարվի դրանից, 2) նա իր հետ երեխային տանում է տնետուն ծառայության և 3) իր կարծիքով՝ հեռացնում է որդուն իրենից և մեկուսացնում է շրջապատից՝ սովորեցնելով Արմագեդոնի մասին։

Կանզասի Գերագույն դատարանը հաստատեց դեռևս 1957թ.-ին ընդունված սահմանադրական սկզբունքները, երբ նշեց. «Կրոնական ազատությունը, որը երաշխավորվում է մեր սահմանադրությամբ, պետք է անվերապահորեն պահպանվի, և երեխաների կրոնական դաստիարակությունը չպետք է դիտվի որպես հիմք երեխայի խնամակալությունը որոշելու համար»։ Արյան փոխներարկման հարցի վերաբերյալ դատարանը որոշեց. «Մենք չենք կարող [խնամակալության] որոշումներ կայացնելիս հիմք ընդունել ենթադրյալ պատահարը կամ հիվանդությունը, որը գուցե լինի ապագայում, որի ժամանակ միգուցե [արյան ներարկման] անհրաժեշտություն առաջանա»։

Ֆրանսիա։ Մեծ ուրախություն էր տիրում 2011թ. հունիսի 30-ին, երբ ՄԻԵԴ-ը վճիռ կայացրեց Ֆրանսիայի Եհովայի վկաների կազմակերպության օգտին։ Այն վերջ դրեց 16 տարի տևող իրավաբանական պայքարին, որը ծագել էր մասնաճյուղի կողմից ստացված նվիրաբերությունների վրա չափազանց մեծ և վիճարկելի 60 տոկոս հարկի պատճառով։ Եհովայի վկաների կրոնական կազմակերպությունը միակ խոշոր կազմակերպությունն է, որը երբևէ ենթարկվել է այդպիսի բարձր հարկման։ Ընդհանուր հաշվով Ֆրանսիայի կառավարությունը Եհովայի վկաներին ցանկանում էր պարտավորեցնել վճարել 58 միլիոն եվրո (կամ՝ ավելի քան 82000000 ԱՄՆ դոլար), ինչը զգալիորեն գերազանցում է ընկերության ողջ միջոցները։ Երբ Ֆրանսիայում բոլոր ատյանները հաստատեցին պետության պահանջը, 2005թ. փետրվարին գործը հանձնվեց ՄԻԵԴ-ի քննությանը։

2011թ. հունիսի 30-ին ՄԻԵԴ-ի յոթ դատավորները միաձայն նշեցին, որ եթե դատարանը հավանություն տա Ֆրանսիայի գործողություններին, ապա դա անմիջականորեն կխանգարի Եհովայի վկաներին ազատորեն դավանելու իրենց կրոնը։ Դատարանը հաստատեց, որ Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիայով պաշտպանվող իրավունքները կիրառելի են Եհովայի վկաների պարագայում։ Այս նախադեպային վճիռը արժեքավոր փաստաթուղթ է, որը կնպաստի դավանանքի ազատության պաշտպանությանը ՄԻԵԴ-ի իրավասության տակ գտնվող բոլոր երկրներում, ինչպիսիք են Բուլղարիան, Հայաստանը, Ռուսաստանը և Վրաստանը։ Նշանակալից է նաև այն փաստը, որ առաջին անգամ Ֆրանսիայի իշխանությունը մեղավոր ճանաչվեց Եվրոպական կոնվենցիայի՝ կրոնի ազատության դրույթը խախտելու հիմունքով։ Ֆրանսիայի իշխանության կողմից վճիռը չբողոքարկվեց։

Ռուսաստան։ 2010թ. հունիսի 10-ին ՄԻԵԴ-ը պատմական իրավաբանական հաղթանակ շնորհեց Եհովայի վկաներին «Մոսկվայի Եհովայի վկաները ընդդեմ Ռուսաստանի» գործով։ Թեև Ռուսաստանի կառավարությունը պահանջեց, որ գործը հանձնվի Մեծ պալատի քննությանը, սակայն 2010թ. դեկտեմբերի 13-ին 17 դատավորներից բաղկացած Մեծ պալատը մերժեց կառավարության դիմումը՝ այդպիսով հունիսի 10-ի որոշումը թողնելով անփոփոխ։ Այդ վճռում նշվում էր, որ Ռուսաստանի կառավարությունը պետք է հոգ տանի, որ «վերջ դրվի Եվրոպական դատարանի կողմից սահմանված խախտմանը, և դրա հետևանքները վերացնի այնպես, որ հնարավորության սահմաններում վերականգնվի խախտումից առաջ եղած իրավիճակը»։ Սակայն առայսօր կառավարությունը չի կիրառել այս որոշումը։ Փոխարենը այն նոր միջոցներ է գտել խոչընդոտներ ստեղծելու և սահմանափակելու Վկաների՝ իրենց կրոնը դավանելու ազատությունը։

Օրինակ՝ 2011թ. օգոստոսի 25-ի վաղ առավոտյան Տագանրոգ քաղաքում ոստիկանները մտան 19 եղբայրների տներ, բռնագրավեցին կրոնական գրականությունը, համակարգիչները և ժողովի փաստաթղթերը։ Ենթադրվում է, որ այդ ներխուժումները կապ ունեն որոշ ժամանակ առաջ Ռուսաստանի Դաշնության Գերագույն դատարանի կայացրած որոշման հետ, որի համաձայն՝ Տագանրոգում տեղի կրոնական կազմակերպությունը պետք է լուծարվի, և մեր հրատարակություններից 34-ը պետք է ծայրահեղական համարվեն։ Ռուսաստանի դատարաններում կայացված վճիռների հիման վրա կառավարությունը մեր հրատարակություններից 63-ը ընդգրկեց ծայրահեղական նյութերի պետական ցուցակ։

Դեռ ավելին, մեր եղբայրներն ու քույրերը դարձել են ամենաքիչը 950 ներխուժումների, հարձակումների, ձերբակալությունների և ապօրինի կալանքների զոհը։ Ռուսաստանի իշխանությունները 11 քրեական գործ են հարուցել մեր եղբայրների դեմ, և շատ Թագավորության սրահներ վանդալիզմի են ենթարկվել։ Իշխանությունները գաղտնի լսել են մի շարք Վկաների հեռախոսազանգերը, հետևել են շատերի էլեկտրոնային փոստին և նույնիսկ տեսախցիկ են տեղադրել առնվազն մեկ Վկա ընտանիքի տանը՝ նպատակ ունենալով քրեական գործեր հարուցել ծայրահեղականության դեմ օրենքի շրջանակներում։

Այդպիսի մի գործ հարուցվեց 35-ամյա Ալեքսանդր Կալիստրատովի դեմ, որն ապրում է Գոռնո-Ալթայսկ քաղաքում։ Նրան մեղադրում էին «կրոնական ատելություն կամ թշնամանք սերմանելու մեջ»՝ հիմնվելով ծայրահեղականության դեմ օրենքի հիման վրա, որը լայնորեն քննադատության է արժանացել մարդու իրավունքների պաշտպանների կողմից։ Դատական նիստերի ժամանակ, որոնք տևեցին 2010թ. հոկտեմբերի 7-ից մինչև 2011թ. մարտի 18-ը, որպես վկա հրավիրված 71 անձանցից ոչ ոք խաչաձև հարցաքննության ժամանակ չկարողացավ հաստատել քրեորեն որևէ դատապարտելի արարք կամ նույնիսկ նման միտում, որ վերագրվում էր Ալեքսանդրին։ Դատարանը մանրամասն ուսումնասիրեց Եհովայի վկաների գրականությունը և ուսմունքները ու 2011թ. ապրիլի 14-ին անմեղ ճանաչեց եղբորը։ Սակայն մեղադրող կողմը բողոքարկեց այս վճիռը Ալթայի Հանրապետության Գերագույն դատարան, և 2011թ. մայիսի 26-ին Գերագույն դատարանը գործն ուղարկեց ստորին ատյանի դատարան, որ այն դարձյալ քննվի մեկ այլ դատավորի կողմից։ Իր դեմ ուղղված բոլոր մեղադրանքներից ամբողջովին արդարացվելուց հետո եղբայր Կալիստրատովը կրկին ներքաշվեց դատական լսումների նոր փուլի մեջ, որոնց նպատակն էր նրան ապօրինաբար ծայրահեղական հայտարարել։

Սովորաբար ենթադրյալ վտանգավոր գործունեությանն առնչվող դատավարությունները հասարակության ուշադրությունը սևեռում են իրենց վրա։ Գոռնո-Ալթայսկում իրականացվող գործունեությունը նույնպես հայտնվեց հանրության ուշադրության կենտրոնում։ Ի՞նչ ազդեցություն թողեց այդ ամենը տեղի Վկաների վրա, որոնք գտնվում էին հալածանքի կիզակետում։

«Այդ ընթացքում Աստվածաշունչը ավելի թանկ դարձավ ինձ համար,— ասում է Իննա անունով մի քույր,— եղբայրներս ու քույրերս ավելի մտերիմ դարձան, և ավելի քան երբևէ Եհովային ինձ մոտ զգացի»։ Թեև որոշ հրատարակությունների վրա արգելք դրվեց, շատ ուսումնասիրություններ սկսվեցին միայն Աստվածաշնչի օգնությամբ։ Ալթայի Հանրապետությունում քարոզիչների թիվն աճեց 24 տոկոսով։ Վկաները 33 տոկոսով ավելի շատ ժամանակ տրամադրեցին ծառայությանը։ Հիշատակի երեկոյին ներկաների թիվը 16 տոկոսով ավելի շատ էր, քան անցած տարի, և ողջ երկրում ներկաների թիվը երկու անգամ գերազանցում էր քարոզիչների թիվը։

Այս ընթացքում Ռուսաստանի Եհովայի վկաները ՄԻԵԴ-ին 13 նոր դիմում են ներկայացրել ընդդեմ Ռուսաստանի կառավարության։ Այդ դիմումներից մեկով բողոքարկվում է 2009-ի դեկտեմբերի 8-ին Գերագույն դատարանի կայացրած վճիռը, իսկ մեկ ուրիշով՝ Ալթայի Հանրապետության Գերագույն դատարանի վճիռը, որոնցով մեր հրատարակություններից 18-ը ծայրահեղական են հայտարարվել։

[ծանոթագրություն]

[մեջբերում 14-րդ էջի վրա]

«Մարգարեների գրվածքներում գրված է. «Նրանք բոլորը Եհովայից ուսուցանված կլինեն»»

[մեջբերում 25-րդ էջի վրա]

««Շնորհակալություն» բառը հազիվ թե կարողանա արտահայտել այն ամենը, ինչ կա սրտումս»

[շրջանակ 12-րդ էջի վրա]

Ինչ են ասում նրանք ենթառահվիրայության մասին

• «Կյանքում առաջին անգամ կարողացա ենթառահվիրա ծառայել։ Բառեր չեմ գտնում արտահայտելու երախտագիտությունս մեզ ընձեռված այս հնարավորության համար»։

• «Անչափ շնորհակալ եմ այս նոր միջոցառման համար։ Այն մեզ մեծ ուրախություն պատճառեց»։

• «Մեր ժողովի պատմության մեջ գրանցվեց ամենաբարձր ցուցանիշը»։

• «Այսքան շատ ենթառահվիրաներ ունենալը նպաստեց ժողովի խաղաղությանն ու միասնությանը»։

• «Երևում է՝ Արմագեդոնին բան չի մնացել» (Ոչ Վկա մի մարդ, որը նկատել էր մեր ակտիվ գործունեությունը)։

[շրջանակ 43-րդ էջի վրա]

«ԲԵՐԿՐԱՆՔԻՑ ՈՒՐԱԽ ԿԲԱՑԱԿԱՆՉԵՆ»

ՍԱՏԱՆԱՅԻ իշխանության տակ գտնվող այս աշխարհում ավելի ու ավելի են շատանում վայերը (Հայտն. 12։12)։ Հակառակ դրան՝ Եհովայի ծառաները ուրախ բացականչում են «սրտի բերկրանքից» (Ես. 65։13, 14)։ Առանց դադարի՝ նրանք հրավիրում են հնարավորինս շատ մարդկանց երկրպագելու ճշմարիտ Աստծուն՝ իմանալով, որ «բոլոր [Եհովայի] մոտ ապաստան գտնողները կուրախանան և հավիտյան կցնծան ուրախությունից» (Սաղ. 5։11)։

[գծապատկեր 26-րդ էջի վրա]

(Ամբողջական պատկերի համար տե՛ս հրատաարկությունը)

ՄԱՏՉԵԼԻ Է 106 ԼԵԶՈՒՆԵՐՈՎ

«Նոր աշխարհ թարգմանությունն» Քրիստոնեական Հունարեն ամբողջությամբ՝ 62 Գրությունները՝ 44

աֆրիկաանս ամերիկյան ժեստերի- լեզու

ալբաներեն ադրբեջաներեն

անգլերեն ադրբեջաներեն (կիրիլլիցա)

արաբերեն ամհարերեն

բեմբա բրազիլական ժեստերի լեզու

բուլղարերեն գան

գերմաներեն էստոներեն

դանիերեն էվե

զուլու թաի

էֆիկ թամիլերեն

թուրքերեն թոնգա

թվի (ակուապեմ) իտալական ժեստերի լեզու

թվի (ասանտի) լատիշերեն

իգբո լիտվերեն

իլոկո լուգանդա

ինդոնեզերեն լուվալե

իսպաներեն կաննադա

իտալերեն կիկոնդե

լեհերեն կիրիբատի

լինգալա կոլումբիական ժեստերի լեզու

խորվաթերեն կրեոլ (հաիթյան)

կինյառուանդա հիլիգայնոն

կիրունդի հինդի

կոսա հիրի մոթու

կորեերեն ղազախերեն

հայերեն մալայալամ

հոլանդերեն մեքսիկական ժեստերի լեզու

հունարեն մյանմա

հունգարերեն նեպալերեն

ղրղզերեն ուզբեկերեն

ճապոներեն ուկրաիներեն

մալգաշերեն չիտոնգա

մալթայերեն պանգասինան

մակեդոներեն պապիամենտո (Կյուրասաո)

յորուբա ռուսական ժեստերի լեզու

նորվեգերեն սանգո

շոնա սիլոզի

շվեդերեն սրանանտոնգո

չեխերեն վիետնամերեն

չինարեն (ավանդական) տոկ փիսին

չինարեն (պարզեցված) տումբուկա

չիչևա փենջաբի

պորտուգալերեն քմեր

ռումիներեն ֆիջի

ռուսերեն

սամոա

սեբուաներեն

սեպեդի

սեսոթո

սերբերեն

սերբերեն (լատինիցա)

սինհալի

սլովակերեն

սլովեներեն

սվահիլի

վրացերեն

տագալոգ

ցոնգա

ցվանա

օսեթերեն

ֆիններեն

ֆրանսերեն

[գծապատկեր]

◀ 76% ◁ 24%

Մինչև 2011-ը աշխարհի բնակչության 76 տոկոսը ուներ «Նոր աշխարհ թարգմանությունը» (մասամբ կամ ամբողջությամբ) իր մայրենի լեզվով

110

100

90

80

70

60

50

40

30

20

10

0

1950 1955 1960 1965 1970 1975 1980 1985 1990 1995 2000 2005 2010

[գծապատկեր 8-րդ էջի վրա]

(Ամբողջական պատկերի համար տե՛ս հրատարակությունը)

Ամբողջ աշխարհում 2657377 քարոզիչ ծառայել է ենթառահվիրա

2.5 (ՄԻԼԻՈՆ)

2.0

1.5

1.0

0.5

0

2008 2009 2010 2011

[քարտեզ 35-րդ էջի վրա]

(Ամբողջական պատկերի համար տե՛ս հրատարակությունը)

ՄԻԱՑՅԱԼ ՆԱՀԱՆԳՆԵՐ

ՖՐԱՆՍԻԱ

ԲՈՒԼՂԱՐԻԱ

ԹՈՒՐՔԻԱ

ՀԱՅԱՍՏԱՆ

ԱԴՐԲԵՋԱՆ

ՌՈՒՍԱՍՏԱՆ

ՀԱՐԱՎԱՅԻՆ ԿՈՐԵԱ

[նկար 6-րդ էջի վրա]

Վերևում. Ռահվիրաներն ու մյուս քարոզիչները Աստվածաշունչ ուսումնասիրողների հետ գալիս էին Ժանետենց տուն (տե՛ս էջ 8, 9)

[նկար 7-րդ էջի վրա]

Մի խումբ ռահվիրաներ ու ենթառահվիրաներ դուրս են եկել ծառայության Մադրիդում (Իսպանիա)

[նկար 10-րդ էջի վրա]

Տոշին ծերանոցում խնամատարին վկայություն է տալիս

[նկար 11-րդ էջի վրա]

Ալեխանդրոն իր հոր հետ ամսվա վերջին օրը Սան Սելոնիում (Բարսելոն, Իսպանիա)

[նկար 13-րդ էջի վրա]

«Դիտարանի» կրթական կենտրոնը Պատերսոնում (Նյու Յորք, ԱՄՆ)

[նկար 18-րդ էջի վրա]

Թագավորության սրահ Ռիկուզենտակատայում (Ճապոնիա)

[նկար 22-րդ էջի վրա]

Վերևում. կամավորները մաքրում են եղբոր տունը Շիբատայում, Միյագի

[նկար 22-րդ էջի վրա]

Ձախից. մասնաճյուղի կոմիտեի անդամը ելույթ է ներկայացնում եղբայրներից մեկի տանը Ռիկուզենտակատայում

[նկար 22-րդ էջի վրա]

Ներքևում. կամավորները ճաշ են պատրաստում աղետի գոտում անցկացվող մեկօրյա հատուկ համաժողովի ներկաների համար

[նկար 24-րդ էջի վրա]

Լատվերեն և լատիշերեն թարգմանությունները

[նկար 31-րդ էջի վրա]

«Յանկի» մարզադաշտի մոտ մի արձանագրություն, որի համաձայն՝ ամենամարդաշատ միջոցառումը եղել է Եհովայի վկաների համաժողովը 1958թ.-ին (Նյու Յորք, ԱՄՆ)

[նկար 32-րդ էջի վրա]

Շինարարները, Բուրկինա Ֆասոյի գրասենյակը

[նկար 32-րդ էջի վրա]

Բուրկինա Ֆասոյի գրասենյակը

[նկար 32-րդ էջի վրա]

Չիլիի մասնաճյուղը

[նկար 33-րդ էջի վրա]

Հոնկոնգի մասնաճյուղի նոր մասնաշենքերը

[նկար 34-րդ էջի վրա]

Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան (Ստրասբուրգ, Ֆրանսիա)

[նկար 38-րդ էջի վրա]

Աշակերտների ձեռքին առաջադիմության թերթիկներն են։ Նրանք ուրախ են, որ կրոնի դասերին կարող են ներկա չլինել

[նկար 41-րդ էջի վրա]

Վկաները քարոզում են Գոռնո-Ալթայսկում (Ալթայի Հանրապետություն)