ՍԱՂԵՄ

[խաղաղություն]։

Հին քաղաք, որտեղ թագավոր ու քահանա էր Մելքիսեդեկը (Ծն 14։18)։ Եբրայերենում «Սաղեմ» բառի գրելաձևը «Երուսաղեմ» անվան մեջ փոքր-ինչ այլ է և դրանում կիրառվելիս նշանակում է «կրկնապատիկ խաղաղություն»։ Այն, որ «Սաղեմ» բառը նշանակում է «խաղաղություն», փաստում են Եբրայեցիներ 7։2-ում սուրբ ոգու ներշնչմամբ գրված խոսքերը։

Համաձայն հին հրեական ավանդության՝ Սաղեմը նույն Երուսաղեմն է, և Աստվածաշունչը նույնպես փաստում է դա։ Աբրահամը Սոդոմի թագավորին ու Մելքիսեդեկին հանդիպեց «Թագավորի հովտում»։ Դարեր անց Դավիթ թագավորի որդին՝ Աբիսողոմը, այդ հովտում մի հուշարձան կանգնեցրեց, ինչից կարելի է եզրակացնել, որ այն գտնվում էր Երուսաղեմի՝ Իսրայելի մայրաքաղաքի մոտակայքում (Ծն 14։17, 18; 2Սմ 18։18)։ Սաղմոսերգուն «Սաղեմ» բառը, որը «Երուսաղեմ» անվան մի մասն է, զուգահեռաբար գործածել է «Սիոն» բառի հետ (Սղ 76։2)։ Նաև տրամաբանական է, որ Մելքիսեդեկը թագավոր ու քահանա է եղել հենց այն քաղաքում, որտեղ հետագայում գահակալեցին Դավթից սերած թագավորները և քահանա ծառայեցին Ղևիի ցեղից սերած քահանաները, և որտեղ Հիսուս Քրիստոսը, ով ընտրվել էր լինելու «Մելքիսեդեկի նման» թագավոր ու քահանա, զոհեց իր կյանքը հանուն մարդկության (Եբ 3։1; 7։1-3, 15-17)։