Սերը յառդում գընա̈ տըմ առնուշ, եպոր մեզի հազ ընիլ չին

1. Աշինկնա Մատթեոս 24։9, օ՞րի մենկ զարմընող չինկ, հընոր ա̈ս աշխարը մեզի հազ ընիլ չի։

ԵԳՈՎԸՆ մեզի ըմուն շինաձունի, հընոր կուզինկ հըմ ուրինկըս հազ ընուշ, հըմա̈լ կուզինկ, հընոր մեզի հազ ընին։ Ընդի, եպոր մեզի հազ ընիլ չին, ա̈դ գայնա ցավ պերիլ, գամա̈լ վախեծընիլ։ Ըհըն, ինչ գասա̈ Եվռոպա աբռող քուրմը Ջոռջինաb օնունով. «Մա̈յս նա̈յրեց ինձի հազլըմիշ չընուշ, ընու հոմար-օր ես որոշեցի ձառայուշ Եգովին։ Ինձի թըվա̈րգու տա̈ ես ուվեկու բիդու չիմ հընու ինձի ինչիգի չը բիդու մաշտ գըզգա̈յ։ Ա̈դ ժամանագ ես 14 դարիգոնեյ»։ Ըհըն, ինչ կըրա̈գու Դանիլ օնունով ախպա̈րմը. «Եգովին ձառայուշիս հոմար սալդատնին ինձի ձեձեցին, չաստըվելիկը աստին հընու վախեծընեյնըգու։ Ա̈դ շիդագով վախելիեր հընու ես շադ վադ ինձի գըզգա̈յ»։ Եպոր միր հեդ ա̈դմուն վերապերվինգու, ա̈դ շիդագով ցավ պերա̈գու։ Ամա մենկ զարմընող չինկ, քոնի-օր Իսուսը աստավ, հընոր մեզի հազ ընող չին։ (Գաշտըցեկ Մատթեոս 24։9։)

2, 3. Օ՞րի ա̈ս աշխարը հազ ընիլ չի Իսուսին էդվոնցը էշտողնուն։

² Աշխարը չի հազ ընիլ Իսուսին էդվոնցը էշտողնուն։ Օ՞րի։ Ընու հոմար-օր մենկ, Իսուսին բես, «ա̈ս աշխարին մասը չինկ» (Հովհ. 15։17—19)։ Մենկ հարգինկկու կառավարուտինը, ամա հիչ մեգ պալիտիչեսկի կոռձիմը խառըվիլ չինկ, չինկ բաշտիլ դրոշագը հընու չինկ երկիլ գիմնը։ Մենկ հավադարիմինկ մեգ տա̈ Եգովին հընու համոզվաձինկ-օր մեգ ըն գայնա կառավարիլ մաշտկացը վըրըն։ Ամա Սադոնըն հընու ընու «սերունդը» ըմըն ինչը գընին, հընոր հավդըծընին-օր ա̈դ ա̈դմուն չա̈ (Ծննդ. 3։1—5, 15)։ Մենկ քարոզինկկու, հընոր սադա̈ Աստըձու Թակավորուտինը գայնա որոշիլ մաշտկացը բելընին հընու մոդիգ ժամանագը ըն ալլայ ուր դուշմոննուն վեռչը տընա̈ բիդի (Դան. 2։44; Հայտն. 19։19—21)։ Ա̈դ լավ խաբարա̈ հըբայդ չըլլող մաշտկացը հոմար, ամա վադ խաբարա̈ չար մաշտկացը հոմար (Սաղ. 37։10, 11)։

³ Հըմա̈լ մեզի հազ ընիլ չին ընու հոմար-օր մենկ գաբռինկ Աստըձուն խըրադ դըվաձին բես։ Ա̈դ շադ դարպերվիգու ա̈ս աշխըրին մաշտկացը աբռուշի ծեվըն։ Օրինագ, շադերը փիս պոն դեսնուլ չին ըն անշընորկ կոռձերուն նես, վերեկնուն հոմար Աստվաձ վերածուց Սադոմը հընու Գամոռըն (Հուդա 7)։ Մեմը միտկ ա̈րեկ, քոնի-օր մենկ Աստըձուն մակուր օրենկներով գաբռինկ, մաշտիկ միր վըրըն խընդոնգու հընու հեդամընաց հաշվինգու։

4. Ի՞նչը գայնա յառդում ընիլ, եպոր մաշտիկը մեզի հազ ընիլ չին։

⁴ Ի՞նչը յառդում գընա̈ մեզի հավադարիմ մընուշ Աստըձուն, եպոր մաշտիկը մեզի հազ ընիլ չին հընու միր մասին փիս պոներ գասին։ Մենկ գայնոնկ հավադարիմ մընալ, հավդոնկնա, հընոր Եգովըն յառդում գընա̈ մեզի։ Ա̈դմուն հավատկը, վահանի բես, գայնա մա̈րեծընիլ «Սադոնին ալլայ ա̈րող ստրելընին» (Եփես. 6։16)։ Ամա մեգ հավատկը հերիկ չա̈։ Մեզի բիդուա̈ սերա̈լ օննուշ։ Օ՞րի։ Սերը յառդում գընա̈ մեզի հանգիստ մընուշ։ Ըն «տըմ գառնու... հընու ալլայ տըմըշխի գոնծընա̈» (1 Կորնթ. 13։4—7, 13)։ Հայդցեկ աշինկ, ինչպես, հազ ընինկնա Եգովին, քուրեյդացը, ախպըյդացը հընու միր դուշմոննուն, ա̈դ յառդում գընա̈ մեզի հավադարիմ մընուշ Եգովին, չաշաձ-օր շադերը մեզի հազ ընիլ չին։

ԵԳՈՎԻՆ ՀԱԶ ԸՆՈՒՇԸ

5. Ի՞նչպես Աստըձուն հազ ընուշը ուժեղծուց Իսուսին։

⁵ Մեռնուշըն առաչի իրիգունը Իսուսը աստավ ուր հավադարիմ աշագեռտնուն. «Ես հազ գընիմ Հոյս, [ընդի] գընիմ ըմուն, ինչպես-օր Հա̈յս ինձի աստավ» (Հովհ. 14։31)։ Եգովին հազ ընուշը ուժ դըվավ Իսուսին, հընոր օնծընա̈ կալիկ փոռցուտիննին։ Սերը Եգովին հանդեպ գայնա մեզիա̈լ ուժ դալ։

6. Աշինկնա Հռոմեացիներ 5։3—5, ի՞նչ գըզգոն Եգովին ձառայողնին, եպոր ա̈ս աշխարը ընեց հազ ընիլ չի։

⁶ Աստըձուն հազ ընուշը ըմըն սըրա յառդում գըներ Եգովին ձառայողնուն, եպոր ընեց էդվոնցը կըյնեյնը։ Օրինագ, եպոր իուդեյսկի վերխովնի սուդը աստավ ապոստըլնուն, հընոր ըներ ա̈լ քարոզին հեչ, սերը Եգովին հանդեպ դիռտմեց ընեց «ա̈լ շադ Աստըձուն լըսուշ, քան տա̈ մաշտկացը» (Գործ. 5։29; 1 Հովհ. 5։3)։ Ա̈դմուն սերը ա̈կընսա̈լ ուժ գուդա միր ախպըյդացը։ Ըներ հավադարիմ մընոնգու Եգովին ըն բեդուտիննուն բիլա̈, ոյդեխ-օր ընեց էդվոնցը շադ կըյնին։ Մենկ հուսահադվիլ չինկ, հընոր ա̈ս աշխարը մեզի հազ ընիլ չի։ Հագառագը, մենկ քեյֆ գըլլինկ (Գործ. 5։41; գաշտըցեկ Հռոմեացիներ 5։3—5)։

7. Ի՞նչ ընողընկ, եպոր միր դընեծեց դուր կալ չի, հընոր ձառաինկկու Եգովին։

⁷ Գըլլի-օր խրիստիաննուն հոմար ըմընա զոյնա̈, եպոր հարազադնին խանգարինգու ընեց ձառայուշ Եգովին։ Եպոր մենկ նա̈յրինկկու սորվուշ Աստվաձաշունչը, միր ընտանիկըն մեգը գայնա միտկ ընիլ տա̈ մեզի խապինգու, գամա̈լ ասիլ, հընոր խելկեյս նեդաձունինկ։ (Համեմադեցեկ Մարկոս 3։21։) Ըներ գայնոն շադ փիս վերապերվիլ միր հեդ։ Օրինագ, քըռֆիլ, տալ հընու դընըն հետտընիլ։ Ամա ա̈դ մեզի զարմըծընող չա̈, ընու հոմար-օր Իսուսը աստավ. «Մաշտուն դընեցիկ ընու դուշմոննին տառնոնգու» (Մատթ. 10։36)։ Հա̈լբա̈տ, ինչա̈լ ընին հեչ միր հարազադնին, մենկ ընեց հեդ դուշմոնի բես վերապերվիլ չինկ։ Հագառագը, ինչկան շադ մենկ հազ ընինկ Եգովին, ընկան շադ մենկ հազ գընինկ մաշտկացը (Մատթ. 22։37—39)։ Ամա մեգիմը դուր էգուշի հոմար, մենկ չինկ խախտիլ Աստըձուն օրենկնին։

8, 9. Ի՞նչը յառդում ա̈րավ Ջոռջինին հավադարիմ մընուշ Աստըձուն։

⁸ Ջոռջինըն, վերին մասին կըրվաձեր առաչին աբզացին, գայցավ հավադարիմ մընալ Աստըձուն, չաշաձ-օր մա̈րը ըմըն ինչը գըներ ընու խանգարուշի հոմար։ Ջոռջինըն բադմա̈գու. «Մենկ մոյս հեդ մեկհեդ նա̈յրեցակ սորվուշ Աստվաձաշունչը։ Ամա գես դարի ետկը, եպոր ես ուզեցի էշտուշ ժողովնին, մա̈յս նա̈յրեց ինձի հագառագվուշ։ Ես իմըցի, հընոր ըն նա̈յրաձա̈ խոսուշ ատստուպնիգնուն հեդ։ Ըն վիրա գասեր ինձի ընեց սուդ լաֆերը, հեդըս գոբիդ խոսերգու, մազեյս քաշերգու, խեխտերգու ինձի հընու նեդերգու իմ գըրագանուտինըս։ Եպոր 15 դարիգոն ըղա, ես գընկըվեցա։ Մա̈յս փոռցերգու խանգարուշ ինձի ձառայուշ Եգովին հընու ղըրգեց ինձի ինտեռնատը, ոյդեխ-օր կըդնըվեյնըգու ըն դըղա̈կը, վում-օր զորեր տաստիրագուշ։ Հուն աբռող վերմը ախչկընին նառկոտիկ գընտունեյնը հընու խախտեյնըգու բեդուտինին օրենկնին։ Ինչկան զո՜րա̈, եպոր ըն մաշտը, վեյնոր օրենկով քեզի հազ ընողա̈ հընու միտկ ընողա̈ քու մասիդ, հագառագվիգու քեզի»։

⁹ Ի՞նծոյ Ջոռջինըն գայցավ օնծընիլ ա̈դ փոռցուտիննին։ Ըն բադմա̈գու. «Ըն օրը, եպոր մա̈յս նա̈յրեց ինձի հագառագվուշ, ես բաշ ա̈րի օխչուգ Աստվաձաշունչը գաշտուշըս։ Ես համոզվաձեյ, հընոր կըդաձիմ ջիշտուտինը հընու գըզգա̈յ, հընոր Եգովըն իմ յոնսա̈։ Ես վիրա գաղոտեյ ընու, հընու ըն ինձի լըսերգու։ Ինտեռնատին գեցաձ սըրա̈ս քուրմը հըրավիրերգու ինձի ուր դունը հընու մենկ մեկհեդ սորվեյկըգու Աստվաձաշունչը։ Ա̈դ ժամանագ ինձի շադ յառդում գընեյնը քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը։ Ըներ ըղոն իմ իսկագան ընտանիկըս։ Ես բառզ դեսա, հընոր, վեվա̈լ ըլլին հեչ միր դուշմոննին, Եգովըն ընեցմըն ուժեղա̈»։

10. Ինչի՞ նես գայնոնկ համոզվաձ ըլլիլ։

¹⁰ Պավելը կըրեց, հընոր հիչ ինչիգ «չի գայնի խանգարիլ Աստըձուն էրեվծընուշ մեզի ուր սերը, միր Դիրեչը, Իսուս Խրիստոսին միչոցով» (Հռոմ. 8։38, 39)։ Շիդագա̈, բազի մեզի զոր գըլլի, ամա Եգովըն ըմըն սըրա միր յոննա̈, հընոր ուժեղծընա̈ մեզի հընու սիդ դա։ Հընու, ինչպես գերեվծընա̈ Ջոռջինին օրինագը, Եգովըն յառդում գընա̈ մեզի միր հոկեվոր ընտանիկին միչոցով։

ՔՈՒՐԵՅԴԱՑԸ ՀԸՆՈՒ ԱԽՊԸՅԴԱՑԸ ՀԱԶ ԸՆՈՒՇԸ

11. Ի՞նչպես սերը, վերին մասին գաստըվի Հովհաննես 15։12, 13, յառդում ա̈րավ Իսուսին աշագեռտնուն։ Պերեկ օրինագմը։

¹¹ Ուր մեռնուշըն առաչի իրիգունը Իսուսը հիշեծուց աշագեռտնուն, ինչկան գարեվորա̈ իրար հազ ընուշ։ (Գաշտըցեկ Հովհաննես 15։12, 13։) Ըն կիդեր, հընոր ուր բես հազ ընիննա իրար, գայնոն միուտին օննալ հընու հավադարիմ մընալ, չաշաձ-օր Սադոնին աշխարը ընեց հազ ընիլ չի։ Աշինկ Ֆեսսալոնիկա քաղակին աբռող խրիստիաննուն օրինագը։ Եպոր հուն փես էլավ ժողովը, մեգընա̈ նա̈յրեցին ընեց էդվոնցը ըյնուշ։ Ամա չաշաձ ա̈դու, հունի քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը շարունագեյնըգու ձառայուշ Եգովին, սեր էրեվծընուշ հընու տըմ առնուշ (1 Թեսաղ. 1։3, 6, 7)։ Ա̈դ շադ լավ օրինագա̈ միր հոմար։ Պավելը աստավ ընեց «ա̈լ շադ հազ ընուշ» իրար (1 Թեսաղ. 4։9, 10)։ Սերը դիռտմողեր ընեց հուսահադվաձնուն սիդ դըվուշ հընու ուժեղծընուշ թուլերուն (1 Թեսաղ. 5։14)։ Ֆեսսալոնիկա աբռող խրիստիաննին Պավելին աստաձին բես ա̈րին։ Վո՞ւստի մենկ ա̈դ կիդինկ։ Մոդիգ դարիմը ետկը, ուր եգռորտ նամագին նես Պավելը կըրեց ընեց. «Տունկ ա̈լ շադ հազ գընեկ իրար» (2 Թեսաղ. 1։3—5)։ Ա̈դ սերը յառդում ա̈րավ ընեց օնծընուշ զորուտիննին հընու փոռցուտիննին։

12. Ի՞նչպես մեգ բեդուտինիմը, ոյդեխ-օր գըռիվ գեշտա̈ր, քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը էրեվծուցին, հընոր հազ գընին իրար։

¹² Հիմիա̈լ հայդցեկ աշինկ Դանիլին օրինագը։ Եպոր ընու գեցաձ դեղը գըռիվ նա̈յրըվեցավ, ըն գընեչը հեդ վազ օնցավ հեչ էշտուշ ժողովնին։ Ըներ գայցաձնուն չակ ա̈մա̈ղ գընեյնը քարոզուշ հընու ուդելիկով յառդում գընեյնը քուրեյդացը հընու ախպըյդացը։ Սըրըմը սալդատնին թըվոնգով էգոն ընեց դունը։ Դանիլը բադմա̈գու. «Ըներ աստին, հընոր ես վա̈յցկիմ իմ հավատկըս։ Ես ըրազի ըղա հեչ։ Ընչաղ ըներ ձեձեցին ինձի հընու աստին-օր սպոննինգու։ Ամա կըլխուս գըրագուշին դեղը, վիր գըրագեցին։ Էշտալնին, ըներ վախեծուցին-օր եդ կուկոն հընու իզնասիլըվատ գընին իմ գընեչըս։ Եպոր ժողովին իմըցին, ինչ միր հեդ բադահաձա̈, մեզի թեզմը նըստեծուցին պոեզը հընու ուրիշ քաղակ ղըրգեցին։ Ես գյանկի օրում մոռնալ չիմ ա̈դ ախպըյդացը էրեվծուցաձ սերը։ Ընդեխ, ներ-օր էգակ, ախպըյդա̈կը դըվին մեզի ուդելիկ հընու յառդում ա̈րին կըդնուշ աշխադանկ հընու գինուշի դեղ։ Ա̈դու խատեր մենկ սողը գայցակ ընտունիլ միր դոնը ընեց, վեվ-օր միր բես գըռվըն փախաձեր»։ Ա̈դմուն դեպկերը գերեվծընին, հընոր սերը, վեյնոր գա քուրեյդացը հընու ախպըյդացը նես, յառդում գընա̈ հավադարիմ մընուշ Եգովին, չաշաձ-օր մեզի հազ ընիլ չին։

ՄԻՐ ԴՈՒՇՄՈՆՆՈՒՆ ՀԱԶ ԸՆՈՒՇԸ

13. Ի՞նչպես սուրպ ուժը յառդում գընա̈ հավադարիմ մընուշ Եգովին, չաշաձ-օր մաշտիկը մեզի հազ ընիլ չին։

¹³ Իսուսը աստավ. «Հազ ա̈րեկ ծիր դուշմոննուն» (Մատթ. 5։44, 45)։ Ղոլա՞ա̈ տա̈ ա̈դ ընուշ։ Հա̈լբա̈տ չա̈։ Ամա Աստըձուն սուրպ ուժին յառդումով մենկ գայնոնկ ա̈դ ընիլ։ Աստըձուն սուրպ ուժը յառդում գընա̈ մեզի օննուշ ըն հադգուտիննին, վերեկնուն մասին կըրվաձա̈ Գաղատացիներ 5։22, 23 — սերը, տըմ առնուգ ըլլուշը, պարիուտինը, փապուգ թաբիյատ օննուշը հընու ինկեյս մեզի զաֆտ ընուշը։ Ա̈դ հադգուտիննին յառդում գընին մեզի հավադարիմ մընուշ Եգովին, չաշաձ-օր միր դուշմոննին մեզի հազ ընիլ չին։ Մեզի հագառագվողնուն շադերը տառծոն միր քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը։ Ընդի, զորա̈նա հազ ընուշ ընեց, վեվ-օր հազ ընիլ չի ծեզի ծիր հավատկին հոմար, աղոտեցեկ, հընոր Եգովըն դա ծեզի ուր սուրպ ուժը (Ղուկ. 11։13)։ Հընու համոզվաձ ըղեկ-օր ըմըն սըրա բինդ լավը՝ Եգովին լըսուշնա̈ (Առակ. 3։5—7)։

14, 15. Ի՞նչպես Հռոմեացիներ 12։17—21 կըրվաձ խըրադնին, յառդում ա̈րին Յասմինին էրեվծընուշ, հընոր ըն հազ գընա̈ ուր մաշտուն։

¹⁴ Հայդցեկ աշինկ Յասմին օնունով քուրեչմը օրինագը։ Եպոր ըն նա̈յրեց ձառայուշ Եգովին, մաշտը միտկ ա̈րավ տա̈ ընու խապինգու հընու ուզեց խանգարուշ։ Ըն գոբդերգու Յասմինին հընու փոռցերգու վախեծընուշ ընու խըսումնուն, դերիմը հընու գախառտիմը միչոցով։ Հըմա̈լ ըն մեղադռերգու Յասմինին, հընոր ըն քագա̈գու ուրինց ընտանիկը։ Մեգ բոյմընա̈լ, ըն էգավ ժողով հընու նա̈յրեց կոռկորուշ հընու գոբդուշ ախպըյդացը։ Ա̈դմուն ընուշով ըն շադ սըրա վա̈եծըներգու Յասմինին։

¹⁵ Քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը սիդ գուդա̈յնը հընու յառդում գընեյնը Յասմինին։ Իրիցնինա̈լ դիռտմեյնըգու ընուշ ըն, ինչ-օր կըրվաձա̈ Հռոմեացիներ 12։17—21 (գաշտըցեկ)։ Յասմինը գասա̈. «Ա̈դ շիդագով զորեր, ամա ես գաղաչեյ Եգովին, հընոր յառդում ընա̈ ինձի հընու իմ թարաֆա̈ս ըմըն ինչը գընեյ, հընոր պոնեծընիմ ա̈դ խըրադնին։ Օրինագ, եպոր մաշտըս մախսուզ խեղ թապերգու կուխնիգին, ես ալլայ սուս-փուս մակռեյգու։ Եպոր ըն գոբիդ հեդըս խոսերգու, ես ջըղայննալ չեյ, փապուգ բադասխանեյգու հընու հիվընցաձ սըրըն ես գաշեյ ընու»։

16, 17. Ի՞նչ սորվեկկու Յասմինին օրինագըն։

¹⁶ Յասմինը գերեվծըներ, հընոր հազ գընա̈ ուր մաշտուն հընու ա̈դ ընեց լավուտին պերավ։ Ըն բադմա̈գու. «Մաշտըս կիդեր, հընոր ես ըմըն սըրա շիդագը գասիմ, ընդի նա̈յրեց ա̈լ շադ ինձի հավդուշ։ Ըն հարգանկով լըսերգու ինձի, եպոր ես խոսեյգու հավատկիս մասին։ Ըն հասկընցավ, հընոր ընտանիկին խաղաղուտին ըլլի դեյ, ընուա̈լ ուր թարաֆըն բիդուա̈ ինչիմը ընուշ։ Ես շադ գուրախնոմ, եպոր դեսնումգու, ինչկան փոխվաձա̈ միր ընտանիկը։ Հիմի միր դոնը հանգըստուտինա̈։ Դեսնելով ա̈դ, մաշտըս ինկը գասա̈ ինձի, հընոր ժողով էշտոմ։ Ումուդ գընիմ տա̈ ընա̈լ գընտունա̈ ջիշտուտինը հընու մենկ մեկհեդ ձառաինկկու Եգովին»։

¹⁷ Յասմինին օրինագը գերեվծընա̈, հընոր սերը «տըմ գառնու... հիսկիտ ումուդը գըդռիլ չի հընու ալլայ տըմըշխի գոնծընա̈» (1 Կորնթ. 13։4, 7)։ Եպոր մեզի հազ ընիլ չին, ա̈դ գայնա մեձ ցավ պերիլ։ Ամա սերը շադ մեձ ուժ ունի։ Ըն յառդում գընա̈, հընոր միր դուշմոննին ուրիշ դեսագ միտկ ընին միր մասին։ Հըմա̈լ սեր էրեվծընուշով մենկ գուրախծընինկ Եգովին սիդը։ Ամա, եպոր դուշմոննին շարունագինգու մեզի հազ չընուշ, մենկ ա̈լիա̈լ գայնոնկ ուրախ ըլլիլ։ Օ՞րի։

ՉԱՇԱՁ-ՕՐ ՄԵԶԻ ՀԱԶ ԸՆԻԼ ՉԻՆ, ՄԵՆԿ ԳԱՅՆՈՆԿ ՈՒՐԱԽ ԸԼԼԻԼ

18. Օ՞րի մենկ գայնոնկ բախտավեր ըլլիլ, չաշաձ-օր մեզի հազ ընիլ չին։

¹⁸ Իսուսը աստավ. «Բախտավերեկ տունկ, եպոր... մաշտիկ ծեզի դեսնուշ բիլա̈ չին ուզիլ» (Ղուկ. 6։22)։ Մեզի հա̈լբա̈տ դուր կալ չի, հընոր միր էդվոնցը կըյնին հընու հազ ընիլ չին մեզի։ Ա̈դմունա̈նա, ի՞նչպես մենկ գայնոնկ բախտավեր ըլլիլ։ Առաչինը, եպոր մենկ փոռցուտիննուն սըրըն հավադարիմ մընոնկկու, Աստըձուն ա̈դ դուր կուկա (1 Պետ. 4։13, 14)։ Եգռորտը, փոռցուտիննին գուժեղծընին միր հավատկը (1 Պետ. 1։7)։ Եռորտը, ըլլելիկին մեզի բեդ գընա̈ գյանկը, վեյնոր վեռչ օննող չա̈ (Հռոմ. 2։6, 7)։

19. Օ՞րի ապոստըլնին գոյսուցին հեչ ուրինց ուրախուտինը, չաշաձ-օր ընեց ձեձեցին։

¹⁹ Իսուսին սաղցաձըն ետկը շադ ժամանագ օնցավ հեչ, ինչպես աշագեռտնին ուրինց վըրըն զգացին, հընոր ընու աստաձը շիդագեր։ Ըներ ուրախեյնը, չաշաձ-օր ընեց ձեձեցին հընու աստին-օր ա̈լ քարոզին հեչ։ Օ՞րի։ «Ընեց հոմար բադիվեր, հընոր ընու [Իսուսին] օնունին հոմար ընեց անբադվեցին» (Գործ. 5։40—42)։ Ընեց սերը Դիրեչը հանդեպ ա̈լ ուժեղեր, քան տա̈ վախը դուշմոննուն առաչ։ Ըներ ա̈դ գերեվծընեյնը ընով, հընոր «շարունագեյնըգու սորվեծընուշ հընու բադմուշ պարի խաբարը»։ Ա̈կընսա̈լ շադ ախպըյդա̈կը, չաշաձ զորուտիննուն, շարունագինգու հավադարիմ ձառայուշ Եգովին։ Ըներ կիդին, հընոր Աստվաձ մոռնալ չի ընեց ըղաձ կոռձը հընու սերը, վեյնոր ըներ էրեվծուցին ընու օնունին հոմար (Եբր. 6։10)։

20. Ի՞նչ մենկ իմընողընկ միգա̈լ տասըն։

²⁰ Հընչուկ-օր ա̈ս աշխարը Սադոնին ծեռկինա̈, մաշտիկ մեզի հազ ընող չին (Հովհ. 15։19)։ Ամա մեզի բիդու չա̈ վախուշ։ Ինչպես գիմընոնկ միգա̈լ տասըն, Եգովըն գուժեղծընա̈ հընու բաշտպանա̈գու ուր հավադարիմ ձառայողնուն (2 Թեսաղ. 3։3)։ Հայդցեկ շարունագինկ հազ ընուշ Եգովին, քուրեյդացը ու ախպըյդացը հընու միր դուշմոննունա̈լ։ Ընչաղ մենկ բա̈հաձ գըլլինկ միր միուտինը, գուժեղծընինկ միր հավատկը, փառկ պերինկկու Եգովին հընու գերեվծընինկ-օր սերը հազ չընուշըն ուժեղա̈։