Պրազիլիոյ մէջ «գերիներուն ազատութիւն» կը քարոզուի

ԵՀՈՎԱՅԻ հոգին հզօր կերպով կը գործէ Պրազիլիոյ մէջ գտնուող իր ժողովուրդին վրայ, մինչ անոնք կեղծ կրօնքի կապանքներուն մէջ գտնուողներուն ազատութեան բարի լուրը կը քարոզեն։ (Եսայեայ 61։1, 2. Ղուկաս 4։18) 1947–ին, միայն 648 Վկաներ կային այդ երկրին մէջ։ 1967–ին, այդ թիւը 41,548–ի բարձրացաւ։ Եհովայի օրհնութեամբ, 1991–ի սկիզբը, ան աւելի քան 302,000–ի հասաւ։ Իրապէս «Աստուած աճեցուցած է»։ (Ա. Կորնթացիս 3։7) Միայն 1990–ի ծառայութեան տարուան մէջ, 27,086 հոգի մկրտուեցաւ։

Այսպիսի աճ մը ամէն ամիս նոր շրջանի մը կարիքը ստեղծեց եւ միայն անցեալ տարի 150 նոր Թագաւորութեան Սրահներ կառուցուեցան։ Ասկէ զատ, մասնաճիւղը 450 արտավար հող գնեց, իրենց տպագրատունը ընդարձակելու համար, ուր ներկայիս իրենց տպագրամեքենաներուն վրայ Աստուածաշունչներ կը տպեն։ Այս կերպով, Պրազիլիոյ Վկաները ծանր կ’աշխատին, օգնելով խոնարհ անհատներուն որ «Մեծն Բաբելոնէն» դուրս ելլեն, «մեծ նեղութիւնը» սկսելէ առաջ։—Յայտնութիւն 7։9, 10, 14. 18։2, 4

□ Ութ տարեկան հրատարակիչ մը ոստիկանապետին կնկան գիրք մը ձգեց եւ ապա առանձին վերայցելութեան գնաց։ Իր նպատակն էր կնկան կարգ մը պատմութիւններ կարդալ տալ եւ ապա անոր հարցնել թէ իւրաքանչիւրէն ի՛նչ հասկցաւ։ Մինչ կինը կը բացատրէր պատմութիւնները, ան սկսաւ գնահատել զանոնք եւ հրատարակիչէն խնդրեց որ զինք իր մօրը ծանօթացնէ։ Այս կարգադրութիւնը եղաւ եւ ներկայիս այս տիկինը կանոնաւորաբար Աստուածաշունչի ուսումնասիրութիւն մը կը վայելէ։

□ 1984–ին, Մարիան մարդոց մէջ իր տեսած կեղծաւորութենէն յոգնած եւ աշխարհի մէջ պատահած աղետները կարդալէն յուսահատած էր։ Ուստի ան Բանգի կենցաղ մը որդեգրեց։ Ան կը պատմէ. «Մեր նպատակակէտն էր ամէն բանի եւ ամէնուն դէմ ըլլալ։ Իմ դրսերեւոյթիս նպատակն էր մարդիկը ցնցել. արտարոց, գոց գոյն հագուստներ, գլուխս մասամբ ածիլուած։ Մոռցայ ամուսինս, զաւակներս եւ տունս եւ սկսայ մարիխուանա ծխել եւ գոգային գործածել, կեանքի իրադարձութիւններէն խոյս տալու համար։ Բայց ասիկա ինծի աւելի գէշ զգացում մը տուաւ։ Կու լայի։ Երբ Աստուածաշունչը կը կարդայի, չէի հասկնար։ Ուստի Աստուծմէ օգնութիւն խնդրեցի։

«Օր մը, երկու Վկաներ իմ տունս այցելեցին եւ կարճ խօսակցութենէ մը ետք, երկու պարբերաթերթ հրամցուցին։ Անոնցմէ մէկը թերթատելու ատեն, յօդուած մը աչքս զարկաւ. «Աստուծմէ Անկախ. Ինչո՞ւ Ոչ»։a Այս յօդուածը սրտիս դպաւ։ Զգացի որ Աստուած պատասխանած էր իմ աղօթքներուս եւ նոյն օրն իսկ Վկաները սկսան Աստուածաշունչը ուսումնասիրել ինծի հետ։ Այն օրուընէ ի վեր, սկսայ բարելաւուիլ։ Ամուսինս եւ ընտանիքս նախ հակառակեցան Աստուածաշունչը սերտելուս, բայց տեսնելով կեանքիս մէջ կատարած փոփոխութիւններս, սկսան քաջալերել զիս։ Հիմա մկրտուած Աստուծոյ ծառայ մըն եմ։

Պրազիլիոյ եւ աշխարհի բոլոր մասերուն մէջ ապրող Վկաները աշխուժօրէն «գերիներուն ազատութիւն» կը քարոզեն։ Մեծ թիւով անհատներ կ’ընդառաջեն, իրական ազատագրութիւն եւ ուրախութիւն գտնելով Եհովայի ծառայութեան մէջ։

[Ստորանիշ էջ 30]

[Շրջանակ՝ էջ 30]

ՊՐԱԶԻԼԻԱ

Բնակչութիւն - 150,367,800

1990–ին Հրատարակիչներու Գագաթ - 293,466

Համեմատութիւն, 1 հրատարակիչի - 512

1990–ին Մկրտուածներու Թիւ - 27,068

Ռահվիրայ Հրատարակիչներու Միջին - 30,115

Ժողովքներու Թիւ - 4,625

Աստուածաշունչի Ուսումնասիրութիւններու Միջին - 341,305

Յիշատակատօնին ներկաներ - 790,926